Thuis bevallen of in het ziekenhuis

Aan het begin van de zwangerschap was ik ervan overtuigd dat ik in het ziekenhuis wil bevallen. Het leek mij een stuk veiliger. Nu ben ik pas naar een bijeenkomst geweest van het desbetreffende ziekenhuis en daar waren ze de hele avond aan het promoten om thuis te bevallen.

Ook zijn er de laatste tijd allerlei onderzoeken gepubliceerd waar kort weg naar voren komt dat thuis bevallen voor het kind "beter" is. Ook mijn kraamzorg organisatie moedigt thuis bevallen aan. Door dit alles ben ik enorm aan het twijfelen.

Natuurlijk moet ik zelf de keuze maken, maar wat was voor jullie doorslaggevend om te kiezen voor een thuis bevalling?

groetjes Isa

Ik heb voor een ziekenhuis bevalling gekozen omdat mijn gevoel dat zei. Achteraf maar beter ook, want ik had sowieso met spoed naar het ziekenhuis gemoeten als ik thuis was bevallen.
Als jij liever thuis wil bevallen dan moet je dat doen!

ik wilde thuis zijn in mijn eigen omgeving. Bevallen in een vertrouwde omgeving en na de bevalling onder eigen douche en direct in het eigen bed. Daarnaast is het zo dat bij een poliklinische bevalling vaak sneller ingegrepen wordt, terwijl dit lang niet altijd nodig is. Ik heb het idee dat in het ziekenhuis de bevalling te veel als iets medisch gezien wordt waarbij veel met protocollen gewerkt wordt en niet altijd naar moeder/kind gekeken wordt en dit thuis meer het geval is. Als ik nog een keer zou moeten bevallen zou ik 300% weer voor thuis kiezen.

Ik wil ook graag thuis bevallen, heb het idee dat als je in het ziekenhuis ben ze de natuur niet altijd hun gang laten gaan.
Verder loopt iedereen er maar in en uit.
Thuis lijkt me gewoon meer ontspannen.

Je moet niet denken dat je in het ziekenhuis beter af bent als je geen medische indicatie hebt.
Een vriendin van me moest bij volledige ontsluiting een half uur lang haar persweeen wegzuchten omdat er geen VK beschikbaar was.

Ik had ervoor gekozen om thuis te gaan bevallen. Lekker in ons eigen vertrouwde omgeving. Waar niemand in en uit zou lopen en ik lekker mijn ding kon doen samen met z'n 2en. Ik ben thuis begonnen, maar uiteindelijk in het ziekenhuis bevallen doordat het allemaal niet zo vorderde met de ontsluiting, vermoeidheid door slecht slapen en onregelmatige weeen e.d.. We hadden geluk want met nog iemand was ik de enigste die aan het bevallen was en hadden ze alle tijd voor ons.

Ik wilde graag thuis bevallen in mijn eigen omgeving, omdat ik dat het fijnste vond. Dat was voor mij het belangrijkste. Uiteindelijk ben ik niet thuis bevallen, maar in het ziekenhuis. Mijn weeën namen af en ik moest aan de opwekkers. Achteraf is het maar goed dat mijn weeën afnamen, want ik kreeg een spoed keizersnede. Op het moment dat ik in het ziekenhuis kwam had ik al 8 cm en lag er op dat moment nog een vrouw waarbij de ontsluiting niet verder vorderde. Uiteindelijk toen ik in de Ok lag, kwam er een telefoontje dat ook zij een keizersnede moest ondergaan.

Je moet je gevoel volgen, als jij thuis wilt bevallen, moet je dat ook doen. Wil je niet thuis bevallen, dan is dat toch ook prima. Er is niemand die je verplicht om thuis te bevallen.

Ik wilde beide keren thuis bevallen. In mijn eigen omgeving.
Bij de 1e ben ik thuis begonnen maar na 20 uur thuis geprobeerd te hebben zijn we naar het ziekehuis gegaan omdat de weeen te lang en onregelmatig was en de ontsluiting niet wilde volgen.

Bij de 2e ben ik ingeleidt ivm langdurig gebroken vliezen(w.s. 119 uur lang gebroken vliezen) dus is het ook ziekenhuis geworden.

Als ik de volgende keer weer zwanger mag worden dan kies ik voor het ziekenhuis. Waarom omdat het een veiligere omgeving is en alles bij de hand is.

Ik heb niet getwijfeld, ik wist meteen dat ik thuis zou willen bevallen en gelukkig is dat ook 2 keer gelukt.
Ik wilde graag in mijn eigen omgeving zijn, waar alles bekend is en in mijn eigen bed. Na de bevalling kon ik lekker in mijn eigen bed blijven liggen en thuis onder de douche. Ik had er niet aan moeten denken om na de bevalling de auto in te stappen om naar huis te gaan (vooral de laatste keer niet toen ik een flinke knip had gehad).
Ook vind ik het fijn dat onze kinderen het ritje van het ziekenhuis naar huis niet hebben hoeven maken, maar ook rustig bij ons konden blijven liggen.

Ik zou ook het liefste thuis willen bevallen, in mijn eigen bed, eigen omgeving, eigen dingetjes. Zonder in en uitloop van verschillend personeel ed.
Maar helaas mag het niet, en daar heb ik inmiddels wel vrede mee. Als ik de keuze zou hebben was ik echt voor thuis gegaan.

Ik ben twee keer thuis bevallen. En dat beviel prima

Ik vind/vond het fijn om in mijn eigen omgeving te zijn, mijn eigen spulletjes enz. Na de bevalling lekker onder mijn eigen douche en dan mijn eigen bed in. Ik denk dat ik beter kan ontspannen in de thuisomgeving dan in een verloskamer.
Maar ik vond het wel een fijn idee mocht het medisch noodzakelijk zijn dat we dan binnen 10 minuten in het ziekenhuis zijn.

Van de eventuele troep/viezigheid van een thuisbevalling wat voor sommigen een struikelblok kan zijn heb ik nooit iets gemerkt.

De eerste keer wilde ik in het ziekenhuis bevallen, niet echt een duidelijke reden voor behalve dat mijn gevoel dat zei. Toen heb ik uiteindelijk medische indicatie gekregen en bleek mijn zoontje in het vruchtwater gepoept te hebben dus ziekenhuis was het sowieso geworden en daar ben ik ook bevallen.

De tweede keer wilde ik graag thuis omdat het de eerste keer vlot gegaan was allemaal. Toen ben ik bevallen na 25 minuten weeen dus ziekenhuis zouden wij niet gehaald hebben.

Bij een eventuele derde zou ik weer thuis willen bevallen. Vond dat erg lekker zo, eigen douche, eigen bed etc.

De eerste keer wilde ik graag thuis bevallen, maar toen moest ik naar het ziekenhuis wegens langdurig gebroken vliezen en een niet vorderende ontsluiting. Uiteindelijk is Ezra met de vacuümpomp gehaald, dus ik was blij dat ik daar al was en niet nog met persweeën naar het ziekenhuis hoefde.

De tweede keer wilde ik het weer thuis proberen en dat had ook wel gekund, maar ik had die heel lange eerste bevalling nog in mijn hoofd en zelfs toen de verloskundige had gezegd dat ik 8 centimeter ontsluiting had, wilde het kwartje maar niet vallen dat de baby snel zou komen en had ik het beeld in mijn hoofd dat ik nog de hele nacht die hevige weeën moest hebben (die dus zo hevig waren omdat ik al zo ver was, maar dat drong niet zo door). Daarom wilde ik toen naar het ziekenhuis voor pijnbestrijding, maar die heb ik uiteindelijk niet gekregen, toen ik daar aankwam heeft de verloskundige mijn vliezen gebroken en kon ik bijna meteen gaan persen. We zijn uiteindelijk midden in de nacht weer thuisgekomen.

Ik had al gekozen voor een ziekenhuisbevalling. Woon er vijf minuten vandaan ongeveer.
Ik ben ingeleid ivm zwangerschapsvergiftiging en mijn dochter is gehaald met de pomp.
Alles is in de buurt in het ziekenhuis. Waarom het risico nemen om thuis te bevallen. Maar dat is wat ik er van vind. Ik snap wel dat mensen liever in hun eigen huis bevallen.

Ik wil graag in het ziekenhuis bevallen. Er zijn meer mogelijkheden voor pijnbestrijding en er is al allerlei apparatuur aanwezig mocht er iets misgaan. Dat er dan ook meteen het juiste personeel voorhanden is, is in Nederland helaas niet gegarandeerd buiten kantooruren. Maar dan nog heb ik liever dat de gyn 10 minuten in de auto zit dan ik. Bijna de helft van alle thuisbevallingen eindigt overigens in het ziekenhuis.

Als ik de garantie zou hebben dat alles zonder complicaties gaat, zou ik het ook heerlijk vinden hoor, thuis bevallen. Lekker in je eigen bed, 's nachts je man en je baby naast je... In het ziekenhuis (iig die waar ik ga bevallen) mag mijn man niet blijven als ik nog een nacht moet blijven, lig je met meerdere vrouwen op een kamer en mag je baby wel bij je blijven, maar alleen in overleg met je kamergenoten. Dat lijkt me nou echt ronduit klote. En toch kies ik liever voor dat ongemak als ik daar wel een stukje veiligheidsgevoel voor terug krijg.

Je moet zelf gewoon naar je gevoel (en rationele argumenten) luisteren en je niets laten aanpraten.

je moet vooral doen waar jij jezelf het prettigste bij voelt. maar ik begrijp goed dat je twijfelt.

ik wilde thuis bevallen en dat is ook gelukt. als ik naar het ziekenhuis had gewild hadden we dit niet eens gehaald. nadat mijn vliezen waren gebroken is de verloskundige even geweest, maar omdat ik nog geen weeën had mocht ze niet toucheren. het volgende moment dat ze er was (3,5uur later, we hadden na 2,5uur weer gebeld) had ik al volledige ontsluiting! ik zou het een volgende keer weer thuis doen!

Ik voel mezelf nu heel raar, maar er is geen haar op mijn hoofd geweest die er ooit aan gedacht heeft om thuis te bevallen. Ook al zou ik zo in het ziekenhuis geweest zijn, want zo ver weg is het niet. Sowieso werd al vrij snel duidelijk dat ik medische indicatie had en in het ziekenhuis moest bevallen.

Maar voordat ik dit wist had ik ook al voor het ziekenhuis gekozen. Voor het geval er complicaties zouden zijn, je weet namelijk maar nooit. Dan ben ik liever meteen op de goede plaats, dan dat ik (eventueel zelfs met ambulance wat je weleens hoort) midden in de stress van complicaties nog naar het ziekenhuis zou moeten. Plus dat er in het ziekenhuis pijnbestrijding mogelijk is, als ik het dan zou willen had ik in elk geval de keuze.

Daarnaast ben ik waarschijnlijk een van de weinigen die het 'romantische' idee van thuis bevallen niet begrijpt. Het doet toch al zeer en prettig is het niet, ook niet thuis. Ik denk zelfs dat ik me thuis minder goed zou kunnen ontspannen, want stel dat er iets mis zou gaan dan is er misschien niet direct goede hulp. En je hebt thuis alle 'zooi' ervan, ook al hoef je dat zelf niet op te ruimen. En in het ziekenhuis mogen er maar beperkt mensen bij je, dus geen familie die steeds belt of komt kijken.. Nee hoor, van mij hoeft het niet zo'n thuisbevalling!

Bij de eerste ben ik in het ziekenhuis bevallen, omdat het moest (hij was 9 weken te vroeg). Ondanks dat ik het daar als prettig heb ervaren door de goede zorg, wilde ik de tweede keer dolgraag thuis bevallen. Het leek mij zo fijn om gewoon lekker in mijn eigen omgeving te zijn en te ervaren hoe dat is.
Ondanks alles ervaar ik het ook echt niet als veiliger om in een ziekenhuis te bevallen. Mijn vriend wilde het de tweede keer ook heel graag dat ik weer in het ziekenhuis zou bevallen. In zijn hoofd zaten allerlei rampscenario's. Dit met de verloskundige besproken en zij heeft hem er van weten te overtuigen dat bij de minste of geringste twijfel of het wel goed is om thuis te blijven (om wat voor reden dan ook), je zo in het ziekenhuis bent.

Je moet gewoon doen waar jij je prettig bij voelt en je kan altijd nog van mening veranderen als je het thuis toch niet zou zien zitten en naar het ziekenhuis wilt.

Ik wil in het ziekenhuis bevallen. Nu kan het ook niet anders want ik blijf de hele zwangerschap bij de gyn lopen, en dan mag je niet meer thuis bevallen.

Ik ben thuis bevallen.
En ik vond het heel fijn, lekker je eigen bed/douche en spullen. Ik moest er niet aan denken om met weeen in de auto te moeten stappen naar het ziekenhuis.
Nee bij een volgende zou ik weer thuis willen bevallen.

Bij Rick wilde ik in het ziekenhuis bevallen omdat me dat een veiliger gevoel gaf. Uiteindelijk ben ik ingeleid bij hem dus mocht ik thuis hebben willen bevallen dan was dat toch niet gelukt.

Bij Lisa wilde ik in het begin ook graag in het ziekenhuis bevallen maar hoe dichter ik bij de uitgerekende datum kwam hoe meer ik twijfelde. We hebben toen besloten dat ik zou beslissen als ik aan de gang was. Toen ik bezig was besloot ik om thuis te bevallen maar het werd toch ziekenhuis ivm een eventuele indicatie( verlos dacht een ader bij de placenta te voelen en zou dan mijn vliezen niet kunnen breken ivm bloedingen )

Heb altijd al geroepen dat ik thuis wilde bevallen vooral omdat ik dan na de geboorte lekker kon douchen en weer mijn eigen bedje in samen met mijn man en kind
Tijdens het bevallen vond ik mijn eigen bed ook echt lekker, mijn man kon lekker naast me liggen en me steunen waar nodig. (in een ziekenhuis bed kan hij je natuurlijk ook steunen, maar naast je liggen enzo lijkt me lastig)
Dit vond ik echt heel erg fijn. En ze nemen veel meer de tijd voor je thuis dan in het ziekenhuis alles is veel rustiger natuurlijk. Je hebt echt 1 op 1 zorg en in een ziekenhuis lopen ze nou eenmaal allemaal in en uit.

Mijn dochter had ook in het vruchtwater gepoept, maar gelukkig ging mijn bevalling zo snel dat ze er niks van heeft meegekregen. Waarschijnlijk had ze echt pas gepoept vlak voor mijn vliezen braken en toen mijn vliezen gebroken waren kwam ze ook gelijk dus...

Ik wilde altijd thuis bevallen.
Uiteindelijk kreeg ik een medische indicatie dus moest ik in het ZH bevallen.
De voor en nazorg was in dit ZH echt ruk. Maar tijdens de bevalling had ik super lief personeel om me heen en was ik blij dat ik daar was en niet thuis. H. haar hartslag zakte telkens naar beneden en het gaf mij/ons een veel veiliger gevoel dat ik op dat moment daar lag. Uiteindelijk is ze met de vacuumpomp gehaald, maar pas nadat de gyn echt merkte dat H. het moeilijk kreeg.

Nu heb ik weer een medische indicatie en dus weer in het ZH bevallen.
Maar nu vind ik het ook veel fijner. Als ik had mogen kiezen had ik toch voor het ZH gekozen.

Ik ben in het ziekenhuis bevallen en dat wilde ik ook graag. Het gaf mij een prettiger gevoel en ik wilde op de juiste plek zijn indien er complicaties op zouden treden (heb dat in mijn omgeving zien gebeuren met alle gevolgen van dien).

Ik had sowieso in het ziekenhuis moeten bevallen i.v.m. zwangerschapsvergiftiging. Ik zou eigenlijk die dag ingeleid worden, maar het begon vanzelf de avond ervoor. Toen ik al even in het ziekenhuis was werden met 6cm de vliezen gebroken en toen bleek dat mijn dochter in het vruchtwater had gepoept (dus dat zou de tweede reden zijn om in het ziekenhuis te moeten bevallen).

De zorg was erg goed, ik had twee verpleegster continu bij mij en dat was erg prettig. De verloskundige kwam om het uur ongeveer kijken en dat was ook genoeg. Meer kon ze toch niet voor me doen

Ik vond het een goede ervaring en kijk er met een zeer goed gevoel op terug. Bij een evt. tweede bevalling zal ik ook zeker weer voor het ziekenhuis kiezen.

Dus gewoon jouw eigen gevoel volgen en niet naar dat van anderen. Jij moet bevallen en dat moet je doen op de plek waar jij het beste gevoel bij hebt!