Gauw weer afspreken?

Joy_ schreef:Dat is prima Storm, je hoeft je ook niet te herkennen perse. Als je misschien een tip hebt om open en eerlijk duidelijk te maken vanuit mijn situatie, zou ik dat wel heel fijn vinden. gezien jij dus blijkbaar iemand bent die haar vriendinnen wel vaak wil zien. Wat zou jij graag willen horen van een vriendin zoals ik?

Ik zou het als vriendin waarderen als iemand eerlijk is, maar wel begrijpend probeert over te komen. Maar je kunt best aangeven dat het even wat (te) veel is allemaal, en dat je je gewoon moet focussen op je werk nu. Misschien niet leuk, maar voor jou nu het beste.

Ik snap het heel goed. Ik zie mijn beste vriendin ongeveer een keer in de maand. Vinden wij beide prima. Maar ik kan alles met haar delen en ik kan echt niet zonder haar.
Het probleem van vriendinnen door het hele land is dat je niet even aan kan wippen om te gaan lunchen of iets dergelijks. Uurtje afspreken en dan weer weg. Het moet altijd een halve dag of langer, dus je bent er veel meer tijd aan kwijt.

Je hebt het ook druk en je hebt ook plannen, namelijk met jezelf. Het is geen liegen. Alleen druk met jezelf is voor jou veel minder belastend dan druk met vriendinnen (en voor hen is het mss andersom).

Joy_ schreef:

Storm schreef:Het is jouw keuze om het hele land door te reizen en daarmee je spaarrekening een stuk te laten slinken,

Ik bedoelde daarmee het hele land doorreizen om vriendinnen en familie te zien. Dus dat vind ik niet mijn keuze. Ja tenzij je heel diep gaat zitten over dat ik dan maar dichterbij familie en vriendinnen moet gaan wonen, maar dat is onzin natuurlijk En dan heb ik sinds kort ook m'n vriend er bij, wat ik moet combineren. Dat vind ik best lastig. Hij en ik wonen ook al 2 uur bij elkaar vandaan van deur tot deur, dus dat vreet ook al veel geld en (reis)tijd. Super leuk, maar dat moet ik nog even goed leren te combineren, zeker straks met een nieuwe baan er bij.

Als ik vriendinnen vaker zie, ben ik daar zelf 'de dupe' van, zoals jij het zegt, want dan doe ik het met tegenzin. (wat ik eigenlijk dus steeds doe, ik zeg altijd ja ipv nee, waardoor ik altijd te veel afspraken heb staan, meer dan dat ik eigenlijk zou willen). Waarom zou ik dat doen, waarom kunnen zij dan niet begrip voor mij hebben? Snap je het dilemma?

Nala, fijn dat jij het wel herkend. Zij vinden het dus niet erg? Ik ben ook niet hun beste vriendinnen, overigens.

Neen, zij vinden het niet erg. Zij hebben nl. zelf ook hun eigen vriendengroep waar ze wekelijks mee gaan stappen of dergelijke. Soms mis ik het wel om een beste vriendin te hebben, wat dan wederzijds is. Of een leuke vriendengroep waar ik wekelijks mee wegga. Maar anderzijds, ik kan zoiets niet onderhouden. Zoiets zou dan echt met tegenzin zijn. Zo komt regelmatig wel eens mijn buurmeisje langs. Soms heb ik er gewoon écht geen zin in en zit ik af te tellen tot het etenstijd is zodat ik haar de deur uit kan laten. Goh, zoals het er nu staat lijk ik echt een bitch te zijn, terwijl ik dat helemaal niet ben.
Ik rij 2x/week paard en met die dieren bezig zijn doe ik gewoon veel liever als 'verplicht' kletsen (want zo voelt het soms aan voor mij) met een vriendin. Vorig jaar ben ik met een vriendin 4 dagen naar de zee geweest en na 2 dagen had ik al zin om terug naar huis te gaan, toen werd het mij op een of andere manier te 'beklemmend'.
Morgen ga ik bvb weer eens uiteten met een vriendin. Vind ik leuk, maar na die keer is het ook wel weer goed voor effe

Klinkt heel herkenbaar hoor Nala! Dat verplichte gevoel vind ik vervelend. En het gevoel dat ik me in het nauw gedreven voel, als ik aangeef dat ik liever even niet afspreek. Er is altijd wel een weerwoord van 'ja maar 't is al zo lang geleden' of 'da's toch gezellig, we hebben veel bij te kletsen'.

Ik snap je gevoel wel! Ik heb 1 beste vriendin, en ik kan haar goed een paar weken niet zien, mis het contact dan wel, maar als ik wekelijks zou moeten afspreken etc, ik heb daar echt geen tijd en energie voor! En gelukkig snapt zij dat ook We zijn beide gewoon druk.. Verder heb ik weinig vriendinnen, genoeg mensen die ik via msn spreek, maar verder ook niet. Ik kan dat ook gewoon heel slecht, hoef echt niet wekelijks bij mensen over de vloer te komen..

Ik zou als ik jou was het gewoon rustig uitleggen aan die vriendin, als het een echte vriendin is snapt ze dat toch echt wel?
Het moet geen "moeten" worden! Iedereen gaat anders met vriendschappen om..
Gewoon uitleggen dat het niks persoonlijks is maar dat jij nou eenmaal zo in elkaar zit?

Mijn sociale leven is vrij groot, omdat ik in de Randstad vrienden heb en in het noorden van het land. Als ik er telkens aan toegeef om in het noorden iedereen te zien, resulteert dat in kroegsessies van vrijdagavond t/m zondag begin vd avond (zaterdagochtend en zondagochtend uitgesloten). Ik kom dus ook regelmatig zwaar naar de klote weer thuis, want dan heb ik iedereen tevreden gehouden, behalve mezelf. Ik begin dan erg brak aan m'n werkweek, want zo'n druk sociaal leven is domweg niet te combineren met een meer dan fulltime baan. Natuurlijk vind ik het superleuk om vrienden met enige regelmaat te zien, maar mijn rust raak ik ook steeds meer op gesteld. Dit weekend kies ik er bewust voor het even weer heel druk te hebben in Groningen qua afspraken, maar dat is puur en alleen omdat ik binnenkort wegga bij m'n werkgever en de motivatie 0,0 is. Het maakt me niet meer uit in welke toestand ik op m'n werk zit, om het zo maar te zeggen.

Ik vind echter wel dat het een keuze van mezelf moet en mag zijn om veel afspraken te maken. Vind het ook niet fijn als vrienden het niet zouden accepteren/begrijpen als ik ze een paar weken/maanden niet zie. Naar mijn weten is echte vriendschap nog altijd zo dat het niet gaat om de frequentie van elkaar zien (ik kan ze dan nog steeds wel op andere manieren spreken), maar of je er bent op belangrijke momenten. Daar zou ik veel meer waarde aan hechten. Ik ken Joy niet heel goed, maar ik weet wel heel erg zeker dat ze wel voor d'r vrienden er is als dat nodig mocht zijn. Dat vind ik persoonlijk veel waardevoller dan om de 2 wk bij elkaar op de bank gaan zitten. Ik zie vrienden gemiddeld 1x in de 4-10 weken. Dat lijkt weinig, maar over het algemeen zie ik dan iedereen 1x in die periode en dus is het voor mij alsnog druk. Ik ben aangewezen op de weekenden, tenzij het mensen zijn uit mijn woonplaats, dan kan ik eventueel nog wel eens doordeweeks wat afspreken.

Joy, ik zou er niet van maken dat je nu even je prioriteiten bij een baan vinden legt, want dan heb je straks weer dit gezeur als je eenmaal een baan hebt. Ik zou juist aangeven dat je niet het typer bent dat wekelijks bij elkaar over de vloer hoeft te komen om een vriendschap als vriendschap te betitelen.

De vergelijking met wel tijd maken voor je vriend en/of familie gaat m.i. ook volledig mank. Familie en vriend zijn synoniem voor thuiskomen. De band met ieder ander zou ik anders duiden; het gevoel daarbij is anders, lijkt me.

Thanks Guat, waardevolle reactie. Denk dat jij het ook goed herkent gezien jij de afstand naar 't noorden ook goed kent. Nou heb ik weinig vrienden daar meer, maar wel familie waar ik geregeld voor in de trein zit. Plus dan nog wat vrienden in Noord Holland, Overijssel, Gelderland en Utrecht (en natuurlijk Den Haag). Ze weten overigens allemaal wel dat ik zo ben, heb al meerdere keren uitgelegd wat mijn behoeftes zijn en hoe ik zo'n vriendschap zie, en dat het absoluut niet af doet aan m'n gevoel van zo'n vriendschap. Maar blijkbaar is het voor sommigen toch lastig voor te stellen of begrip te tonen. Ik heb beetje het gevoel dat ik altijd water bij de wijn doe door vaker af te spreken. Ik krijg er daardoor al snel een naar gevoel bij als iemand zegt 'oh we moeten snel weer afspreken'. Dan krijgt dat zo'n negatieve lading, en dat is ook niet leuk, dat wil ik zelf ook helemaal niet natuurlijk.

Wist overigens niet dat je met je baan ging stoppen. Ga je wat anders doen? Mag per pm als je 't prive wilt houden.

Lastige situatie Joy, ik herken het niet, ik ben zo iemand die haar vriendinnen het liefst wekelijks ziet en als dan niet lukt voel ik me ook erg snel eenzaam en vriendenloos.
Goed dat je het hebt aangegeven bij die vriendin. Tegen je zin in afspreken werkt natuurlijk niet.
Spreek/mail/sms je je vrienden wel als je ze niet ziet? Want anders moet je denk ik wel uitkijken dat je voor sommige vriendinnen niet 'degradeert' tot kennis ipv vriendin. Wanneer je iemand weinig ziet en weinig spreekt is die kans natuurlijk aanwezig. Dat je allebei op dezelfde lijn zit qua ideeen hierover is natuurlijk wel fijn.

Lavendel schreef:
Spreek/mail/sms je je vrienden wel als je ze niet ziet?

Met vlagen, soms wat meer dan anders. Maar ik ben meer van het type dat wel weet dat een vriendschap goed is en je elkaar niet dagelijks hoeft te spreken en wanneer je dan weer bij elkaar bent, het zoals vanouds is. Bovendien heb je elkaar dan lekker wat te updaten. Dat vind ik altijd wel leuk.

Ik heb net als Guattari ook vrienden verspreid over het land. Als ik een weekend terug ga naar de Achterhoek, heb ik daar vaak ook allerlei dingen afgesproken. Vind dat ook erg gezellig altijd! Ik zie sommige vrienden dus ook maar 1x in de twee of drie maanden en vind dat wel weinig. Het liefst zou ik ze wel wat vaker willen zien, maar dat lukt gewoon niet altijd. Ik spreek bijna elk weekend wel weer met iemand anders af, dus wissel het een beetje af en na een maand of twee heb ik iedereen dan wel weer een keer gezien.

Persoonlijk herken ik jouw gevoel t.o.v. vriendschappen niet echt, Joy. Ieder zijn ding natuurlijk en ik wist uiteraard al dat je het op deze manier voelde, maar wat Lavendel ook zegt: als je vriendschappen je echt wat waard zijn, moet je denk ik wel oppassen dat mensen op een gegeven moment niet gaan zeggen: laat maar zitten die vriendschap! Het moet wel van twee kanten komen. Ik heb zelf ook wel eens een vriendschap beëindigd omdat het meer van mijn kant kwam en na een tijdje gaat dat irriteren.

Ik snap je wel deels Joy. Zelf heb ik ook vriendinnen die een stuk verder weg wonen en die ik gewoon echt niet vaak kan zien. Zelfs vriendinnen die ruim een halfuurtje hier vandaan wonen en die ik zo graag vaker zou willen zien, dat lukt me gewoon niet.
Ik heb een fulltime baan, en in het weekend moet er ook wat in het huishouden gebeuren, vinden we het gewoon ook wel fijn om lekker niets te doen of komen er vaak vrienden langs/spreken we met vrienden af die hier in het dorp wonen. Wij hebben een ontzettend grote vriendengroep die we al bijna 10 jaar hebben en ik wil die vriendschappen wel onderhouden. Maar zelfs mijn vriendinnen in eigen dorp zie ik niet wekelijks of tweewekelijks. Soms gebeurt het dat ik ze 4 keer zie in 2 weken tijd bijv. maar het komt ook voor dat ik ze een maand niet zie.

En dan 'moet' ik nog afspreken met vriendinnen die verder weg wonen (en dan bedoel ik zelfs ook mensen die 'maar' ruim een halfuur bij me vandaan wonen). Ik baal vaak heel erg dat dit niet lukt en ik wil ze ook wel vaker zien, maar het lukt gewoon niet. Ik kan gewoon echt niet wekelijks of tweewekelijks met ze afspreken en dat vind ik zelf wel jammer. Ik ben dan vaak ook 'bang' dat ze mij dat een soort van kwalijk nemen en denken dat ik niet wil afspreken, terwijl het tegendeel waar is.

Ik zie sommige van mijn vrienden ook maar ca. 4-5x per jaar. Dat is dan ook nog niet altijd 1 op 1 maar ook nog wel gezamelijk op verjaardagen. Is dan altijd erg gezellig om bij te kletsen maar we vinden het geen van allen nodig om elkaar veel vaker te zien. Zijn goede en langdurige vriendschappen maar iedereen heeft ook een eigen leven met een gezin en /of een baan en wat al niet meer. Met 1 beste vriendin spreek ik ca. 3x per jaar af om een avond bij te kletsen en dat is dan deels 1 op 1 en deels met haar al wat oudere kinderen erbij. Met mijn ander beste vriendin ga ik ca. 5x per jaar naar het theater en hebben nog een paar keer een bijkletsmiddag of etentje. Soms zien we elkaar wel 3 maanden niet maar voelt altijd goed en is geen probleem om elkaar niet vaker te zien. Ik ga op zaterdagen graag naar evenementen, steden en wat al niet meer en is dan heerlijk om 's avonds en op zondag gewoon thuis te zijn en te doen wat ik wil. Door de weeks heb ik het druk genoeg met bv. mijn werk en ik zou het allemaal niet volhouden als ik ook nog een veel actiever verplicht sociaal leven met veel afspraken in het weekend zou moeten onderhouden.

Misschien scheelt het dat jou vriendinnen nog geen eigen gezin hebben en dat ze daarom nog veel afspraken willen maken.

Zoals eerder gezegd, zul je het verschil in verwachitng maar van elkaar moeten accepteren, maar dat neemt niet weg dat je (even) teleurgesteld mag zijn; zij om jouw 'nee' en jij om haar directe/korte reactie. Ik neem aan dat als je weer tijd/zin/gelegenheid hebt om af te spreken, dat je dat haar gewoon laat weten en dat zij ook weet dat je dat zal doen.

Ik zie mijn vrienden wel vaak, ik kan me echt niet goed in je verplaatsen. Ik heb het net geprobeerd maar als er een vriendin tegen me zou zeggen: de komende 2 maanden hoef ik je niet te zien, want daar heb ik geen behoefte aan, ik weet niet, het zou een beetje overkomen alsof ik een heel saai persoon ben ofzo, dat ik niet de moeite waard zou zijn. Maar wat vind je er dan zo vervelend aan afgezien van het reizen? Je vriend zie je dus wel vaak begrijp ik? Maar heeft hij dan niet het gevoel dat je hem claimt? Ben je vroeger vaak afgewezen dat je nu bang bent om je aan iemand te hechten dat je weer afgewezen kunt worden?

Yasmin schreef:Ben je vroeger vaak afgewezen dat je nu bang bent om je aan iemand te hechten dat je weer afgewezen kunt worden?

Euh nee?!

Ik heb gewoon niet veel behoefte om m'n vriendinnen heel veel te zien, maar blijkbaar verwachten zij dat wel. Ik snap dat van hen wel, maar ik vind niet dat ik het dan maar als verplichting wel moet doen. Daarbij komt wel dat ik zo veel in 't buitenland heb gezeten dat ik niet beter weet dan dat ik m'n vrienden maar 1 x in 't half jaar zie, diezelfde vriendinnen dus. Nu ik weer in NL ben, hebben zij dus blijkbaar de verwachting dat we elkaar dus vaker zien, terwijl die manier van vriendschap voorheen mij veel beter beviel. Maar dat heb ik ze ook al vaker gezegd.

En ik claim m'n vriend helemaal niet. We zijn net iets meer dan een maand samen, dus logisch dat je elkaar veel ziet, zitten nog helemaal in die happy bunny fase. Maar van die maand ben ik ook twee weken op vakantie geweest. Denk dat we elkaar nu 3 x per week zien. En nee, voor zover ik weet claimt hij me net zo veel als ik: Niet dus. We doen ook nog genoeg andere dingen, zo ga ik morgen bijvoorbeeld naar een housewarming van een vriend en van 't weekend hebben we allebei aparte plannen.

Maar wat ik er zo vervelend aan vind? Goeie vraag, maar ik weet het ook niet precies. Het zíen van m'n vriendinnen vind ik natuurlijk niet vervelend, leuk juist, maar het feit dat het zo vaak 'moet', vind ik niet leuk. Dat verwacht wordt dat ik dat uiteraard leuk vind om ze vaak te zien, dat dat in de verwachting ligt. Vergelijk het met seks in een relatie. Dat is ook niet leuk als het een 'moetje' wordt, en de een vaker wil dan de ander en de verhoudingen scheef liggen. Moet degene die dan minder vaak zin heeft, dan altijd maar zeggen 'ok schat, ik doe het al?'

Joy_ schreef: Maar wat ik er zo vervelend aan vind? Goeie vraag, maar ik weet het ook niet precies. Het zíen van m'n vriendinnen vind ik natuurlijk niet vervelend, leuk juist, maar het feit dat het zo vaak 'moet', vind ik niet leuk. Dat verwacht wordt dat ik dat uiteraard leuk vind om ze vaak te zien, dat dat in de verwachting ligt.

Kan me helemaal in bovenstaande vinden en gelukkig denken mijn vrienden ook zo. Had er toevallig vorige week nog met een vriendin over toen we een keer spontaan even ergens samen naar toe gingen. Dat je het bv. eigenlijk verplicht leuk moet vinden als vrienden of familie zeggen dat ze op een zondag even gezellig langs willen komen. Zij heeft ook maar genoemd tegen bepaalde mensen dat ze daar helemaal geen behoefte aan hebben. Vonden die ook erg vreemd.

Bij mij vliegt de tijd eigenlijk altijd voorbij, er zit zo maar 2 maanden tussen en ik zou echt niet weten hoe ik de energie moet vinden om meerdere vrienden elke 2 weken te ontmoeten. Als het spontaan gebeurd is het inderdaad leuk maar niet als het moet omdat je elkaar "al weer 2 hele weken" niet gezien hebt.

Ik mag hopen dat je in een relatie vaker sex hebt dan 1 keer in de 2 maanden

Yasmin schreef:Ik mag hopen dat je in een relatie vaker sex hebt dan 1 keer in de 2 maanden

Absoluut geen problemen in that area no. Maar zelfs al zou het zo zijn, dan blijft het argument dat niet 1 iemand altijd water bij de wijn hoeft te doen, lijkt me toch? In mijn inziens in elk geval dan.

Rapa Nui, dat wat jij in je laatste alinea zegt, heb ik ook wel hoor. Ik probeer het altijd een beetje te verdelen en zelfs al zou ik m'n vier vriendinnnen op afstand iedere maand zien, kom ik op 1tje per week gemiddeld. Dat vind ik nog veel (en te duur en te veel tijd kosten), zeker gezien ik ook nog vrienden hier in de buurt heb, en intussen dus ook een relatie. De tijd vliegt soms ook gewoon sneller dan je door hebt, en dan zijn er zo al weer twee maanden voorbij.

Ik herken het ook wel Joy. Ik ben niet het type dat vrienden elke dag/week wil zien, ik werk 4-6 dagen per week, onregelmatige diensten, en sowieso om het weekend, soms meerdere weekenden achter elkaar. Dan ben ik blij als ik ook eens een weekend met mijn vriend kan zijn en lekker samen niks kan doen of lekker alleen kan zijn. Mijn vrienden en familie wonen bijna allemaal een eind reizen bij me vandaan, dus ik zie ze ook maar eens in de paar maanden. Ik heb 1 vriendin die ik wel bij vlagen elke 1 a 2 weken zie en dat vinden we geloof ik allebei prima.
Ik hou er trouwens erg van/ hecht er veel waarde aan om alleen te zijn en met niemand rekening te houden, ik heb dat echt wel nodig anders voel ik me niet 'vrij'. Ik wil geen bomvolle agenda, zie liever op het moment zelf wat ik doe, en daarom vind ik weken van tevoren afspreken eigenlijk ook helemaal niet fijn.

O ja ik vind het ook wel een goede om, wat hier al genoemd is, te zeggen dat je het druk hebt. Je liegt dat idd niet omdat je het druk hebt met jezelf en je vrienden weten inmiddels wel hoe je in elkaar zit dus je behoeftes elke keer verwoorden hierover zou ik niet doen.

Ik zou niet zeggen dat je het te druk hebt, eerlijk gezegd. Straks heb je een baan of heb je meer tijd en dan verwachten ze alsnog meer tijd van je. Ik zou gewoon (nogmaals?) tactvol aangeven dat je heel erg blij bent met de vriendschap, maar je gewoon niet het type bent om elke week af te spreken. En daarbij aan te geven dat het niets met hen te maken heeft of hoe belangrijk je de vriendschap vindt, maar dat je gewoon zo in elkaar zit.
Dit zal misschien even slikken zijn, maar als ze je niet kwijt willen zullen ze dat wel accepteren en dan wordt het voor jullie beide makkelijker in de toekomst. Zij hebben dan geen verkeerde verwachtingen en jij hoeft je niet steeds te verantwoorden waarom je (weer) geen zin hebt/niet kunt.

Ik herken het overigens niet hoor, maar als ik jouw vriendin was, zou ik bovenstaande het prettigste vinden. Duidelijk maar eerlijk.

Ik merk dat ook wel een beetje. Ik werk 40 uur, dus doordeweeks gebeurt er niet zo heel veel. Straks werkt mijn vriend ook weer 's avonds, dan is hij nog 2 avonden per week thuis, die avonden blijf ik ook graag thuis, anders zie ik hem amper. In de weekenden kunnen we dan maximaal 4 dingen plannen, maar liever 2. Vriend heeft een hele grote familie (3 oma's met veel kinderen), dus die hebben al regelmatig een feestje. Mijn familie woont op 150 kilometer, dus als daar iets gaande is zijn we een hele dag kwijt. Vriend heeft een zeer uitgebreide vriendenkring, dus als we willen is er ook elke week wel een verjaardag of feestje. Soms ga ik trouwens zelf ook wat anders doen, het ligt er een beetje aan wat voor soort feestje het is.

We hebben vrienden die elke week wel af willen spreken, maar dat lukt gewoon niet. Ik heb een vriendinnetje in mijn oude woonplaats die ik dolgraag weer eens zou willen zien, maar zij heeft een net zo drukke agenda, dus het matcht voor geen meter.

Dit jaar ben ik op vakantie geweest met vrienden die ik 2x per jaar zie. Binnen een paar minuten was het weer zoals vanouds, waardoor ik me realiseerde dat je mensen niet om de paar weken hoeft te zien om een vriendschap goed te houden.

Ik spreek trouwens wel zoveel mogelijk af, hoewel ik wel avonden vrij probeer te houden om uit te rusten. Soms zie ik ertegenop omdat ik moe of druk ben, maar meestal is dat gevoel direct weg zodra ik tegenover die persoon zit.

Joy_ schreef:In de periode dat het niet zo goed met me ging, heb ik echt een paar keer paniekaanvallen gehad omdat ik afspraken had staan met vriendinnen, en die heb ik ook afgezegd. Ik ging er echt werkelijk waar zó tegenop zien dat het niet goed meer was. Toen vond ik m'n rust echt veel belangrijker.

Persoonlijk zou ik het heel erg vinden als ik zo'n gevoel bij mij vriendinnen zou hebben. Dit gevoel heb ik als ik een vreselijke werkdag voor de boeg heb of als ik iets heb wat ontzettend vervelend is zoals ziekenhuisbezoeken o.i.d.

Vind je het zelf niet onprettig dat vriendschappen eigenlijk in een negatief 'rijtje' komen te staan?