Problemen met structuur - dag en nacht ritme - kinderwens

Ik maak dit topic aan omdat ik momenteel in een tweestrijd zit.

Ik volg al ongeveer een jaar therapie bij een psycholoog. Het eerste wat deze mensen doen is nagaan wat je doet op een dag en hier in verbeteren.

Dat is an sich prima.

Ik merk nu alleen wel dat ik ontzettend veel moeite heb om het ritme, de structuur van "de normale" mens aan te houden.
Een ritme van om 10 uur mijn bed uit gaan en er om 1 a 2 uur ingaan is al lastig.

Ik ben een ritme gewend van ('s nachts) 3 a 4 uur slapen, soms later en er 12 uur uitkomen.
In feite is dit gewoon een nacht van 8 uur. Ik lig hierbij niet de hele dag in mijn bed te stinken. Het ritme is gewoon iets anders dan van de menigte.

Nu we echter een kinderwens hebben begint dit me pas echt dwars te zitten.

We willen over een aantal maanden proberen om zwanger te worden en dit willen we beiden met hart en ziel.
Ik ben zelf alleen zo bang om dezelfde fouten te maken als mijn ouders.

Ik heb de structuur echt gemist. Ik heb nergens structuur in gehad. Mijn enige structuur was naar school gaan.

Ik weet zeker dat ik heel anders ben dan mijn ouders mbt opvoeden, liefde, steun en echt voor je kind zorgen.

Toch ben ik echt bang.

Herkent iemand dit?

Moet ik doorgaan met het forceren van een "gezondere" structuur of moet ik het op zijn beloop laten?


En for the record; ik heb ADD

Vervelend zeg! Ik snap alleen een klein stukje niet.

Ik ben gewend aan 3/4 uur slaap.. en kom om 12 uur mijn bed uit. Ga je dan pas om uiterlijk 8 uur 's ochtends slapen?

Ik denk dat je natuurlijk al weet dat slaap ontzettend belangrijk is, maar hier toch nog een artikeltje waarbij een stuk over 'hersen herstel' staat als je slaap en dat dit pas optreed bij een langere slaap.

http://mens-en-gezondheid.infonu.nl/diversen/43289-waarom-voldoende-slaap-belangrijk-is.html

In mijn ogen is en blijft ritme wel iets wat je zou kunnen aanpassen maar zal dit zeker heel moeilijk gaan. Veel succes er in iedergeval mee.

Ik denk dat je ritme heel goed kunt leren door het bewust toe te passen. Na een tijdje wordt het een gewoonte. Ik heb ook ADD en ook altijd moeite gehad met structuur, maar ik heb het mezelf echt gewoon aangeleerd op gegeven moment. Toen ik een zoon kreeg, ging dat verder bijna vanzelf omdat hij het ritme nu aangaf en ik er wel naar móest handelen. Daar ben ik aan gewend en nu zit ik zelf ook in dat ritme en dat werkt voor mij prima.

Probeer het dus echt bewust toe te passen. Ook al heb je er geen zin in of denk je dat het niet kan.

Punk'd schreef:Vervelend zeg! Ik snap alleen een klein stukje niet.

Ik ben gewend aan 3/4 uur slaap.. en kom om 12 uur mijn bed uit. Ga je dan pas om uiterlijk 8 uur 's ochtends slapen?

Ik denk dat je natuurlijk al weet dat slaap ontzettend belangrijk is, maar hier toch nog een artikeltje waarbij een stuk over 'hersen herstel' staat als je slaap en dat dit pas optreed bij een langere slaap.

http://mens-en-gezondheid.infonu.nl/diversen/43289-waarom-voldoende-slaap-belangrijk-is.html

In mijn ogen is en blijft ritme wel iets wat je zou kunnen aanpassen maar zal dit zeker heel moeilijk gaan. Veel succes er in iedergeval mee.

Bedoelt ze niet dat ze om 3 of 4 uur gaat slapen? Dan slaapt ze natuurlijk wel gewoon 8 uur...

Maar hoe ziet dan de rest van je dag eruit? Heeft dat wel een soort van ritme?

Dat is gewoon een kwestie van doorzetten lijkt mij. Als je vanavond om 3/4 uur naar bed gaat de wekker zetten op 8 uur. Eruit gaan en 's avonds weer naar bed als je moe bent en weer de wekker zetten om 8 uur enz enz. Dan past je lichaam zich vanzelf aan.

Hou er wel rekening mee dat een kind over het algemeen altijd vroeg wakker is 6/7 uur.
En jij zal zelf toch echt vroeger op bed moeten, want je moet er eerder weer uit met een kind.
Dit ritme wat jij nu hebt houd je dan even vol, maar echt niet lang. Dat is gewoon niet goed voor je. Ook niet tijdens de zwangerschap trouwens. Maar wat ik mij afvraag.... wat voor werk doe je dan? Heb je daar geen structuur voor nodig?

Pussycat schreef: Maar wat ik mij afvraag.... wat voor werk doe je dan? Heb je daar geen structuur voor nodig?

Dat lijkt me inderdaad de hoofdvraag. En anders in ieder geval IETS van daginvulling zoeken. Desnoods vrijwilligerswerk. Als je niet op HOEFT te staan is het allemaal drie keer lastiger, dat merk ik zelf ook.

Bedankt voor jullie berichten allemaal. Ik zal even op iedereen persoonlijk reageren dat is wat overzichtelijker.

@ Punk'd: Ik heb het bericht aangepast. Dit was 3 of 4 uur snachts.

Ik slaap dus voldoende uren.
Mijn bedtijd is nu rond 2 uur. Maximaal 2:30 dus dat is al iets verbeterd. Op tijd opstaan is nog wel lastig.

An sich heb ik dus een vast ritme alleen hij wijkt af. (van de standaard)

@ James: Ik probeer er hulp bij te krijgen. Meerdere dagen per week therapie zodat het makkelijker toe te passen is.
Dan wen je er beter aan.

Wij denken ook wel dat op het moment dat we een kindje verwachten of dat hij/zij er is dat het wel zal gaan maar ik
wil niet op mijn bek gaan.

Fijn om te lezen dat het bij jou goed is gegaan/gekomen!

@ Ugly Betty: Dat bedoelde ik inderdaad. Het stond er een beetje vaag.

@ Supertalentje: Vanwege vele pijnklachten kom ik kapot moe en met veel pijn uit bed.
Een echt ritme heb ik niet. Wel eten op vaste tijden, koken elke avond. Tv kijken etc maar verder weinig dag invulling.
Daar moet dus ook echt iets in gaan veranderen. Nu heb ik niet echt een doel om voor op te staan. Klinkt stom misschien
maar daardoor heb ik geen motivatie.

@ Highway: Als je om 3 of 4 uur snachts je bed in gaat kom je er om 8 uur echt niet uit tenzij je echt moet.
Dan ben ik 's avonds om een uur of 23:00 moe maar daarna kom ik juist weer in een "up".
Het ritme wil ik sowieso naar een uur of 10 brengen. Hoe dat zal gaan als we een kleintje hebben dat is een zorg voor later. Van 12 uur naar 10 uur
is al een behoorlijk verschil.

Je hebt ochtend mensen, je hebt nachtmensen. Helaas ben ik echt een nachtmens. Mijn hele familie is dit.
Het omturnen naar een ander ritme is een hele klus en niet zo simpel als je denkt. Terugvallen in je oude patroon echter is zo gebeurd.

@Pussycat: Daar ben ik me heel erg bewust van.
Echt een probleem met op staan heb ik niet. Het zit hem er meer in dat ik nu niet echt een reden heb om vroeg op te staan.
Ik voel mezelf er bijvoorbeeld ook niet beter bij want de dag duurt in mijn ogen veel langer.

Ik werk van uit huis. Ik heb een webshop/postorderbedrijf. Hierbij kan ik zelf de tijden bepalen.
Op zich ideaal maar ook een valkuil voor een persoon als ik.

Vorig jaar had ik het rete druk en toen ging ik om 10uur mijn bedje uit om klanten te beantwoorden en pakjes te versturen.
Helaas door een vervelend voorval (zakelijk) is dit ingestort. Hierdoor ben ik zelf ook een beetje ingestort.

@Antibes: Vrijwilligers werk zou ik op zich wel willen doen.
Helaas is voor mij niet erg veel haalbaar.

Ik heb binnenkort een afspraak bij een reïntegratiebureau voor mensen met psychische en lichamelijke klachten zodat ik wellicht
een aantal uurtjes kan werken. Dat zou al een hoop schelen.

Ik zou dan mijn vrije tijd ook nuttiger besteden.

Ik hoef nu inderdaad niet vroeg op te staan.
Er zijn ook veel factoren waardoor het niet op schiet.

We zijn actief op zoek naar een ander bed zodat ik hopelijk minder pijn en moeheidsklachten zal hebben als ik op sta zodat ik me fitter
voel en me wel ergens toe kan zetten.

Ook ben ik aan het testen met medicatie. Dit zorgt ook voor een zekere mate van structuur.
Je moet het op vaste tijden innemen. Eerst eten voordat je neemt (dus verplicht ontbijten).

Ik kreeg gisteren van mijn manuele therapeut te horen dat ik gewoon aan kinderen moest beginnen. Dan kwam het allemaal wel vanzelf!
Ik moest echt lachen. Ik wil wel eerst de dingen op een rijtje hebben voordat we er aan beginnen.

Pixielove schreef:Bedankt voor jullie berichten allemaal. Ik zal even op iedereen persoonlijk reageren dat is wat overzichtelijker.

@ Highway: Als je om 3 of 4 uur snachts je bed in gaat kom je er om 8 uur echt niet uit tenzij je echt moet.
Dan ben ik 's avonds om een uur of 23:00 moe maar daarna kom ik juist weer in een "up".
Het ritme wil ik sowieso naar een uur of 10 brengen. Hoe dat zal gaan als we een kleintje hebben dat is een zorg voor later. Van 12 uur naar 10 uur
is al een behoorlijk verschil.

Je hebt ochtend mensen, je hebt nachtmensen. Helaas ben ik echt een nachtmens. Mijn hele familie is dit.
Het omturnen naar een ander ritme is een hele klus en niet zo simpel als je denkt. Terugvallen in je oude patroon echter is zo gebeurd.

Ik ben ook een nachtmens maar het is mij ook gelukt. Je moet het wel echt willen en hoe jij reageert op mijn tip heb ik niet echt het idee dat je er wat voor over hebt. Dan ben je maar een dag of twee moe; je lichaam went er echt vanzelf aan, misschien duurt het wat langer maar als je gewoon die wekker blijft zetten en eruit gaat ben je vanzelf rond normale bedtijd moe.

-

Ik ben ook altijd een nachtmens geweest, als ik de kans had ging ik ver na middernacht naar bed en dan sliep ik ook uit tot een uur of 12. Nu ik kinderen heb ga ik vroeger naar bed en sta ik veel vroeger op, dat gaat gewoon vanzelf omdat ik geen keuze heb. Het enige waar ik moeite mee heb is om na een gebroken nacht een keer mijn rust te pakken door echt vroeg naar bed te gaan, maar dat is geen ramp. Soms weet ik dat ik 's morgens uit kan slapen en dan kan ik een keer wat later dan normaal naar bed, soms vind ik dat nog wel lekker, maar dan wordt het 1 uur of zo.

Supertalentje schreef:Ik begrijp het nog niet zo goed, als je nu allemaal pijnklachten hebt en gesprekken met verschillende therapeuten per week waarom zou je dan nu willen beginnen met kinderen?

Ik zou toch een dagritme 'gaan maken'. Plan zoveel mogelijk afspraken met therapeuten 's ochtends, sta op met je partner en ga op dezelfde tijd naar bed (als deze wel een regelmatig leven heeft) en plan je dag vol. Ontbijten, werken, afspraken, boodschappen doen, favoriete programma kijken etc. Als je later uit bent komt dan loopt je hele planning in de soep, misschien een beetje motivatie?

Dat gedoe over ochtend en avond mensen bestaat zeker, maar is een slap excuus tot half 3 op te blijven en er na 12en pas uit te komen

Ik vind dit niet echt heel aardig overkomen, het lijkt een beetje alsof jij vindt dat TO er geen moeite voor doet... Ik heb zelf ook ADD en weet heel goed hoe lastig een ritme wat de maatschappij van je verwacht aan te houden is. Ben zelf ook meer een avond/nachtmens, en kan zo tot het einde van de ochtend slapen als het kan.
Met een kindje heb je natuurlijk geen keuze, en daarmee denk ik ook gelijk dat het bij haar wel los zal lopen. Voor je kind sta je echt wel op, en ben je 's avonds wel zo dood dat je vroeger gaat slapen lijkt me.

En waarom zou je niet met kinderen beginnen als je pijnklachten hebt en therapie volgt? Beetje gek toch, dat wil toch niet zeggen dat ze niet geschikt is als moeder? Rare vraag.

Ik herken me heel erg in Susans ervaringen.

Het is soms moeilijk om genoeg rust te nemen, maar uiteindelijk dwingt Tomas me wel om een bepaald ritme aan te houden. Ik denk niet dat hij er onder lijdt dat ik moeite heb met mijn dagritme.

(heb trouwens ADHD)

Ik denk dat jij bij het krijgen van kinderen wel in een ander ritme gedwongen wordt. Kinderen worden op den duur vaak vroeg wakker, jij kunt dan gewoon niet blijven liggen, je móet er wel uit. Als jij al om 6.30 u beneden bent met je kindje, dan hou je het geen weken vol om pas om 2.30u naar bed te gaan.

Kun je er niet voor zorgen dat je een afspraak vroeger in de ochtend plant, om 10 u bijvoorbeeld, dan wordt je ook min of meer gedwongen om eerder uit bed te komen en als je dit een aantal dagen doet, zul je 's avonds misschien ook eerder kunnen slapen. Het lijkt me ook moeilijk om anders uit dat ritme te komen, omdat je 's nachts niet kunt slapen en vervolgens 's ochtends niet wakker kunt worden.

Ik denk dat structuur maken een hele belangrijke is. Zorgen dat je dingen móet doen (op afspraken móet verschijnen bijvoorbeeld).

-

Hoezo "weer op mijn tenen"? Verklaar je nader. Ik heb volgens mij hooguit 1 x eerder op je gereageerd hier, dus ik snap je niet.

Ik denk eerlijk gezegd echt dat je jezelf gewoon een spreekwoordelijke schop onder je kont moet geven. Je zegt dat je toen je het druk had wel kon. Dat betekent dus dat het nu ook moet kunnen. En of je een nachtmens bent, tja.. Ik ben ook een nachtmens, maar ik moet er ook gewoon uit om 7.15. Dat is gewoon iets wat je je aan moet wennen, niks meer en niks minder. Maar je moet het wel echt wíllen, en dat mis ik een beetje bij jou nu. Wat ook wel weer logisch is als je niet goed in je vel zit en je webshop voor de helft op de kop is gegaan. Maar probeer niet teveel te denken in problemen, maar probeer te denken in mogelijkheden.

Eens met bovenstaand stuk van James. Ik ben ook een totaal ongestruktureerd persoon en wanneer ik daar de kans voor krijg, zoals vandaag lekker uitslapen, ben ik dat nog. Maar dat zijn de uitzonderingen, over het algemeen dwingt een kind je wel in een ritme.

Pixielove schreef:@ Highway: Als je om 3 of 4 uur snachts je bed in gaat kom je er om 8 uur echt niet uit tenzij je echt moet.
Dan ben ik 's avonds om een uur of 23:00 moe maar daarna kom ik juist weer in een "up".
Het ritme wil ik sowieso naar een uur of 10 brengen. Hoe dat zal gaan als we een kleintje hebben dat is een zorg voor later. Van 12 uur naar 10 uur
is al een behoorlijk verschil.
.

maar niemand zegt ook dat het makkelijk is om om 8 uur op te staan als je er pas om 3 uur in ligt. maar jij wil graag je ritme veranderen dus daar kun je mee beginnen door, hoe zwaar dat ook is, jezelf dwingen om om 8 uur op te staan.
je zegt vervolgens zelf dat je om 23:00 uur dan heel moe bent maar daarna juist weer in een 'up' komt! zorg dat dat je gewoon om 23:00 uur, op het moment dat je wel moe bent, gelijk naar bed gaat. en ook al kun je dan niet slapen, gewoon blijven volhouden. en intussen wel elke ochtend om 8 uur opstaan. als je dan niet goed geslapen hebt ben je de avond erop vast zo moe dat je dan wel kunt slapen.
Als je dat conseqeunt aanpakt weet ik zeker dat je ritme in no time bijdraait.

maarja zolang jij blijft uitslapen, en aangeeft dat niemand om 8 uur opstaat als dat niet moet, dan is het ook logisch dat je 's avonds niet kunt slapen. Je wilt graag een kindje, dat moet toch motivatie voldoende zijn om vroeg op te staan!

James schreef:Ik denk eerlijk gezegd echt dat je jezelf gewoon een spreekwoordelijke schop onder je kont moet geven. Je zegt dat je toen je het druk had wel kon. Dat betekent dus dat het nu ook moet kunnen. En of je een nachtmens bent, tja.. Ik ben ook een nachtmens, maar ik moet er ook gewoon uit om 7.15. Dat is gewoon iets wat je je aan moet wennen, niks meer en niks minder. Maar je moet het wel echt wíllen, en dat mis ik een beetje bij jou nu. Wat ook wel weer logisch is als je niet goed in je vel zit en je webshop voor de helft op de kop is gegaan. Maar probeer niet teveel te denken in problemen, maar probeer te denken in mogelijkheden.

+1

Pixielove schreef:
@ Highway: Als je om 3 of 4 uur snachts je bed in gaat kom je er om 8 uur echt niet uit tenzij je echt moet.
Dan ben ik 's avonds om een uur of 23:00 moe maar daarna kom ik juist weer in een "up".

Maar je moet ook niet op die UP wachten.. gewoon hoppa je bed in gaan.

Het is ook echt belangrijk om wat te doen te hebben overdag.. Als je niets doet dan wordt je ook niet moe. Ik heb nu al 8 weken vakantie maar mijn vriend werkt wel fulltime.. Ik ga gewoon 's avonds met hem om 11 uur naar bed.. Soms blijf ik tot 10 uur 's ochtends liggen maar dan begint mij dag al moe omdat ik veel te lang heb geslapen.. 'S avonds ben ik dan om 11 uur niet moe.. maar toch dwing ik mezelf weer naar bed en ik lig dan wel een uurtje wakker maar uiteindelijk pak ik de slaap wel.. In het weekend maak ik het niet later dan 01:00 uur ofzo, anders ben ik weer helemaal uit het ritme.

Ik denk dat een groot gedeelte van je klachten echt met ritme te maken heeft.

En ochtend en avondmensen ..tja ik geloof daar niet helemaal in. Bouwvakkers zullen vast ook niet allemaal 'ochtendmensen' zijn maar die beginnen ook elke dag om 06:00 en werken tot 16:00 uur.. Misschien blijven die ook liever 'S nachts op en slapen ze uit.. want uitslapen is nou eenmaal lekker.. Maar de maatschappij is daar gewoon niet op ingesteld.

Super bedankt voor jullie reacties allemaal.

Vooral de reacties van mensen die een beetje hetzelfde hadden, verdraaid dag- en nacht ritme daar heb ik echt iets aan.

Misschien maak ik me wel zorgen om niks.

Op dit moment is er sprake van een dag therapie, adhd groep wellicht. 2 vliegen in 1 klap want dan leer ik ook een beetje hoe ik ermee om moet gaan.
Ik weet het pas sinds begin dit jaar en sindsdien is er heel wat op zijn plek gevallen.

Daarom maak ik me ook zorgen over het ouderschap.

Ik heb behoorlijk wat dieren en daar zorg ik prima voor.
Ik ben een waanzinnig zorgzaam persoon dus ik zal mijn kind nooit verwaarlozen.

Mijn vriend heeft die structuur wel. Hij gaat om 23:00 slapen. Voor mij is dat sowieso te vroeg. Ook voor ons liefdesleven (aangezien hij dan gewoon moe is).
Een uur of anderhalf uur later maakt al een heel verschil.

Hij vindt zelf dat als ik geen problemen met mijn "structuur" of ritme heb dat ik het zo moet laten. No matter what other people say.
Ik ben wel het typje dat zich druk maakt om wat andere mensen wel niet van me zullen denken.

Ik weet dat ik het uiteindelijk allemaal zelf moet doen en mezelf moet motiveren. Ik heb daarvoor nu wel een stok achter de deur nodig.

Thanks voor alle reacties.

En ja, een schop achter mijn kont heb ik absoluut nodig!