Ben er klaar mee.

Ik kan beter hier even zeiken dan zometeen pissig worden op mijn manager, maar ben er echt even klaar mee. Vorige wk al hevige discussie gehad met mijn baas over 3 dagen vrij, wat hij aanvankelijk niet goed wilde keuren, omdat 'ie zo onoplettend is geweest om 3 anderen tegelijk vrij te geven en hij dat alleen op moet vangen (zijn andere taken dan ik doe, dus feitelijk maakt het voor mijn werkzaamheden niet uit). Wil ik net mijn uren declareren en blijkt gewoon dat mijn manager ook nog is vergeten mijn contractsverlenging door te geven in het systeem, waardoor ik niet uitbetaald word, althans met een week vertraging. Daar kan ik zo chagrijnig van worden, want ik heb net een stedentripje geboekt en ik kan het wel betalen, maar hou er natuurlijk wel gewoon rekening mee dat ik salaris krijg op bepaalde data. Over dat vrij vragen ben ik nog steeds not amused, want ik heb gewoon dagen opgebouwd en ook vrij veel, doordat ik zoveel heb overgewerkt en dan doet 'ie echt bijdehand over 3 dagen, waarvan er 1,5 dagen nog 2 collega's zijn die mijn werk willen overnemen. Het enige wat erachter steekt, is dat hij geen hol begrijpt van de processen en de systemen en als hij daar in die periode iets mee zal hebben, hij dit een keer niet kan afwentelen op mij. Ik doe veel extra's voor hem, omdat het gewoon domweg geen people-manager is en 9 vd 10x geen idee heeft wat 'ie moet doen als leidinggevende en het lijkt nu wel de druppel. Misschien komt het wel doordat hij zichzelf zo tegenspreekt en het weer terugneemt zodra het hem uitkomt: bij mijn evaluatie en beslissing voor contractsverlenging had hij als negatief punt dat ik teveel doe. Teveel als in taken die niemand oppakt en daardoor een continue achterstand was ontstaan. Lijkt me voor hem alleen maar fijn, maar goed; prima. Vorige week moest hij met die achterstallige taak aan de slag, maar snapt hij absoluut niet wat hij moet doen, dus opeens moet ik het dan wel doen van hem en wordt er met geen woord gerept over dat ik teveel zou doen. Dan geef ik nog aan dat ik het hem beter uit kan leggen, zodat hij het in het vervolg zelf kan, maar daar heeft 'ie geen behoefte aan. Ik weet dat het niet makkelijk is om een baan te vinden in deze tijd, maar het liefst dien ik vandaag nog m'n ontslag in. Ben er zo klaar mee. Ik wil me graag inzetten voor m'n werk, maar als ik serieus een halve week moet discussiëren met m'n leidinggevende voor 3 dagen vrij en ik allerlei dingen erbij moet doen die echt op zijn lijstje behoren te staan, ben ik het wel even zat. Ga met enorme tegenzin naar werk nu, iemand tips om het voor mezelf nog leuk te houden?

Ben je echt zo pissig om die 3 dingen?
Twee dingen, je manager is ook een mens, die maakt ook fouten.. zijn ene fout is dat je te laat uitbetaald krijgt, maar je krijgt het wel en, tja die 3 dagen vrij, dat is kut maar het is hier ook wel eens voorgekomen dat ik moest switchen.. Ik vind dat niet erg, ik laat dan wat flexibiliteit zien..

En over dat hij bij je evaluatie vertelde dat hij vond dat je teveel deed, daarover moet je hem een email sturen. Maar WEL doen. En dan leg je hem uit, dat je het goed vindt nog eens te doen, maar wel in overleg.

Je verteld hem namelijk op een omslachtige manier dat je het hem wil uitleggen zodat hij het in het vervolg ook weet, maar mijn ervaring met managers is dat ze zich vaak niets laten zeggen.. hoe kut ook..

2CKC2 schreef:Ben je echt zo pissig om die 3 dingen?
Twee dingen, je manager is ook een mens, die maakt ook fouten.. zijn ene fout is dat je te laat uitbetaald krijgt, maar je krijgt het wel en, tja die 3 dagen vrij, dat is kut maar het is hier ook wel eens voorgekomen dat ik moest switchen.. Ik vind dat niet erg, ik laat dan wat flexibiliteit zien..

En over dat hij bij je evaluatie vertelde dat hij vond dat je teveel deed, daarover moet je hem een email sturen. Maar WEL doen. En dan leg je hem uit, dat je het goed vindt nog eens te doen, maar wel in overleg.

Je verteld hem namelijk op een omslachtige manier dat je het hem wil uitleggen zodat hij het in het vervolg ook weet, maar mijn ervaring met managers is dat ze zich vaak niets laten zeggen.. hoe kut ook..

Heb dit stukje vanochtend even snel getypt en dus niet geheel volledig geweest, zie ik nu. Ik had me al dusdanig flexibel opgesteld dat ik dit tripje verschoven heb naar een datum die hij nota bene zelf noemde. Heb ik dat geregeld en daarna deed hij alsnog moeilijk. Ik kan niet telkens blijven verschuiven, aangezien ik ook afhankelijk ben van mijn zus (met wie ik ga) en die gewoon zittingen eromheen moet inplannen. Als hij akkoord geeft dat ik vanaf half augustus ga en dan regel ik dat en vindt hij het alsnog een probleem, dan word ik wel een beetje chagrijnig.

Die mail ga ik ook sturen. Ik heb het erover gehad met zijn manager en dat is ook degene met wie ik veel samenwerk en die vond ook dat ik het naast aangeven in een persoonlijk gesprek, ook op de mail moest zetten. Ik heb het ter plekke persoonlijk aangegeven en zal het nog op de mail zetten.

Weet je, ik heb al zo vaak aangegeven bij hem dat het risicovol is om 1 persoon verantwoordelijk te maken voor processen/systemen. Hij beaamt dat volledig, maar het zichzelf laten aanleren door mij maakt hij domweg geen tijd voor vrij of besteedt hij uit aan een collega die net als ik max. einde 2011 weg is. Uiteindelijk is het zijn eigen probleem, maar het is zo zonde omdat er zoveel tijd in heeft gezeten om alles op de rit te krijgen.

Deze 3 genoemde irritaties zijn denk ik eerder de druppel voor mij. Het is de manier van communiceren waar ik soms moeite mee heb. Tegen mij is hij nog vrij sociaa en communicatief vaardig, maar tegen mensen in mijn team is hij extreem bot (geeft 'ie ook toe) en hij laat het mij oplossen als iemand daar emotioneel van wordt. Dan krijg ik doodleuk te horen: "Ik weet niet hoor wat ik met huilende mensen moet, thuis lost m'n vrouw dat op." Dan heb je het toch niet geheel begrepen, denk ik dan op zo'n moment. Hij heeft menig communicatietraining gevolgd, wat hij ook nog eens enorm interessant vindt, maar hij past het geenszins toe in zijn functie.

Ik kan me voorstellen dat je frustratie hebt opgebouwd. Je werkt heel hard en ontzettend vaak over, je vangt altijd andermans taken op en als jij dan iets vraagt, vrije tijd die je eigenlijk gewoon 's avonds en in het weekend had moeten hebben, dan krijg je het niet. Een tijdelijke oplossing lijkt me inderdaad minder doen buiten je eigen werkzaamheden. Verwijs naar jullie gesprek. Voor je KANS-klachten zou dat ook veel beter zijn. Mocht je een nieuwe baan zoeken, dan zou het zonde zijn als je daar overspannen of veel te zwaar belast begint. Je zou best iets harder kunnen worden, zijn fouten zijn niet jouw verantwoordelijkheid. Ook niet als jullie achterlopen of als hij mensen aan het huilen maakt. Het is ook wel makkelijk voor hem als jij als alleskunner als vangnet dient.
Hij heeft dus zelf die data voorgesteld? En je hebt geboekt? Kan je nu wel weg? Naar welke stad ga je?

Ik ben op dit moment druk aan het zoeken naar een andere functie, maar het is mijn eigen verantwoordelijkheidsgevoel die dit toch heel rot vindt. Ik zou mijn werkzaamheden goed willen overdragen, maar dat lukt zo niet. Dat vind ik vervelend, juist doordat ik me een slag in de rondte heb gewerkt om het op de rit te krijgen en een achterstand van 7 maanden weg te werken. Ik sta voor 40 uur op de loonlijst en als ik in die uren veel moet doen, vind ik dat niet meer dan normaal. Daar word ik immers voor betaald. Maar als ik extra werkzaamheden doe, om zijn personeelstekort op te vangen, vind ik het wel bijdehand om zo moeilijk te doen als ik vrij vraag. Ik heb in die 7,5 maand nooit vrij gevraagd voor langer dan een dagje.

Het lijkt zo langzamerhand vanzelfsprekend te worden dat ik dit doe, terwijl hij aan de andere kant ook aangeeft dat ik niet zijn problemen op hoef te lossen. Is allemaal leuk en aardig, maar ik heb mezelf ermee als ik dat niet doe. Ik krijg woedende mensen via email of telefonisch en dat werkt nog onprettiger.

Hij lijkt moeite te hebben met zijn waardering tonen. Vorige week heb ik samen met de stagiair om de tafel gezeten en hebben we een planning gemaakt om de landen die wij doen, geheel up te daten en er stond geen enkele aanvraag meer op sinds er is overgestapt op een nieuwe procedure sinds 1 okt. 2010. Iedereen was heel blij, maar mijn baas zegt dan alsnog niets. Aan de andere kant mag ik ook bijna blij zijn dat hij zo laks is, want daardoor heb ik een hogere functie gekregen en een leuke salarisverhoging 2 maanden geleden. Ik hoef van hem geen schouderklopjes, maar ik zou het wel prettig vinden als hij zijn medewerkers met iets meer sympathie behandelt. Hij lijkt niet te snappen dat je veel meer terugkrijgt van je team, als je er ook zelf wat meer positieve energie insteekt. Sinds ik zijn functie deels heb gekregen, zijn de resultaten gestegen van 70% target behaald naar 93%. Ook daar hoor je hem niet over en dan gaat het opvallen dat andere managers dat wel zien.

Guattari, ik vind het fantastisch dat je dat bereikt hebt. Bij deze . Maar je gaat hem niet veranderen en waarom zou je het willen? Moet je daar weer een minuut luisteren aan besteden. Maak jezelf bekend bij die andere managers en zorg ervoor dat het je referenties oplevert. Maar jij kan niet het meeste leren van de inhoud; jij zou moeten leren van je overmatige verantwoordelijkheidsgevoel. Daar is voor jou de grootste winst in te behalen, want dat vind jij het moeilijkste. Als het je zoveel telefoontjes oplevert, kan je de bellers misschien doorverwijzen naar de manager? Of vragen hun manager het met jouw manager te laten overleggen? Als je het probleem van gebrek aan personeel gaat oplossen, blijft het onzichtbaar.

Waarom neem je geen ontslag? Het valt me op dat je de laatste tijd veel topics opent over dingen over je werk.

Yasmin schreef:Waarom neem je geen ontslag? Het valt me op dat je de laatste tijd veel topics opent over dingen over je werk.

Maar dan is het wel hopen dat je snel wat nieuws vindt, en die liggen ook niet voor het oprapen, dus echt slim om 'gewoon' ontslag te nemen lijkt het me niet.

Nou volgens mij werkt zij in dezelfde sector als ik werk zoek en in die sector zijn er veel banen. Want als ik het goed begrijp spreek je verschillende talen en heb je kennis van economie?

Yasmin schreef:Nou volgens mij werkt zij in dezelfde sector als ik werk zoek en in die sector zijn er veel banen. Want als ik het goed begrijp spreek je verschillende talen en heb je kennis van economie?

Dat is wel het domste wat ik kan doen, ontslag nemen zonder uitzicht op iets anders. Het is wel iig nu een goede motivatie om meer werk te gaan maken van hetgeen wat al maanden loopt. Ik maakte daar geen tijd voor, maar ga dat nu wel doen. Klopt idd dat ik meerdere talen spreek en kennis heb van bedrijfseconomie/bedrijfsjuridische zaken, maar dat is niet mijn eigen vakgebied en ik wil naar mijn eigen vakgebied toe.

Yasmin schreef:Waarom neem je geen ontslag? Het valt me op dat je de laatste tijd veel topics opent over dingen over je werk.

Dat zou zomaar kunnen, het neemt ook 2/3 van m'n leven in beslag nu. Alles daar buiten loopt prima.