Komt een vrouw bij de dokter

Pfff, heb net de filmgekeken.
Wat een verhaal.
Huilen!

Gek eigenlijk wat zo'n film met je kan doen he?

Wie heeft hem nog meer gezien en was je net zo ontdaan?

Of is er een andere film die je erg aangreep en waarom?

Ik heb de film al diverse keren gekeken en iedere keer zat ik de huilen.

Maargoed, ik huil al heel snel bij films. Noem mij een gevoelig persoon

Heb m in de bios gezien en eergister stond ie wel aan maar heb maar half gekeken. En ja, ik moest er wel van janken, vooral bij het deel dat Carmen sterft. Ik heb mijn moeder aan dezelfde ziekte (alleen zat het bij haar in haar longen) verloren, dus het is wel herkenbaar
Buiten dat vind ik het een erg mooie film!

Ik heb de film nu 'n paar keer gezien en iedere keer weer op hetzelfde moment krijg ik 't moeilijk; Als Carmen aangeeft dat het voor haar genoeg is en Luna (zo heet hun dochtertje toch?) naderhand afscheid van haar gaat nemen. In de bioscoop heb ik me netjes ingehouden maar thuis als ik 'm alleen kijk dan lukt dat niet meer...

Ik kan dat wel eens meer hebben bij 'n tv-serie/film/documentaire maar het ligt er ook heel erg aan hoe ik me op dat moment voel. Als ik gewoon normaal goed in m'n vel zit dan valt het wel mee, hooguit 'n keertje slikken, maar als ik me niet lekker voel dan kan ik snel janken. Vooral als datgene wat ik zie me doet denken aan iets wat ik zelf heb meegemaakt.

Bij de film hoefde ik niet te huilen. Bij het boek wel!

Angela_1986 schreef:Ik heb de film nu 'n paar keer gezien en iedere keer weer op hetzelfde moment krijg ik 't moeilijk; Als Carmen aangeeft dat het voor haar genoeg is en Luna (zo heet hun dochtertje toch?) naderhand afscheid van haar gaat nemen. In de bioscoop heb ik me netjes ingehouden maar thuis als ik 'm alleen kijk dan lukt dat niet meer...

Ik heb hem nu ook 2x gezien, 1x bioscoop en afgelopen zondag. En ik wist dus zondag dat ik het op dat moment ook niet droog ging houden. Ik vond het echt zo erg, mijn vriend lachte me uit maar ik zat echt te snikken. Uiteindelijk heb ik het droger kunnen houden als in de bios

Ik heb 'm nu ook 2x gezien maar ik vond 'm wel heftig hoor.

Net maar ff onder de douche geweest maar ik moet zeggen, heb er buikpijn van gewoon bah.

Vooral ook omdat het gebaseerd is op een waargebeurd verhaal. Arme vrouw.

Ik heb het met meerdere films hoor. A place for Annie, gaat over een meisje wat hiv besmet zou zijn. Ze wordt opgevangen bij een vrouw maar de moeder (junk) wil haar terug. Op het eind blijkt Annie niet besmet te zijn..

The O.C. serie. De aflevering waarin Marissa en Ryan een ongeluk krijgen en Marissa overlijdt. Blegh. Vreselijk zitten huilen toen. Komt ook omdat 'hallelujah' als achtergrondmuziek wordt gedraaid.

De tranen begonnen beide keren dat ik hem zag alleen bij mij te lopen als Luna zegt: Ik vind het zo jammer dat je doodgaat!

Verder heb ik bij het boek wel goed hard gehuild, veel erger dan bij de film!

'ik huil met de film mee als regisseur dat vraagt'

Ik heb 'm afgelopen zondag ook voor de eerste keer gezien. En ik vond 'm eigenlijk tegenvallen ! Ik kreeg alleen een brok in m'n keel toen ze van haar dochtertje afscheid nam maar verder niet. En ik vond het einde ruk !

Bij mijn vorige zwangerschap ben ik naar de bios geweest.
Had echt gedacht te moeten huilen maar H. zat toen op een zenuw of iets waardoor ik zo'n enorme pijn in mijn rug had dat i kalleen daar maar aan kon denken

Nu was ik weer zwanger en heb ik `m languit op de bank gekeken en tranen met tuiten moeten huilen!

Fearie schreef:

Angela_1986 schreef:Ik heb de film nu 'n paar keer gezien en iedere keer weer op hetzelfde moment krijg ik 't moeilijk; Als Carmen aangeeft dat het voor haar genoeg is en Luna (zo heet hun dochtertje toch?) naderhand afscheid van haar gaat nemen. In de bioscoop heb ik me netjes ingehouden maar thuis als ik 'm alleen kijk dan lukt dat niet meer...

Ik heb hem nu ook 2x gezien, 1x bioscoop en afgelopen zondag. En ik wist dus zondag dat ik het op dat moment ook niet droog ging houden. Ik vond het echt zo erg, mijn vriend lachte me uit maar ik zat echt te snikken. Uiteindelijk heb ik het droger kunnen houden als in de bios

Mijn man zei juist; 'niet huilen hoor, dat vind ik zo zielig. Dan vind ik jou zielig'
Maar ik ging ook op het zinnetje dat Goochempie aangeeft. Eerder al bijna, maar toen was het reclame. Wanneer ze vraagt of Stijn thuis wil blijven.

Heb de film al vele malen gezien, in de bios wist ik het droog te houden, de keren dat ik hem thuis heb gezien en bij vrienden moet ik steeds bij hetzelfde stukje janken.

Heb hem al in de bios gezien, daar hoefde ik niet te huilen want met al die vreemden er omheen ben ik daar niet genoeg voor op mijn gemak. Ik heb hem zondag op tv gekeken, alleen op de bank. Nou, tranen met tuiten. Echt heel erg. Ik kan me gewoon goed inleven, plus dat mijn tante nu borstkanker heeft. Wat een verschrikkelijk ziekte! Dat stuk met Luna is inderdaad te erg..

Ik heb 'm een keer gehuurd en ik vond het een erg heftige film. Vooral het moment waarop het meisje afscheid moet nemen van haar moeder.

Ik vond het een best slechte film eigenlijk. Maar emo als ik ben, moest ik toch ook janken toen Luna zei: "Ik wil niet dat je doodgaat".

ik had meer met het boek. Toen jankte ik echt heel erg. Kwam ook op dat moment lag een tante van 42 met 3 kleine kinderen op sterven.

pffff echt een goede film. En wat speeld Carice goed zeg.

Wel grappig, in de Veronica gids stond : komt een vrouw IN de dokter!

Mijn schoonmoeder vind het ook een tegenvaller net zo beetje als SG.
Zij vind het verhaal dan wel weer een beetje van TurksFruit hebben.

Whaha, wat een fout.
Zou nog leuker zijn geweest als er stond: Komt een dokter in de vrouw
Maar dat zou wel een hele domme fout zijn geweest.

Ik vond het boek beter, toen heb ik wel zitten huilen maar die film nee.
Het einde vond ik niet zo.

Ik vond het een vreselijke film. Ik heb ooit heel hard moeten huilen om 'As it is in Heaven'. Ik huil bij wel meer films trouwens maar dat wil niet standaard zeggen dat ik het een goede film vind.

Ik heb hem gisteravond met mijn vriend gekeken, zondag hadden we 'm opgenomen. Voor de tweede keer, voor hem was het de eerste keer.

Natuurlijk hield ik het niet droog toen Luna zij dat ze het niet leuk vond dat mama dood zou gaan

Mijn vriend vond de film "wel leuk" Dat vond ik nou niet echt een goede omschrijving, maar met hem kan je dan ook niet echt analyseren en discussiëren over films.

Wat vond jij ervan dan? Ik bedoel, ik heb ook heus zitten janken toen Luna dat zei maar de film verder blegh haha. Ik zie alleen maar een vent die zijn doodzieke vrouw belazerd. Maar goed, misschien moest ik te veel aan iemand denken die ik ken . Ik snap dus ook niet zo goed wat er mooi aan de film was. Goede acteurs, absoluut. Maar het verhaal, daar kan ik echt heel weinig mee. Dat is het meer denk ik.