Leef jij met - voor - door jouw kind?

haha, beetje wazige topictitel misschien.

Maar hoe ervaar jij momenteel jouw leven mbt tot jouw kind(eren)

voor - je doet alles vol overgave voor het welzijn van jouw kinderen. Shoppen? voor de kleine...Vakantie? Kinderparadijs...etc.
door - je hebt het gevoel dat jouw kind(eren) jouw leven bepalen, tot een zeker punt van frustratie soms. Geen tijd hebben voor jouw eigen behoeften.
met - in balans; happy family

Alledrie

Hier ook wel alledrie haha! Ik ben nu even blij dat het 8 uur is geweest en ze op bed ligt

sheila123 schreef:Hier ook wel alledrie haha! Ik ben nu even blij dat het 8 uur is geweest en ze op bed ligt

Juist en morgenochtend leven we weer voor de kinderen en doen we weer leuke dingen want dan zijn we weer uitgerust

En op zaterdagmiddags als het gezin compleet is en we in de dierentuin zijn of aan het shoppen zijn we in balans en dus een happy family

Ik denk dat er bij iedereen weleens frustratie is, en dat iedereen ook momenten heeft dat je volop geniet van je kleintje.

Hier ook alledrie,

(Voor) Ik shop voor mijn zoontje, minder voor mezelf, hihi, als we op vakantie gaan houden we er rekening mee of het leuk is voor onze zoon.

(Door) Je dag word ingepland door de kleine vanwege zijn slaapje, hij slaapt van 12.00 tot 15.00, dus je moet dan voor 12.00 weer thuis zijn of 's middags tussen 15.00-19.00 ergens heen gaan, terwijl je voordat de kleine er was kon gaan en staan waar je wilde.

Met mijn zoontje is het helemaal geweldig, ik zou hem niet meer willen missen, hij is echt alles voor me en kan me dan ook geen leven meer zonder hem voorstellen. (ondanks dat ik hem al weleens achter het behang kan plakken en blij ben als hij om 19.00 op bed ligt, eindelijk ff uitrusten ,hihi)

Hier ook alle 3 de dingen.

Hier ook alledrie.

sheila123 schreef:Hier ook wel alledrie haha! Ik ben nu even blij dat het 8 uur is geweest en ze op bed ligt

+1

Bruintje Beer schreef:

sheila123 schreef:Hier ook wel alledrie haha! Ik ben nu even blij dat het 8 uur is geweest en ze op bed ligt

+1

Mee eens.

Ik ook alledrie, en denk dat dat ook wel een 'gezond' antwoord is.
Iedereen kent frustratie, en denk dat veel mama's ook stiekem wel teveel voor het kind / de kinderen shoppen. En in het weekend is het hier ook happy familiy. Lekker spelen met zn 3-en, of dagje uit.

Liadan schreef:

Bruintje Beer schreef:

sheila123 schreef:Hier ook wel alledrie haha! Ik ben nu even blij dat het 8 uur is geweest en ze op bed ligt

+1

Mee eens.

+1

Met.

Vanmiddag had ik zin om te schilderen: dan ga ik schilderen. En Tomas geef ik ook een kwast, kan hij lekker mee knoeien.
Als ik zin heb om een stuk te gaan fietsen: dan doe ik dat. Tomas vindt het prachtig om achterop de fiets te kletsen over alles wat hij ziet onderweg.

Toen hij een baby was had ik nog erg het gevoel dat ik geleefd werd, maar nu hij wat ouder is vind ik het alleen maar gezelliger met hem erbij.

Annemie schreef:(Voor) Ik shop voor mijn zoontje, minder voor mezelf, hihi, als we op vakantie gaan houden we er rekening mee of het leuk is voor onze zoon.

Dat is wel heel herkenbaar ja! Ik kijk meer naar kinderkleding, dan naar kleding voor mezelf.

In elk geval probeer ik niet teveel 'voor' Tomas te leven. Natuurlijk houd ik rekening met hem, en wil ik graag dat hij gelukkig is.

Maar ik ken wat voorbeelden van mensen die daarin zijn doorgeslagen. De moeder van mijn beste vriendin zegt regelmatig tegen haar: 'je bent mijn alles, als er iets met jou zou gebeuren zou ik ook dood willen'. BRRR!

Of mensen die continu bovenop de lip van hun spelende peuter zitten. Samen puzzelen, samen knutselen, samen met de autootjes spelen. Die kinderen leren totaal niet om zichzelf te vermaken! Terwijl het in de rest van je leven juist zo handig is als je creatief bent geworden en zelf initiatieven kunt nemen.

Ik doe soms in mijn hoofd alsof ik een groot gezin run, en Tomas 1 van de 5 is in plaats van het enige kind. Dan laat ik hem even wachten tot hij eten krijgt omdat zijn knuffels eerst opgeschept moeten krijgen ofzo :p Klinkt vast gek, maar ik wil gewoon niet dat hij denkt dat het normaal is dat je altijd op je wenken bediend wordt. Zo is het nu eenmaal niet in het leven. Soms moet je even wachten, of zelf een oplossing voor een probleem bedenken.

Filoria schreef:In elk geval probeer ik niet teveel 'voor' Tomas te leven. Natuurlijk houd ik rekening met hem, en wil ik graag dat hij gelukkig is.

Maar ik ken wat voorbeelden van mensen die daarin zijn doorgeslagen. De moeder van mijn beste vriendin zegt regelmatig tegen haar: 'je bent mijn alles, als er iets met jou zou gebeuren zou ik ook dood willen'. BRRR!

Of mensen die continu bovenop de lip van hun spelende peuter zitten. Samen puzzelen, samen knutselen, samen met de autootjes spelen. Die kinderen leren totaal niet om zichzelf te vermaken! Terwijl het in de rest van je leven juist zo handig is als je creatief bent geworden en zelf initiatieven kunt nemen.

Ik doe soms in mijn hoofd alsof ik een groot gezin run, en Tomas 1 van de 5 is in plaats van het enige kind. Dan laat ik hem even wachten tot hij eten krijgt omdat zijn knuffels eerst opgeschept moeten krijgen ofzo :p Klinkt vast gek, maar ik wil gewoon niet dat hij denkt dat het normaal is dat je altijd op je wenken bediend wordt. Zo is het nu eenmaal niet in het leven. Soms moet je even wachten, of zelf een oplossing voor een probleem bedenken.

+1

Om eerlijk te zijn, ik wordt echt geleefd door mijn kinderen, nou ja, eigenlijk door de jongste. Mijn hele leven/beslissingen/veranderingen/aanpak e.d. wordt door haar bepaald. Ik probeer dit de laatste tijd wel iets meer te beperken door dingen voor mezelf te doen, maar dat lukt niet altijd.

Hier ook alledrie, maar ik denk toch dat ik het meeste VOOR zou kiezen.

Voor: Eigenlijk doe ik alles voor haar en ben ik altijd met haar bezig, dat wil ik gewoon graag. Shoppen doe ik bijna alleen maar voor haar, als we weggaan ergens heen dan moet het vooral voor haar ook aantrekkelijk zijn, ik ga bijna niet meer weg als ze niet mee kan, vakanties worden gekozen op kindvriendelijkheid: het moet leuk zijn voor haar. Ik ben er gewoon altijd mee bezig hoe ik haar leven zo fijn mogelijk kan maken voor zover dat in mijn macht ligt. Misschien ben ik daarin soms wel een beetje doorgeslagen, maar ik doe het zo graag voor haar! Erg cliché, maar ze is echt alles voor mij.

Door: In zekere zin wordt mijn leven ook wel een beetje geleefd. Je moet toch rekening houden met bepaalde dingen, met name slaapjes, eetmomenten, etc. Gelukkig is ze vrij makkelijk en kan ik haar bijvoorbeeld rustig mee naar een vriendin nemen en daar te slapen leggen (al heb ik dan liever dat die vriendin naar mij komt, maar het kan wel). Echt geleefd worden door, dat ervaar ik niet zo in elk geval.

Met: Ik probeer toch ook een beetje balans te vinden. Maar dat doe ik met name als ze op bed ligt, dan is het tijd voor me-time. En natuurlijk vergeet ik mezelf niet, maar de focus ligt toch wel bij mijn meisje.

Alle 3 maar dat vind ik ook logisch. Het meeste "met" dan "voor" en dan "door".

Dit is trouwens een heel slecht topic voor de twijfelaars.

Mamsie schreef:Dit is trouwens een heel slecht topic voor de twijfelaars.

Welke twijfelaars bedoel je?

Voornamelijk met. Ik heb niet het gevoel alsof mijn kind voornamelijk mijn leven bepaalt. Wij leven samen in een gezin en hij eist natuurlijk ook zijn deel op, net als dat mijn vriend dat doet en dingen van mezelf. Ik ben niet iemand die alleen maar voor haar gezin leeft, ik heb ook andere interesses. Ik heb mijn studie en werk bijvoorbeeld ook. Mijn zoon hoort er gewoon bij en zo leven we ons leven ook. Als ik ga shoppen shop ik niet meer voor hem dan voor mijn vriend of voor mij. Heb ik ook nooit gehad eigenlijk.

Ik zie soms moeders die alles opzij gooien voor hun kinderen en dat vind ik altijd zo jammer. Dat kan ook anders, denk ik dan.

James schreef:Ik zie soms moeders die alles opzij gooien voor hun kinderen en dat vind ik altijd zo jammer. Dat kan ook anders, denk ik dan.

Ik gooi het meeste opzij voor mijn dochtertje, en ik weet wel dat het niet hoeft en dat het ook anders kan. Toch doe ik het, zo wil ik het graag en het voelt ook goed. Dus echt opzij gooien is het misschien niet dan, want ik word er zelf ook gelukkig van En ik vergeet mezelf ook niet helemaal, dat scheelt misschien.. Ik snap wel dat niet iedereen het zo zou doen in elk geval, maar ik vind het zelf wel fijn zo.

PapillonRose schreef:

James schreef:Ik zie soms moeders die alles opzij gooien voor hun kinderen en dat vind ik altijd zo jammer. Dat kan ook anders, denk ik dan.

Ik gooi het meeste opzij voor mijn dochtertje zoontje, en ik weet wel dat het niet hoeft en dat het ook anders kan. Toch doe ik het, zo wil ik het graag en het voelt ook goed. Dus echt opzij gooien is het misschien niet dan, want ik word er zelf ook gelukkig van En ik vergeet mezelf ook niet helemaal, dat scheelt misschien.. Ik snap wel dat niet iedereen het zo zou doen in elk geval, maar ik vind het zelf wel fijn zo.

+1

@PapillonRose: De ene moeder wordt er gelukkig van om veel voor zichzelf te blijven doen, de andere moeder vindt het fijner om zoveel mogelijk tijd met haar kind door te brengen. Tuurlijk. En baby's/dreumessen vragen nog erg veel aandacht, dus dan snap ik ook goed dat je daar druk mee bent.

Maar denk je niet dat als je je veel afvraagt of je dochter het wel leuk heeft, dat ze dan slecht leert om een situatie zelf leuk te maken?

Ik ging laatst onverwachts uit eten met Tomas. Had niks bij me voor hem: geen speelgoed, geen drinken, niks. En het restaurant was ook niet bepaald ingesteld op kinderen. Maar toen heeft hij zich kostelijk vermaakt met servetjes, bierviltjes en een rietje. Dat vind ik dan zo heerlijk om te zien! Voor mij een bewijs dat het gewoon niet nodig is om continu rekening te houden met je kind.

Het is niet zo dat ik er constant mee bezig ben of het wel leuk is voor haar, maar wel vaak. En natuurlijk laat ik haar thuis ook genoeg alleen spelen bijvoorbeeld, ze moet zichzelf ook alleen kunnen vermaken. En laatst op visite heeft ze een hele tijd met een onderzettertje voor een glas gespeeld, ze vond het helemaal geweldig! Dus ik weet wel dat je niet altijd alles maar leuk hoeft te maken. Maar als het even kan doe ik het toch Ook wel met simpele dingen hoor, maar hoe dan ook ben ik er vaak wel mee bezig dus.. Ik wil gewoon dat ze het fijn heeft, waar we ook zijn (maar dat wil elke moeder denk ik).