Dilemma: Wel of niet helpen?

Mijn vriend heeft geen contact meer met zijn ouders, om bepaalde zeer zinnige redenen. Ik sta hier helemaal achter. Ik heb zijn moeder onlangs nog wel gesproken mbt het overlijden van papa.

Nu zijn ze op vakantie in Spanje en hebben ze autopech gekregen. Ik heb jaren bij de A.NWB gewerkt op die afdeling, dus ik kan ze wel het eea vertellen en verder helpen. Ik heb sms contact met het jongste zusje van mijn vriend hierover, haar zien we nog wel gewoon. Nu vroeg ze of haar vader mij even mocht bellen...

Kijk, wat mij betreft: prima. Alleen stoot ik mijn vriend dan niet voor het hoofd? Zeker ook vanwege hun belletje, kaart en bloemen bij het overlijden van papa, wil ik ze graag helpen. Anderzijds, met de verjaardag van mijn vriend hebben ze wederom weer niks laten horen. Zo behandel je je kind niet, vind ik.

Dus, wat zouden jullie doen?

oeh das een lastige zeg.

misschien ff met je vriend over hebben? .

ik denk dat ik het via zusje zou proberen te regelen,zo stoot je niemand voor t hoofd

Meestal is het zo dat als iemand geen contact meer heeft met zijn ouders, diegene zijn partner dat ook niet heeft. Maar in jouw geval heb je wel nog enigszins contact met ze.

Ik zou ze laten bellen. Het gaat even om je eigen gevoel nu. Je kan ook denken "de ANWB kunnen ze ook zelf bellen"... Ligt eraan hoe sterk je gevoel zegt dat je ze moet hebben. Maar heel eerlijk: ik zou eerst een telefoontje aan mijn vriend doen en zeggen dat ik ze wel even 5 minuten wil bellen.

Ik heb het even met mijn vriend besproken en we hebben besloten dat ik toch ga helpen waar het kan. Voor zijn broertje en zusje die mee zijn, die zijn 15 en 16 namelijk. En zijn ouders zijn niet heel erg verantwoordelijk, dus we gaan het toch maar doen. Ben ik ook wel blij mee! Voelt niet goed om anders niks te kunnen doen.

Ik zou in zo'n situatie altijd proberen zo neutraal mogelijk te blijven en ik denk dat je met weigeren meer een statement maakt en dat dat dus minder neutraal is is dan wanneer je die vader te woord staat. Bedenk anders wat je zou doen als het vage kennissen zouden zijn, dan zou je waarschijnlijk ook gewoon zeggen dat ze mogen bellen. Het is echt niet zo dat je meteen in het kamp van zijn ouders zit en dikke vrienden met ze bent als je ze een keer advies geeft.

fijn dat er nu een oplossing is waar jullie allebei achter staan!