Re: Hoe wil jij het liefst dood willen gaan?

Arwyn do 12 mei 2011 - 4:51

Wanneer mijn tijd is gekomen, dan ga ik het liefst in mijn slaap, zonder pijn.
Ik hoop wel dat het nog heel wat decennia mag duren voor het zover is voor mij!

sonly do 12 mei 2011 - 5:47

sterremaan schreef:
Nu ik dit zo hier neer heb gezet. Denk ik, wat ben ik toch onwijs eerlijk nu op dit moment tegen mezelf. Ik heb dit eigenlijk nog niet met iemand besproken.
Al weten mensen het misschien wel. Maar er over praten is inderdaad een taboe.
Want ja, ik wilde mijn vriendin ook niet verliezen. Maar het gebeurde wel. Het was haar keuze. En ik kon het alleen maar respecteren.
En, altijd gezegd dat het mijn keuze niet zou zijn. Maar, ik denk er wel aan in de slapeloze nachten. En nee ben niet depressief. Maar ik denk gewoon eerlijk.
Het leven is ook soms, zoiets ongrijpbaars.

Ik denk dat zo'n onderwerp veel dichter bij jou staat, juist omdat jij in je achterhoofd weet dat je waarschijnlijk niet heel oud wordt en er daarom nog veel meer over nadenkt.

Ik heb best wel eens diepe gesprekken met bijv. m'n ouders over zulke onderwerpen. Maar wij zijn allemaal niet echt bang voor de dood. Ik vind het ergens ook een mooi iets. Het maakt de "circle of life" af, hoe kort of lang die ook mag zijn. Het meest ontroerende wat ik ooit heb gezien was ook vlak voor en vlak na het overlijden van een zeer dierbaar iemand (kindje). Zoiets puurs en moois heb ik nog nooit eerder gezien. En voor die momenten ben ik heel dankbaar en dat is ook de reden dat ik de dood niet slecht of eng vind. Maar ergens gewoon mooi...

Gast do 12 mei 2011 - 6:16

Sterremaan: Er over nadenken mag altijd toch, ook al is het een moeilijk onderwerp en voor sommige mensen taboe, misschien doorbreek je dat wel door er zelf zo open en eerlijk over te zijn.

Maple: Lijkt me echt heel vervelend als je er zo angstig van wordt. Ik ben echt te nuchter af en toe, maar ik vind de dood zo iets onafwendbaars dat ik me er niet druk om kan maken. Als het gebeurt, dan gebeurt het en dan zal ik er zelf toch niks aan kunnen veranderen, dus dan kan ik me er maar beter bij neerleggen dat het een keer gaat gebeuren.

Hopelijk worden we allemaal op een goede manier heel oud smile

Gast do 12 mei 2011 - 6:18

Ik vind er eigenlijk niks vervelends aan, ik moet er gewoon niet teveel aan denken, that's all smile

Juist omdat het zo onafwendbaar is vind ik het een benauwende gedachte.

Gast do 12 mei 2011 - 6:29

Maple schreef:Ik vind er eigenlijk niks vervelends aan, ik moet er gewoon niet teveel aan denken, that's all

Juist omdat het zo onafwendbaar is vind ik het een benauwende gedachte.

Je hebt er geen controle over, dat maakt het misschien ook eng.

sonly do 12 mei 2011 - 9:50

Dijn82 schreef:
Sterremaan: Er over nadenken mag altijd toch, ook al is het een moeilijk onderwerp en voor sommige mensen taboe, misschien doorbreek je dat wel door er zelf zo open en eerlijk over te zijn.

Maple: Lijkt me echt heel vervelend als je er zo angstig van wordt. Ik ben echt te nuchter af en toe, maar ik vind de dood zo iets onafwendbaars dat ik me er niet druk om kan maken. Als het gebeurt, dan gebeurt het en dan zal ik er zelf toch niks aan kunnen veranderen, dus dan kan ik me er maar beter bij neerleggen dat het een keer gaat gebeuren.

Hopelijk worden we allemaal op een goede manier heel oud

Ik wil eigenlijk niet heel oud worden. Wel oud, niet heel oud. Jaar of 70/75 vind ik eigenlijk voor mezelf een mooie leeftijd. Alleen waar ik dat op basseer weet ik niet.

Qiara do 12 mei 2011 - 10:32

Arwyn schreef:Wanneer mijn tijd is gekomen, dan ga ik het liefst in mijn slaap, zonder pijn.
Ik hoop wel dat het nog heel wat decennia mag duren voor het zover is voor mij!

+1!

Alleen is het nadeel dan wel dat dierbaren geen afscheid kunnen nemen.

JD do 12 mei 2011 - 10:58

Wat heftig...
die docu over die jongen van 16 met kanker...dat had mijn neefje kunnen zijn. Zelfde vorm van kanker, zelfde verhaal, en hij lijkt ook gewoon op hem...
Hij heeft op 10 Juli besloten om ermee te kappen, na 2,5 jaar strijd tegen kanker, ook dmv palliatieve sedatie. Uiteindelijk heeft dit nog 2 dagen geduurd.

Helaas ging het bij hem niet zoals het filmpje beschrijft...de dosis morfine/slaapmiddelen waren telkens te laag, dus kwam hij telkens terug uit zijn slaap, helemaal in paniek en in de war, omdat de morfine wel al zn werk deed in zn hersenen...zo kon ie niet meer praten, probeerde hij nog wat op briefjes te krabbelen enzo...heel heftig.

Ik vond het echt zo ontzettend knap dat je als 21 jarige jongen deze keuze kan maken. Hij heeft van niemand afscheid genomen behalve zn ouders,zusje en vriendin, iets wat ik wel héél erg moeilijk vond. Natuurlijk is dat zijn keuze, en alle respect daarvoor. Maar wat ik moeilijk vond is dat ik 4 dagen ervoor nog met hem in de kroeg had gestaan, en het beter leek te gaan, en toen opeens....was ie weg. Heb dus nooit een "bewuste" laatste keer gehad dat ik hem zag....

Maar laat mij maar lekker bejaard in mn slaap overlijden, en mocht ik toch getroffen worden door zo'n ziekte, dan hoop ik dat ik, als het niet meer gaat, net zo stoer en sterk ben als mijn neefje toen, om die keuze te maken.

Vanilla Queen do 12 mei 2011 - 10:59

Het liefst zou ik dood gaan net als mijn lieve opa: Gaan slapen, een rare snurk geven en dood gaan. In goede gezondheid maar op hoge leeftijd.
Mijn opa had op zijn laatste dag altijd nog plezier in zijn leven, ik had hem meer plezier gegund, we gingen soms nog wel eens naar een feestje gewoon omdat hij dat gezellig vond en ontzettend van genoot, en had hem zeker geen ziekbed gegund natuurlijk, die hij gelukkig niet heeft gehad. Ik mis hem nog heel vaak, ik vind het fijn dat ik hem nooit heb hoeven zien lijden maar ik baal er aan de andere kant toch weer van dat zijn dood zo plotseling kwam dat ik niet eens het idee had om het nog voor de laatste keer te kunnen spreken als in een afscheid. Sjees, wat mis ik hem soms nog.

De manier waarop ik niet dood wil gaan is een onzeker ziekbed. Ga ik hier dood aan of ga ik het overleven? Hoop hebben voor misschien wel niets. Neem ik euthanasie of niet? Ik wil liever niet overlijden door middel van euthanasie (al heb je de keus niet, maar het feit dat die keus bestaat is wel humaan). Ik heb zo'n groot respect voor mensen die deze keuze kunnen maken, want wanneer is hét moment? Wanneer is het leiden te groot? En nog meer van die vragen.

Ik wil dood zonder spijt en vooral als een heel gelukkig persoon. Zodat een ander niet terug denkt: "oh wat was dat een nare tijd voor haar hopelijk heeft ze het beter in het hiernamaals". Puur omdat ik niet in het hiernamaals geloof, en voor mijn gevoel dat dood ook echt dood dus weg is.

Sweety do 12 mei 2011 - 12:02

Maple schreef:Nouja, ik ben er inderdaad bang voor. Minder bang dan vroeger, maar vooral het gevoel dat ik gewoon nog niet 'klaar' ben hier. Dat maakt niet alleen dat ik in paniek raak als ik bedenk dat ik theoretisch gezien ook gewoon nú zomaar dood neer kan vallen, maar ook dat ik me ansgtig voel als ik eraan denk dat ik misschien als negentigjarig vrouwtje kom te overlijden. Misschien dat ik dan wel klaar ben hoor, maar ik kan me er gewoon geen voorstelling van maken om klaar te zijn met het leven en er vrede mee te hebben dat je misschien eens dood kunt gaan. Sowieso vind ik het een verschrikkelijk idee om mensen om me heen die achterblijven, met het verdriet ervan 'op te zadelen'.

Had ik ook zo neer kunnen zetten. Ik heb er nu al even geen last meer VAB gehad maar ik kreeg weleens paniekaanvallen als ik er teveel over nadacht. Dan was het heel moeilijk voor mijzelf om mijn gedachten weer op wat anders te zetten.

Gast do 12 mei 2011 - 12:06

Ik zou graag gaan te midden van de mensen waarvan ik het meeste hou. Dat ik weet dat ik hen goed achterlaat, dat ik weet dat ik veel liefde gegeven heb, dat ik iets waardevols heb achtergelaten, dat ik vrede kan hebben met de keuzes die ik heb gemaakt, met de dingen die me zijn overkomen, hoe ik ermee ben omgegaan, en dan mijn ogen sluiten en vredig heengaan.

loura do 12 mei 2011 - 21:54

Als ik oud ben rustig in mijn slaap. Dat lijkt me de beste dood die je kan hebben

papilon zo 15 mei 2011 - 8:17

ik weet niet of ik bang ben voor de dood... ik werk in de zorg en word heel vaak geconfronteerd met de dood... en ik moet zeggen dat ik het erg bijzonder vind, klinkt misschien vreemd, maar ik vind het heel bijzonder dat ik mag proberen het voor de persoon zo aangenaam mogelijk te maken, en het laatste stukje in hun leven zo dichbij mee mag maken... het is soms ook zeker wel heel zwaar en verdrietig, ik wou dat ik ze soms beter kon helpen... ik weet dat ik doe wat ik kan en dat voelt goed. maar of ik zelf bang ben, ik denk dat dit er aan ligt hoe ik zou gaan. hoe ik wil gaan vind ik ook moeilijk te zeggen, ik denk dat dit ook erg aan de situatie ligt, maar als ik mocht kiezen... denk ik dat ik graag van al mijn dierbare afscheid zou willen nemen en dan rustig in mag slapen....

een fijn gevoel wat ik wel heb, is dat ik geloof dat er meer is... ik weet niet wat en hoe, maar ik weet uit verhalen van mijn moedere en een hele goede kennis die bijna dood ervaring hebben gehad dat er iets is, die hebben beide iemand op hun zien wachten en zijn beide door die dierbare teruggestuurd... er is meer... en dat is wat mij wel een beetje gerust steld...

Gast zo 15 mei 2011 - 20:03

loura schreef:Als ik oud ben rustig in mijn slaap. Dat lijkt me de beste dood die je kan hebben

+1

Pien11 di 17 mei 2011 - 6:29

Het liefst nu nog even niet... (moet er niet aan denken.. bah!), maar wat mij en voor mijn dierbaren het fijnste lijkt is toch wel in mijn slaap als ik de 90 ben gepasseerd.. De laatste tijd ben ik wel wat meer gaan nadenken, dat ik wat 'banger, voorzichtiger' ben geworden bijv. in het verkeer.. Bang dat er een halvegare zijn auto niet onder controle heeft, of kan houden.. Vind het een verschrikkelijke gedachte. Bij de gedachte alleen al krijg ik het al benauwd!

Gast wo 18 mei 2011 - 7:18

Ik zou niet weten waarom je je af wil gaan vragen op welke manier je het liefste sterft. Dat vind ik echt raar.

Ik ben bang voor de dood, ik wil dat helemaal niet en ik wil er ook niet over nadenken.

Gast wo 18 mei 2011 - 7:20

Waarom is dat raar? smile

Toen mijn moeder ziek werd ben ik veel meer na gaan denken over mijn eigen sterfelijkheid. Ik ga er ook niet gezellig over zitten nadenken, maar ik schuw het ook niet. Oh ik wil trouwens ook niet dood, maar erover nadenken vind ik iets heel anders. En ja als ik mag kiezen, dan weet ik het wel.

Gast wo 18 mei 2011 - 7:28

Tja, misschien vind ik het raar omdat het me zo beangstigd. Ik wil er niet over nadenken. Dat doe ik onbewust vast wel, maar als het zo gevraagd wordt?

ladycat wo 18 mei 2011 - 9:32

Tijdens de slaap overlijden.

Gast do 19 mei 2011 - 2:22

sonly schreef:Misschien raar, maar ik heb daar dus best wel eens serieus over nagedacht...
Ik zou het liefst een kort ziektebed willen van een aantal weken, maar waarbij het wel duidelijk is dat het een aflopende zaak is. Zodat ik nog afscheid kan nemen van m'n dierbaren. Dat lijkt me voor m'n dierbaren het fijnst, maar ook voor mezelf.

Hier ben ik het helemaal mee eens en ik moet zeggen dat dit voor het eerst is dat ik van iemand hoor/lees die er ook zo over denkt. De meeste mensen die ik spreek hierover willen het liefst op slag dood zijn zodat ze er niks van meekrijgen, maar dat lijkt mij dus weer doodeng. Ik wil toch het liefst wel afscheid nemen.

Gast do 19 mei 2011 - 2:40

Auxo schreef:
sonly schreef:Misschien raar, maar ik heb daar dus best wel eens serieus over nagedacht...
Ik zou het liefst een kort ziektebed willen van een aantal weken, maar waarbij het wel duidelijk is dat het een aflopende zaak is. Zodat ik nog afscheid kan nemen van m'n dierbaren. Dat lijkt me voor m'n dierbaren het fijnst, maar ook voor mezelf.

Hier ben ik het helemaal mee eens en ik moet zeggen dat dit voor het eerst is dat ik van iemand hoor/lees die er ook zo over denkt. De meeste mensen die ik spreek hierover willen het liefst op slag dood zijn zodat ze er niks van meekrijgen, maar dat lijkt mij dus weer doodeng. Ik wil toch het liefst wel afscheid nemen.

Dat is een heel normale gedachte hoor..

Gesponsorde inhoud