Dagcafé

Storm schreef:Nou vooruit dan

Yiehaa !

Zwaait naar ex- vriend van Stuiterbal...

Enne... je hebt heel wat laten lopen, shame on you!! Zo'n topper vind je nooit meer!!

ProudMama schreef:Zwaait naar vriend van Stuiterbal...

ex

Storm schreef:

ProudMama schreef:Zwaait naar vriend van Stuiterbal...

ex

oefff

Stuiterbal schreef:

Storm schreef:

ProudMama schreef:Zwaait naar vriend van Stuiterbal...

ex

oefff

Ja, zag het op het moment dat ik het plaatste, heb het gelijk aangepast!

ProudMama schreef:Zwaait naar ex- vriend van Stuiterbal...

Enne... je hebt heel wat laten lopen, shame on you!! Zo'n topper vind je nooit meer!!

Thnnnxx Lady !

Ik zoek dat filmpje die van de week gepost is van die baby eendjes die aan het vechten waren voor een wormpje. Maaaaar waar kan ik die ergens vinden... Heb heel wat dagtopics afgestruint maar kan het niet vinden

*

Storm jij weet het wel je weet het heel goed zelfs. En je weet wat ik je gezegd heb. Het is je angst voor het onbekende wat je tegenhoud. Als dat er niet was had je allang stappen ondernomen....

Oh Storm heftig! Lastig zijn die dingen altijd.
Misschien kun je positieve en de negatieve dingen op papier zetten?

*

Storm, ik ben het wel een beetje eens met Stuiterbal, over de angst voor het onbekende. En ik weet ook wat je vriend over M. gezegd heeft, als je bij je ouders zou intrekken. Houdt dat je ook tegen? Maar dat intrekken bij je ouders zal ongewtijfeld voor tijdelijk zijn, en hij is absoluut iet in de positie om jou je zoontje te ontnemen.

*

Maple schreef:Storm, ik ben het wel een beetje eens met Stuiterbal, over de angst voor het onbekende. En ik weet ook wat je vriend over M. gezegd heeft, als je bij je ouders zou intrekken. Houdt dat je ook tegen? Maar dat intrekken bij je ouders zal ongewtijfeld voor tijdelijk zijn, en hij is absoluut iet in de positie om jou je zoontje te ontnemen.

+1 Hij kan je niks maken maar ik snap dat je bang bent. Dat ben ik ook dus vrij logisch die angst.
Ik kan je alleen maar de tip geven dat je goed na moet gaan waar jij gelukkig van word. Want als jij gelukkig bent is M dat ook en daar moet je voor gaan !
En jij bent een topper en je kunt het echt wel !

Maar M. zal niet bij je ouders opgroeien, hij zal er hooguit misschien een tijdje samen met jou wonen. Onder opgroeien versta ik dat hij z'n hele jeugd daar zal blijven wonen, maar ik ga ervan uit dat zo gauw jij een andere baan hebt, jij dan ook op zoek zou gaan naar een betaalbare (huur)woning. Dus ik vind het eigenlijk niet fair van hem om te zeggen dat hij niet wil dat jullie zoontje bij jouw ouders opgroeit, want dat is helemaal geen issue.

Verder twijfel je al een poos... Maar, zeg het me als ik het verkeerd zie, ik heb de laatste maanden wel het idee dat het gevoel er een punt achter te zetten vaker en sterker aawezig is, dan het vertrouwen om er samen voor te gaan en met z'n drietjes gelukkig te zijn.

Een kind heeft meer aan een tijdelijk iets minder ideale leefomgeving dan een jarenlang ongelukkige moeder...

Want heb je het idee dat dit ooit gaat veranderen? Dat je op een dag weer helemaal gelukkig bent met je vriend?
Of weet je diep van binnen dat je deze stap toch wel moet gaan zetten, maar het nu niet durft dus nog even uitstelt?

Dat zijn hele moeilijke vragen, daar kan ik nu nog geen antwoord op geven. Ik wil nu nog te graag een gezinnetje zijn met z'n drietjes.

Storm schreef:Dat zijn hele moeilijke vragen, daar kan ik nu nog geen antwoord op geven. Ik wil nu nog te graag een gezinnetje zijn met z'n drietjes.

Ben je tevreden met gezinnetje of wil je ook een gezinnetje waarin 3 personen gelukkig zijn?

Dat laatste, natuurlijk.

En zijn jullie dat nu?

Toch denk ik wel dat je op een bepaald punt realistisch moet zijn, Storm. Voor jezelf en voor M. Als je nou gelukkig was in de situatie zoals hij was, dan was er niets aan de hand. Maar dat ben je niet.

En denk je dat dat gebeurd (met zn 3en gelukkig) als je in deze leefomgeving blijft?

Nee, maar dat komt voornamelijk omdat we (nog) geen goede basis hebben. Ik hou mezelf voor dat zodra dat geregeld is, wij weer gelukkig zullen zijn.

Ik heb het gevoel dat we een beetje aan het twee-tegen-enen zijn, hoop niet dat je het vervelend vindt, Storm? Zo ja, dan hou ik er even over op.

Maple schreef:Toch denk ik wel dat je op een bepaald punt realistisch moet zijn, Storm. Voor jezelf en voor M. Als je nou gelukkig was in de situatie zoals hij was, dan was er niets aan de hand. Maar dat ben je niet.

Misschien heb je ook wel gelijk, maar ik heb niet het idee klaar te zijn voor een dergelijk grote beslissing als deze. Ik kan het nu gewoon nog niet.