In de wij-vorm praten

Ik woon nog niet samen maar ik denk dat ik mijn vriend prima kan vragen een avondje naar vrienden te gaan. Mocht ik een vriendinnenweekendje wil houden dan wil hij ook heus wel een weekendje bij zijn ouders gaan slapen. Ik zou hetzelfde voor hem doen.
Niets zo vreselijk als een vriend die er de hele avond bijhangt. En ergens anders heengaan is echt niet altijd een optie maar dan ga ik toch liever een avondje op bed liggen om een filmpje te kijken of een boek te lezen dan dat ik er de hele avond bij zit. En ik denk dat mijn vriend dit ook niet erg vind als het andersom is. Trouwens, waarschijnlijk maakt hij zelf al dat hij weg komt en hoef ik het niet eens te vragen.

Wij hebben beiden een eigen mening, maar in sommige dingen is het gewoon in de wij/ons-vorm.
Dat kan dan gewoon niet anders.

Als iemand aan mij vraagt hoe gaat het met jou zal ik niet zeggen met ons gaat het goed, het word mij persoonlijk gevraagd, waarom dan mijn vriend er ook bij halen? Misschien gaat het met hem dan minder goed. Dat kan ik niet van een afstand ruiken of zien.

Als een vriendin van mij op bezoek komt dan is mijn vriend vaak niet thuis, niet omdat ik hem wegstuur, maar ik denk dat hij dan zoiets heeft van, meiden onder elkaar, waarom erbij zijn?
Als hij dan later thuis komt, gaat hij zich niet in het gesprek mengen, omdat hij voorafgaande niet heeft meegekregen. Hij gaat dan vaak voor de computer zitten.

Tja... het is toch echt van dat 'ik' zwanger ben en dat 'hij' vader wordt. (Niet dat het echt zo is maar stel) Ergens vind ik het niet logisch om regelmatig met de 'wij' vorm te praten. Staat misschien leuk, maar eigenlijk best wel stom.

Er zullen wel logische momenten zijn dat we in de 'wij' vorm zullen praten.

minoessepoes schreef:

June schreef:

Bet Weter schreef:

Rush schreef:
Ik ben het hier wel mee eens hoor. Als er een vriendin langs komt om gezellig te kletsen dan gaat m`n vriend weg of wij gaan in de chillroom zitten.

Ja, logisch vind ik! Blijkbaar denken hier mensen er hier heel anders over.

Ik ben het volledig met je eens hoor. Eén van mijn beste vriendinnen woont samen en ik ben daar dus heel vaak. Ik weet ook wel dat zij weleens wat over mij aan haar vriend vertelt, maar als ik daar binnenkom en een kop koffie heb gedronken met beiden, verdwijnt hij daarna standaard naar een andere ruimte of naar buiten. Hij begrijpt heel goed dat we dan gewoon even samen willen praten. Het lijkt me vreselijk als ik daar om zou moeten vragen!

Wij hebben een appartementje met alleen een woonkamer en een slaapkamer, dat zou dus betekenen dat wij languit op de bank zitten en mijn vriend de hele avond op bed moet liggen om tv te kijken of ongemakkelijk aan een bureau moet zitten de hele avond. Ik ga er dus ook echt niet vanuit dat hij weg gaat. Vaak gaat hij wel even achter de computer, maar echt niet de rest van de avond. Als ik echt rustig wil praten/prive dan spreek ik eerder bij die vriendin af of in een kroegje of zo.

Wij hebben ook alleen een slaapkamer en woonkamer maar toch gaat mijn vriend er niet altijd bij zitten hoor als ik vriendinnen over de vloer heb. Ik zit dan bijv met vriendin op de bank en hij gaat dan met zn laptop aan de eettafel zitten, achter de pc op de sliapkamer of gewoon lekker op bed tv kijken. Andersom gebeurd dit ook.

En voor de rest vind ik het heeeel irritant als mensen altijd alles samen met hun vriend willen doen. Ik ben blij dat vriend en ik allebei een eigen vriendengroep hebben. We kunnen prima met elkaar vrienden maar mn eigen vind ik toch leuker! En aangezien we aan allebei al heel druk zijn spreken we dan liever los van elkaar af dan dat we constant overal samen heen gaan.

Ook zon stelletje bij mn vriend in de vriendengroep. Willen we gaan stappen met zn allen. Dus roept zij, ja we gaan niet mee want ik heb geen zin! Terwijl vriend daarvoor nog zei dat ie wel zin had om te stappen.