Moeilijke situatie :(

Ik zet het even hier ipv de relatiepijler.

Mijn vriend heeft een zoontje met zijn ex. De omgang loopt vere van soepel. Zijn ex wil hem nog altijd terug, en heeft meerdere keren letterlijk gezegd dat hij niet van zijn zoontje houdt, anders kwam hij wel terug, en meer van dat soort dingen. Hij mocht zijn zoon ook niet erkennen. Dit is kortgeleden wel gebeurd na een rechtszaak, maar ze zei dat als het aan haar had gelegen hij hem nog altijd niet erkend had.

Een omgangsregeling hebben ze niet op papier. Hij wil het wel, maar zijn ex is heel erg onberekenbaar (ze heeft oa ook borderline, en dat uit zich erg heftig). Hij mag zijn zoon nooit meenemen, hij mag alleen op bezoek komen, en dan liefst zo vaak mogelijk.

Nu is hij al ruim 2 jaar met mij, en zij weet dat ook. Ze vindt het verschrikkelijk dat hij een vriendin heeft. Gevolg: ik mag het jochie niet zien. Sterker nog, als ik bel terwijl hij daar op bezoek is gaat ze al uit haar plaat en mag mijn vriend zijn zoon een paar weken/maanden niet meer zien. Ze hebben tenslotte niets op papier.
Voor mijn vriend is dit natuurlijk allemaal heel moeilijk. Geen haar op zijn hoofd overweegt om terug te gaan naar haar. Wij willen over niet al te lange tijd gaan samenwonen en we zijn heel serieus, maar dit vind ik zo verdrietig. Ik mag dat ventje dus helemaal niet zien en dat doet me enorm verdriet. Ik heb hem anderhalf jaar geleden stiekem gezien terwijl hij oppaste, toen hadden we afgesproken in het park, maar sinds zijn ex weet dat hij mij heeft laat ze hem niet meer alleen met zijn zoon.

Ik wil dus heel graag altijd alles horen over hoe het was (het jochie heeft ook al 17 keer in het ziekenhuis gelegen, daarin kan ik mijn vriend ook alleen op afstand steunen) want ik leef vreselijk mee met de hele situatie. Ook wil ik graag foto's van hem krijgen, ik wil natuurlijk graag zien hoe hij groeit en zich ontwikkelt en alles, om toch een beetje 'bij' te blijven. Maar: mijn vriend vergeet dit heel vaak. Dan zit hij zo lekker te spelen met zijn zoon en hij vergeet het, of zijn ex houdt hem in de gaten en vraagt hem wat hij met die foto van plan is, enzovoorts. Ik krijg dus maar zelden foto's, en dat doet me wel verdriet want het is alles wat ik heb van mijn stiefzoon, daar moet ik het voorlopig mee doen.

Ik word er ook een beetje moedeloos van dat ze nog steeds niets op papier gezet hebben. Ik snap dat mijn vriend dat heel rustig en langzaam moet aanpakken, dat teveel haast juist tegenwerkt en dat zijn ex dan weer doorslaat, maar ik word er inmiddels echt verdrietig van. Ik weet gewoon niet wanneer ik mijn stiefzoon weer kan zien. Hij en ik horen ook in elkaars leven, ik heb een relatie met zijn papa. Ik wil zo graag een band, ook voor mijn eigen zoons.

Ik weet niet zo goed wat ik hiermee wil, maar ik ben het weer even kwijt.

Ik heb geen tips voor je. Maar het verhaal lijkt heel sterk op de man van mijn moeder. Hij heeft 3 kinderen, een loeder van een ex. Echt een heel naar mens. Zij heeft een advocaat in de armen genomen, en daar verteld dat ze bang is voor haar ex, omdat hij haar ernstig mishandeld, en daarom de kinderen niet mag zien. Kinderbescherming en alles erbij gehaald. Dat er zulke mensen bestáán. (For the record hij heeft zijn ex nooit mishandeld)

We kletsen er vnvd even over, ok? Ik denk overigens dat je allereerst nu echt aan jezelf moet denken en hoe je alles voor jezelf weer op een rijtje krijgt, zodat alles weer soepeler loopt dan nu. Maar ik snap wel dat je heel graag meer betrokken wil zijn bij het zoontje van je vriend. Het is een situatie waarje geen invloed op hebt en dat maakt het zo frustrerend. Het ligt niet in jouw handen, dat is klote in dit geval.

Spreek je later!

Jen_ schreef:Ik heb geen tips voor je. Maar het verhaal lijkt heel sterk op de man van mijn moeder. Hij heeft 3 kinderen, een loeder van een ex. Echt een heel naar mens. Zij heeft een advocaat in de armen genomen, en daar verteld dat ze bang is voor haar ex, omdat hij haar ernstig mishandeld, en daarom de kinderen niet mag zien. Kinderbescherming en alles erbij gehaald. Dat er zulke mensen bestáán. (For the record hij heeft zijn ex nooit mishandeld)

Vreselijk, dat mensen dat gaan lopen beweren. Wat erg ook voor je moeder, dat ze dat zag gebeuren en niets kon doen. Ongelofelijk, die mensen.

De ex van mijn vriend beschuldigt hem niet eens van mishandeling. Ze vindt dat hij geen vriendin mag hebben want 'dan kan hij zich niet 100% op zijn kind focussen'. Right.

Het vreet gewoon enorm aan me en ik heb er echt veel moeite mee, en het lijkt de laatste tijd wel steeds meer te worden. Dan ben ik ook geïrriteerd als hij weer geen schema op papier heeft gezet van wie welk weekend hun zoontje heeft. Terwijl hij er ook weinig aan kan doen en behoorlijk afhankelijk is van haar grillen.

Guat: Thanks je weet het hè, hoe ik ben en wat het met me doet.

RYW schreef:

Jen_ schreef:Ik heb geen tips voor je. Maar het verhaal lijkt heel sterk op de man van mijn moeder. Hij heeft 3 kinderen, een loeder van een ex. Echt een heel naar mens. Zij heeft een advocaat in de armen genomen, en daar verteld dat ze bang is voor haar ex, omdat hij haar ernstig mishandeld, en daarom de kinderen niet mag zien. Kinderbescherming en alles erbij gehaald. Dat er zulke mensen bestáán. (For the record hij heeft zijn ex nooit mishandeld)

Vreselijk, dat mensen dat gaan lopen beweren. Wat erg ook voor je moeder, dat ze dat zag gebeuren en niets kon doen. Ongelofelijk, die mensen.

De ex van mijn vriend beschuldigt hem niet eens van mishandeling. Ze vindt dat hij geen vriendin mag hebben want 'dan kan hij zich niet 100% op zijn kind focussen'. Right.

Het vreet gewoon enorm aan me en ik heb er echt veel moeite mee, en het lijkt de laatste tijd wel steeds meer te worden. Dan ben ik ook geïrriteerd als hij weer geen schema op papier heeft gezet van wie welk weekend hun zoontje heeft. Terwijl hij er ook weinig aan kan doen en behoorlijk afhankelijk is van haar grillen.

Guat: Thanks je weet het hè, hoe ik ben en wat het met me doet.

Nou gelukkig maar, dat ze hem daar niet van beschuldigd, hij stond ook met zijn oren te klapperen toen hij het hoorde. Maar de reden die zij aandraagt is ook vreselijk, en belachelijk! Man van mijn moeder ook, kan er heel weinig aan doen, hij ziet zijn kinderen nu ook niet meer. Mag niet van haar, en ze zijn gestopt met de advocaten, omdat zij ze aan het 'dood procederen' was en mijn moeder en man geen geld meer hadden. Zij heeft een pro deo advocaat (heet dat in Nederland ook zo?) iig zij hoeft niet te betalen, dus ze kan zo lang doorgaan als ze zelf wil. Echt heel verdrietig voor hem hij krijgt niks van hun leventje mee. De 2 oudsten spelen bij het hoogste van Ajax en hij kan/mag niet eens kijken als ze voetballen.

Maar goed het draait niet om mijn moeder en man, maar om jou Ik snap een beetje hoe het gaat allemaal, ik wil je heel veel sterkte wensen, ook voor je vriend!

Maar als hij hem erkend heeft, heeft hij dan niet het recht om hem te zien wanneer en hoe hij dat wil?
En is zijn niet via 1 of andere wet verplicht om mee te werken aan een omgangsregeling op papier?

En misshcien heel naar dat ik dit zeg hoor, maar kan hij er geen werk van maken dat hij zijn zoontje toegewezen krijgt?
Ik bedoel... Een moeder met borderline is toch ook niet de ideale situatie voor een kindje?
Dan zou hij eventueel met haar een omgangsregeling kunnen treffen?

Wat ontzettend naar zeg.

Ja herkenbaar. Wij hebben nu ook geen geld om verder te procederen voor een omgangsregeling. Hebben de kinderen van de man van je moeder nooit contact gezocht? Zo erg, er zijn vaders die hun kind in de sterk laten, er niets van willen weten, en dan zijn er vaders zoals jouw stiefvader en mijn vriend, die zo graag willen en het wordt ze onmogelijk gemaakt.

Mijn vriend komt van de zomer hier wonen, en een paar maanden daarna wordt zijn zoontje drie. Dat is voor mijn vriend zo'n moment, waarop het in orde moet zijn allemaal. Daarna wil hij het erbij laten en hopen dat zijn zoon hem later opzoekt. Ik weet nog niet of hij dat ook daadwerkelijk ten uitvoer kan brengen, maar ik steun hem in elke keuze die hij maakt. Het idee breekt wel mijn hart. Niet alleen voor mijn vriend die zijn zoon moet missen, maar ook voor dat jochie die zijn vader moet missen. Ze moest eens weten wat ze aanricht.

RYW schreef:Ja herkenbaar. Wij hebben nu ook geen geld om verder te procederen voor een omgangsregeling. Hebben de kinderen van de man van je moeder nooit contact gezocht? Zo erg, er zijn vaders die hun kind in de sterk laten, er niets van willen weten, en dan zijn er vaders zoals jouw stiefvader en mijn vriend, die zo graag willen en het wordt ze onmogelijk gemaakt.

Nee ze hebben nooit zelf contact gezocht. Dat mag niet van hun moeder, en ze zijn nog te jong ertegenin te gaan. Zijn oudste is 12 en hij hoopt er inderdaad op, dat hij op een dag de trein pakt om op bezoek te gaan bij papa. (Is 7 minuten met de trein)

Mijn vriend komt van de zomer hier wonen, en een paar maanden daarna wordt zijn zoontje drie. Dat is voor mijn vriend zo'n moment, waarop het in orde moet zijn allemaal. Daarna wil hij het erbij laten en hopen dat zijn zoon hem later opzoekt. Ik weet nog niet of hij dat ook daadwerkelijk ten uitvoer kan brengen, maar ik steun hem in elke keuze die hij maakt. Het idee breekt wel mijn hart. Niet alleen voor mijn vriend die zijn zoon moet missen, maar ook voor dat jochie die zijn vader moet missen. Ze moest eens weten wat ze aanricht.

Erg he. Ook voor jouw vriend, vreselijk. Het is zo eng, zijn moeder kan hem helemaal 'hersenspoelen' en allemaal dingen zeggen die niet waar zijn. Daar groeit zo'n jochie dan mee op, en het is vaak heel moeilijk dat eruit te krijgen.

Hazeltje schreef:Maar als hij hem erkend heeft, heeft hij dan niet het recht om hem te zien wanneer en hoe hij dat wil?
En is zijn niet via 1 of andere wet verplicht om mee te werken aan een omgangsregeling op papier?

En misshcien heel naar dat ik dit zeg hoor, maar kan hij er geen werk van maken dat hij zijn zoontje toegewezen krijgt?
Ik bedoel... Een moeder met borderline is toch ook niet de ideale situatie voor een kindje?
Dan zou hij eventueel met haar een omgangsregeling kunnen treffen?

Wat ontzettend naar zeg.

Ja, met een gang naar de rechter (alweer) zou dat kunnen. Maar dat kunnen we nu niet betalen, de erkenning alleen al kostte al 2000 euro. Ik ben er in elk geval toe bereid zodra de geldsituatie dat toelaat. Nu heeft hij alleen recht op contact, maar daar is nog geen nadere invulling aan gegeven (dat doe je dus met een omgangsregeling) en zoals het nu is, kan 'recht op contact' net zo goed betekenen 'eens per jaar' ofzo..

Wat betreft de borderline... Dat hoeft niet te betekenen dat ze een slechte moeder is, en we zouden ook niet een kindje bij zijn moeder willen weghalen als er niet ernstige aanwijzingen zijn dat hij daar in gevaar is. Ventje is ook gek op zijn moeder, natuurlijk, en zolang al die ziekenhuisopnames niet aan haar gelinkt worden heb je gewoon geen poot om op te staan. Als daar wel een goede reden toe bestaat, dan staat mijn deur wagenwijd open voor vriend en stiefzoontje, natuurlijk.

Ja echt verschrikkelijk Jen. Lieve reacties van je, dank je wel

Ahw jemig Ik word hier echt verdrietig van.. Niet alleen voor je vriend, en voor jou maar ook voor haar zoontje. Niet alleen dat hij jou niet ziet en zijn vader niet veel ziet, maar ook dat hij een moeder heeft met borderline. Oké, het kan allemaal goed gaan, maar ik heb zelf een moeder met waarschijnlijk borderline en ik vond dat zelf altijd zo ontzettend moeilijk om mee te leven.. Ik hoop dat er hoop is voor jullie in de toekomst en dat er wél iets te regelen valt, al is het met een beetje ''geweld'' (alsin rechtzaak o.i.d). Bah, wat een onwijs nare situatie. Heel veel sterkte.

Dank je Giacomo, dat is lief.

Mag ik vragen wat je er moeilijk aan vindt/hebt gevonden, een moeder met borderline?

Ik vind het een hele ongezonde en verontrustende situatie. Maar bij het feit dat het zoontje van je vriend al 17(!) keer opgenomen is in het ziekenhuis gaan bij mij alle alarmbellen rinkelen!!

Ik zou jullie willen adviseren om bureau Jeugdzorg of het AMK in te schakelen, want dit is een ronduit ongezonde en onveilige leefsituatie voor een kind van bijna drie. Hopelijk kunnen zij jullie dan ook verder begeleiden bij het krijgen van een omgangsregeling.

Elk kind heeft er recht op om zijn ouders regelmatig te zien.
Je moet écht naar een advocaat en gaan praten over jullie het aan kunnen pakken. Als ze nl samen niet uitkomen aan een ouderschapsplan (zoals tegenwoordig verplicht is) dan vraagt de rechter om een verzoek tot onderzoek aan de Raad van Kinderbescherming.
Mijn virend heet zo'n zelfde ex als de vriend/man van de moeder van Jen. Vreselijk. Hij wordt ook van avnalles en nog wat beschuldigd en nu doet de raad een onderzoek.
Zonder goede reden mag je vriend zijn zoontje gewoon 1 op 1 zien, dus zonder de argusogen van zijn ex erbij. Ze zal het toch los moeten laten...
Hij kan ook samen met haar naar een mediator gaan, die zijn wat minder duur als advocaten en dan betalen ze ieder de helft.
Als het MIJN kind zou zijn zou ik me niet druk maken om het geld maar me druk maken om mijn zoontje en kijken wat voor hem het beste is.

Succes ermee, lastige dingen!!

Nou, niet druk maken om het geld? Dat is niet echt realistisch. Je moet zo'n advocaat wel ergens van betalen. De vorige zaak heeft ons een rib uit ons lijf gekost, en je kan je niet simpelweg 'niet druk maken om geld', als je het niet hebt dan heb je het niet. Een mediator wil zijn ex niet.

Zodra er geld is om een advocaat te betalen dan zal dat ook gebeuren.

Lady: daar heb ik me ook enorm veel zorgen om gemaakt. Zeker omdat het ventje in verschillende ziekenhuizen heeft gelegen. Mijn vriend heeft echter heel lang geen informatie gekregen, omdat hij zijn zoon niet had erkend en dus geen juridische band had met hem. Sinds de erkenning is het nog maar 1x gebeurd dat het ventje in het ziekenhuis heeft gelegen. Het is erg heftig allemaal.

We hebben al zo vaak op het punt gestaan om instanties in te schakelen. Maar mijn vriend deed het dan vaak toch niet omdat hij op het moment zelf te druk wad met het herstel van zijn zoontje, en daarvoor en daarna te bang was zijn ex vals te beschuldigen. Het zijn ook allemaal van die rare ziekenhuisopnames geweest (als je wil PM ik je er wel over, ik zet het liever niet allemaal zo neer).

ILD schreef:Elk kind heeft er recht op om zijn ouders regelmatig te zien.
Je moet écht naar een advocaat en gaan praten over jullie het aan kunnen pakken. Als ze nl samen niet uitkomen aan een ouderschapsplan (zoals tegenwoordig verplicht is) dan vraagt de rechter om een verzoek tot onderzoek aan de Raad van Kinderbescherming.

Succes ermee, lastige dingen!!

Een ouderschapsplan is trouwens verplicht bij een scheiding met kinderen (ik heb er zelf ook 1 voor mijn zoons, ik heb ook een scheiding meegemaakt) en mijn vriend en zijn ex waren niet getrouwd. Dan zou dat erkennen ook geen issue zijn, dat zou dan automatisch gebeurd zijn. Toen mijn vriend 2 maanden bij haar weg was kwam hij erachter dat ze zwanger was, vandaar. Ze heeft toen gezegd dat hij terug moest komen. Hij heeft gezegd dat hij dat niet ging doen maar dat hij wel een vader voor zijn kind wilde zijn.

Je mag me altijd pm-en RYW.

ILD schreef:Elk kind heeft er recht op om zijn ouders regelmatig te zien.
Je moet écht naar een advocaat en gaan praten over jullie het aan kunnen pakken. Als ze nl samen niet uitkomen aan een ouderschapsplan (zoals tegenwoordig verplicht is) dan vraagt de rechter om een verzoek tot onderzoek aan de Raad van Kinderbescherming.
Mijn virend heet zo'n zelfde ex als de vriend/man van de moeder van Jen. Vreselijk. Hij wordt ook van avnalles en nog wat beschuldigd en nu doet de raad een onderzoek.
Zonder goede reden mag je vriend zijn zoontje gewoon 1 op 1 zien, dus zonder de argusogen van zijn ex erbij. Ze zal het toch los moeten laten...
Hij kan ook samen met haar naar een mediator gaan, die zijn wat minder duur als advocaten en dan betalen ze ieder de helft.
Als het MIJN kind zou zijn zou ik me niet druk maken om het geld maar me druk maken om mijn zoontje en kijken wat voor hem het beste is.

Succes ermee, lastige dingen!!

Niet druk maken om het geld? Het kost echt duizenden euro's waar wil je het geld vandaan halen?

ILD schreef:Als het MIJN kind zou zijn zou ik me niet druk maken om het geld maar me druk maken om mijn zoontje en kijken wat voor hem het beste is.

Als je ervan uitgaat dat een beetje advocaat 200-300 euro per uur vraagt, heeft niet iedereen die mogelijk natuurlijk om hier eindeloos in te blijven investeren.

RYW: laten we vnvd nog eens kijken wat m'n zus kan doen uit hoofde van haar professie, want vorige keer is dat natuurlijk niet doorgezet, maar zij zal uiteraard willen kijken naar een goedkoper alternatief dan haar originele prijskaartje zeg maar. Ik weet alleen dat ze nu heel druk is, maar het is het proberen waard natuurlijk.:-)

RYW schreef:Dank je Giacomo, dat is lief.

Mag ik vragen wat je er moeilijk aan vindt/hebt gevonden, een moeder met borderline?

Ik kon niet van mijn moeder op aan, kon haar niet peilen. Het ene moment was/is ze harstikke lief voor me, het andere moment liet/laat ze me vallen als een baksteen. Als kind werd ik daar heel onzeker en angstig van. Maar goed, niet elke moeder met borderline is hetzelfde, dus ik kan niks zeggen over de ex van je vriend natuurlijk.