Alleen wonen

Op dit moment woon ik nog in een studentenhuis en daar heb ik het behoorlijk mee gehad. Altijd een vieze keuken, wc is ook niet al te schoon, jullie kunnen je er vast wel iets bij voorstellen.

Nu is het moment eindelijk daar. Ik heb op een studio gereageerd en de kans is heel groot dat ik het krijg (dat hoor ik vandaag). Maar nu begin ik ineens heel erg te twijfelen. Ondanks de rotzooi vind ik het wel heel gezellig. Als ik thuis kom is er altijd wel iemand aan het koken, als ik me verveel altijd wel iemand om mee te kletsen. Als ik geen behoefte aan mensen heb is dat ook mogelijk.

Ik ben bang dat als ik op mezelf woon dat ik me dan erg eenzaam voel. Natuurlijk spreek ik af met mensen, maar dit zal niet elke avond zijn. Als ik de woning krijg ga ik er zeker voor, want het is echt een verbetering. Maar ik krijg dat nare gevoel niet helemaal weg.

Hoe is dat voor de mensen hier die alleen wonen?

Ik woon dan nog niet alleen maar zit wel bijna in dezelfde situatie als jou.
Ik woon nu ook in een studentenhuis en ben bijna afgestudeerd dus dan tijd om te verhuizen en op mezelf te gaan. En ik kijk er ook echt naar uit om op mezelf te gaan, lekker een plekje voor mezelf, geen gezeur van huisgenoten, alleen in mijn eigen rommel te zitten. Maar inderdaad daar kom ik dan altijd thuis in een leeg huis, niemand die er dan meteen is voor een praatje of even slap ouwehoeren.
Maar ik denk dat het wel los zal lopen. Ik kan opzich best wel goed alleen zijn en ben best wel een einzelgänger zo af en toe. Wel heb ik gekozen om dan een kat te nemen, zodat ik niet helemaal in een leeg huis thuis kom.

Ik heb een half jaar geleden die stad genomen! Woonde een jaar of 3 op kamers en ergerde me ook heel erg aan de rotzooi van de rest, altijd en eeuwig die keukenbeurt doen terwijl je zelf amper thuis bent etc etc. Ik woon inmiddels wel samen met mijn vriend, maar heb de eerste maanden nog alleen in ons huisje gewoond. Ik vind het echt heerlijk! Eenzaam kan ik mezelf niet noemen, aangezien ik altijd gnoeg mensen over de vloer heb. Wat vooral scheelt of het in dezelfde stad is of niet. In principe kan je iedereen die je kent naturulijk gewoon opzoeken.
Ik zou niet meer in een studentenhuis kunnen wonen iig!

Ik heb nooit een echt appartementje alleen gehad, maar wel een jaar op een kamer gewoond in een huis waar we niet echt dingen samen deden. Natuurlijk maak je af en toe een praatje op de gang, maar meestal at iedereen wel alleen en zat je 's avonds ook op je eigen kamer. Daar moest ik in het begin ook erg aan wennen, maar eigenlijk vond ik het ook heel fijn! Zeker na een lange dag stage of studie toen, vond ik het niet erg om even alleen te zijn.

Daarvoor woonde ik ook op kamers, maar dan in een huis waar we samen aten en samen op de bank zaten 's avonsd. Daarna heb ik een tijd met een vriendin een huurhuisje gehad, ook relaxt! En toen kwam ik dus in bovenstaand studentenhuis terecht, in een andere stad.

Het lijkt me best lekker, echt een plekje voor jezelf na een tijd op kamers. Je kunt gezelligheid opzoeken als je daar zin in hebt, maar thuis is dan ook echt rust en van jou. Ik denk dat het goedkomt en het eenzame gevoel vervangen wordt door een zelfstandig gevoel.

Ik heb wel een aantal jaar alleen gewoond en ik vond het echt heerlijk Maar ik ben dan ook een persoon die goed alleen kan zijn en ik zou het denk ik vreselijk vinden om in een huis te wonen waar altijd wel mensen zijn. Dat verschilt natuurlijk per persoon heel erg. Ik vond het wel fijn dat ik met niemand rekening hoefde te houden. Ik zou er zeker voor gaan! lekker inrichten zoals je wilt en er een leuk knus huisje van maken.

Ik blijf in dezelfde stad wonen en ik ken hier ook veel mensen dus dat zit wel goed. Ik denk dat het een stukje onwennigheid is, dat ik voor het eerst helemaal alleen ga wonen. Ik zie wat dat betreft ook zeker wel de voordelen en daar kan ik me erg op verheugen.

Helaas gaat het allemaal nog wat langer duren want iemand anders heeft het geaccepteerd

Ik woon alleen en ik vind het echt lekker. Zou er niet aan moeten denken om huisgenoten te hebben (en eigenlijk ook niet om samen te wonen ) In het begin vond ik het wel raar & stil, maar sinds ik mn kat heb voel ik me helemaal thuis. Heerlijk om zelf te beslissen wat ik ga doen, wat ik ga eten, etc!

Ik woon ook alleen en vind het heerlijk! Heb ook vier jaar met een huisgenootje gewoond, maar ik was er op een gegeven moment zo klaar mee dat er altijd iemand was en ik ook met andermans zooi zat (niet dat ik zelf zo netjes ben...). Daarna heb ik bijna twee jaar in een studio gewoond in een huis waar ook nog vier anderen woonden, maar daar deed ik nooit iets mee. Nu woon ik sinds kort écht alleen en vind het heel fijn (op wat gebreken aan het huis na), ik kan ook goed alleen zijn. Eerlijk gezegd zou ik er ook niet aan moeten denken om met iemand samen te wonen, haha. Hopelijk verandert dat nog een keer

loura schreef:Ik heb wel een aantal jaar alleen gewoond en ik vond het echt heerlijk Maar ik ben dan ook een persoon die goed alleen kan zijn en ik zou het denk ik vreselijk vinden om in een huis te wonen waar altijd wel mensen zijn. Dat verschilt natuurlijk per persoon heel erg. Ik vond het wel fijn dat ik met niemand rekening hoefde te houden. Ik zou er zeker voor gaan! lekker inrichten zoals je wilt en er een leuk knus huisje van maken.

Dit geldt voor mij ook!

Ik ben vanuit huis gaan samenwonen, toen weer terug naar huis en nu woon ik alweer 3 jaar alleen en dat bevalt prima! Soms mis ik het dat ik mijn verhaal niet kwijt kan maar dan ga ik of naar 'n vriendin of naar m'n vader. Het enige wat me het afgelopen jaar is tegengevallen is dat ik altijd alles zelf moet doen. Ik ben ziek geweest en dan was 't wel eens zwaar wat dat betreft maar aan de andere kant had ik juist toen ook veel behoefte aan rust en zou ik gek zijn geworden als er steeds iemand om me heen was geweest waar ik rekening mee zou moeten houden.

Ik woon ook alleen en vind het heerlijk!
De hele dag door heb ik mensen om me heen en de radio aan, als ik dan thuis kom, hoor ik echt dat het stil is. Meestal zet ik dan de radio aan, dat vult veel stilte op.

Ik woon alleen maar ik vind het niet zo heel geweldig eigenlijk. Niet dat ik me eenzaam voel ofzo, maar ik vind het leuker als er nog iemand is om tegen te kletsen als je thuis komt, of om samen mee te eten.

Ik woon al vier jaar alleen en ik vind het ook heeeeeeeeeeeerlijk. Maar ook ik ben iemand die heel goed alleen kan zijn. Ik vind het af en toe wel jammer hoor, maar mijn zus woont om de hoek en zo nu en dan eten we samen of kijken we tv bij elkaar. Maar dat vind ik ook juist weer het lekkere, je kunt altijd contact opzoeken.

Ik vind mezelf alleen wel heel zielig als ik ziek ben haha!

Amazzonia schreef:Ik woon alleen en ik vind het echt lekker. Zou er niet aan moeten denken om huisgenoten te hebben (en eigenlijk ook niet om samen te wonen ) In het begin vond ik het wel raar & stil, maar sinds ik mn kat heb voel ik me helemaal thuis. Heerlijk om zelf te beslissen wat ik ga doen, wat ik ga eten, etc!

+1 Al heb ik geen kat.

Ik woon sinds een week of 6 alleen nu. En begin nu pas echt een beetje te wennen, in het begin vond ik het echt vreselijk hoor! Ik heb eerst samengewoond 5 jaar, toen ben ik bij mijn ouders terug gekomen en nu woon ik dus op mezelf. Soms mis ik wel eens dat je iemand hebt om tegen te praten maar over het algemeen vind ik het wel lekker. Mijn vriend komt ook wel langs en in het weekend is hij hier ook vaak dat vind ik wel gezelliger eerlijk gezegd. Maar zou er niet aan moeten denken om huisgenoten te hebben, maar dat is denk ik persoonlijk omdat ik toch al erg op mezelf ben.

Ik vind de rust juist heerlijk. Natuurlijk was het voor mij ook even wennen, het is altijd stil als je thuiskomt..
Maar na een tijdje went het, en zie je voornamelijk nog maar voordelen. Wat je zelf zegt : schone wc etc.. Heerlijk toch . Die vrijheid in je EIGEN huis, doen wat je wil, wanneer je wil. Als je iemand om je heen wilt nodig je iemand uit, wil je rust, dan kan dat ook. Ik vind het voor nu wel fijn

Ik woon alleen, maar ik moet zeggen dat het me hartstikke goed bevalt.
Bij mij scheelt het wel dat ik 3/4 dagen in de week samen met mijn vriend ben, maar de avonden dat ik alleen in mijn huisje zit vind ik ook heeeerlijk!
Lekker zelf koken waar ik trek in heb, zo lang douchen als ik zelf wil, zelf beslissen wat ik wil kijken op tv... En als ik nou een keer geen zin heb in stilte? Dan bel ik een vriendin om gezellig wat af te spreken.

Ik was er vantevoren ook heel bang voor: het alleenzijn, want in mijn omgeving sta ik bekend als iemand die moeilijk alleen kan zijn. Maar ik heb het tegendeel bewezen, want achteraf vind ik het heerlijk en geniet ik van de avonden die ik echt helemaal aan mezelf kan besteden.

Ik heb er ook helemaal geen problemen mee dat ik alleen woon. Ik vind het heerlijk. Ik was in het begin ook bang dat ik me alleen zou voelen. Maar toen ik net op mezelf woonde sprak ik veel vaker af dan nu. Niet dat ik nu alleen maar thuis zit hoor. En soms heb je ook van die momenten dat je denkt, was er iemand bij en ik voel me zo alleen, maar over het algemeen duren die momenten niet zo lang bij mij.

Maar ik herken je situatie wel, ik woonde ook in een vies studentenhuis, was ik 2 weken op vakantie geweest en het zag eruit! Toen heb ik ook besloten om iets voor mezelf te zoeken.

Ik voel me alleen eenzaam als ik me al rot voel. Verder nooit. Ik heb nooit op kamers gewoond dus geen idee hoe dat is maar ik vind het prima alleen .

Zusje schreef:Ik voel me alleen eenzaam als ik me al rot voel. Verder nooit. Ik heb nooit op kamers gewoond dus geen idee hoe dat is maar ik vind het prima alleen .

Jij ook al? Ik voel me er gewoon erg zielig door als ik me rot voel. En dan wil ik een vent en wel direct. Maar als ik me niet rot voel, me niet zielig voel, dan is dat, die vent, niet eens een optie.

Angel Blue Eyes schreef:

Zusje schreef:Ik voel me alleen eenzaam als ik me al rot voel. Verder nooit. Ik heb nooit op kamers gewoond dus geen idee hoe dat is maar ik vind het prima alleen .

Jij ook al? Ik voel me er gewoon erg zielig door als ik me rot voel. En dan wil ik een vent en wel direct. Maar als ik me niet rot voel, me niet zielig voel, dan is dat, die vent, niet eens een optie.

Jij vroeg je van de week toch af waarin ik gelijkenis met jou zie ABE? Nou, hier heb ik er eentje gevonden!

Ach, ik had een vent en ik voelde me alsnog eenzaam. Dat is denk ik nog erger . Nee, ik voel me dan wel extra zielig maar ben nog wel nuchter genoeg om te beseffen dat dat alleen maar komt omdat ik me dus al rot voel.

Angela_1986 schreef:

Angel Blue Eyes schreef:

Zusje schreef:Ik voel me alleen eenzaam als ik me al rot voel. Verder nooit. Ik heb nooit op kamers gewoond dus geen idee hoe dat is maar ik vind het prima alleen .

Jij ook al? Ik voel me er gewoon erg zielig door als ik me rot voel. En dan wil ik een vent en wel direct. Maar als ik me niet rot voel, me niet zielig voel, dan is dat, die vent, niet eens een optie.

Jij vroeg je van de week toch af waarin ik gelijkenis met jou zie ABE? Nou, hier heb ik er eentje gevonden!

Jij ook al. Het is te erg.

Zusje, dat heb ik een beetje meegekregen. En dat heb ik in het verleden ook gehad. Dat is voor niemand leuk.

Geeft niet, ik ben er vanaf en voel me niet meer eenzaam. Bovendien heb ik ook mijn oog op een leuk exemplaar laten vallen .

You go, Zusje!

Good lord, Zusje, waar haal jij ze toch allemaal vandaan!! Net een paar maanden vrijgezel en hoppa. Of ben ik gewoon too picky?