kitten die niet door de moeder is opgevoed...

Wij hebben besloten om komende zomer een kitten in huis te nemen. Nou willen we dat graag doen via het asiel... Ik heb vanuit het asiel een nummer gekregen van mensen die een nestje thuis hebben (als gastgezin), waar ik vandaag naartoe heb gebeld.

Nou begreep ik van de man die het nestje thuis heeft, dat de kittens (nu zo'n 4 weken oud) geen moeder hebben en dus met de fles groot worden gebracht.
Ik vroeg me af of dit voor het gedrag van de kitten nog gevolgen heeft, vooral op gebied van sociale ontwikkeling enzo... Ik heb een vriendin die 2 katjes heeft die (in mijn ogen) te vroeg bij de moeder zijn weggehaald (met 7 weken) en die breken bij haar de tent af...

Heeft iemand hier ervaring mee? Ik hoor het graag!!!

Wij hebben 3 kittens waarvan er 1 ook te vroeg bij zijn moeder weg is gegaan (5,5 weken). Wat hij daarom doet is sabbelen aan je vingers. Helemaal als hij net wakker wordt of net lekker ligt. Voor de rest doet hij het prima en hij is nu 4 maanden. Qua afbreken en slopen ligt het echt aan de kitten, de ene is brutaal en de andere juist weer niet. Onze 3 kittens, Lilo (4 maanden), Luna (4 maanden) en Liam (9 weken) zijn alle 3 weer heel erg verschillend. Lilo kan bijvoorbeeld best druk zijn, maar houdt er van om bij je te komen liggen. Luna is rustig en wat meer op zichzelf en komt alleen naar je toe als het haar uitkomt. En Liam is de brutaalste, maar komt ook gewoon lekker bij je liggen. Onze ervaring is wel dat katers wel wat aanhankelijker zijn. Ze zijn gelukkig wel helemaal gek op elkaar. Een drukke boel hier dus.

Onze kater heeft geen moeder meer vanaf het moment dat hij 2 weken was.

Hij is enorm sociaal, als we hem roepen komt hij meteen aangedribbeld. Loopt ook veel met ons te "kletsen". Hij zoekt eigenlijk altijd onze aandacht op, wil mee naar de wc, wil mee douchen (dan zit hij naast me te kijken) en zit voor de deur te mauwen als we te lang in bed blijven liggen naar zijn zin.
Sabbelen doet hij inderdaad ook veel, vaak op mijn armen. En kneden, heeft een favoriet dekentje!

Hij kan bij vlagen wel erg druk zijn en in zijn lompheid neemt hij dan weleens wat mee. Het is dus wel een sloper, al heb ik het idee dat dat meer in zijn karakter zit. Heeft een beetje schijt aan alle opvoedkundige dingen die we hem bij willen brengen. Hij weet goed dat het niet mag, maar als hij buiten het bereik van de plantenspuit zit gaat hij er gewoon mee door.

Maar verder is het een enorme lieverd. Hij vindt alles goed en leuk. Ondersteboven vastpakken, aankleden of een ritje dierenarts. Als er bezoek komt moet hij meteen vrienden maken.

Ik hoor een beetje wat die man tegen mij ook zei: doordat de katten door mensen worden opgevoed, trekken ze erg naar mensen toe (als je een kitten hebt die wel bij de moeder heeft gezeten, is ie meestal bangig als je 'm net in huis hebt)... Ik wil wel een echte 'knuffelkat' dus dat zou dan goed uitkomen.

Qua slopen... Het is misschien ook inderdaad wel het karakter van de kat (en bij m'n vriendin misschien het gebrek aan consequent zijn ). Kun je dat aan 'n kitten al merken, hoe hij later wordt?

We willen overigens graag een vrouwtje

Onze twee katten zijn vanaf dat ze 2 dagen oud waren met de fles grootgebracht door iemand die ze opving. Ik heb me ook weleens afgevraagd wat oir gevolgen dit had voor hun ontwikkeling, maar onze katten doen alles wat andere katten ook doen. Ze zijn alleen wel heel erg op ons gericht en knuffelen graag, maar dat vind ik niet erg

Mijn ouders hebben ook een kat die is achtergebleven/ niet genoeg door de moeder gevoed. De kat is dus al vroeg bij de moeder weg gehaald om met een flesje bij te voeden (heeft ook enkele weken in de dierenkliniek gelegen). De kat van mijn ouders is er juist heeeeeel erg aanhankelijk en super sociaal door geworden. Ze is het gewend om bij mensen te zijn.

Een kat kan ontzettend veel problemen krijgen door te vroeg bij de moeder weg te gaan, waaronder een gebrek aan socialisatie (niet hebben geleerd te wassen bijv, niet de kattenbak gebruiken, etc.) Kittens leren zoveel van hun moeder en van hun broertjes en zusjes. Ik zou me er even goed in verdiepen als ik jou was. Het kan natuurlijk ook gewoon hartstikke goed gaan maar dat is gewoon niet altijd zo.

Onze kater heeft idd een tijd lang moeite gehad met wassen. Zindelijkheid ging dan weer wel redelijk goed, maar ze hadden wel een terugval toen ze van de olvang vandaan bij ons in huis kwamen. Nu poept kater soms nog steeds naast de bak, maar et komt meer omdat ie z'n eigen grootte onderschat en z'n kont dus nog uit de bak hangt

Onze kater kon zich in het begin ook niet wassen. Dat kon hij pas bij de 8ste week ongeveer. Echt goed wassen zeg maar, daarvoor zat zijn snoetje helemaal onder met eten. Hij is inderdaad ook meer op ons gericht dan de andere katten. En luistert perfect naar zijn naam, wat de andere 2 dan weer minder doen.

Mijn Frits is door z'n mams in een veld achtergelaten en beetje verwaarloosd.. Met als gevolg dat ik een ZWAAR aanhankelijk mormeltje heb nu. En ik vind 't heerlijk Maar hij is dan ook een binnenkat, ik weet niet of-ie zich buiten wel zou redden....

Hij heeft heel lang moeite gehad met zichzelf wassen, maar dat deed ik voor 'm met een washandje. Zindelijk is geen probleem en slopen doet-ie als ik 'm te weinig aandacht geef Althans, als hij vindt dat-ie te weinig aandacht krijgt...

Hij melkt heel veel, verstopt zich bij me als-ie bang is, sociaal is-ie wel, maar vooral naar mensen toe.... En ik heb 't idee dat-ie heel erg vermenselijkt is, tot zover dat kan. Hij houdt zich redelijk aan onze slaaptijden, heeft op verjaardagen een eigen stoel, eten doet-ie op de vensterbank, niet van de vloer. Hij is heel lief en zorgzaam; als ik huil dan gaat-ie miauwen en gek liggen rollen, knuffeltjes e.d. gaat-ie kopjes geven en tegen aan liggen.... Zo heb ik een Fur Real Friend biggetje, dat ook kan lopen.. (jaja) Dan loopt-ie met 't ding mee, kopjes geven en als 't biggetje opeens stil is, gaat ie er voorzichtig tegen aan duwen met z'n poot of naast liggen!

Haha, dat wassen herkennen we wel een beetje, al dachten we dat meneer gewoon lui was. Hij wast zelf zijn voorpoten (want dat is het minste moeite), de rest laat hij doen door de poes. Die trekt hem dan met alle geweld naar zich toe en begint met wassen. In ruil lebbert hij tegenwoordig haar oren uit.

Frits kon het fysiek gewoon niet! Kukelde steeds om als-ie z'n achterpoot omhoog haalde en zich omdraaien om bij z'n achterwerk te komen zat er helemaal niet in... Hoevaak ik niet heel geduldig met m'n hand achter hem heb gezeten, zodat-ie niet om viel

Dat brutale zit er trouwens al sinds het begin in. Kijk dat snoetje dan.



Van veel spullen bepaalt hij dat die wel even van hem zijn, zoals het sjaaltje wat hij om heeft op mijn avatar. Maar ook de bril van mijn vriend (allemaal tandjes op de pootjes) of dingen met draadjes. Vooral dingen met draadjes. Koptelefoons, veters, opladers, kleding, hij eet het allemaal op. En de vlinders in de gordijnen vond hij ook mooi, maar toen hij ze wilde pakken viel de hele handel naar beneden (niet gek met 6 kg kat eraan). Hij bedoelt het heus wel goed allemaal, maar vergeet soms een beetje dat zijn baasje ook spulletjes hebben die ze mooi vinden en heel willen houden.

Hij doet het soms ook voor aandacht. Gaat hij naast een plant zitten, luid mauwend. En als we dan kijken begint hij op zijn gemakje met slopen.

Fauve schreef:Een kat kan ontzettend veel problemen krijgen door te vroeg bij de moeder weg te gaan, waaronder een gebrek aan socialisatie (niet hebben geleerd te wassen bijv, niet de kattenbak gebruiken, etc.) Kittens leren zoveel van hun moeder en van hun broertjes en zusjes. Ik zou me er even goed in verdiepen als ik jou was. Het kan natuurlijk ook gewoon hartstikke goed gaan maar dat is gewoon niet altijd zo.

Ik zat er ook al over te denken om een dierenarts te bellen voor advies ofzo... Want het asiel wil de beestjes toch ook het liefst kwijt

Het nestje bestaat uit 4 kittens.
Ik heb gelezen dat kittens na 2 weken zelf pogingen gaan ondernemen hun broertjes en zusjes te wassen. Daar hebben ze ook de kans toe, omdat ze wel met z'n vieren bij elkaar zitten. Na 4 weken likken ze hun bekjes schoon na 't eten en (pas) vanaf 5 maanden kunnen ze zich helemaal zelf goed schoon houden...

Ik heb op internet op verschillende fora gezocht (daar kwam ik namelijk telkens uit) en hoor alleen maar mensen bij wie 't geen problemen oplevert... Maar ik vraag me dus af of dat representatief is (dat de mensen die 'n ontzettende drama-kat hebben niet durven reageren )

Maar kittens die 'pas' met 3 maanden weggaan bij de moeder, kunnen net zo hard etters zijn hoor... Waarom wordt een kitten vervelend of gaat-ie slopen? Als-ie zich verveelt, te weinig aandacht krijgt of je hebt gewoon leuke dingen bovenaan je gordijnen hangen

Onze vorige kat is bij ons gekomen op 4 weken. Zijn moeder was ziek dus de kittens moesten weg. Idd, wassen kon hij toen nog niet. Wij moesten zijn kontje wassen nadat hij op de kattenbak geweest was. Slopen deed hij vanaf dat hij een puber was. Maar dat doen mss alle katten op die leeftijd. Nou ja slopen, hij rende soms als een gek door het huis en dan viel er wel eens iets om. Verder was hij ook heel dominant tov andere katten. Als er een kat op 'zijn' territorium kwam dan joeg hij die als een gek weg. Knuffelachtig was hij wel, maar absoluut niet naar vreemden toe.
Nu hebben we een nieuwe kitten die tot 9 weken bij zn mama is gebleven. Eigenlijk merken we niet zo heel veel verschil, maar dat kan natuurlijk altijd nog komen. Ohja, dat kneden doet deze kitten veel minder dan de vorige. En deze kitten houdt er absoluut niet van om alleen te zijn, hij loopt ook iedereen na in het huis. Qua op de schoot liggen, dat deed de vorige kitten dan weer veel meer.

Klinkt allemaal best wel goed eigenlijk... Lees vooral dat qua 'sociale kat of niet' meer te maken heeft met het karakter dan het feit dat ze niet bij de moeder zijn opgegroeid...

Misschien ga ik deze week een dierenarts bellen ofzo, die kan me misschien ook aan een 'neutraal' antwoord geven
Vandaag met m'n vriend besproken, die ziet het probleem er niet van. "tjah, als 't beestje dan nog niet alles geleerd heeft, dan moeten wij 'm dat maar leren".

Vandaag de kattenbak, voerbakjes en speeltjes gekocht

Oh ik heb nog wel wat toe te voegen; je moet je kitten zelf heel erg opvoeden.. Zo merkte ik vandaag weer Frits heeft de neiging heel erg hard te bijten en zo. Dat is o.a. iets dat ze eigenlijk van mams leren en medekittentjes.. Zulke dingen moet je ze zelf leren!

Bazinga schreef:Oh ik heb nog wel wat toe te voegen; je moet je kitten zelf heel erg opvoeden.. Zo merkte ik vandaag weer Frits heeft de neiging heel erg hard te bijten en zo. Dat is o.a. iets dat ze eigenlijk van mams leren en medekittentjes.. Zulke dingen moet je ze zelf leren!

Dat moet je een "gewoon" kitten ook leren De mijne doet dat namelijk ook haha! (met dertien weken bij mama weggegaan)

Asiels kunnen er eigenlijk niets aan doen dat die kittens zo vroeg weg moeten, voor elk kitten dat weggaat komt een plekje vrij voor een nieuwe. Als zij ze allemaal tot 13 weken zouden moeten houden missen ze gewoon heel veel ruimte voor andere verwaarloosde kittens. Maar ja, weet in ieder geval wat je in huis haalt en goed dat je de dierenarts belt voor advies

Jut en Jul (twee zusjes) zijn ook ergens achter gelaten door hun moeder toen ze een week of twee oud waren.
Een pleegmoeder heeft hun twee en nog 5 broertjes en zusjes opgevangen, gevoed en aangeleerd op de bak te gaan enzo.

Jul is nog steeds erg speels en kan weleens iets kapot gooien.
Maar echt opzettelijk de boel slopen doen ze niet.
Ze zijn beide erg aanhankelijk al heeft Jul het niet heel erg op vreemde mensen.

Jul als kitten toen we gingen kijken:


Jut als kitten toen we gingen kijken:


Toen ze een paar weekjes bij ons waren:


Vorig jaar:

Hazeltje schreef:Vorig jaar:

Haha wat een geniale foto!

Ik ben zelf gastgezin voor het dierenasiel in de buurt hier, vorig jaar heb ik 2 nestjes voor ze opgevangen.
Beide nestjes waren zwaar verwaarloosd, en dus zonder moeder. Ik heb de kittens in een maand van bange wezentjes tot super sociale lieve kittens op zien groeien!
De kittens zagen mij op het einde als moeder en ze leerden heel erg veel van elkaar. Wij hadden ze bv in een grote kooi zitten als we even geen tijd hadden om ze los te laten, en als er eenmaal eentje zo stoer was geweest om in de tralies te klimmen, dan hingen ze 10 minuten later allemaal in de kooi!

Volgens mij maakt het dus niet heel veel uit of ze met of zonder moeder zijn opgegroeid. Mijn eigen kat is met moeder opgegroeid, maar die heeft net zo goed vreemde trekjes en doet dat kneden ook heel erg.

Probeer anders te gaan kijken, aan de kittens zelf merk je ook gelijk of het goed voelt of niet. Dan zie je zelf ook hoeveel "hulp" ze nodig hebben

Ja he? Zo zie je tenminste dat het zusjes zijn

Hazeltje schreef:Ja he? Zo zie je tenminste dat het zusjes zijn

Ja inderdaad! En dan ook nog allebei voor het meest toepasselijke kussen gekozen haha

Haha, inderdaad

Toch jammer dat ze inmiddels elkaars kop in slaan
al die jaren is het zo goed gegaan en nu sinds een week of twee.....

Jerry schreef:Ik heb een vriendin die 2 katjes heeft die (in mijn ogen) te vroeg bij de moeder zijn weggehaald (met 7 weken) en die breken bij haar de tent af...

Dat heeft dan ook met de opvoeding te maken hoor. Ik heb een zo'n katertje gehad in een opvangnest en daar ben ik gewoon heel streng tegen geweest, zodat ie precies wist wat wel en niet mocht, want anders was ie ook onhandelbaar.