wat jij geeft, verwacht je dat ook terug?

Gloria schreef:Nee. Ik ben opgevoed met het principe: laat je ene hand niet weten wat de andere geeft. Geven is geven, dat doe je vanuit je hart, niet omdat je er iets voor terugkrijgt. Of dat nu cadeaus zijn, loyaliteit of vriendschap. Ik ben niet erg materialistisch, let er totaal niet op wat ik krijg en weggeef. Het liefst zou ik miljoenen hebben en het allemaal uitgeven aan mijn vrienden.

Mooi geschreven en ben het er ook helemaal mee eens!

Noa schreef:Ik denk echt niet op die manier. Ik geef vaak etentjes weg, omdat ik dat gezellig vindt om een avondje weg te zijn met iemand. Wat iemand anders mij geeft kan me echt niet boeien.

Helemaal mee eens! Ik ben allang blij als iemand op wat voor manier laat blijken dat hij/zij aan me denkt. Dat hoeft niet altijd met een cadeautje. Al vind ik het zelf heerlijk om cadeautjes voor personen die ik erg belangrijk vind, cadeautjes te kopen.

Bij sommigen niet, bij anderen misschien weer wel. Bij mijn ouders bijvoorbeeld maakt het me niks uit. Ik heb het finaniceel gezien goed. Mijn ouders wat minder. Dus verwen ik ze zo nu en dan. Ik vind het leuk om ze soms bijvoorbeeld op een etentje te trakteren en met moeder- en vaderdag ben ik ook niet te zuinig, idem dito met hun verjaardagen. En dan verwacht ik echt geen (mega)cadeaus terug.

Soms betrap ik me bij kennissen er op dat ik bedenk hoeveel een cadeau gekost zou hebben. En ja, dan pas ik de waarde van mijn cadeau aan. Daar ben ik heel eerlijk in.
Maar bij echte vrienden bijvoorbeeld maakt het me weer niks uit. Ik vind het al mooi als ze bij me zijn als ik bijv. jarig ben. En als ze dan ook nog een cadeau meenemen is dat helemaal mooi.