Dagcafé

AH, een voordeel ontdekt aan het niet hebben van een man.

ABE, nee dat is haar niet.

Alex schreef:Mijn man is ook altijd chagrijnig tijdens het boodschappen doen.

Ja, en daardoor ben ik ook nooit te genieten. En dan ruimen we samen al mokkend de boodschappen op en ene uur later moeten we er allebei eigenlijk heel hard om lachen.

'Vroeger', en dan praten we over tien jaar geleden, toen ik nog samenwoonde en boodschappen moest doen, vond ik het altijd één groot feest (gaf ons geld ook uit alsof het één groot feest was *onvolwassen*). Maar sinds ik weet hoeveel ik uitgeef aan boodschappen doen *Heul erg volwassen *, vind ik er niet heel erg veel meer aan. Maar goed, niet eten en drinken is ook weer zoiets.

Mijn vriend heeft een hekel aan samen boodschappen doen, daar ziet hij het nut en de lol niet van in. Wij gaan dus eigenlijk nooit samen..

_Leah_ schreef:
ABE, nee dat is haar niet.

Was natuurlijk ook een veel te nieuwsgierige vraag van mijn kant. Maar ik mag nu eenmaal alles graag weten.

Vroeger toen ik 4 was, was boodschappen doen mijn grootste hobby. Lekker hard door de winkel scheuren met zo'n klein wagentje inclusief vlaggetje. En dan dat kleine wagentje volgooien met allemaal lekkere dingen.

*Wil terug naar die goeie ouwe tijd*

Angel Blue Eyes schreef:

_Leah_ schreef:
ABE, nee dat is haar niet.

Was natuurlijk ook een veel te nieuwsgierige vraag van mijn kant. Maar ik mag nu eenmaal alles graag weten.

Ik heb op dit moment een veel slechtere nieuwschierigheid.

_Leah_ schreef:Vroeger toen ik 4 was, was boodschappen doen mijn grootste hobby. Lekker hard door de winkel scheuren met zo'n klein wagentje inclusief vlaggetje. En dan dat kleine wagentje volgooien met allemaal lekkere dingen.

*Wil terug naar die goeie ouwe tijd*

Haha, dat doet me denken aan mezelf in een winkel. Ik had 1 gulden gestolen uit mijn moeders portomonnee, omdat ik zin had in snoepjes. In de winkel moest ik echter nog bedenken hoe ik dat, met goedkeuring van ouders, kon uitgeven. Want hoe kon een meisje van mijn leeftijd opeens aan een gulden komen? Ik verzon dat een man mij zo lief vond, dat hij mij een gulden gaf om snoep te kopen. Ik kreeg straf, want hoe haalde ik het in mijn hoofd om geld aan te nemen van een vreemde. Maar... Ik kreeg toch mijn snoepjes en die waren lekker!

Toen de Albert Heijn net het zelf scannen van boodschappen invoerde vond ik boodschappen doen helemaal geweldig. Mijn moeder niet, want ik scande ongeveer alles wat er te krijgen was

_Leah_ schreef:

Angel Blue Eyes schreef:

_Leah_ schreef:
ABE, nee dat is haar niet.

Was natuurlijk ook een veel te nieuwsgierige vraag van mijn kant. Maar ik mag nu eenmaal alles graag weten.

Ik heb op dit moment een veel slechtere nieuwschierigheid.

Wanna talk about it?

Angel Blue Eyes schreef:

_Leah_ schreef:Vroeger toen ik 4 was, was boodschappen doen mijn grootste hobby. Lekker hard door de winkel scheuren met zo'n klein wagentje inclusief vlaggetje. En dan dat kleine wagentje volgooien met allemaal lekkere dingen.

*Wil terug naar die goeie ouwe tijd*

Haha, dat doet me denken aan mezelf in een winkel. Ik had 1 gulden gestolen uit mijn moeders portomonnee, omdat ik zin had in snoepjes. In de winkel moest ik echter nog bedenken hoe ik dat, met goedkeuring van ouders, kon uitgeven. Want hoe kon een meisje van mijn leeftijd opeens aan een gulden komen? Ik verzon dat een man mij zo lief vond, dat hij mij een gulden gaf om snoep te kopen. Ik kreeg straf, want hoe haalde ik het in mijn hoofd om geld aan te nemen van een vreemde. Maar... Ik kreeg toch mijn snoepjes en die waren lekker!

Haha, eigenlijk heel stout maar ook weer lief. Hoe oud was je toen?

Mijn oppaskindje had laatst allemaal flesjes verzameld en ingeleverd op een circuit van motorcros- racen. Daar had hij geld voor gekregen. Op een dag vond hij het een goed idee om van die centjes lekkere snoepjes te kopen bij het tankstation. Hij zou naar de speeltuin gaan, prima. Maar toen kwam hij opeens terug met een zak vol snoep. Best gevaarlijk aangezien hij een heel stuk moest lopen, ook langs een drukke weg. Ik heb hem op het hart gedrukt om mij de volgende keer te vragen om mee te gaan.

Angel Blue Eyes schreef:

_Leah_ schreef:

Ik heb op dit moment een veel slechtere nieuwschierigheid.

Wanna talk about it?

Nee, liever niet. Ik schaam me voor het idee.

100 &1 dalmatiërs.

Edit. 100 & 2.

Ik durf eigenlijk niet te zeuren over mijn vriend maar ik ga het toch doen..
Ik probeerde hem vanmiddag een paar keer te bellen om 'm te vertellen dat ik mijn toets, en dus mijn BSA, heb gehaald. Toen ik thuis kwam kreeg ik ook nog een mailtje dat ik, mits ik een vak voldoende afsluit, mee mag doen met een minor, en in die minor mijn bachelorscriptie kan schrijven. Allemaal goed nieuws dat ik graag wil delen dus. Hij heeft mij nog geprobeerd te bellen maar ik was aan het koken (dus telefoon boven en ik beneden), en later belde hij toen ik met een commissie van mijn sportvereniging aan het vergaderen was. Nu probeer ik hem al een paar keer te bellen en drukte hij me weg.. Eigenlijk heb ik geen zin meer om bovenstaande te vertellen omdat ik het vervelend vind dat ik hem niet te pakken kan krijgen wanneer ik hem dolgraag iets wil vertellen.. Lekker stom, I know..

*zeurmodus uit*

_Leah_ schreef:

Angel Blue Eyes schreef:

_Leah_ schreef:Vroeger toen ik 4 was, was boodschappen doen mijn grootste hobby. Lekker hard door de winkel scheuren met zo'n klein wagentje inclusief vlaggetje. En dan dat kleine wagentje volgooien met allemaal lekkere dingen.

*Wil terug naar die goeie ouwe tijd*

Haha, dat doet me denken aan mezelf in een winkel. Ik had 1 gulden gestolen uit mijn moeders portomonnee, omdat ik zin had in snoepjes. In de winkel moest ik echter nog bedenken hoe ik dat, met goedkeuring van ouders, kon uitgeven. Want hoe kon een meisje van mijn leeftijd opeens aan een gulden komen? Ik verzon dat een man mij zo lief vond, dat hij mij een gulden gaf om snoep te kopen. Ik kreeg straf, want hoe haalde ik het in mijn hoofd om geld aan te nemen van een vreemde. Maar... Ik kreeg toch mijn snoepjes en die waren lekker!

Haha, eigenlijk heel stout maar ook weer lief. Hoe oud was je toen?

Mijn oppaskindje had laatst allemaal flesjes verzameld en ingeleverd op een circuit van motorcros- racen. Daar had hij geld voor gekregen. Op een dag vond hij het een goed idee om van die centjes lekkere snoepjes te kopen bij het tankstation. Hij zou naar de speeltuin gaan, prima. Maar toen kwam hij opeens terug met een zak vol snoep. Best gevaarlijk aangezien hij een heel stuk moest lopen, ook langs een drukke weg. Ik heb hem op het hart gedrukt om mij de volgende keer te vragen om mee te gaan.

Hoe oud zal ik zijn geweest? Ik durf het niet te zeggen. In mijn gedachten was ik heel erg klein. Maar ik ben nu ook nog niet zo heel erg groot.

En dat is inderdaad niet zo handig van het oppaskindje. Helaas zien ze het gevaar niet. Hopen dat hij jou de volgende keer wel vraagt om mee te gaan, want het kan ook een keer mis gaan. En daar moet je niet aan denken.

En je hoeft er alleen maar over te praten als je dat zelf wilt. Het hoeft niet als je het niet wilt.

Potverdikkie zeg...

Nou is vannacht mijn laptop overleden...

Ik wist gewoon niet wat ik vanmorgen moest doen tijdens het ontbijt en heb van ellende maar een boekje erbij gepakt...
Laptop is naar de laptopdokter, die probeert hem nog te reanimeren maar dat zal een flinke klus gaan worden.

Nu heb ik gelukkig van mijn zwager een laptop uit 1910 kunnen lenen, want Sjaan zonder internet is als een vogel zonder vleugels, en dat kan natuurlijk niet!

Dus als ik traag ben de komende dagen... vergeef me

Try, gefeliciteerd. Wat goed.

Ik snap dat je het vervelend vind dat je, je vriend het goede nieuws nog niet hebt kunnen vertellen. Maar hij heeft je wel terug proberen te bellen. Misschien drukte hij je weg omdat het nu echt even niet uitkomt dat je hem belt?
Dan druk ik een gesprek ook weleens weg om vervolgend terug te bellen.

Try, dat is gewoon het nadeel van een afstandsrelatie. Ondanks dat je samen bent, heb je ook beiden een eigen leven. Dat geef je namelijk zelf al aan. Jij kon hem niet opnemen, omdat je aan het koken was en later iets anders aan het doen was. Jij probeerde het vervolgens weer, maar toen was hij druk. Het betekent natuurlijk niets, maar kan me wel voorstellen dat je daarvan baalt.

Waarom stuur je hem niet gewoon een email met jouw verhaal? Het helpt mij altijd namelijk wel om mijn verhaal kwijt te kunnen, ook al is het geschreven.

Edit: Zit me net te bedenken dat het helemaal niets met een afstandsrelatie te maken heeft. Want ook al was er geen afstand, dan nog is het soms moeilijk om op bepaalde tijden goede en leuke dingen met elkaar te delen.

Sjaan, bij deze is het je vergeven. Wat fijn dat je een laptop hebt kunnen lenen. Wel gaaf hoor, een antiek exemplaar! Hoe zien die er eigenlijk uit?

Je vertelt altijd leuk Sjaan, maar wel balen zeg! Ik moet mijn laptop ook binnenkort op laten sturen en dan ben ik 'm ook 2 weken kwijt

Try, wat goed! En ik snap je (kinderachtige ) reactie best wel, zo reageer ik ook vaak als het niet naar mijn zin loopt. Maar waarschijnlijk heeft hij wel een goede reden hoor, hij zal je vast niet zomaar weggdrukt hebben

_Leah_ schreef:*

Edit: quote weggehaald

Heel slecht, maar laat de haat je niet tegenhouden.

To bad.