En nu weet ik pas wat een peuterpuber is!!!

OMG ik dacht dat een half jaar geleden J.esper al aan het peuterpuberen begon, maar wat verlang ik terug naar die tijd zeg!!!!

Ik ben echt alleen maar aan het 'vechten' met hem op het moment.
Het is zelfs zo erg dat ik 's avonds echt moet zoeken naar de leuke momenten van de dag met hem.

ALLES is een strijd.
J.esper gaan we tanden poetsen? Nee. J.esper we gaan nu tanden poetsen. Nee. Ik tel tot drie en dan poets ik je tanden. 1, 2, 3. NEEEE ikke zellef doen. Ok, alsjeblieft. Nee. Ok dan doe ik het dus. Met een waanzinnig drama tot gevolg.

Vul in plaats van 'tanden poetsen' 'eten', 'schoenen aantrekken', 'jas aantrekken', 'jas uittrekken' of wat ook in en je hebt zo'n beetje ons ochtendritueel in beeld.

Zelf lopen prima, maar uiteraard niet de kant op die ik wil. Als ik hem dan aan mijn hand mee wil nemen is een driftbui het gevolg.

Wil ik fietsen, wil hij met de auto. Wil ik met de auto, wil hij lopen. Wil ik lopen, wil hij met de fiets

Kleren wil hij zelf uitzoeken. Dan krijgt hij dus 2 setjes voor zijn neus waar hij uit mag kiezen. Maar beide setjes zijn dus 'nee', waardoor het aankleden ook weer een groot drama is.

Speelt hij met zijn treinen, dan wil hij de blokken. Maar zijn treinen opruimen wil hij dan weer niet...

Het allerergst vind ik nog dat hij de hele week, elke dag roept: ik wil niet naar de kindjes toe. De rit naar de creche is nog de grootste strijd. En dat vind ik wel heel moeilijk, want ja ik moet hem er toch achterlaten en de drama wordt elke keer groter bij hem...

Nou ja jullie begrijpen mijn frustratie denk ik wel.

Herkenbaar? 'Supernanny-tips'?? Ik weet het echt niet meer.

Sorry ik heb helaas geen tips voor je. Ik heb het idee dat het gewoon stug volhouden is, hoe zwaar dat ook is. Sterkte

Maar waarom laat je hem kiezen wat hij aan wil? Daar is hij toch nog te klein voor?
Ik trek mijn zoontje aan wat ik voor hem kies en daarmee klaar, hij heeft niks te willen. Als hij wat ouder is mag hij inderdaad kiezen tussen 2 setjes.

Wat betreft het tandenpoetsen, dat was bij ons ook zo'n strijd. Ik zing nu elke avond hetzelfde liedje en dan lacht hij altijd wel mee en dan laat hij zijn tanden ook makkelijker poetsen.

Heel herkenbaar. Dit is inderdaad die welbekende FASE!!!!

Het is hier ook echt consequent blijven. En bij het ochtend ritueel is het hier tegenwoordig, driftbui->dan ga ik weg van zijn kamer, deur dicht, en kom pas terug als hij rustig is. Hij wil vaak juist snel naar beneden om daar te spelen, dus hij weet inmiddels wel dat het zo alleen maar langer duurt. En doordat ik weg ga is het niet zo'n mega strijd.

Storm, sinds dit voorjaar wil Joris ook heel graag zelf kiezen. Ik geef hem ook de keuze uit 2 setjes (anders wil hij bij 30 graden een blouse aan met lange mouwen ofzo) Maar als ik iets pakte wilde hij echt niet, als ik hem keuze gaf tussen 2 dingen was het wel goed.

LMcurious, maar jouw zoontje is nu 2 jaar en 8 maanden en de van de TO net 2 jaar. Dat vind ik best een verschil qua leeftijd.
Mijn zoontje is ook bijna 2 maar ik zie hem nog niet zelf dingen kiezen, zeg maar. Maar misschien is dat bij het zoontje van TO anders, dat weet ik niet.

Julia schreef:Sorry ik heb helaas geen tips voor je. Ik heb het idee dat het gewoon stug volhouden is, hoe zwaar dat ook is. Sterkte

+1

Storm: en toch heb ik dezelfde situatie als LMC omschrijft: als ik iets uit de kast pak wordt hij heel boos en roept dat hij wil kiezen. Daarbij is mijn zoon 2 jaar en bijna 2 maanden, als je terugrekent, was het zoontje van LMC ook rond die leeftijd toen ze hem liet kiezen . Ik vind kiezen niet erg, maar hij wil uit zijn kast kiezen en dat mag niet van mij.

LMC ik vind die tip van jou wel een goede, weglopen als hij in die driftbui zit. Het is alleen zo ontzettend vermoeiend.

Zo herkenbaar! En dan zeggen sommigen dat 3-jarigen nog erger zijn, dus ben benieuwd wat me dan te wachten staat

Wij blijven consequent en proberen dingen waar hij geen zin in heeft een beetje leuk te maken. Zoals tandenpoetsen, opnoemen wat je allemaal weg poets (ik zie een boterham, die zal ik even wegpoetsen etc)
En verder bij enorme driftbuien, mag hij inderdaad even alleen afkoelen in de gang of als we boven zijn op zijn kamer zoals LMC zei.

Verder heb ik niet echt tips helaas. Succes ermee!

Kat1980 schreef:Zo herkenbaar! En dan zeggen sommigen dat 3-jarigen nog erger zijn, dus ben benieuwd wat me dan te wachten staat

Wij blijven consequent en proberen dingen waar hij geen zin in heeft een beetje leuk te maken. Zoals tandenpoetsen, opnoemen wat je allemaal weg poets (ik zie een boterham, die zal ik even wegpoetsen etc)

Oh dat doen wij ook, al het eten wegpoetsen...dat werkt hier geweldig! D.aan zwaait dan al het eten ook nog even uit

En 3jarigen nog erger?? Hellupie! Kat, misschien kun jij dan al je adviezen en tips bundelen voor ons? Dan hebben wij een houvast, haha!

Oeh driftbuien heb ik hier ook. Ik vind N. nu al een ramp af en toe (maar zal ook met mijn gemoedstoestand liggen ) .. Dat gaat nog wat worden dan over een jaartje! (hij is nu 1 jaar en 4 maanden)

Mijn zus roept altijd: ik ben 2 en ik zeg nee, en ik ben 3 en ik weet het nog nie (t)


Met drie komt er ook nog wel weer een leuke periode

Hier ook een peuterpuber... Ik probeer zo consuqent mogelijk te zijn en duidelijk te zijn. Wat soms heel moeilijk is.
Klerenb kiest ze niet uit dat doe ik gelukkig laat ze dit nog toe.
Als ze een driftbui heeft gaat ze de gang op voor 2 minuten en dan is het vaak over en weet ze waar ze aan toe is. Soms negeer ik haar ook totaal. helpt ook vaak.

Best wel heel erg herkenbaar... We zitten nu ook volop in die fase..Al een tijdje eigenlijk,alleen word het steeds heftiger lijkt het wel.
Ze wil ook alles zelf doen,kleding wat ik voor haar pak is niet goed,niks is eigenlijk goed,en als mevrouw haar zin niet krijgt dan schreeuwt ze als een mager speenvarken
Ook wil ze mij met alles helpen,heel erg lief,maar sommige dingen is ze echt nog te klein voor wat dan weer uitmond in een drama.Grote mond met grove taal wat ze weer geleerd heeft van de oudere buurkindjes..
Ik probeer consequent te blijven en bij mijn standpunt,ik leg haar uit waarom ik niet wil dat ze zo doet of waarom ze naar de gang moet,dan maar drama,ze weet dat ze dan naar de gang kan afkoelen,dit geldt trouwens niet alleen voor thuis,overal waar we zijn en ze een trap hebben kan ze gaan zitten als ze het te bond maakt. merk wel dat dat op sommige momenten z'n vruchten al afwerpt.

Storm schreef:Maar waarom laat je hem kiezen wat hij aan wil? Daar is hij toch nog te klein voor?
Ik trek mijn zoontje aan wat ik voor hem kies en daarmee klaar, hij heeft niks te willen. Als hij wat ouder is mag hij inderdaad kiezen tussen 2 setjes.

Wat betreft het tandenpoetsen, dat was bij ons ook zo'n strijd. Ik zing nu elke avond hetzelfde liedje en dan lacht hij altijd wel mee en dan laat hij zijn tanden ook makkelijker poetsen.

N kon al heel erg goed kiezen hoor op die leeftijd! J zet ik nu zelfs al 2 soorten broodbeleg voor. Ik vind juist wel dat kinderen een keuze hebben. Hier heeft dat goed geholpen en werd het allemaal minder een strijd. Waarom zou hij niets te willen hebben? Hij is toch ook zijn eigen persoontje?

Zo herkenbaar en zo vermoeiend hahahaha.

Maar ook hier ben ik erg consequent. Nee is nee klaar. Ben je het er niet mee eens jammer dan. Luister je niet ?? Ik geef hem 3 kansen en als hij het dan nog niet doet dan weet hij meteen de hoek te vinden. Gaan we daar lopen stieren ?? Prima dan ga je maar op je kamer uit razen en dan hoor ik wel wanneer je klaar bent.

Ik houd vol. Mijn wil is wet en niet die van S. Hij mag ook van mij best vaak kiezen maar alleen als ik dat wil.
Gelukkig geeft hij nu nog snel op dat scheelt.
En ik zit in de luxe positie dat hij de helft van de week bij zijn papa is en ik tijd heb om bij te komen hahahaha

Wat fijn om te lezen dat ik niet de enige draak heb

Niene: hm wat een heerlijk vooruitzicht om te bedenken dat het nog wel even aan gaat houden haha.

* wat een respect voor mama's met meerdere kinderen zeg... Ik ben al kapot met 1 kindje *

Jetje, ik merk wel nu ze ouder word dat ze dingen beter aankan geven,bijvoorbeeld als ik haar vraag waarom ze zo doet,dan probeert ze me dat uit te leggen,dus ondanks het driftige word het ook 'makkelijker' als je snapt hoe ik het bedoel haha.

Hier ook een echte peuterpuber. Wat kan het soms een monster zijn. Hier helpt het om hem te laten kiezen wat hij aan wil/wil gaan doen/wat er op brood moet etc. Of vragen wat er mis is en dan samen een oplossing zoeken. En als hij huilt dan moet hij eerst stoppen met huilen voordat ik ga luisteren. Ik loop gewoon weg en uiteindelijk komt hij dan wel om te vertellen wat er is.

Hier ook een echte peuterpuber in huis al wordt het nu wat minder. Lisa is vrij zelfstandig vergeleken met Rick dus we laten haar zoveel mogelijk zelf doen. Tandenpoetsn zelf doen? Prima, maar wij poetsen daarna. Zelf kleding uitkiezen? Ook prima, want ze kiest vaak leuke dingen uit. Hetzelfde met schoenen aantrekken e.d, we laten haar gewoon aanmodderen.

Maar, Lisa kan ook flinke driftbuien krijgen en dan is het gewoon makkelijk. Ik laat haar lekker uitrazen en dan komt ze het snelst weer bij zinnen.

Sjonno schreef:Hier ook een echte peuterpuber in huis al wordt het nu wat minder. Lisa is vrij zelfstandig vergeleken met Rick dus we laten haar zoveel mogelijk zelf doen. Tandenpoetsn zelf doen? Prima, maar wij poetsen daarna. Zelf kleding uitkiezen? Ook prima, want ze kiest vaak leuke dingen uit. Hetzelfde met schoenen aantrekken e.d, we laten haar gewoon aanmodderen.

Maar, Lisa kan ook flinke driftbuien krijgen en dan is het gewoon makkelijk. Ik laat haar lekker uitrazen en dan komt ze het snelst weer bij zinnen.

en die trotse koppies er dan bij, dat vind ik zo leuk om te zien! En op die manier leren ze alvast een stukje zelfstandigheid en hun zelfvertrouwen groeit ervan.