Nieuwe vrienden, of juist niet?

Een paar maanden geleden ben ik iemand tegengekomen. Leuke vent, klikte goed, en een hele tijd contact gehad via mail en dergelijke. Hij zou gaan verhuizen naar mijn woonplaats, en vroeg me te helpen met klussen. Prima, ik heb weinig te doen, en ik vind dat best leuk.

Nou was ik door verschillende emails al een beetje terughouden. Hij was wel héél enthousiast in zijn mails, had het meteen over 'vertrouwen' en vriendschap enzovoorts, enzovoorts. En aangezien hij een vrouw en dochter heeft zag hij al helemaal voor zich dat we allemaal leuk vriendjes zouden worden, mijn man en kinderen en hij en zijn gezin. Ik schrok daar af en toe al wat van, want ik vind hém dan wel leuk en aardig, maar mijn man kiest zijn eigen vrienden wel en zit er helemaal niet op te wachten om contact met hem of familie te hebben (ze kennen elkaar van vroeger), en dat ik hém aardig vind wil niet zeggen dat ik zijn vrouw ook meteen mag en van alles met z'n vieren wil ondernemen, zo sociaal ben ik nou óók weer niet. Plus dat sommige emails me eigenlijk al vrij snel veel te persoonlijk werden. Ik leg wel heel makkelijk contact, maar ik leg niet meteen alles op tafel. Van hem kreeg ik daarentegen zijn hele levensverhaal opgelepeld, inclusief nare details én het levenverhaal van zijn vrouw. Dat vond ik vrij veel info. Dat heb ik ook wel aangegeven, dat ik het prima vond om contact te hebben, maar dat het me wel wat snel ging.

Nu heb ik een paar keer geholpen, vrouw inmiddels ontmoet, maar toch zit het me ergens niet lekker. Ik krijg smsjes die ondertekend zijn met 'kusjes' en 'hallo lieverd' en meer van dat soort dingen. Ik krijg smsjes over ruzie met familie, veel te gedetailleerd, waarbij hij behoorlijk wat gevoelige privé informatie van zichzelf en dus ook van zijn vrouw deelt (zonder dat zijn vrouw dat weet denk ik).

Ik weet even niet wat ik ermee aan moet. Ik ben vooral bezig om het contact een beetje op de vlakte te houden, ik vind hem aardig en ik wilde inderdaad eens uitzoeken of we vrienden konden worden, maar ik voel me nu alsof hij zich enórm aan me vastklampt. Het gaat me allemaal véél te snel. Ik dacht 'we mailen wat, smsen wat, duiken de kroeg eens in en we zien wel' maar hij heeft kennelijk besloten dat ik zijn nieuwe beste vriendin ben en dat we álles delen en dat hij alles bij me kwijt kan. Ik voel me nogal geclaimed en daarbij word ik in dingen betrokken waar ik niet in betrokken wil worden.

Hoe los ik dit op? In hoeverre ligt het aan mij (ik wil nou eenmaal niet zo snel zo close met mensen worden en ben soms nogal allergisch voor oeverloos gepraat over 'gevoelens' enzo) en in hoeverre is dit vrij extreem?

Ik weet dat ik het gewoon moet zeggen, maar ik weet gewoon niet zo goed hoe.

Weet zijn vrouw hier vanaf? Lijkt me een rare situatie inderdaad. Zou het gewoon open gooien, een keer een opmerking maken als zijn vrouw erbij is haha.

Geen idee what to do..

Ik heb zijn vrouw inmiddels ontmoet, leuk mens, het klikt goed. En hij doet dus ook zo enthousiast als ze erbij is, in zijn opmerkingen en zijn gedrag. Gewoon, in alles doen alsof we echt de allerbeste vrienden zijn, terwijl we in mijn ogen net contact hebben en nog op het 'kennissen' niveau zitten. Heel bizar eigenlijk.

Oh, en er komt niets seksueels bij kijken hoor, voordat iemand dat denkt. In eerste instantie vond ik hem wel erg aantrekkelijk, maar dat is inmiddels wel over En hij maakt ook geen toespelingen in de richting van seks ofzo.

Wat zou je een ander voor advies geven in deze situatie?
(haha, ik weet het, heel gemeen, maar ik had juist wel van jou verwacht hoe je deze situaties op een goede manier zou kunnen aanpakken)

Waarom ben je niet gewoon straight to the point, en zeg je dat je moeite hebt met het feit dat je gelijk als "hartsvriendin" wordt geclaimd en dat je daar geen zin in hebt en dat je al helemaal niet wil horen dat ome jan ruzie heeft met tante karina omdat je dan het gevoel krijgt teveel in zijn privé leven te zitten dan daar op dit moment geen behoefte aan hebt. Wil natuurlijk niet zeggen dat dat nooit komt maar spreek gelijk uit wat voor jou op dit moment jullie 'vriendschap' voor jou betekent en wat daarin jóuw verwachtingen zijn. Afhankelijk van zijn reactie zul jij prima in staat zijn om daar een reactie op te geven.

Nou, het punt is nog niet eens dat het zo persoonlijk word, maar ik voel me af en toe meer hulpverlener dan vriendin, laat ik het zo stellen. Was het heel gelijkwaardig geweest, dan had ik het makkelijk kunnen oplossen, maar dat ís het dus niet. Hij stelt zich behoorlijk afhankelijk op in het contact, een beetje zo van 'het was altijd k*t, maar nu ik jou ken, nu komt het allemaal goed'.

Ik denk dat hij zich gewoon erg op zijn gemak bij je voelt. Ik ken je verder niet natuurlijk maar even afgaand van het forum kom je op me over als een vrouw die makkelijk praat, open en eerlijk is en die geen blad voor haar mond neemt. Juist daardoor kan het zijn dat je de indruk bij hem wekt dat hij -mede door je open houding- dan maar alles bij je neer kan leggen. Ergens kan je dat dus ook zien als een compliment. Als je dit te ver gaat zou ik zou wel duidelijk aangeven waar je grenzen liggen en wat jouw verwachtingen zijn van jullie vriendschap. Verder zou ik je aan willen raden om hier niet te lang mee te wachten.

Lilith schreef:Oh, en er komt niets seksueels bij kijken hoor, voordat iemand dat denkt. In eerste instantie vond ik hem wel erg aantrekkelijk, maar dat is inmiddels wel over En hij maakt ook geen toespelingen in de richting van seks ofzo.

Ik vroeg me al af of dit over de zelfde persoon ging.

Verder eens met Nucia. Jij bent meestal de gene die weet hoe dit soort situaties aan te pakken. Zelf ben ik helemaal niet goed in sociale contacten dus advies heb ik niet voor je.

Smikkell schreef:

Lilith schreef:Oh, en er komt niets seksueels bij kijken hoor, voordat iemand dat denkt. In eerste instantie vond ik hem wel erg aantrekkelijk, maar dat is inmiddels wel over En hij maakt ook geen toespelingen in de richting van seks ofzo.

Ik vroeg me al af of dit over de zelfde persoon ging.

Verder eens met Nucia. Jij bent meestal de gene die weet hoe dit soort situaties aan te pakken. Zelf ben ik helemaal niet goed in sociale contacten dus advies heb ik niet voor je.

Ik geloof niet dat ik dat ooit hier heb genoemd.

Lilith schreef:Nou, het punt is nog niet eens dat het zo persoonlijk word, maar ik voel me af en toe meer hulpverlener dan vriendin, laat ik het zo stellen. Was het heel gelijkwaardig geweest, dan had ik het makkelijk kunnen oplossen, maar dat ís het dus niet. Hij stelt zich behoorlijk afhankelijk op in het contact, een beetje zo van 'het was altijd k*t, maar nu ik jou ken, nu komt het allemaal goed'.

Heb je het gevoel dat hij je op een voetstuk plaatst? Zo klinkt het nl. wel een beetje en dat lijkt me idd heel erg moeilijk om tegen zo'n persoon (die eigenlijk een beetje tegen je op kijkt) op een goede manier te laten weten dat je geen zin hebt om alsmaar Lieve Mona te spelen.

Soms loopt het zo dat je in een beginnende vriendschap ineens heel veel intieme dingen deelt, maar alleen als beide partijen zich daar goed bij voelen en als het gewoon zo loopt. Jij voelt je daar duidelijk nog niet goed bij en voelt, ondanks het aardig vinden, nog niet de intimiteit die hij schijnbaar wel voelt. Dat maakt jou niet raar of anders, je hebt daar gewoon een ander tempo in dan hij.

Als je bij jezelf merkt dat je het contact probeert af te vlakken, en je steekt daar je energie in, dan zou ik even pas op de plaats maken in deze vriendschap. Als hij jou lieverd noemt terwijl de relatie wat jou betreft nog niet klaar is daarvoor, dan kan je het beter nu even rechttrekken voor het straks helemaal is scheefgetrokken, denk ik.

Nucia schreef:

Lilith schreef:Nou, het punt is nog niet eens dat het zo persoonlijk word, maar ik voel me af en toe meer hulpverlener dan vriendin, laat ik het zo stellen. Was het heel gelijkwaardig geweest, dan had ik het makkelijk kunnen oplossen, maar dat ís het dus niet. Hij stelt zich behoorlijk afhankelijk op in het contact, een beetje zo van 'het was altijd k*t, maar nu ik jou ken, nu komt het allemaal goed'.

Heb je het gevoel dat hij je op een voetstuk plaatst? Zo klinkt het nl. wel een beetje en dat lijkt me idd heel erg moeilijk om tegen zo'n persoon (die eigenlijk een beetje tegen je op kijkt) op een goede manier te laten weten dat je geen zin hebt om alsmaar Lieve Mona te spelen.

Ik weet het niet, ik voel me gewoon geclaimd denk ik. Als een vriend of vriendin die ik al tijden kent me smst over een persoonlijk probleem dan vind ik dat niet erg, dan spring ik in de auto en dan ga ik erheen. Maar dit bestaat soms alleen maar uit dat hij tegen mij vertelt wat er allemaal mis is gegaan in zijn leven enzovoorts, enzovoorts. Dat is iets te snel, ik heb het gevoel dat ik daardoor geen tijd heb om een normaal contact op te bouwen omdat hij meteen in de 4e versnelling staat. Normaal gesproken gooi je niet meteen alle vuile was op tafel toch?

Lilith schreef:

Smikkell schreef:

Lilith schreef:Oh, en er komt niets seksueels bij kijken hoor, voordat iemand dat denkt. In eerste instantie vond ik hem wel erg aantrekkelijk, maar dat is inmiddels wel over En hij maakt ook geen toespelingen in de richting van seks ofzo.

Ik vroeg me al af of dit over de zelfde persoon ging.

Verder eens met Nucia. Jij bent meestal de gene die weet hoe dit soort situaties aan te pakken. Zelf ben ik helemaal niet goed in sociale contacten dus advies heb ik niet voor je.

Ik geloof niet dat ik dat ooit hier heb genoemd.

Ik geloof dat je er wel een opmerking over gemaakt heb. Maar dat maakt de situatie niet minder lastig.

Smikkell schreef:

Lilith schreef:

Smikkell schreef:

Lilith schreef:Oh, en er komt niets seksueels bij kijken hoor, voordat iemand dat denkt. In eerste instantie vond ik hem wel erg aantrekkelijk, maar dat is inmiddels wel over En hij maakt ook geen toespelingen in de richting van seks ofzo.

Ik vroeg me al af of dit over de zelfde persoon ging.

Verder eens met Nucia. Jij bent meestal de gene die weet hoe dit soort situaties aan te pakken. Zelf ben ik helemaal niet goed in sociale contacten dus advies heb ik niet voor je.

Ik geloof niet dat ik dat ooit hier heb genoemd.

Ik geloof dat je er wel een opmerking over gemaakt heb. Maar dat maakt de situatie niet minder lastig.

Ik kom veel mannen tegen hoor

Lilith schreef:

Smikkell schreef:

Lilith schreef:

Smikkell schreef:

Lilith schreef:Oh, en er komt niets seksueels bij kijken hoor, voordat iemand dat denkt. In eerste instantie vond ik hem wel erg aantrekkelijk, maar dat is inmiddels wel over En hij maakt ook geen toespelingen in de richting van seks ofzo.

Ik vroeg me al af of dit over de zelfde persoon ging.

Verder eens met Nucia. Jij bent meestal de gene die weet hoe dit soort situaties aan te pakken. Zelf ben ik helemaal niet goed in sociale contacten dus advies heb ik niet voor je.

Ik geloof niet dat ik dat ooit hier heb genoemd.

Ik geloof dat je er wel een opmerking over gemaakt heb. Maar dat maakt de situatie niet minder lastig.

Ik kom veel mannen tegen hoor

Dat zou ook kunnen..

Lilith schreef:Een paar maanden geleden ben ik iemand tegengekomen. Leuke vent, klikte goed, en een hele tijd contact gehad via mail en dergelijke. Hij zou gaan verhuizen naar mijn woonplaats, en vroeg me te helpen met klussen. Prima, ik heb weinig te doen, en ik vind dat best leuk.

Wil je mijn nieuwe beste vriendin worden ik heb nog zoveel te klussen, zal ik je verder niet lastig vallen met m'n problemen

Ontopic, ik zou aan hem vragen waarom hij al zo snel zulke intieme dingen met je deelt. Dat hem een aardige vent vindt maar dat jij niet het gevoel hebt dat jullie al zover waren dat je het over dat soort dingen zou hebben met hem.

Lilith schreef:

Nucia schreef:

Lilith schreef:

Ik weet het niet, ik voel me gewoon geclaimd denk ik. Als een vriend of vriendin die ik al tijden kent me smst over een persoonlijk probleem dan vind ik dat niet erg, dan spring ik in de auto en dan ga ik erheen. Maar dit bestaat soms alleen maar uit dat hij tegen mij vertelt wat er allemaal mis is gegaan in zijn leven enzovoorts, enzovoorts. Dat is iets te snel, ik heb het gevoel dat ik daardoor geen tijd heb om een normaal contact op te bouwen omdat hij meteen in de 4e versnelling staat. Normaal gesproken gooi je niet meteen alle vuile was op tafel toch?

Dat begrijp ik, ik zou ook niet al mijn vuile was zomaar bij een "nieuwe" vriendin op tafel gooien, maar wat RYW ook al aangeeft is dat je misschien overkomt als een heel open persoon waarbij hij het gevoel heeft zulke dingen heel makkelijk bespreekbaar te maken. Misschien heeft hij verder niemand waarbij hij met zijn problemen / gedachten / gevoelens terecht kan of heeft hij wel vrienden, maar geen vrienden waarbij hij met zulke dingen terecht kan. In jou denkt hij vanwege je houding zo'n vriendin gevonden te hebben. Ik denk persoonlijk dat wanneer je het uitlegt als in dikgedrukte regels hij het best zou begrijpen en zo niet dan moet het maar op een iets bottere manier. Je geeft daarbij de feiten aan en wat het met jouw gevoelens doet. Het is aan hem wat hij dan met die informatie doet.

Tania schreef:

Lilith schreef:Een paar maanden geleden ben ik iemand tegengekomen. Leuke vent, klikte goed, en een hele tijd contact gehad via mail en dergelijke. Hij zou gaan verhuizen naar mijn woonplaats, en vroeg me te helpen met klussen. Prima, ik heb weinig te doen, en ik vind dat best leuk.

Wil je mijn nieuwe beste vriendin worden ik heb nog zoveel te klussen, zal ik je verder niet lastig vallen met m'n problemen

Ontopic, ik zou aan hem vragen waarom hij al zo snel zulke intieme dingen met je deelt. Dat hem een aardige vent vindt maar dat jij niet het gevoel hebt dat jullie al zover waren dat je het over dat soort dingen zou hebben met hem.

Heb ik gevraagd. Hij zegt dat hij me vertrouwt en hij het gevoel heeft dat het klikt. En dat hij graag nieuwe vrienden wil maken.

Ik denk dat dit een gevalletje is: "ik ben meteen heel hecht met nieuwe leuke mensen". Sommige mensen zijn heel open, vertellen direct hun levensverhaal en dergelijke. Jij bent niet zo, hij blijkbaar wel. Geef het gewoon aan, dat je hem aardig vindt, dat je het contact leuk vindt, maar dat je jullie vriendschap nog niet intiem genoeg vindt voor deze details.
En over die smsjes: gewoon aangeven dat je bij die smsjes niet prettig voelt.

Oh ja, had ik al gezegd dat hij een nogal labiel verleden heeft?
Het gaat dus echt niet om zomaar wat probleempjes, maar echt heftige dingen, dingen waarvoor hij ook jarenlange therapie heeft gehad enzo. Het is denk ik ook omdat ik een hulpverlenersopleiding heb, dat ik me een beetje in de hulpverlenershoek geduwd voel.

Lilith schreef:Oh ja, had ik al gezegd dat hij een nogal labiel verleden heeft?
Het gaat dus echt niet om zomaar wat probleempjes, maar echt heftige dingen, dingen waarvoor hij ook jarenlange therapie heeft gehad enzo. Het is denk ik ook omdat ik een hulpverlenersopleiding heb, dat ik me een beetje in de hulpverlenershoek geduwd voel.

Misschien is het daarom dus ook dat hij denkt dat hij met dat soort dingen wel bij jou terecht kan?
Of weet hij niet dat je die achtergrond hebt?

Nucia schreef:

Lilith schreef:Oh ja, had ik al gezegd dat hij een nogal labiel verleden heeft?
Het gaat dus echt niet om zomaar wat probleempjes, maar echt heftige dingen, dingen waarvoor hij ook jarenlange therapie heeft gehad enzo. Het is denk ik ook omdat ik een hulpverlenersopleiding heb, dat ik me een beetje in de hulpverlenershoek geduwd voel.

Misschien is het daarom dus ook dat hij denkt dat hij met dat soort dingen wel bij jou terecht kan?
Of weet hij niet dat je die achtergrond hebt?

Dat weet hij.

Maar daarom wil ik júist niet met dat soort dingen geconfronteerd worden. Ik vind het prima om mensen als vriend te hebben die een hoop hebben meegemaakt, ik wil alleen niet helpen om alles op te lossen.

Idee!

Misschien moet ik eens wat mensen van hier langs sturen zodat hij eens hoort dat ik écht niet aardig ben

Lilith schreef: Idee!

Misschien moet ik eens wat mensen van hier langs sturen zodat hij eens hoort dat ik écht niet aardig ben

Is de persoon achter biechtje01 dan al gevonden?

Lilith schreef:

Nucia schreef:

Lilith schreef:Oh ja, had ik al gezegd dat hij een nogal labiel verleden heeft?
Het gaat dus echt niet om zomaar wat probleempjes, maar echt heftige dingen, dingen waarvoor hij ook jarenlange therapie heeft gehad enzo. Het is denk ik ook omdat ik een hulpverlenersopleiding heb, dat ik me een beetje in de hulpverlenershoek geduwd voel.

Misschien is het daarom dus ook dat hij denkt dat hij met dat soort dingen wel bij jou terecht kan?
Of weet hij niet dat je die achtergrond hebt?

Dat weet hij.

Maar daarom wil ik júist niet met dat soort dingen geconfronteerd worden. Ik vind het prima om mensen als vriend te hebben die een hoop hebben meegemaakt, ik wil alleen niet helpen om alles op te lossen.

Maar dat kan hij niet ruiken en als jij het niet aangeeft zal hij het ook nooit weten. Net als dat ik op verjaardagen e.d. altijd wordt gevraagd om contracten na te kijken op arbeidsrechtelijk gebied of een vriend van mij die altijd maar iedereens computer moet maken voor noppes omdat hij nu eenmaal in de ICT werkt.