Maak de zin af....

Dat zal ik mezelf vast verbeeld hebben, maar... wat waren ze dan aan het doen?

Nu ik goed kijk, zie ik dat de nagels aan de voet rood gelakt zijn. Wat is hier aan de hand?

Help.. het is een damesvoet! Ik moet hier heel snel weg.

De buurman vraagt of ik binnen wil komen voor een drankje. Ik merk nog net dat hij vluchtig naar die andere man knipoogt.

Ik begin te hakkelen dat ik nog een pan op het vuur heb staan die ik uit moet zetten en draai mij om

Ik grijp mijn mobieltje en draai 112. Benauwd kijk ik naar de gang. Hoorde ik daar voetstappen?

Ik wil snel teruglopen om alle deuren op slot te doen, maar hij staat al in de gang!

Mijn mobiel valt van de schrik op de grond. Ik weet niet zeker of ik al wel op het groene knopje van de telefoon heb gedrukt...

Ik hoor een stem door de telefoon, gelukkig niet te hard. Als ik duidelijk en hard praat, verstaan ze me vast.

Langzaam komt hij op mij af. Hij heeft een wilde blik in zijn ogen en ik zie hem grijnzen. Help! Wat moet ik doen!?

Maar voor ik iets kan zeggen, pakt de buurman mijn telefoon op. Met een grote glimlach laat hij het in de vissenkom vallen, kijkt me aan, en zegt "oeps".

Hij heeft zijn schep nog in zijn handen. Hij tilt de schep hoog boven zijn hoofd en zwaait hem hard mijn kant op. Doodsbang deins ik naar achteren. De schep komt met een harde knal op mijn mobiel terecht.

Alles ligt onder het water en de vissenkom en mijn mobiel zijn gesneuveld. Wat nu?

Mijn vissen spartelen in het rond. Mijn arme vissen, ik moet ze redden!

'Mijn iPhone!' gil ik verontwaardigd.

De buurman zegt: "je krijgt van mij wel een nieuwe. Als jij tenminste...... "

Met een grote grijns kijkt de buurman naar iets achter mij. Als ik me omdraai, zie ik de lekkere hunk die bij hem in de tuin stond. Hij vraagt me of ik honger heb. "Honger," vraag ik. "Ja, honger," zegt hij, "want we kunnen best een sandwich maken."

Langzaam loop ik naar de keuken. Ik doe de koelkast open en haal er wat spullen uit. De vaste telefoon staat op de vensterbank, net buiten mijn bereik. Uit een kastje haal ik wat brood.

Dan gaat de telefoon ineens over!

Ik kijk mijn buurman aan, en realiseer me dat dit mijn kans zou kunnen zijn.
Bij 112 kunnen ze tegenwoordig toch zien vanaf welk adres je belt? Misschien bellen ze me nu terug om te kijken of er een noodsituatie is.
Ik kijk mijn buurmaan nog eens dringend aan, en terwijl ik hem een glas toeschuif, pak ik de telefoon op en neem de telefoon aan.....'goedemorgen, met Marieke....'

'Lieverd! Wat klink je vreemd? Is alles goed? Je mobiel stond uit, daarom probeer ik het zo.'

'Goedemorgen! Spreek ik met Mevr Bielekes? Komt het gelegen dat ik u bel?'

Elodie schreef:De buurman zegt: "je krijgt van mij wel een nieuwe. Als jij tenminste...... "

jammer dat dit niet wordt afgemaakt.

Susan schreef:'Lieverd! Wat klink je vreemd? Is alles goed? Je mobiel stond uit, daarom probeer ik het zo.'

Ik merk dat ik blij en boos tegelijk ben. Blij dat ik iemand aan de lijn heb en boos omdat ik nu niet meer weet wat ik moet zeggen.
Ik begin te stotteren en zeg... 'ja, ja ,ja gaat wel goed......'

Door het stotteren merkt m'n moeder dat er iets mis is.
Ze vraagt of ze 112 moet bellen en ik antwoord met ja.