Bang om hem kwijt te raken

Hebben jullie dat ook dat je bij bepaalde persoon heel erg bang bent om ze kwijt te raken.
Ik heb dat sowieso bij mijn zoontje natuurlijk alhoewel ik voel dat hij nog heel lang bij me zal zijn.

Maar daar in tegen mijn opa niet. Al een hele poos krijg ik het gevoel dat mijn opa niet meer lang zal leven. Ik weet niet waar het vandaan komt en ik kan het ook helemaal niet verklaren !
Maar dit gevoel word alleen maar sterker.
Zo juist ben ik even lekker op de koffie gegaan en ik krijg de indruk dat opa hetzelfde gevoel heeft. Opeens is hij alles druk aan het regelen over zijn crematie. Hij heeft me gezegd wat hij wilt, waar de spullen naar toe gaan, waar het geld ligt, waar hij verzekerd is en noem maar op ! Hij wilde deze week nog naar zijn zoon toe om dingen vast te leggen !

En dat zomaar ineens ??? Ik zat bij hem op de bank en kreeg een nogal benauwend gevoel over me heen. En toen hij me knuffelde en zij dat hij zo blij was dat ik op bezoek kwam, kreeg ik een brok in mijn keel.

Ik heb al maanden het idee dat hij eind dit jaar of begin volgend jaar zal sterven Hopelijk zit ik er natuurlijk finaal naast !

Is het herkenbaar voor jullie ????

Allereerst, Wat naar dat je dit gevoel hebt!
Ik herken het zelf niet, maar mijn moeder heeft wel van die voorspellende dromen gehad (ik wil je niet bangmaken ofzo hoor!) Maar zij droomde dus een keer dat er iemand rond kerst overleden was, wat uiteindelijk mijn opa bleek te zijn... Zij heeft er zelf geloof ik niet veel mee gedaan, alleen zo min mogelijk aan gedacht zeg maar...
Owja en ouderen voelen zelf vaak ook wel aan of ze zullen overlijden, maar dat hoeft niet perse uit te komen (was bij mijn oma zo)..
Weet niet of je hier echt wat aan hebt maar heel veel succes ermee en ik hoop voor je dat je voorgevoel dan toch niet klopt...

Heel herkenbaar zelfs. Meestal gebeurd het ook als ik aanvoel dat er iemand gaat sterven. Ook als er iemand zwanger is. Dat is dus helemaal geen geheim voor mij. Zo was mijn nicht dus zwanger. En een maand voordat ze het vertelde heb ik het gedroomd. Toen heb ik het tegen mijn moeder verteld. Toen mijn nicht het kwam vertellen, zei mijn moeder ow ja maar dat wist ik al van (mijn naam dus). En mijn nicht zat zo van hoe kan je dit nou weten.

Ik heb dat heel erg bij mijn vriend. Ben zo ontzettend bang om hem kwijt te raken, en dan niet doordat onze relatie over gaat...
Ik kan het ook echt niet verklaren, en dat vind ik nog wel het vervelendste!

Een aantal maanden geleden keek ik op hyves en opeens schoot het door mijn hoofd dat de nicht van mijn ex wel eens zwanger kon zijn. Geen idee waarom. Ik heb haar hyves opgezocht, en net die ochtend had ze het daar bekend gemaakt. Vorige week opeens bedacht ik me dat ze nu wel eens bevallen zou zijn, en ja hoor! Die dag daarvoor was ze bevallen.
Erg vreemd, ik heb nooit veel contact met haar gehad namelijk ..

Het is herkenbaar gelukkig. Maar goed of ik daar nu zo blij mee moet zijn.
Ik hoop gewoon dat mijn gevoel niet klopt !
Maar het was zo sterk vanmorgen..... En ik heb zo'n idee dat mijn opa ook dat gevoel heeft !
Want normaal zei hij nooit een woord erover en nu moet hij alles gezegd hebben en hij wilde z.s.m nog zijn zoon gesproken hebben .
Dit is voor mij de eerste keer dat ik dit voel. Normaal heb ik dit niet ! Maar er is verder ook nog niemand in mijn betrouwbare omgeving overleden.

Stuiterbal schreef:Het is herkenbaar gelukkig. Maar goed of ik daar nu zo blij mee moet zijn.
Ik hoop gewoon dat mijn gevoel niet klopt !
Maar het was zo sterk vanmorgen..... En ik heb zo'n idee dat mijn opa ook dat gevoel heeft !
Want normaal zei hij nooit een woord erover en nu moet hij alles gezegd hebben en hij wilde z.s.m nog zijn zoon gesproken hebben .
Dit is voor mij de eerste keer dat ik dit voel. Normaal heb ik dit niet ! Maar er is verder ook nog niemand in mijn betrouwbare omgeving overleden.

Kan het niet 'gewoon' zo zijn dat het besef dat je opa gaat overlijden gewoon steeds meer naar voren komt aangezien hij je opa is, en dus waarschijnlijk al best oud is? Misschien gaat er op korte termijn wel niks gebeuren, maar ben je er onbewust en bewust steeds meer mee bezig waardoor het iets heel wezenlijks aan het worden is? Daarnaast ben je nog niet lang geleden gescheiden en heb je ook een bepaald verlies geleden.
Dat je bang bent om je zoontje te verliezen heeft denk ik te maken met de afhankelijkheid die je naar hem toe hebt. De mate van gelukkig zijn staat in direct contact met hem toch? Als je hem niet meer zou 'hebben' zou je met een enorm gemis moeten leven.
Ik heb nog geen kinderen, maar ben eigenlijk elke dag weer bang dat mijn vriend iets overkomt. Ik denk dat ik zonder hem niet meer wil leven. Dus ja, dan komt de angst om hem te verliezen vanzelf. Ik troost mezelf altijd maar weer met het idee dat dit komt doordat ik hem niet kwijtwil, en probeer dan snel weer ergens anders aan te denken.

Ik herken het niet echt, eigenlijk. Ja, heel soms als mijn vriend onderweg naar huis is en ik hoor bijv. een ambulance, dan spookt wel eens door mijn hoofd: zou mijn vriend een ongeluk hebben gehad?
Of als het 's winters glad op de weg is bijvoorbeeld.
Maar normaalgesproken zit ik gelukkig niet zo in over de mensen waar ik van houd.

Ik herken het inderdaad ook heel erg. Ik heb met heel veel dingen een sterk voorgevoel wat dan achteraf ook blijkt te kloppen.
Eind 2009 had ik heel sterk het gevoel dat er iets ergs zou gebeuren. Iets van een overlijden of zo. Op 1 jan. 2010 werd er bij mijn oom een hersentumor gevonden en 5 weken later is hij al overleden. Toen de crematie en alles achter de rug was verdween ook het voorgevoel.

Maar ik heb het met veel meer dingen. Jaren geleden was ik erg bang wanneer mijn vriend alleen met de auto wegging. Er ging iets gebeuren dacht ik. Een paar maanden later zijn we toen we samen in de auto zaten aangereden. Gevoel was weer rustig. Anderhalf jaar geleden had heel sterk het gevoel dat wij het huis zouden krijgen waar we op hadden gereageerd. Dit klopte. Ik heb afgelopen vakantie telkens het gevoel gehad dat ik verloofd thuis zou komen. Mijn vriend zei telkens dat hij over 2/3 jaar pas wilde trouwen dus mijn verstand is in de vakantie druk geweest om dit te gaan geloven. Maar mijn gevoel had gelijk.

Ach zo kan ik echt een heleboel dingen opnoemen. Het zijn bij mij zowel grote als kleine gebeurtenissen en het is met allerlei verschillende dingen.

Voor jou Stuiterbal lijkt het me ook moeilijk. Geniet nog maar van de aanwezigheid van je opa en ik hoop dat je gevoel helemaal fout zit!

Zenna wat je zegt kan zeker kloppen ! Het is misschien niet eens zo onlogisch idd.
Bang om mijn zoon te verliezen ben ik sowieso wel maar het voelt lang niet zo sterk als bij mijn opa.

Ik kan het bijna niet uitleggen wat het is.... en ik hoop gewoon dat het niet klopt natuurlijk !
Hij is nu overigens 81. Maar lichamelijk en geestelijk nog heel erg fitaal. Mijn gevoel geeft ook aan dat hij niet komt te overlijden aan de ouderdom maar aan een plotselinge hartstilstand of een auto ongeluk ! Ik nijg meer naar het eerste en waarom ik heb geen idee.

@Tjip: wat heftig !!!! Ik heb het ook al vaker gehad dat mijn gevoel bepaalde dingen aan gaf en wat ook nog bleek te kloppen ! Dus des te meer ben ik bang voor dit !

Maar goed ik leef met de dag en geniet van elk moment dat we samen zijn en hopelijk duurt dat nog jaren !!!