Stief broertjes en zusjes

17 is ook wel echt een rotleeftijd. Ik heb het gevoel dat ik vrij veel details mee heb gekregen van de scheiding van mijn ouders (ook details die ik veel liever niet had gehad), maar als je 17 bent, ben je bijna volwassen en krijg je er denk ik nog meer van mee. Plus dat je ouders je nog veel sneller als praatpaal gaan gebruiken.

Voor nu:

Hopelijk komt er een tijd dat je met alles om leert gaan.

Ik was 16 toen ze het vertelden. Maar ik heb er zelf nooit problemen mee gehad. M'n moeder had erge ruzie en veel verdriet met m'n vader, en dat vond ik lastig, omdat zij haar onzekerheid op ons losliet, en ik dus veel ruzie had met m'n moeder. Zij snapte niet dat ik er niet zo verdrietig om was al zij. Maar dat is allang goed gekomen gelukkig.

Lijkt me erg moeilijk Zora, dat je er nog altijd mee zit, en dan met name de gevolgen inderdaad. Wat je zegt over die veranderingen enzo. Heb er al meerdere keren iets over gelezen van je, maar weet nooit goed wat voor advies ik je moet geven, omdat ik het zelf totaal niet zo ervaar. Maar hoop dat je er toch meer 'rust' in kunt vinden inderdaad.


Possum, ja zoiets vermoedde ik al, dat je twee lesbische moeders zou hebben. Leuk. Klinkt gek dat ik dat 'leuk' noem, maar ik was zelf vroeger lesbisch en was er van overtuigd dat ik ook ging adopteren of zaaddonor zou zoeken, vandaar.

Thanks June & Marin. Erg lief En ja Marin, als je me een beetje in de gaten houdt, kom je dat wel vaker tegen ja :p

Over het rust vinden: dat lukt me vaak wel uiteindelijk. Na heel veel moeite en verdriet, heb ik mezelf dan zover dat ik weer een nieuwe verandering heb geaccepteerd. Helaas is het gewoon steeds wat nieuws, en heb ik het gevoel dat ik steeds helemaal vanaf 0 moet beginnen. Dan weer mijn vader hertrouwen, dan weer een nieuwe vriend voor mijn moeder, dan weer dit etc. Ik heb HET trucje dus nog niet gevonden

Ik heb alleen maar halfbroers en stiefzusjes, niks 'echts'. Mijn broer komt uit mijn moeders eerste huwelijk, ik uit mijn moeders tweede huwelijk en Dylan van bijna 13 komt uit mijn vaders tweede huwelijk. In dat huwelijk had ik een stiefzusje, want de moeder van Dylan had al een dochter. Inmiddels is dat huwelijk ook op de klippen gelopen, dus eigenlijk heb ik geen stiefzusje meer, maar omdat we wel allebei Dylans zussen zijn, noemen we elkaar gewoon bonuszus, hoewel dit meer voor Dylantje is dan voor ons...

Mijn vader heeft al weer geruime tijd een nieuwe relatie, zij heeft 2 dochters, dus Dylan en ik hebben 2 stiefzusjes. Één daarvan vind ik niet zo leuk, de ander is gewoon een schatje Ik had redelijk normaal contact met ze, maar heb een lange tijd ruzie met m'n pa gehad en toen is dat totaal doodgebloed. Nu zie ik mijn vader eens per 2 weken en Dylan dan ook, dan eten we met z'n drieën. Verder ga ik eens in de zoveel tijd wat leuks met Dylan doen, we hebben een goede band denk ik Met mijn oudere broer is de band matig. We zijn niet samen opgegroeid; we hebben ruim 5 jaar van elkaar gescheiden geleefd, waardoor alles heel scheef is gaan lopen... Ik denk eigenlijk dat ik zelfs wel kan stellen dat we een hekel aan elkaar hebben, maar tegelijkertijd komen we wel te aller tijden voor elkaar heb, ondanks de enorme ergernissen.

Oh en om 't plaatje even compleet te maken, just for fun; mijn broer heeft ook nog een ander halfzusje en een halfbroer en Dylan heeft nog een stiefbroertje en zijn andere zus heeft nog een stiefzusje. Altijd gezellig Overigens is 't bij onze ouders niet veel anders...

Mijn ouders zijn gescheiden toen ik 7 was en zijn allebei vrij snel hertrouwd. Mijn vader kreeg toen nog 2 kinderen met mijn stiefmoeder, wij hebben hen vanaf de geboorte mee gemaakt. Voor mij voelt het dan ook als zus en broer. Er zit ongeveer 12 jaar verschil tussen. Laatst waren we op een feest en toen hoorde ik mijn stiefmoeder zeggen dat ze het wel zo voelde dat wij alle 4 (mijn broer, ik en mijn halfzusje en halfbroertje) haar kinderen waren. Dat vond ik heel fijn om te horen, want zo voelde dat toen nooit. Maar onze band is erg verbeterd sinds een paar jaar, dus ik heb nu wel het gevoel dat we 1 familie zijn.

* Tekst weg *

Marin, ik herinner me een eerder topic over je stiefbroertje en herinner me ook dat ik toen ook geen .. tja, passend antwoord wist... Nu nog niet. Maar wil wel dat je weet dat je niet de enige bent. Mijn broer is dan wel een halfbroer, dus er zit wel een bloedband, maar men... Af en toe..

Marin, wat erg... Ik ben er even stil van. Jemig..!!
Ik zou echt niet weten wat ik in die situatie zou doen... Sowieso wel met je moeder over blijven praten.
En je misschien heel kwetsbaar opstellen naar je stiefbroertje? Je angsten uitspreken? Peilen of hij het echt meent wat hij allemaal zegt? Over zijn moeder praten?

Marin, ik herinner me ook een eerder topic over dit onderwerp. Het vervelende is denk ik vooral dat je heel graag iets wilt doen om dit op te lossen, maar dat je gewoonweg niets kunt doen. Als je het voor je moeder op gaat nemen, werkt het ook averechts waarschijnlijk. Of heb je eigenlijk wel een idee wat je zou kunnen doen?

Marin, ik herinner me dat je hier al eerder iets over verteld hebt, en ik wilde dat ik iets zinnigs kon zeggen. Ik kan me voorstellen dat je je zo voelt tegenover hem, juist het ontbreken van de bloedband maakt het makkelijker om 'een hekel' aan iemand te krijgen. Maar je realiseert je gelukkig dat er behoorlijk psychische problemen achter moeten zitten, dus je neemt niet niet persoonlijk op, zo te lezen.
Ik hoop dat hij hulp kan krijgen en dat ook wilt accepteren. Want dit kan zo niet langer. Is er voor jullie ook hulp, om er zo goed mogelijk mee om te gaan?

* Tekst weg *

Wow Marin, wat eng. Ik zou het ook echt helemaal niet prettig vinden.

Ik snap eigenlijk ook wel dat jij nu zo negatief over hem denkt. Ik vind het echt heel erg ver gaan.

Ik weet niet zo goed wat ik moet zeggen, ben er eigenlijk helemaal stil van!

Veel sterkte ermee!

Ik heb 1 volle zus waar ik tot mijn 10 mee heb samen gewoond.
1 half broertje van mijn vaders 2e vrouw waar ik een goede band mee heb en ook een aantal jaren ( 3 jaar denk ik ) mee heb gewoond.
Dan heb ik nog een stiefbroertje ( van mijn vaders 3e vrouw ) waar ik niks mee heb en nooit mee heb samen gewoond en nog een half broertje van die vrouw waar ik ook niks mee heb en ook nooit mee heb gewoond.

Jeetje Marin, ik schrik wel van je verhaal! Ik hoop dat de hulp hem helpt.

Ja zou je die details weg willen halen, Punk'd. Thanks.

Lucht toch wel op om het even kwijt te kunnen.

Logisch het voelt toch nog een stukje van jou he.
Wilt je broertje zelf niet het huis uit?

Voor zover ik weet niet. Hij is er nu ook nog echt te jong voor hoor. Hij moet nog twee jaar middelbare school.

Marin; Ik weet niet zo goed wat ik zeggen moet, dus

Ik vind dit wel interessant om allemaal te lezen, maar Bazinga, in jouw verhaal raakte ik toch echt ff de draad kwijt!

Ik gebruik 't ook regelmatig om mensen in de war te brengen

Bij ons begint 't gedoe al bij mijn oma; die was ongepland zwanger geraakt van mijn moeder en is daarna pas getrouwd. En net zo snel weer gescheiden.... Toen kreeg ze daarna een kind van een schipper, mijn tante. Mijn opa, mams vader dus, is hertrouwd en heeft nog een nieuw gezin gekregen, daar hebben we geen contact mee. Mijn tantes vader, de schipper, heeft ook een nieuw gezin gekregen.

Mijn moeder is op haar 18e ongepland moeder geworden en getrouwd. Dat huwelijk liep op de klippen, maar zowel haar exman als zijzelf zijn hertrouwd. Haar exman, mijn broers vader dus, is inmiddels al heel wat jaren gelukkig getrouwd, met 2 kinderen. Mijn moeder is hertrouwd met mijn vader; waar ik het resultaat van ben. Ook dát huwelijk liep op de klippen... Mijn vader ontmoette toen een vrouw met een dochter en samen vormden wij een gezin. Met zijn nieuwe vrouw kreeg mijn vader een zoon, Dylan, mijn 10 jaar jongere halfbroertje. Maar... Ook dát huwelijk liep weer stuk! Dus ik had geen stiefmoeder meer, dus ook geen stiefzusje. Maar mijn broertje bleef wel 2 zussen houden dus ik bleef mijn stiefzusje wel tegenkomen, vandaar dat we elkaar bonuszussen noemen.

Mijn ex-stiefmoeder heeft een nieuwe partner, net als mijn vader, dus daar hebben we ook weer stief-familie van... Snappie?

Jeetje Marin, wat heftig. Is dat het broertje dat ook naar Australie ging voor een half jaar? Ik weet net als de anderen niet zo veel te zeggen. Lijkt me echt heel verdrietig voor je moeder. Is er ook wel eens met je stiefvader hierover gepraat? Kan je moeder niet wat verlicht worden doordat hij wat meer verantwoordelijkheden neemt? Of is dat praktisch gezien lastig omdat hij minder thuis is?

Jeetje.

Pfoe wat een ingewikkelde familiebanden zeg! Sommige verhalen ben ik zo de draad kwijt en moet ik eigenlijk gewoon een stamboom uittekenen Ik heb gewoon 1 zusje en mijn moeder is (voor zover ik weet) nooit op zoek gegaan na een nieuwe man...

Volgens mij is het echte broertje van Marin wezen backpacken en dit verhaal gaat over stiefbroertje. Wat een heftig gebeuren allemaal, ik kan me enige woede/frustratie voorstellen! Het is niet altijd makkelijk om aangetrouwde familie erbij te krijgen.

Mijn vader en moeder zijn gescheiden, toen ik 6 was. Mijn vader is toen hertrouwd met een vrouw die al 2 kinderen had. 1 zoon ( van mijn leeftijd) en 1 dochter ( paar jaartjes jonger). Ik kende ze al heel mijn leven, aangezien ze een vriendin van de familie was . Mijn moeder is ook hertrouwd en heeft nog 2 dochters gekregen, samen met mijn stiefvader. Ik heb altijd bij mijn moeder gewoont , samen met mijn (echte)broer en broertje. Ik heb in totaal dus 6 broers en zussen . Mijn stiefbroerje en zusje voelen voor mij niet echt als broer en zus, maar heb wel een goede band met ze, en zie ze ook regelmatig. Mijn 2 halfzusjes voelen echter wel echt als zusjes. Dit komt waarschijnlijk ook doordat ik met ze samen heb gewoont. Zij zijn nu pubers, dus ik vind het wel prachtig om te zien hoe mijn zusjes zich nu ontwikkelen tot echte ( eigenwijze) dametjes

Jeetje Marin, wat een ontzettend moeilijke situatie! Zeker omdat er ook al vanalles aan gedaan wordt... Kan me in ieder geval goed voorstellen dat je je zorgen maakt. Sterkte!

Jeps ik heb 1 halfbroer, 1 zusje, 1 broertje, 1 stiefzusje en een stiefbroertje.
Met mijn halfbroer heb ik geen contact.. Met mijn stiefbroertje ook nauwelijks (hij zit in een tehuis voor mensen met autisme..)
Mijn stiefzusje was ooit mijn beste vriendin, maar dat is verranderd toen zij een vriend kreeg.
Wel heb ik een hele goede band met mijn zusje en broertje

Ik ga de tekst nu maar weer weghalen, vind het niet zo prettig als het blijft staan. Maar wel fijn om het even kwijt te kunnen zijn.