Voelen jullie je wel eens schuldig?

Over je kwaliteiten als moeder? En zo ja, waar over voel je je dan schuldig?

x

Ik voel me nu schuldig... Zo vaak als ik boos, verdrietig en teleurgesteld ben geweest tijdens deze zwangerschap. Dat terwijl ik juist blij zou moeten zijn, volgens alle echo's en testen verwachten wij een prachtig gezond kindje en dan ga ik me zo voelen....

ik kan als ik chagrijnig ben het wel eens boos reageren tegen D. als ze bijv een beetje jammerig is, daar baal ik dan van dat ik dat heb gedaan omdat zij er ook niks aan kan doen dat ik chagrijnig ben.
gelukkig gebeurt het echt maar zelden.

Toen ze nog een baby was, voelde ik me schuldig als ik haar naar de oppas deed (al was dat nog geen twaalf uur in de week). Nu voel ik me nergens meer schuldig over, ik kan haar nu ook makkelijker uit handen geven zonder schuldgevoel omdat ze zichzelf nu ook kan uiten en het gewoon leuk vindt.

Ja, soms. En meestal slaat het nergens op weet mijn verstand dan, maar mijn gevoel zegt wat anders.. Bijvoorbeeld dat ik weleens dingen in huis doet als ze wakker is, dan voel ik me achteraf schuldig omdat ik de tijd die ze wakker is volledig aan haar wil besteden. Maarja, dat kan nu eenmaal niet altijd en het is ook goed voor haar dat ze leert zichzelf ook eventjes te vermaken. Maar toch gevoelsmatig dan weleens een schuldgevoel.

Ja, en dat ik niet fulltime thuis kan zijn tot ze naar de kleuterschool gaat, daar voel ik me ook schuldig over. Dat had ik graag gedaan, zo had ik het vroeger in mijn hoofd.. Maar de praktijk blijkt anders en ik moet mijn studie afmaken en werken moet ook gebeuren.. Daar voel ik me dan nog het meeste schuldig, en dat terwijl ik tot nu toe de mazzel heb gehad echt veel thuis te kunnen zijn.

@ PapillonRose: Het schuldgevoel dat je in je tweede alinea beschrijft, kan heel goed de komende tijd als sneeuw voor de zon verdwijnen. Ik had het dus ook, maar op een gegeven moment kun jij misschien ook wel aan je dochter merken dat die afwisseling van niet steeds thuis zijn, juist is wat ze leuk vindt!

Twellie schreef:@ PapillonRose: Het schuldgevoel dat je in je tweede alinea beschrijft, kan heel goed de komende tijd als sneeuw voor de zon verdwijnen. Ik had het dus ook, maar op een gegeven moment kun jij misschien ook wel aan je dochter merken dat die afwisseling van niet steeds thuis zijn, juist is wat ze leuk vindt!

Er is dus nog hoop Ik merk ook wel aan haar dat ze het bij mijn moeder (die past op) echt naar haar zin heeft, dat scheelt gelukkig ook wel al een stuk in het schuldgevoel.

ik voel me nu al schuldig, dat onze kleine 2 dagen naar de KDV gaat. terwijl ik veee liever thuis ben! maar dit financieel gewoon niet gaat!

Op dit moment voel ik me vaak schuldig over hoe vaak ze weg gebracht moeten worden. We hebben een nieuwe bouwhuis gekocht en moeten naar de aannemer, electricien, loodgieter, keukens kijken, badkamer kijken enz.. Van de week moeten ze ook weer buiten de 2 dagen dat ik werk, 4 keer een paar uur weg worden gebracht.
Ik kijk nu al uit naar de bouwvak zodat wij ook even rust hebben en geen aannemer die van alles wil weten.

Ik voel me enorm schuldig tegenover mijn zoon. Ik heb zijn veilige gezinnetje en omgeving weg gepakt. Ik breng hem 2,5 dag (van mijn 3 dagen) naar de kinderopvang omdat ik het even allemaal niet aan kan.
Ik voel me schuldig omdat ik enorm veel woede en boosheid heb wat hij pijnloos oppikt.

Kortom ik doe dit mannetje veel te veel aan op zijn jonge leeftijd

Storm voel jij je weleens schuldig dan?

Stuiterbal, ik weet inderdaad dat je van binnen kapot gaat van schuldgevoel...maar je moet onthouden dat dit op langere termijn echt beter is voor je zoon want van die relatie waar jij in zat werden jullie ook niet gelukkiger!
En je houdt zielsveel van S. en ik weet zeker dat hij het later allemaal zal begrijpen. Je bent een super moeder!

.

Storm schreef:Stuiterbal, ik weet inderdaad dat je van binnen kapot gaat van schuldgevoel...maar je moet onthouden dat dit op langere termijn echt beter is voor je zoon want van die relatie waar jij in zat werden jullie ook niet gelukkiger!
En je houdt zielsveel van S. en ik weet zeker dat hij het later allemaal zal begrijpen. Je bent een super moeder!

Je bent lief !!!

Voortdurend. Als ik haar voor de tv zet om Dora te kijken om m'n eten weer eens uit te kotsen. Of als ik te ongeduldig ben met haar en tegen haar schreeuw waardoor ze heel hard gaat huilen. En haar dan ook laat huilen. Ik ben echt een rotmoeder. Gelukkig gaat het nu met de AD wel beter. Maar ik schaam me echt rot.

Niet quoten.

Ooh Alex, zo herkenbaar, het snijdt door m'n ziel...
Knuffel voor jou, je bent geen rot moeder, het wordt je af en toe gewoon te veel, vooral dat project waar je nu midden in zit vreet gewoon enorm veel energie.

Lex en strom jullie zijn beide top mama;s !!!! En we hebben allemaal het beste met onze kids voor. Ook als zijn we niet elke dag op ons best. We zijn maar mensen.

@ Stuiterbal: ik denk dat je een lange-termijnbeslissing hebt genomen die uiteindelijk beter is voor jou en je zoon. Probeer het zo te zien, want het kost zoveel energie om je schuldig te voelen en dat is al helemaal zonde als er geen goede reden voor is .

@ Storm: die vakantie is gewoon iets waarvan je lekker gaat genieten en hopelijk zo opgeladen terug komt dat je weer meer energie hebt voor je dagelijks leven, ook voor jou: .

Alex, je bent geen rotmoeder. A. doet het hartstikke goed. Het is zonder meer ontzettend goed dat je je problemen aanpakt, maar ga jezelf niet aanpraten dat je een slechte moeder bent voor A. Kijk naar je kind en trek je conclusies.

Nee eigenlijk niet. Natuurlijk schiet ik wel is uit mijn slof maar dan voel ik mij niet schuldig. Ik ben ook maar een mens. Wel heb ik mij in het begin schuldig gevoeld naar 'S omdat ik zoiets had van waarom wou ik een 3e??

Probeer dat zo min mogelijk te doen, maar natuurlijk zijn die gevoelens er wel eens. Maar dan bedenk ik me dat ik ook gewoon een mens ben. En verder zie ik hoe goed hij het doet en hoe goed hij zich voelt, dus dan zal ik wel ergens iets goeds doen

joyce0606 schreef:ik voel me nu al schuldig, dat onze kleine 2 dagen naar de KDV gaat. terwijl ik veee liever thuis ben! maar dit financieel gewoon niet gaat!

2 dagen is toch ook niet veel? Misschien voor je gevoel wel, omdat je liever thuis bent. Maar je kind 2 dagen in de week naar een kdv brengen is niét veel

James schreef:

joyce0606 schreef:ik voel me nu al schuldig, dat onze kleine 2 dagen naar de KDV gaat. terwijl ik veee liever thuis ben! maar dit financieel gewoon niet gaat!

2 dagen is toch ook niet veel? Misschien voor je gevoel wel, omdat je liever thuis bent. Maar je kind 2 dagen in de week naar een kdv brengen is niét veel

Wij voelen ons bijna schuldig omdat we H eraf halen hahaha.
Maar goed, niet lang daarna gaat ze naar de PSZ.

Hazeltje schreef:

James schreef:

joyce0606 schreef:ik voel me nu al schuldig, dat onze kleine 2 dagen naar de KDV gaat. terwijl ik veee liever thuis ben! maar dit financieel gewoon niet gaat!

2 dagen is toch ook niet veel? Misschien voor je gevoel wel, omdat je liever thuis bent. Maar je kind 2 dagen in de week naar een kdv brengen is niét veel

Wij voelen ons bijna schuldig omdat we H eraf halen hahaha.
Maar goed, niet lang daarna gaat ze naar de PSZ.

Inderdaad . D. vind het daar ook zo leuk! Laatst haalde ik haar uit bed, vroeg ze gelijk hoopvol: 'Creche????', dus ik zei: 'Nee, je blijft fijn bij mama vandaag'. Reactie: 'Oh... Niet leuk.' Daar doe je het voor he