Kitten: wel of niet doen?

Net zijn mijn vriend en ik naar een nestje kittens gaan kijken, op een kinderboerderij. Het was daar echt enorm schmutzig, modderig, en in het schuurtje waar de katten werden gehouden stonden nog meer hokken met wat beesten (Gerbrils e.d.) die er ook niet zo schoon uit zagen.

Het nestje zag er echter wel goed uit, de vrouw die voor ze zorgde wist er veel vanaf en was er heel actief mee bezig, en er liepen genoeg kinderen rond die de beestjes in hun eerste weken meer dan genoeg aandacht geven.

We zouden de kitten met Kerst gaan ophalen, dan is 'ie 9 weken oud. Wij zijn in die tijd veel thuis, dus dan kan 'ie goed aan ons wennen en kunnen we hem ook goed dingen leren van begin af aan.

Nou twijfelen we toch een beetje vanwege de schmutzigkeit en het feit dat ze in die 9 weken maar 1x een wormenkuurtje krijgen. We zouden 'm linea recta naar de dierenarts meenemen hoor, om 'm goed te laten nakijken en voor z'n eerste inenting. En ik vind het juist fijn dat wij 'm een goed huis kunnen bieden. Maar toch denk ik dat we nu iets meer risico lopen dan wanneer we een katje uit het asiel zouden halen.

Ik weet dat hier veel kattenbezitters zitten, dus ben ik wel benieuwd naar jullie advies! Ik ga zo trouwens even een foto uploaden, al mag de cuteness factor niet meewegen in het advies ;-)




Het gaat om de cyperse, links verticaal

Ik heb het nooit zo op boerderij kittens, die zijn toch vaak minder gesocialiseerd, mogen daar hun gang gaan en overal komen enz enz dan 'huis'kittens.
Hoe het zit met het wormenkuurtje weet ik niet, maar volgens mij is 1 keer vrij normaal voor 9 weken.

Al vind ik 9 weken dan wel weer erg jong om een kitten al bij zijn moeder weg te halen.

En ze zeggen vaak dat najaarsnestjes zwakker zijn dan voorjaarsnestjes. Maar of dit feit of fabel is weet ik niet.

Ik zou hem willen nemen maar enkel als het beestje of zijn ouders getest zijn.

Ik heb gister nog een verhaal gelezen van een familie die een kitten heeft gekocht waarvan het beestje niet is getest.
Hier is de link ervan: http://silver-rijk.be/nl/nieuws.htm

Onze kat komt zelf van een dierenasiel en is wel getest en zij hadden ook al een aantal inentingen laten doen + de nodige kuren.
Ook waren zij er heel streng op dat we hem na een half jaar hebben laten castreren en zij controleren nog steeds of het goed met hem gaat (om de zoveel tijd sturen wij een berichtje + foto's van onze kat).

Raindrop schreef:Ik zou hem willen nemen maar enkel als het beestje of zijn ouders getest zijn.

Ik heb gister nog een verhaal gelezen van een familie die een kitten heeft gekocht waarvan het beestje niet is getest.
Hier is de link ervan: http://silver-rijk.be/nl/nieuws.htm

Onze kat komt zelf van een dierenasiel en is wel getest en zij hadden ook al een aantal inentingen laten doen + de nodige kuren.
Ook waren zij er heel streng op dat we hem na een half jaar hebben laten castreren en zij controleren nog steeds of het goed met hem gaat (om de zoveel tijd sturen wij een berichtje + foto's van onze kat).

Of ik ben hormonaal, of dat verhaal is echt heel zielig.. Maar de tranen staan in mijn ogen...

Lejow schreef:

Raindrop schreef:Ik zou hem willen nemen maar enkel als het beestje of zijn ouders getest zijn.

Ik heb gister nog een verhaal gelezen van een familie die een kitten heeft gekocht waarvan het beestje niet is getest.
Hier is de link ervan: http://silver-rijk.be/nl/nieuws.htm

Onze kat komt zelf van een dierenasiel en is wel getest en zij hadden ook al een aantal inentingen laten doen + de nodige kuren.
Ook waren zij er heel streng op dat we hem na een half jaar hebben laten castreren en zij controleren nog steeds of het goed met hem gaat (om de zoveel tijd sturen wij een berichtje + foto's van onze kat).

Of ik ben hormonaal, of dat verhaal is echt heel zielig.. Maar de tranen staan in mijn ogen...

Ik vond het verhaal ook erg sneu

Thanks voor jullie reacties!

Nu zag 'ie er goed en levendig uit. Hij speelde met z'n broertjes en zusjes, mauwde zelfs even en keek nadat 'ie iets langer wakker was ook helder uit z'n ogen. Van te voren checken gaat 'm niet worden, we zouden hem dan moeten aanschaffen en meteen door rijden naar de dierenarts. Dat willen we sowieso doen hoor, maar dat is dus eigenlijk al te laat mocht er van alles mis zijn.We hebben ook afgesproken dat ze tussendoor wat foto's mailen, dus kunnen we op die manier nog een beetje kijken hoe het de komende maand gaat.

9 weken is inderdaad wat vroeg, al zie ik de meeste nestjes al worden aangeboden vanaf 7 weken. Dat wilden we niet, dus daarom klonk 9 weken ons best goed in de oren.

Ze zitten in een schuurtje op de kinderboerderij, waar ze in principe niet uit mogen. Wel loopt moeder poes en een oudere kat (broer) daar rond, wat honden en kinderen die ze dus oppakken. Het hele nestje (6 kittens) blijven in elk geval die 9 weken bij de moeder. Met socialiseren komt het denk ik dus wel goed.

Als de kittens actief zijn, geen snotterige oogjes of neusjes hebben en de moederpoes er goed uitziet dan zou ik het wel doen.

Edit: Ik zou trouwens in de weken tot de kerst nog wel een paar keer langsgaan om het in de gaten te houden. Maar dat doe je vast wel.

Lejow schreef:Of ik ben hormonaal, of dat verhaal is echt heel zielig.. Maar de tranen staan in mijn ogen...

Ik zit ook met tranen in mijn ogen en een brok in mijn keel en dat gebeurd echt niet vaak...

Ik heb Frits uit dezelfde soort omstandigheden gehaald, ook een najaarskat, ook een smoezelige plek etc. Ik heb 'm opgehaald toen ie 5weken was. Veel te vroeg, I know, maar die boer zou 'm sowieso weg doen! En ik beredeneerde dat-ie 't bij mij beter zou hebben

Anyway; ik had gelijk afspraak bij DA gemaakt, dus voordat ie mn huis binnen kwam, is ie gechecked, kuurtje dit, kuurtje dat etc en hij was gezond!

Frits is van nov 2006 en iedereen hier weet wel hoe mooi en gezond hij eruit ziet ik heb dus nooit iets gemerkt van zwakte bij een najaarskat! Hij is wel ongelooflijk aanhankelijk, maar dat komt doordat ie zo jong bij mij terecht kwam

Als de kittens gewoon op je afkomen en er goed uitzien is het vaak goed. Was de moederpoes in de buurt? Want dat is ook heel belangrijk! Als jullie hem meenemen kan je hem gelijk laten inenten en daarmee ook meteen laten checken. 9 weken is eigenlijk nog te vroeg, maar hij heeft dan wel meer dan voldoende vaardigheden van zn moeder meegekregen. Is het een kater of een poes? Wij hebben 4 katten, 2 katers, 2 poezen en ik heb toch meer de ervaring dat katers wat aanhankelijker zijn. De poezen zijn hier wat meer op zichzelf.

als je een kitten uit het asiel haalt, heb je ook geen garantie op 'n gezond katje.

Toen wij de onze bij het gastgezin gingen ophalen, had ze 'n ontstoken oogje en had ze oormijt (had 't hele nest last van).
Qua socialisatie denk ik 'tzelfde als wat al gezegd is: 9 weken is nog wel een beetje aan de vroege kant... Met ongeveer 8 weken drinken ze niet meer bij de moeder, maar dan moeten ze nog wel een aantal sociale dingen leren.

Mijn kat van inmiddels bijna een jaar heb ik, toen hij een kitten was, via familie van een vriendin van mij gekregen (gekocht). Hij was nog nooit bij de dierenarts geweest en had dus ook nog geen medische check gehad. Toen ik hem kreeg, ben ik diezelfde week nog met hem naar de dierenarts gegaan en hij bleek een harthuisje te hebben. De dierenarts vertelde mij dat dit normaal is bij kittens, dat ze daar meestal vanzelf overheen groeien en dat ik mij geen zorgen hoef te maken. Echter, een aantal weken later toen hij weer naar de dierenarts voor inentingen moest, kreeg ik te horen dat hij een ernstige hartruis heeft en maar 1 tot maximaal 5 jaar te leven heeft. Ik koos ervoor met hem naar de dierenkliniek van de Universiteit van Utrecht te gaan voor een uitgebreid onderzoek (= duur, maar dat heb ik ervoor over), en daar ontdekte ze dat zijn hartruis wordt veroorzaakt door een gaatje in zijn hart en een afwijking aan een van de hartkleppen. Ze zeiden dat ze echter niet veel kunnen zeggen over zijn levensverwachting, maar de afwijking is wel dusdanig ernstig dat hij inderdaad niet oud zal worden. Maar of dat 1 of 5 jaar zal zijn, kunnen ze niet zeggen. Oud wordt hij in elk geval niet.

Het kan zijn dat de kitten die jij op het oog hebt helemaal gezond is, maar het kan ook zijn dat hij een (ernstige) afwijking heeft. Minder van hem houden zul je niet, maar je zult dan waarschijnlijk wel minder lang van hem kunnen genieten en het kan je veel geld gaan kosten. Als je besluit deze kitten te nemen, raad ik je aan dat je hem laat verzekeren voordat je naar de dierenarts gaat met hem. Als je kat een afwijking blijkt te hebben en je probeert hem daarna te verzekeren, heb je de kans dat ze hem niet aannemen bij de verzekering, en als ze hem wel aannemen, zullen de kosten voor behandelingen gerelateerd aan de afwijking, niet worden vergoed.

Oh dat lijkt me erg Siamsa!
Heeft je kat er verder last of pijn van?

Maar ook een kat met een hartruisje verdiend toch een mooi leven zolang als die leeft? Ik snap heus wel dat het veel fijner is als je een gezonde kat hebt. Maar mij lijkt het karakter nog veel belangrijker eigenlijk. En dan is het natuurlijk heel verdrietig als hij maar heel kort leeft. Maar als hij dan wel een fijn leven heeft gehad, is dat dan niets waard?

Ik vind het nestje er goed en schoon uitzien, de moederpoes houd ze duidelijk goed schoon, de kittens hebben zo te zien geen ontstoken oogjes en zien er niet snotterig uit en als de katten genoeg kans op socialisatie hebben dan denk ik dat het wel goed zit. En of je kat dan ernstig ziek is weet je dan van te voren nooit.
Mijn kater is samen met zijn moeder uit een hondenopvang gekomen toen hij 2 weken oud was. Ik had hem dus samen met zijn moeder. 't zijn allebei niet erg gezonde katten. Moeder woont inmiddels al jaren bij een vriendin, die heeft regelmatig darmproblemen en mijn kater heeft blaasgruis, tandproblemen en daarnaast is hij ook sowieso nog behoorlijk geestelijk gehandicapt (incest geval dacht de dierenarts) en hij ziet niet zo goed omdat hij erg scheel is bovendien loopt hij nogal raar en lijkt hij net een konijn als hij rent (ok hupst bedoel ik). Maar ondanks dat is het echt een schat van een beestje, heel aanhankelijk en volgens mij heeft hij bij ons een heel fijn leven.

Raindrop schreef:Oh dat lijkt me erg Siamsa!
Heeft je kat er verder last of pijn van?

Hij maakt sinds kort af en toe pufgeluidjes (een soort hoesten), dus aankomende week ga ik maar even naar de dierenarts bellen om te vragen of dat veel kwaad kan. Verder merk je wel dat zijn hartslag erg onregelmatig is, maar daar heeft hij zelf nog geen last van. Verder is hij nog wel hartstikke actief gelukkig! Voor zijn ras (half Maine Coon) is het trouwens echt een ukkiepukkie (komt door zijn afwijkingen). Zijn broer (uit een eerder nestje) woont sinds oktober voor een jaar bij mij, en die is echt gigantisch, haha. Ik vind het wel heel fijn dat mijn kat nu nooit alleen is als ik weg ben. Zijn broer gedraagt zich ook echt als grote broer, je merkt echt dat hij over mijn kat 'waakt'. Ben benieuwd hoe we dat gaan doen als mijn vriendin weer terugkomt (het is haar kat die bij mij woont), want ze zijn echt maatjes geworden! (was natuurlijk ook maar afwachten hoe dat zou gaan, maar het gaat fantastisch goed!)

Ja, natuurlijk verdient een kat met een afwijking ook een mooi en goed leven Ik probeer ook niet te zeggen dat je nooit een kat met een afwijking moet nemen, maar ik probeer te zeggen dat als je een kat neemt waarvan je de medische achtergrond niet weet, je er rekening mee moet houden dat hij al een afwijking kan hebben (en je dus of het geld moet hebben voor behandelingen, of je kat goed moet verzekeren zodat je kat behandeld kan worden, mocht dat nodig zijn).

Mijn kat heeft inderdaad een fijn leven bij mij en ik geniet van elke seconde met hem Hij zal dan wel korter bij mij zijn dan een gemiddelde kat, maar omdat ik weet dat hij niet lang zal leven, geniet ik dubbel zo hard van hem.

тыквашка schreef:Maar ook een kat met een hartruisje verdiend toch een mooi leven zolang als die leeft? Ik snap heus wel dat het veel fijner is als je een gezonde kat hebt. Maar mij lijkt het karakter nog veel belangrijker eigenlijk. En dan is het natuurlijk heel verdrietig als hij maar heel kort leeft. Maar als hij dan wel een fijn leven heeft gehad, is dat dan niets waard?

Iedere kat verdiend een mooi en goed leven!
Als je het verhaal in het linkje dat ik in het begin van dit topic gepost heb had gelezen dan weet je ook dat sommige afwijkingen(gaat trouwens niet over hartruis hoor) voorkomen hadden kunnen worden. En daarom vind ik het dus zo belangrijk dat katten getest worden.

Siamsa schreef:

Raindrop schreef:Oh dat lijkt me erg Siamsa!
Heeft je kat er verder last of pijn van?

Hij maakt sinds kort af en toe pufgeluidjes (een soort hoesten), dus aankomende week ga ik maar even naar de dierenarts bellen om te vragen of dat veel kwaad kan. Verder merk je wel dat zijn hartslag erg onregelmatig is, maar daar heeft hij zelf nog geen last van. Verder is hij nog wel hartstikke actief gelukkig! Voor zijn ras (half Maine Coon) is het trouwens echt een ukkiepukkie (komt door zijn afwijkingen). Zijn broer (uit een eerder nestje) woont sinds oktober voor een jaar bij mij, en die is echt gigantisch, haha. Ik vind het wel heel fijn dat mijn kat nu nooit alleen is als ik weg ben. Zijn broer gedraagt zich ook echt als grote broer, je merkt echt dat hij over mijn kat 'waakt'. Ben benieuwd hoe we dat gaan doen als mijn vriendin weer terugkomt (het is haar kat die bij mij woont), want ze zijn echt maatjes geworden! (was natuurlijk ook maar afwachten hoe dat zou gaan, maar het gaat fantastisch goed!)

Fijn dat hij er geen last van heeft en heel actief is! Leuk ook hoe die band met zijn broer is Lijkt me mooi om te zien hoe zijn broer over jouw kat 'waakt'

Raindrop schreef:

тыквашка schreef:Maar ook een kat met een hartruisje verdiend toch een mooi leven zolang als die leeft? Ik snap heus wel dat het veel fijner is als je een gezonde kat hebt. Maar mij lijkt het karakter nog veel belangrijker eigenlijk. En dan is het natuurlijk heel verdrietig als hij maar heel kort leeft. Maar als hij dan wel een fijn leven heeft gehad, is dat dan niets waard?

Iedere kat verdiend een mooi en goed leven!
Als je het verhaal in het linkje dat ik in het begin van dit topic gepost heb had gelezen dan weet je ook dat sommige afwijkingen(gaat trouwens niet over hartruis hoor) voorkomen hadden kunnen worden. En daarom vind ik het dus zo belangrijk dat katten getest worden.

Maar ik lees in je linkje niets over een aandoening die voorkomen had kunnen worden maar over een genetische afwijking. Ik ben absoluut van mening dat je goed moet uitkijken wat je doet en dat je er rekening mee moet houden dat je beestje niet volledig gezond is. Maar ik denk dat dat risico er altijd is, ook als je bij een dierenasiel een kat haalt. Ik vind het vooral belangrijk dat mensen met een kat goed voor het beest zullen zorgen, met ze naar de dierenarts gaan als dat nodig is etc.
Ik snap ook niet zo goed wat je bedoeld hoor moet ik zeggen, waarom je het zo belangrijk vind dat katten getest worden? Getest op wat? En als het beestje dan iets blijkt te hebben, wat dan? Maar laten wegkwijnen in een asiel dan omdat het beestje niet helemaal is en niemand het hebben wil?

Ik denk dat ze bedoelt dat katten getest moeten worden voordat er mee gefokt wordt.

Dat bedoel ik inderdaad Siamsa.
En als je het beestje test en hij heeft een afwijking dan kan je hem ook laten behandelen en medicijnen geven etc.
En ik bedoel dus niet om dan het beestje maar niet te nemen.

Mocht mijn kat een afwijking hebben (of krijgen) dan ben ik nog net zo dol op hem en zal ik er alles aan doen om hem een mooi en goed leven te geven.

Oh dat maakte ik niet op uit wat je zei omdat je het over het asiel had...

Thanks voor alle reacties!

@ Bazinga: Goed om te lezen dat je Fritsie ook uit zo'n soort nestje hebt geplukt, hij ziet er nu inderdaad heel gezond uit!
@ Verona: Het is een katertje. Hebben we ook bewust voor gekozen, omdat die iets relaxter schijnen te zijn over het algemeen, als ze eenmaal geholpen zijn tenminste.
@ Pompoen en de rest die reageerde: Ik sta er ook wel een beetje zo in; wij kunnen 'm in elk geval een goed huis bieden en goed verzorgen, ook al heeft 'ie een afwijking. Maar een verzekering afsluiten is misschien niet zo'n gek idee, ik heb net al een foldertje meegegrist van de Hema. Ik heb eigenlijk nooit eerder van en huisdierenverzekering gehoord

Een kitten moet op 4, 6 en 8 weken worden ontwormd dus 1x in die 9 weken is wel erg weinig. Ook moet het kitten ontvlooid worden. Weet je of ze dat doen?

Ik zou naar het asiel gaan, is in verhouding goedkoper én de castratie zit erbij plus nazorg. En gewoon om het feit dat ik mensen die zomaar fokken / broodfok nooit zou willen helpen!!

@Sterre wij hebben een tijdje een dierenverzekering gehad, werkt best wel goed maar let op dat ze bijna nooit álles vergoeden. Maar 't scheelt wel hoor! Wij hebben 'm overigens opgezegd omdat wij als het nodig is wel een groot bedrag in één keer kunnen betalen voor iets en dat was voor ons de voornaamste reden om een verzekering af te sluiten. Nu heb ik daar overigens wel een beetje spijt van, maar goed, ik laat het maar zo.