wat jij geeft, verwacht je dat ook terug?

Bazinga schreef:

Weetjewel schreef:
Maar qua kadootjes van waarde, het boeit mij niet zo voor de rest, als ik iemand een kado zou geven van 100 euro en zij komen vervolgens een andere keer met iets van 10 euro, tja ieder zijn keuze en daar kan ik ook niet wakker van liggen.

Dude dat zeg je nou wel, maar hoe snel zou je de volgende keer iets van 100 euro neertellen als jij een bioscoopbonnetje hebt gekregen voor je verjaardag?

Ik zou die 100 e sowieso niet neertellen als ik er enige moeite mee had...

Nouja mss is 100 overdreven, maar als jij 35 euro uitgeeft aan een cadeaubon en die persoon geeft een tientje bioscoopbon (bij wijze van) aan jou... Volgens mij heeft iedereen dan toch, misschien wel onbewust, dat de keer daarop 't bedrag ook iets omlaag gaat?

Ik denk echt niet op die manier. Ik geef vaak etentjes weg, omdat ik dat gezellig vindt om een avondje weg te zijn met iemand. Wat iemand anders mij geeft kan me echt niet boeien. Ik ben altijd blij als mensen uberhaupt iets kopen, want meestal vier ik mijn verjaardag niet eens.

Ik koop cadeautjes gewoon vaak op wat ik bij diegene vind passen. Zo heb ik een keer een dagje London (met goedkope Ryanair vlucht enzo) cadeau gedaan aan een vriendin, omdat ik dat op dat moment een super leuk cadeau vond. Maar het jaar daarna kreeg ze een leuk t-shirtje van me, omdat ik dat toen leuk vond. En andersom ook, diezelfde vriendin heeft me wel eens mee naar Disney genomen voor m'n verjaardag, maar het jaar daarop kreeg ik Belle en het Beest tegelstickers. Who cares. Het gaat mij echt om 't cadeau. ----> Euh de gedachte dus, niet de waarde.

Qua cadeau's vind ik meer dat het om het gebaar gaat en vind ik geldwaarde niet zo belangrijk. Ik vind het leuker als iemand een origineel cadeautje geeft en dat hoeft helemaal niet duur te zijn.

Qua vriendschappen verwacht ik wel hetzelfde terug. Ik wil geen vriendschap met eenrichtingsverkeer. Beiden moet elkaar net zoveel geven in een vriendschap ben ik van mening.

Ik verwacht het gevoel dat ik overbreng, terug.

Ik koop voor echte vrienden of familie ook wel eens wat duurders.. Maar dan zit daar ook een leuke herrinering of gedachte aan!
Dat wil niet zeggen dat ik dat zelfde bedrag terugverwacht.. Krijg wel meestal ook zo een leuk idee terug

Ik geef een vriendin van me ook veel cadeautjes. Zowel voor haar als haar 3 kinderen. Voor haar vriend wil ik ook weleens wat kopen maar hij vind dat ik teveel koop voor hun dus hij wil niet dat ik wat koop voor hem.
Ik blijf daar ook iedere week eten en kan er blijven slapen als ik dat wil. Pas heb ik die vriendin ook een dagje sauna samen met mij cadeau gegeven en haar vriend heeft nu kaartjes voor de Toppers gekocht voor ons samen. Ik verwacht niet altijd van alles terug, hun hebben niet veel geld te besteden, maar hun doen het met een lekkere maaltijd klaarmaken en interesse tonen enz.

Nu moet ik er ook wel bij zeggen dat ze meestal niet vanuit haarzelf sms dus ik zal moeten beginnen met smsen en dan krijg ik wel vragen hoor. Maar zij is ook druk bezig met van alles en nog wat dus dat vergeet ze weleens.

TGR schreef:Ik verwacht het gevoel dat ik overbreng, terug.

Helemaal mee eens. Om eerlijk te zijn zou het me echt helemaal niets uitmaken of iemand wel of niet aan me vraagt hoe een controle afspraak was of een groeiecho aan het einde van mijn zwangerschap met zwangerschapssuiker, je kan nu eenmaal niet aan alles denken. Qua cadeau'tje tja de ene keer geef ik wat meer uit dan de andere keer het is maar net wat ik zie en wat dat dan kost. Ik verwacht geen dure dingen terug, graag niet omdat ik mezelf daar niet prettig bij voel. Ik denk dat je hier nu misschien zwaarder aan tilt gezien je hormonen en dat je er over een tijdje anders over denkt.

Ik kreeg laatst op mijn verjaardag van 1 van mijn beste vriendinnen en haar vriend een bon van 10 euro van de winkel waar ze naast woont. Ik vond het eigenlijk best rot. Heb haar helemaal uit de put gehaald toen haar ex haar dumpte. Stond dag en nacht voor haar klaar, ze sliep bij mij, at bij mij.
Ze verhuisde ik kocht een bloemetje, ze was jarig, cadeau van 30 euro, hij was jarig cadeau van 30 euro.

Ze koopt wel twee katten van 600 euro, dus echt slecht heeft ze het niet.

Als je dan al geen geld te besteden hebt koop dan iets van 10 euro dat emotionele waarde heeft.

Volgende keer krijgt ze ook een klein cadeau, waar geen moeite voor gedaan wordt.

Mijn schoonouders zijn heel gierig, daar krijg ik een bakblik van als ik jarig ben. Toen we het huis uitgingen kregen we 0,0.
Als het moederdag is krijg mijn mams een bos van 30 euro en mijn schoonmoeder een bloemetje van 5 euro.

Tja ik vind dat het een wisselwerking moet zijn. Heb ook wel is een helemaal gepimpte theedoos van een vriendin gehad, ze had geen geld maar er zoveel moeite ingestoken, dat vond ik wel veel meer waard.

Mari schreef:Volgende keer krijgt ze ook een klein cadeau, waar geen moeite voor gedaan wordt.

Kan je het dan niet beter gewoon bespreken?
Bij vrienden maakt het me qua cadeautjes niet uit, al denk ik wel dat het ongemakkelijk kán worden als de één altijd 50 euro uitgeeft en de ander altijd 10. Maar geven moet je eigenlijk doen om het geven en niet als finaciële ruil. Bij kennissen hou ik er wel rekening mee, maar bij kennissen is een cadeautje ook meer een formaliteit (die ik het liefste af zou schaffen).

Mari schreef:

Ze koopt wel twee katten van 600 euro, dus echt slecht heeft ze het niet. ......

Volgende keer krijgt ze ook een klein cadeau, waar geen moeite voor gedaan wordt.

Dat vind ik altijd een beetje een nare vergelijking. Mensen mogen toch zelf weten waar ze hun geld insteken? Ze zijn niet verplicht dure cadeau's voor jou te kopen, omdat ze toevallig dure katten (of auto, of meubels, of vakanties) hebben. Ik begrijp best je teleurstelling, maar zoiets als dit vind ik dan zo verbitterd klinken.

Marin schreef:

Mari schreef:

Ze koopt wel twee katten van 600 euro, dus echt slecht heeft ze het niet. ......

Volgende keer krijgt ze ook een klein cadeau, waar geen moeite voor gedaan wordt.

Dat vind ik altijd een beetje een nare vergelijking. Mensen mogen toch zelf weten waar ze hun geld insteken? Ze zijn niet verplicht dure cadeau's voor jou te kopen, omdat ze toevallig dure katten (of auto, of meubels, of vakanties) hebben. Ik begrijp best je teleurstelling, maar zoiets als dit vind ik dan zo verbitterd klinken.

Heb je gelijk in, maar zo voelt het wel. Ik heb zoooooveel voor haar gedaan, kan ze dan niet een beetje creatiever zijn.

Ja snap ik ook wel. Bah moeilijk is het ook. Want je wilt ook weer niet ondankbaar naar haar overkomen. Dat zou ik iig zeker niet doen, ze doet in principe namelijk niets verkeerd.

Ik vind dit soort dingen wel heel erg lastig. Ik vind van mezelf dat ik best attent ben. Ik denk aan veel dingen, stuur graag kaartjes om iemand op te peppen, voor bijzondere gebeurtenissen etc. Cadeautjes daar ben ik de moeilijkste niet in. De ene keer is het een cadeau voor 10 euro, maar de volgende keer kan het ook best 50 euro zijn. Dat ligt er maar net aan wat het is en of ik het leuk vind voor iemand. Ook doe ik vaak tussendoor leuke dingen.

Maar ergens vind ik het ook wel jammer. Vaak gebeurd het andersom niet. Een kaartje als je het moeilijk hebt is fijn. Een lief smsje bij een belangrijke gebeurtenis pep ik van op. Het gaat bij mij niet om de materiële dingen, die boeien me niet zoveel, maar ik begrijp het zeker wel dat mensen het niet leuk vinden als ze nooit wat terug krijgen voor het geen wat ze doen.

Ik doe de dingen met liefde, absoluut, niet omdat het moet. Ik krijg er ook vaak leuke en aardige reacties op, dat men het fijn vindt dat je eraan denkt, dat het ze blij maakt etc. Dat maakt mij dan ook weer erg blij. Maar soms steekt het me wel, dat mijn familie en vrienden niet altijd op die manier aan mij denken (of dat niet laten blijken).

Marin schreef:Ja snap ik ook wel. Bah moeilijk is het ook. Want je wilt ook weer niet ondankbaar naar haar overkomen. Dat zou ik iig zeker niet doen, ze doet in principe namelijk niets verkeerd.

Inderdaad ze doet niks verkeerd, maar toch steekt het. Dus op de vraag van het topic: ''ja ik verwacht terug wat ik geef'' (en hoe dat maakt niet uit) (mompelt, misschien toch het verwachtingspatroon naar onder stellen, dan wordt je minder teleur gesteld)

Winegum schreef:Maar soms steekt het me wel, dat mijn familie en vrienden niet altijd op die manier aan mij denken (of dat niet laten blijken).

Sommige mensen doen het niet uit zichzelf, maar komen met plezier je hele huis schilderen als je het vraagt. Het is een beetje een andere manier van communiceren denk ik. Ik denk dat ik regelmatig wat vergeet, maar ik sta er heel erg voor open om te horen wat iemand belangrijk vindt en dat schrijf ik dan in m'n agenda.
Edit: Maar een verwijt als: "Je kunt toch zelf wel bedenken dat ik dat belangrijk vind" werkt niet zo goed bij mij, ik bedenk dat dus niet zelf.

Melis_je schreef:

Winegum schreef:Maar soms steekt het me wel, dat mijn familie en vrienden niet altijd op die manier aan mij denken (of dat niet laten blijken).

Sommige mensen doen het niet uit zichzelf, maar komen met plezier je hele huis schilderen als je het vraagt. Het is een beetje een andere manier van communiceren denk ik. Ik denk dat ik regelmatig wat vergeet, maar ik sta er heel erg voor open om te horen wat iemand belangrijk vindt en dat schrijf ik dan in m'n agenda.

Ik ben ook met vlagen heel attent en andere momenten totaal niet. Ik sta bijna altijd voor iemand klaar om te helpen en dat vind ik echt leuk, maar ik kan ook echt zo'n zeef zijn dat ik dingen echt 100x vergeet. Of nu bijvoorbeeld heb ik (vind ik zelf heel lief van me) Hollandse Jip & Janneke cadeautjes gekocht voor kennissen in Amerika, maar intussen ligt het al weer weken thuis zonder dat ik het opstuur. En nu ben ik juist bang dat als ik het opstuur het overkomt alsof ik ze wil paaien omdat ik over een tijdje naar die regio verhuis. Maar zo was het echt niet bedoeld

Ik zou het leuk vinden als vriendinnen ook spontaan kaartjes sturen of iets liefs doen, want zo ben ik wel, maar zo zijn niet alle vriendinnen van mij, en dat is soms jammer, maar zo zijn zij gewoon, en dat is ook prima. Zijn doen het weer op een andere manier!

En qua cadeau, ik geef wat ik op dat moment kan missen, en soms is iets super leuks voordelig en koop ik het, maar ik ga niet voor 100 euro iets kopen omdat ik voor 100 euro iets gehad heb, dat niet.

Marin schreef: En nu ben ik juist bang dat als ik het opstuur het overkomt alsof ik ze wil paaien omdat ik over een tijdje naar die regio verhuis. Maar zo was het echt niet bedoeld

Dit zou ik zo geschreven kunnen hebben.

Mari schreef:

Marin schreef:

Mari schreef:

Ze koopt wel twee katten van 600 euro, dus echt slecht heeft ze het niet. ......

Volgende keer krijgt ze ook een klein cadeau, waar geen moeite voor gedaan wordt.

Dat vind ik altijd een beetje een nare vergelijking. Mensen mogen toch zelf weten waar ze hun geld insteken? Ze zijn niet verplicht dure cadeau's voor jou te kopen, omdat ze toevallig dure katten (of auto, of meubels, of vakanties) hebben. Ik begrijp best je teleurstelling, maar zoiets als dit vind ik dan zo verbitterd klinken.

Heb je gelijk in, maar zo voelt het wel. Ik heb zoooooveel voor haar gedaan, kan ze dan niet een beetje creatiever zijn.

Ik kan het me heel goed voorstellen hoor! En toch vind ik dat je het niet van iemand kan verwachten dat ze jou hetzelfde cadeautje teruggeeft.

Met onze vriendinnengroep doen we altijd gewoonvoor iets van 5 euro per persoon aan cadeautjes kopen. Dat is al jaren hetzelfde bedrag. Maar goed als je dan met zn 10 nen bent kan er toch iets leuks worden gekocht!

Soms vind ik het gebaar ook belangrijker dan wat ik krijg.

Aan de ene kant vergelijk ik soms onbewust, maar aan de andere kant houd ik me er ook niet mee bezig en vergeet ik totaal wat ik heb gegeven. Ik ben altijd blij als ik iets krijg, en verwacht het bijna nooit. Zelf ben ik niet zo heel attent, al heb ik zo mijn momenten.

Over het algemeen geef ik denk ik meer geld aan cadeautjes uit dan ik 'terugkrijg' omdat ik mijn verjaardag al een tijdje niet echt heb gevierd. Dat is niet bewust, meer omdat het zo uitkomt en dan vind ik het nog steeds leuk om op andersmans feestjes wel een leuk cadeautje te geven.

Melis_je schreef:

Marin schreef: En nu ben ik juist bang dat als ik het opstuur het overkomt alsof ik ze wil paaien omdat ik over een tijdje naar die regio verhuis. Maar zo was het echt niet bedoeld

Dit zou ik zo geschreven kunnen hebben.

Ja dat vind ik zo moeilijk! Ik heb ze net ook al om tips gevraagd voor in die regio, dus 't is meer een soort onhandige samenloop van omstandigheden dat we nou net weer wat meer contact hebben. Maar denk dat ik die cadeautjes toch nog maar opstuur, ook al was het kleine meisje een paar weken geleden jarig. Dan bedoel ik het echt goed in eerste instantie, maar sommige dingen gaan zo langzaam bij mij, en dan gaan er al weer weken over heen, terwijl mijn intentie goed was.

Stomme situaties zijn dat, hè! Ik voel dan altijd de behoefte om me te verontschuldigen voor het geven/uitnodigen en achteraf voel ik me weer een schaap. Eigenlijk moet je het gewoon loslaten, je geeft met de juiste intenties en een ander moet er maar van denken wat hij wil.

IK geef/gaf meestal ook best wel wat cadeautjes, met ondertrouw, trouwdag, met kraamvisites ed altijd in de kraamtijd leuke dingen (bij elkaar best wel prijzig) maar is bij ons ook nog de gewoonte om later een keer gezamelijk te gaan en dan ook nog een x-bedrag te geven. Deed ik altijd aan mee. Tussendoor op visite vaak iets mee voor de kinderen. Had ik bonnen voor een pretpark oid gaf ik ze ook weg. Gewoon leuk en mijn eigen keuze.

Tot er een gelegenheid was waar mensen mij zelf iets konden geven (heb zelf geen kinderen, ben niet getrouwd dus cadeaus daarvoor waren ook niet aan de orde) en viel me van sommige mensen best wel tegen wat ik kreeg. Ik zou zelf in zo'n situatie meer gegeven hebben.

Was toen best wel wat teleurgesteld en heb mijn geefpatroon naar die mensen toen wel iets aangepast. Vooral omdat deze mensen het voor het geld echt niet hoeven te laten. En ik ook geen grote bedragen verwachte maar dat dit wel echt weinig was. (bv. 7 personen die gezamelijk een vvv-bon van 15 euro gaven)