kindjes die moeite hebben met het structuur van het eten?

V eet nog steeds 6 maanden potjes en geen brood,koekjes of wat dan ook.Als hij ook maar een hard stukje in zijn mond krijgt of ziet,trekt hij al een gezicht alsof ik hem wil vergiftigen.Nu was mijn vriend de laatste keer met hem bij het CB,en daar hadden ze het over dat hij misschien een probleem had met het structuur van het voedsel.Maar nu vraag ik mij af wat kan ik daar aan doen,zodat hij het wel een keer gaat eten.We hebben al zoveel(onbruikbare)tips gehad,zo heeft er iemand tegen me gezegd dat ik hem niks anders moet geven tot dat hij het wel eet,maar dat ga ik niet doen,ik ga me kind geen honger laten leiden.

Als V 14 maanden is moet ik weer met hem naar het cb en zal het daar weer gaan bespreken,maar was nieuwsgierig of er mama's zijn die dit verhaal een beetje herkennen en hoe er gehandeld is.

Poeh... dat lijkt me lastig. Ben nu even aan het denken of ik zoiets wel eens heb meegemaakt op mijn werk (KDV) maar kan me even niks herinneren.
Blijf je het wel aanbieden, met stukjes? En eet hij wel als het vers is, of dan ook niet? Omdat je aangeeft dat hij ook geen brood of koekjes wilt.
Ik neem aan dat hij pap krijgt, i.p.v. brood. Misschien zou je de pap steeds wat dikker kunnen maken, zodat hij daar aan gaat wennen. Dat hij wat meer moeite moet doen om het weg te krijgen. Ik weet niet of het werkt hoor, kwam zomaar in me op.
Succes ermee in ieder geval. Als me nog iets binnen schiet, zal ik het wel laten weten.

Ik herken het allleen met de potjes, maar voor de rest niet, mijn zoontje wil qua avondeten als hij geen vers krijgt, alleen maar 6 maanden potjes, alles daarna moet hij niks van hebben, dus eigenlijk kan ik je niet echt helpen, lastig zeg.

Hier moest ze ook niet altijd wat van stukjes hebben. Brood en koekjes gingen wel meteen goed. Maar avondeten en fruit niet, dan was het meteen kokhalzen als er stukjes in zaten. Avondeten gaat nu ook goed, ze eet het net zoals ik het eet over het algemeen. Fruit gaat nog niet altijd goed, het ligt eraan wat het is.

Heb je het al eens geprobeerd te prakken? Dat werkte hier bij het fruit vooral goed. Zo wilde ze eerst geen stukjes banaan eten, toen ben ik het gaan prakken en dat ging wel goed. Steeds wat grover en nu eet ze hem in stukjes.

Verder weet ik het ook niet, succes ermee in elk geval!

Als het een probleem is met structuur is (pre)logopedie een optie.

Bij Ezra moet eten of helemaal glad gepureerd zijn, of helemaal vast (dus gewoon een appel, een boterham, et cetera). Potjes moeten dus altijd voor 6 maanden zijn, hij wil ook geen yoghurt met stukjes fruit of zo.

in begin vond ik het niet zo erg,maar nu het langer duurt begin ik me wel steeds meer zorgen erom te maken,ik blijf wel aanbieden,maar met avondeten ben ik beetje voorzichtig geworden,want als we met stukjes probeerde,daarna wilde hij ook zijn 6 maanden potje niet eten.ik heb ook vers geprobeerd,heb geprobeerd kleine stukjes banaan,vers avond eten wilt hij ook niet.de pap maak ik ook dik,maar het is hap slik weg.
bijvoorbeeld van een nijntje koekje bijt hij een klein stukje van de oortjes af,en soms eet hij op,meestal spuugt hij het weer uit,wilt niks meer hebben.

Arden schreef:Als het een probleem is met structuur is (pre)logopedie een optie.

het is niet zeker dat het een structuur probleem is,maar dit is wel genoemd op het cb.

Heb je al geprobeerd om een gekookte aardappel door z´n 6 maanden potje te prakken? Dat is ook zacht maar wel vaster dan gepureerd eten. Als dat werkt kan je de aardappels steeds een stukje grover prakken.

gebruikt hij zijn tong bij het eten en kauwt hij op eten of snapt hij niet wat hij moet doen?
je kan met hem oefenen door zachte stukjes in zijn mond hoeken te stoppen zodat hij leert te kauwen en zijn tong te gebruiken

Ik ken je verhaal en achtergrond met V en die is heel herkenbaar voor mij. T wilde ook altijd alleen maar potjes en geen vers. Ze begon echt te kokhalzen als ze stukje of geprakt/ gepureerd in de mond kreeg. Ik ben gewoon blijven aanbieden en stukje in de hand gegeven, zodat ze zelf met het eten kon spelen. Daarnaast gewoon de potjes gegeven die ze wel luste. Vanaf nu eet ze ineens alles. Ik heb me er zooooo druk om gemaakt en zoveel goed bedoelde tips en adviezen gekregen, dat ik er zelf heel erg mee bezig was. Nu komt het ineens allemaal goed en wilde ik dat ik mij er niet zo druk om had gemaakt.

Ik zou het denk wel uitzoeken of het iets medisch is of inderdaad iets met het kauwen, maar als dat niet zo is. Niet zo druk om maken. het komt vanzelf.

Ik heb heel lang gedacht dat T door haar reflux eten heeft geassocieerd met pijn, dit kan ik natuurlijk nooit waar maken, maar nu we dus de medicatie hebben kunnen afbouwen is mevrouw wel gaan eten en echt alles met de pot mee.

@nillis,ik heb geprobeerd V iets van eten in zijn handen te geven,maar hij trekt zijn handen weg,laat het vallen,en trekt echt een heel vies gezicht erbij.Ik maakte me er nooit zo druk om.Gister waren we op een verjaardag en daar kreeg een beetje van mijn taartje,beetje slagroom zeg maar,en perongeluk zat er een stukje cake tussen,en meneer kokhalsde meteen,en hoefde gelijk niet meer.

Y. is morgen 10 maanden, maar hoeft ook nog geen stukjes, althans in zijn groente en fruit dan. Een boterham gaat er wel in, of 2 of 3 Een koekje, soepstengel ofzo ook, maar de rest niet. Blijven proberen klinkt ook hier leuk, maar na het kokhalzen iets zonder stukjes heeft geen zin. Hij eet dan helemaal niets meer omdat hij denkt dat er stukjes inzitten.

Y. is nog niet zo oud natuurlijk, dus hopen dat het hier beter gaat binnenkort.

Ik adviseer je om naar een logopedist te gaan die gespecialiseerd is in prelogopedie. Zij kan precies kijken waar het probleem ligt, of hij een probleem heeft met de structuur, maar ook of er geen 'foutje' zit in de aanleg van zijn mondgebied. Die logopedist kan jullie heel goed begeleiden in het gaan eten van V. Logopedie zit in het basispakket en wordt dus volledig vergoedt. Je hoeft voor V ook geen eigen risico te betalen.

rejoy,ik ga op het cb erover hebben als ik er heen moet met 14 maanden(moet even kijken of ik bij de arts of wv moet)het eten word ook steeds meer drama,met naar de lepel slaan,handen voor zijn mond houden ect.word er een beetje gek van.

kan je eigenlijk ook bij een logopedist terecht zonder doorverwijzing?

De meeste logopedisten zijn nu DTL (directe toegankelijkheid logopedie) gecertificeerd, daar kun je dan heen zonder doorverwijzing. Je moet wel even nazoeken of je verzekeraar dit vergoedt, de meesten doen dit nu (nog) niet namelijk. Dan moet je de screening dus zelf betalen, de behandeling daarna wordt dan wel volledig vergoedt. Je kunt sowieso nog naar de huisarts voor een verwijzing. Vaak hoef je dan helemaal niet bij de arts zelf te komen, maar schrijft de assistente een verwijzing voor je. Met die verwijzing kun je dan naar de logopedist en zij kan dan de kosten rechtstreeks (meestal) bij je verzekeraar declareren.

Over het algemeen weten CB's niet veel over eetproblemen, ze kunnen het hoogstens signaleren en je naar een logopedist verwijzen. Voor simpele dingen kunnen ze wel wat tips geven, maar ik denk dat het probleem bij jullie wat complexer is. V heeft in het begin toch ook die operatie aan zijn maagpoort gehad? Wellicht zit daar nog wat angst voor het overgeven e.d.? Als ik in jouw situatie zou zitten, dan zou ik nu al naar de logopedist gaan, het lijkt mee erg frustrerend als hij niks met stukjes wil eten. Je mag me je woonplaats wel even PM-en, dan kan ik wel even voor je kijken of ik een logo kan vinden gespecialiseerd in prelogopedie!

Geen strijd ervan maken en ik zou ook naar logopedie gaan. En ik ken ook het verhaal van aanbieden en vervolgens niets meer willen, dan liet ik T ook weer met rust en gaf ik bv 's middags fruit uit potjes en dan had ik 's ochtends vers geprobeerd.
Succes

nee ik wil er ook zeker geen strijd van maken,maar soms word dat het wel.Ik zit nu net een stukje te lezen over sensorische integratie,herken er wel een paar dingen,zoals het bijten op kleding,geen stukje willen eten.Dus heb besloten om toch een verwijzing te gaan vragen aan de ha(zag op de site namelijk dat je een verwijzing nodig hebt)

ik ben trots op mijn kleine mannetje,heb hem vanmorgen een craqout geven,eerst wilde hij niet,toen heb ik het in de box bij hem neer gelegd en geen aandacht meer besteed aan het eten van de craqout,toen ik later weer even keek zat hij toch wel te eten.
later mocht hij uit de box en lekker op de grond spelen,heb ik de craqout wat nog over was op tafel neer gelegd.Hij heeft het later gepakt en zat er lekker op te sabbelen later op de grond.Dus ik ben trots.

Wat goed zeg!!
Hopelijk accepteert hij het steeds vaker. Is toch een fijn gevoel als het eindelijk lukt.