Vraag het de forum mama.

[Gast]

@ Stuiterbal: Hoe gaat het nu verder met het hele gebeuren omtrent je zoontjes spraak/taal?
En hoe is het nu op het KDV?

@ Mamavan2: Hoe gaat het met jullie als gezin?
Hoe doet M.ara het nu?

@ Storm: Heb je er nu vrede mee dat je op vakantie gaat zonder je zoontje?

(Als ik iets wel moet halen dan moet je het maar zeggen!)

[LMCurious]

Geen vraagje maar wil je topic ff gebruiken om te zeggen: Ik lees dat jullie nu een jochie verwachten! Wat leuk! (uiteraard niet leuker dan meisje, maar gewoon leuk) Ohw toch een vraag; was de rest van de echo ook goed gegaan?!

[Gast]

Haha, ja leuk he? Het omgekeerde bij jullie

Ja, de echo was goed. Alleen met 30weken krijgen we nog een extra echo van het hartje met een kindercardioloog erbij.
Er was een moment dat ze dacht dat het tussenschotje niet helemaal dicht was. Maar bij andere opname's was het wel gesloten.
Dus voor alle zekerheid krijgen we dan nog een echo.

[Nana]

@ Minneke - hoe was jullie vakantie?

@ James - hoe breng je de dagen door tot 5 augustus? Denk je er veel aan?

@ Joyce06 (weet precieze naam niet)- alles weer goed na je ziekenhuis opname?

@ Pien - hoe zijn de eerste dagen met E.lin?

@ PM, HD, Novalee, Rupsie - hoe was/is jullie kraamweek?

@ 1982angel1982 (volgens mij was jij het) - al bij de huisarts geweest om te praten over dat je een jaar na de geboorte van je kindje nog niet jezelf bent?

[Gast]

Ik ben ook benieuwd naar de ervaringen van PM, is je kraamhulp al weg? En hoe gaat het inmiddels met bijkolven enz? Lekker druk zeker?

[Gast]

Wat lief dat je daarna vraagt, ik zal er vanavond even antwoord op geven, moet zo weg

[LMCurious]

Haha, ja leuk he? Het omgekeerde bij jullie

Ja, de echo was goed. Alleen met 30weken krijgen we nog een extra echo van het hartje met een kindercardioloog erbij.
Er was een moment dat ze dacht dat het tussenschotje niet helemaal dicht was. Maar bij andere opname's was het wel gesloten.
Dus voor alle zekerheid krijgen we dan nog een echo.

Dat is wel prettig dat het nog een keer extra nagekeken word. Als ik het zo lees maak je je er niet al te druk om ook verder of wel? Had H dat trouwens ook niet, iets met d'r hartje?

[Gast]

Na gister een echt rotdag gaat het vandaag veel beter. J groeide minimaal terwijl S al aan zijn geboortegewicht zat. Gister bleek hij zelfs weer flink afgevallen ondanks dat mijn BV op gang is, flesje afgekolfde voeding na enz.
I.o.m de VK besloten volledig te kolven en per fles te geven omdat het teveel energie kost voor de kleintjes. En ook de nacht om de 3 uur voeden ipv om de 4 uur en 80 a 90 cc per keer voor J. S krijgt iets minder.
En vanmorgen dus heel spannend, weer afvallen zou waarschijnlijk overleg met kinderarts worden, maar meneer bleek even 110 gram zwaarder te zijn!! Wat ben je dan blij zeg! Vandaag is ook laatste dag kraamhulp, zag het al helemaal gebeuren.

Verder doen ze het goed, lagen met 2 kruiken, 2 dekens in omslagdoek om ze op temperatuur te houden, maar per vanmorgen proberen we met 1 kruik, ben benieuwd straks!

Verder is het best druk, om de 3 uur verschonen, temperatuur, aan de borst (nu even paar dagen niet dan) dan de fles en daarna kolven. Ben ook zo blij dat mijn man nu nog vrij is!
Wil het binnenkort wel weer hoor, aan de borst, maar nu vind ik het toch wel prettig om precies te weten wat ze drinken en ze wat energie over laten houden. Na een flesje zijn ze al zo moe.

Maar voor prematuurtjes doen ze het goed wordt er iedere keer gezegd!
En pffft... Wat ben ik gek op die 2 mannetje van me

[Gast]

Wat lief Hazeltje dat je daar naar vraagt,

Ik heb een doorverwijzing gekregen van het consultatie bureau. De arts was het met mij eens en vond het ook noodzaak om alles te laten controleren. Helaas hebben ze een wachtlijst van 7 weken dus het duurt even voor ik word opgeroepen.
Verder heb ik een klacht neer gelegd bij het kdv dat ze nalatig zijn geweest. Mijn bazin wat dus ook tevens daar bazin is is best wel boos geworden op de baby leidsters... en ze hebben een gesprek gekregen. Helaas weet ik nu niet hoe dat is afgelopen want mijn bazin is nu met vakantie en dat krijg ik dus nog allemaal terug gekoppeld.
Maar het is nu eindelijk serieus genomen. In de peutergroep zijn ze nu wel Allert en vragen mij steeds hoe de vorderingen zijn. Ook starten ze daar met VVE en komt mijn zoon daarvoor in aanmerking.

Over 7 weken is het onderzoek en ik ben best wel bang. Bang voor de uitslag als mijn onderbuik gevoel klopt....

[Gast]

Na gister een echt rotdag gaat het vandaag veel beter. J groeide minimaal terwijl S al aan zijn geboortegewicht zat. Gister bleek hij zelfs weer flink afgevallen ondanks dat mijn BV op gang is, flesje afgekolfde voeding na enz.
I.o.m de VK besloten volledig te kolven en per fles te geven omdat het teveel energie kost voor de kleintjes. En ook de nacht om de 3 uur voeden ipv om de 4 uur en 80 a 90 cc per keer voor J. S krijgt iets minder.
En vanmorgen dus heel spannend, weer afvallen zou waarschijnlijk overleg met kinderarts worden, maar meneer bleek even 110 gram zwaarder te zijn!! Wat ben je dan blij zeg! Vandaag is ook laatste dag kraamhulp, zag het al helemaal gebeuren.

Verder doen ze het goed, lagen met 2 kruiken, 2 dekens in omslagdoek om ze op temperatuur te houden, maar per vanmorgen proberen we met 1 kruik, ben benieuwd straks!

Verder is het best druk, om de 3 uur verschonen, temperatuur, aan de borst (nu even paar dagen niet dan) dan de fles en daarna kolven. Ben ook zo blij dat mijn man nu nog vrij is!
Wil het binnenkort wel weer hoor, aan de borst, maar nu vind ik het toch wel prettig om precies te weten wat ze drinken en ze wat energie over laten houden. Na een flesje zijn ze al zo moe.

Maar voor prematuurtjes doen ze het goed wordt er iedere keer gezegd!
En pffft... Wat ben ik gek op die 2 mannetje van me

Onze meiden waren dan niet eens prematuur met hun 38 weken, maar zij hadden ook iedere keer ondertemp. 35 gr. Ik vond dat toen best wel griezelig. De kraamzorg had ons gezegt dat de kruiken er wel uit konden, niet dus. We hebben ze ook nog wel een tijdje gebruikt. Net wat je zegt, het kost ze dan teveel energie, en groeien doen ze dan ook nauwelijks. Hier was het ook iedere keer spannend of de kleinste wel aangekomen was, en de volgende dag was het de ander weer waarbij het minder ging. Gelukkig is het hier allemaal goed gekomen. Toen de kraamtijd voorbij was, kwam de vp van het cb nog een paar keer wegen, en omdat het niet meer elke dag gebeurde, kregen we wel meer zekerheid. Ik werd toch best zenwuachtig van dat wegen iedere keer.

Heb je nog hulp?

[joyce0606]

@ Minneke - hoe was jullie vakantie?

@ James - hoe breng je de dagen door tot 5 augustus? Denk je er veel aan?

@ Joyce06 (weet precieze naam niet)- alles weer goed na je ziekenhuis opname?

@ Pien - hoe zijn de eerste dagen met E.lin?

@ PM, HD, Novalee, Rupsie - hoe was/is jullie kraamweek?

@ 1982angel1982 (volgens mij was jij het) - al bij de huisarts geweest om te praten over dat je een jaar na de geboorte van je kindje nog niet jezelf bent?

lief dat je het vraagt!! ik merk dat ik nog langena niet de oude ben, ik ben nog erg moe, en moet gewoon echt rustig aan doen, ik ben deze week begonnen met halve dagen werken, dit gaat opzich prima! maar ben wel echt moe na zo'n ochtend! ach we komen er wel

[Gast]

MR: vandaag de laatste dag. Maar ze doet vooral het huishouden en wij de kids gewoon, heerlijk. Bij ons is het trouwens de grote die niet groeide, de kleine heeft pit zat!
Wij hebben op advies wel een weegschaal gehuurd voor een maand, ze moeten echt even dagelijks of om de dag om snel actie te kunnen ondernemen.
Volgende week al co bij kinderarts, ben ik ook wel blij mee.

[Gast]

MR: vandaag de laatste dag. Maar ze doet vooral het huishouden en wij de kids gewoon, heerlijk. Bij ons is het trouwens de grote die niet groeide, de kleine heeft pit zat!
Wij hebben op advies wel een weegschaal gehuurd voor een maand, ze moeten echt even dagelijks of om de dag om snel actie te kunnen ondernemen.
Volgende week al co bij kinderarts, ben ik ook wel blij mee.

Moeten jullie daarna nog vaker naar de kinderarts?

Wij hadden ook woensdags de laatste dag, voelde me toen helemaal niet lekker, en moest huilen toen ze weg waren. 's Avonds bleek wel waarom ik me zo voelde, kreeg weer borstontsteking.
Ik vond het echt erg toen ze weg waren, ik werd een paar weken later bijna emotioneel toen ik een stapeltje netjes gestreken wasgoed bij mijn zoontje in de kast vond, ik wilde ze terug, haha!

[Gast]

@ LMC: Nee, ik maak me er niet heel druk om.
Ze heeft er echt goed naar gekeken en van alle opname's denkt ze het 1 keer gezien te hebben.
Ja, H. heeft twee gaatjes tussen de hartkamers waardoor 1 hartklep niet zo goed werkt. Maar de uitslag is bij elke controle weer een beetje beter! Maar dat is wel de reden waarom ze zo naar het hartje gekeken hebben.
De 20 weken echo heeft ook bijna een uur geduurd.

@ Stuiterbal: Fijn dat er nu werk van gemaakt is!
Hopelijk valt het allemaal mee over 7 weekjes. Hij kan nu in elk geval geholpen worden!
Wat zegt je ex hier nu van?

[Gast]

Ja ik ben nu echt opgelucht dat er naar gekeken word.
Ik stuur je even een pm !

[Gast]

Gelezen en iets terug gestuurd!

[Gast]

Daar ben ik weer, terug van een druk maar gezellig dagje. Je vroeg hoe het hier gaat, het gaat hier goed. M.ara heeft ontzettend grote sprongen gemaakt in de afgelopen 3 maanden. Ze heeft verschillende testen gehad waaronder, motorische, geestelijk/cognitief en een gedragstest. Op alle vlakken scoort ze 'normaal'

(Sorry, even een dansje haha kan het niet uitspreken zonder weer ontzettend blij, trots en gelukkig te zijn.)

Ze is dus ook nog steeds aanvals vrij en sinds 2 weken zijn we een heeeel klein stapje aan het afbouwen in haar medicatie. Alle artsen zijn meer dan dik tevreden, stuk voor stuk hebben ze nogmaals uitgesproken dat ze dit nooit hadden verwacht, het past ook niet bij de omvang van haar hersenafwijking. Het laat maar weer eens zien hoe complex en hoe flexibel hersenen kunnen zijn. Voor nu is de fysiotherapie gestopt, ook krijgt M.ara nu geen begeleiding meer op het revalidatie centrum. Alle therapie is nu gestopt tot Oktober. In Oktober gaan ze M.ara weer op alle vlakken testen en kunnen ze ons zeggen of haar ontwikkeling door is gegaan, of stil is blijven staan. O ja, we mogen haar na de zomervakantie zelfs aanmelden voor de gewone creche, hier in de straat, bij S.enna in de basisschool, mits school akkoord gaat maar dat verwacht ik wel. Hoe fijn is dat, kan ze gewoon haar eigen vriendinnen hier in het dorp maken en hoeft ze niet naar het revalidatie centrum om daar de creche te volgen.

Met mij gaat het verder prima, ik voel mezelf weer voor 80% normaal, daar bedoel ik mee dat ik bijna geen paniek en angst aanvallen meer heb. Ik heb nu al 5 maanden geen medicijnen meer nodig gehad, ik doe alles weer, kom de dag prima door. Sinds 5 maanden werk ik ook weer 2 dagen per week, en dat gaat helemaal prima. De alles overheersende angst voor M.ara haar epilepsie is meer verdwenen naar de achtergrond en hij overheerst mijn dag niet meer, op sommige dagen na.

Zelf wachten we nog op de uitslag van de klinische geneticus. We willen heel graag weten of M.ara haar hersenafwijking erfelijk bepaald is. Als dit zo is, hebben we zelf wel een idee waar het vandaan komt, maar dat wordt dus onderzocht. Het is niet zozeer dat we nu een kindje erbij zouden willen, meer een gevoelskwestie, een antwoord, iets waarmee ik mezelf niets meer zou kunnen verwijten qua zwangerschap.

Tussen mij en mijn vriend gaat het iets beter. Ze zeggen vaak dat je, in dit soort situaties juist dichter naar elkaar groeit of juist verder van elkaar vandaan. Bij ons is dit beide het geval geweest. In het begin van M.ara haar ziekte, en alle ziekenhuisopname's etc. die daarbij hoorde, groeide we heel erg naar elkaar toe, we werden nog meer een team dan ooit van tevoren. Naarmate M.ara weer thuis kwam, ik paniek en angst aanvallen kreeg, en mijn vriend weer 4 dagen in de week ging werken, groeiden we steeds meer uit elkaar. Ik begreep hem niet meer, en hij begreep mij niet meer. Hij werkte, als hij thuis was, was hij ook echt thuis. Maar hij begreep niet dat ik echt in een diep gat zat, een gat van vechten/overleven/angst en mezelf verloren zijn. Hij ervaarde M.ara haar ziek zijn natuurlijk ook als verschrikkelijk, maar hoe stom het ook mag klinken, hij kon er soms toch afstand van doen omdat hij niet hele dagen thuis was,en niet alle aanvallen meemaakte. Nu begrijpen we elkaar hier beter in, en is het te hopen dat we weer op 1 lijn kunnen komen.

Met S.enna is het het afgelopen jaar wonder boven wonder echt goed gegaan. Ik/wij zijn zoooo ontzettend trots op haar. We hebben haar echt veel te weinig aandacht kunnen geven. Ze kreeg een zusje, en meteen ging alle aandacht volop naar haar zusje. Maar echt, ze is nog geen 1 moment jaloers geweest, alleen maar lief ! Ze wilde M.ara overal mee helpen, ze heeft op een kinderlijke manier voor fysiotherapeute gespeeld, als M.ara haar medicijnen niet wilde innemen kwam S.enns haar weleens vertellen waarom deze zo belangrijk zijn etc. Ze is echt een grote trotse zus, en ze kust M.ara de hele dag. Mede omdat S.enna zoveel aandacht tekort is gekomen in het afgelopen jaar, laten we haar nog 1 jaar kleuteren, lekker spelen en knutselen en hopelijk kan deze mama ook eens 'hulpmoeder' zijn, want daar vraagt ze al een jaar om.

Zo, het is een heel verhaal geworden, maar goed dat is dus hoe het hier nu gaat

[Printje]

Lieve mama van 2 wat onwijs fijn dat ze zo goed scoort zeg. Daar mag je zeker heel heel erg trots op zijn, wat een knap stoer meissie is het zeg!

[Gast]

Wat lief van je ik ben ook trotser dan trots

[Gast]

Wow wat goed om te lezen Mamavan2! Wie had dat gedacht na alle slechte berichten. Je hebt twee mooi meiden om trots op te zijn! Ik vind trouwens dat je ook erg trots op jezelf mag zijn!

[Muppetje]

Mv2 wat ontzettend fijn om te lezen!!

[Pien]

@ Pien - hoe zijn de eerste dagen met E.lin?

het is echt werkelijk fantastisch om mama te zijn!! vanaf het moment dat ze voor het eerst op mn borst werd gelegd voel ik me al echt haar mama, ze keek me vrijwel gelijk aan met die grote oogjes en het leek net alsof ze wilde zeggen dat ze blij is bij ons te horen ofzo... door alle toestanden worden we nu eigenlijk een beetje geleefd, ik ben begonnen met borstvoeding te geven maar dat is gewoon echt heel zwaar voor haar. elke 3 uur zijn we sowieso bij haar, eigenlijk van de eerste voeding tot 10 uur 's avonds, we hebben echt al een heel ritueel, mijn man verschoont haar, tempt haar, koppelt haar van alle toeters en bellen af en legt haar bij me neer, om de voeding proberen we borstvoeding dus de ene keer leg ik haar aan en de andere keer geniet ik gewoon van het vast hebben. daarna maakt mijn man een flesje en geeft haar de fles, in die tijd kolf ik.

het is echt zo genieten als we bij haar zijn, ze reageerd heel erg op onze stemmen en kijkt ons met haar mooie lieve oogjes zo strak aan! in het babynieuws topic staat ook nog een stukje geschreven over hoe het nu verder gaat...

[Lejow]

Ohhh mama van 2, wat ontzettend fijn om te lezen!!! Jullie mogen trots zijn! Op elkaar, maar vooral ook op jezelf!
En nu hopen dat de uitslag van de KG meevalt en ze in okt verder is gegaan in ontwikkeling!!

[LMCurious]

Mv2, kreeg gewoon een brok in mn keel van je stukje! Het is je ook echt gegund dat het gewoon even allemaal de goede kant op gaat. Wat ben jij sterk geweest het afgelopen jaar zeg! Petje af!

Pien, ook heerlijk om te lezen dat je nu lekker aan het genieten bent na alle tegenslagen van vorige week!

[Gast]

Mv2: Ik krijg tranen in mijn ogen van je stukje. Er straalt zoveel trots, opluchting en positiviteit vanaf.
Ik ben ontzettend blij voor jullie dat jullie eindelijk goed nieuws krijgen.

[Gesponsorde inhoud]