Slechte student..

.. en dan niet in de zin van; slechte cijfers halen, maar in de zin van; nooit niks doen, alles voor je uit schuiven, pas op het laatste moment beginnen, in projectgroepjes maar een beetje achter de rest aanhobbelen, etc.

Dat ben ik dus.

Ik ben écht een ramp, wat betreft leren, huiswerk etc. Ik neem elke keer weer voor om op tijd te beginnen met lezen maar ik kan me er nooit toe zetten. Ik doe altijd alles op het laatst. En zelfs wanneer ik nog maar 2 dagen heb om een verslag in elkaar te flansen, dan nog weet ik het zo te presteren dat ik 1 van de 2 dagen zo min mogelijk doe. Ik kan me er gewoon niet toe zetten. Niet om te leren, niet om verslagen te typen. Niet om schoolwerk bij te houden, niks. Het gaat gewoon niet.

Nu heb ik 'gelukkig' de mazzel dat het eigenlijk altijd wel goed afloopt, ik haal eigenlijk altijd wel goede cijfers. De hersens zijn er dus wel, en de opleiding die ik doe vind ik ook leuk, maar ik heb zo'n hekel aan leeeeeeeeeeren etc. Ik kán het gewoon niet lijkt het wel. En ik ben er tot nu toe nog altijd wel mooi van afgekomen, maar ik ben bang dat ik mezelf nog wel ga tegenkomen als ik zo doorga.

Zijn er meiden die zich hierin herkennen? Ik voel me door al dat SOG-en echt een beetje een nietsnut maar het voelt soms gewoon alsof ik niet anders kan ofzo..

Dat heet geen slechte student, dat heet een normale student Volgens mij is 90 procent van de studenten zo. Ik in ieder geval wel en veel van mijn medestudenten ook

Nouja mij beeld daarvan is toch anders.. Als ik zo kijk naar klasgenoten, studerende kennisen/vrienden dan zijn dat echt geen super harde werkers of zo wat betreft school haha. Maar ze doen nog wel íets.. of ze snappen in ieder geval wat de opdracht is, wat de bedoeling van is van de les/onderwijseenheid etc. Ik doe echt helemaal niets.

Maar misschien is mij beeld daarvan wel 'verkeerd' hoor en ben ik helemaal niet uitzonderlijk haha. Zou wel fijn zijn want ik voel me wel vaak uitzonderlijk en echt een slechte student.

Als het voor jou werkt, waarom zou het dan verkeerd of slecht zijn? Ik ben ook altijd vrij laat begonnen met tentamens leren, maar ik heb wel vrijwel alles in één keer gehaald. Je hebt je cijfers toch gewoon op een eerlijke manier gehaald, het is toch niet zo dat iemand die lang van tevoren gaat leren en er meer uur in steekt ook meer recht heeft op dat goede cijfer?

In projectgroepjes is het natuurlijk wel handig om te leren meer initiatief te nemen, ook voor jezelf, maar die projectgroepjes zijn er ook om dat te leren. Zie dat gewoon als een leerpunt.

Darcy schreef:Dat heet geen slechte student, dat heet een normale student Volgens mij is 90 procent van de studenten zo. Ik in ieder geval wel en veel van mijn medestudenten ook

Haha inderdaad; ik hoor van alle vrienden die studeren hetzelfde als in de openingspost..

Hey Susan,

Ja daar heb je ook gelijk in, de cijfers zijn ook eerlijk verkregen. Maar toch voelt het alsof ik het dan niet verdien zegmaar, omdat ik er maar zo weinig moeite in heb gestopt. Na het tentamen ben ik vaak ook alles weer kwijt zegmaar.

En dat van die projectgroepjes, daar heb je inderdaad gelijk in. Het is ook een leerpunt van mij eigenlijk, want ik wil het niet zo ver laten komen dat niemand meer met mij wilt samenwerken zometeen .

Storm schreef:

Darcy schreef:Dat heet geen slechte student, dat heet een normale student Volgens mij is 90 procent van de studenten zo. Ik in ieder geval wel en veel van mijn medestudenten ook

Haha inderdaad; ik hoor van alle vrienden die studeren hetzelfde als in de openingspost..

Nou weet je wat ik wel merk? Dat een hoop studenten dóen alsof ze niks doen, maar dat je wel aan alles kunt merken dat ze alles wel op een rijtje hebben etc. Nou, dat heb ik vaak nog niet eens haha .

Ik herken dit zó erg! Ik heb de HAVO zonder iets er voor te doen gehaald, heb mijn P van mijn vorige opleiding gehaald zonder er iets voor te doen en ik weet ook niet hoe ik moet studeren.. Hoe ik moet leren, hoe ik moet plannen, besluiten wat ik wanneer ga leren.. En is altijd goed gegaan, tot nu..
Ik studeer nu in België en de opleiding is echt heel pittig, en met deze instelling en manier van werken kom ik er gewoon echt niet..
De stof gaat allemaal veel dieper, de toetsen zijn moeilijker etc.. In mijn eerste toetsweek, heb ik een 1, 2x een 3 en 1x een 3,5 gehaald, echt gewoon te beschamend. En ondanks dat ik de opleiding enorm leuk vind, lukt het met niet om iedere dag nog 2 uur te gaan studeren als ik al van half 9 tot half 6 op school heb gezeten..

Als iemand tips heeft, dan hoor ik het graag!

Vervelend is het he AngelNyn?

Het is niet zo zeer dat ik het niet wil, maar het lijkt ook gewoon alsof ik het niet kán of zo. En dat maakt tegelijk dat ik er ook een vreselijke hekel aan heb eigenlijk, en daardoor ook niet wil eigenlijk. Kun je het nog volgen haha.

Dat van dat plannen herken ik ook. Ik ben zo jaloers op die gestructureerde types, die alles netjes op een rijtje hebben, netjes hun dingen plannen, school bijhouden en ook nog kunnen sporten, werken, etc. Ik kan dat niet.

Het voelt op dit moment alsof ik alleen maar goed ben in SOG-en. School zit wel continu in m'n hoofd, maar ik kan me er absoluut niet toe zetten en heb ook geen idee waar ik moet beginnen.

Balen dat je opleiding in België op deze manier zo niet wilt vlotten. Ik kan je geen tips geven.. al heb ik wel een gegoogled op 'leren leren' en ik kwam toen best veel sites tegen. Mij hielp het niks allemaal, maar jou misschien wel?

AngelNyn schreef:Ik herken dit zó erg! Ik heb de HAVO zonder iets er voor te doen gehaald, heb mijn P van mijn vorige opleiding gehaald zonder er iets voor te doen en ik weet ook niet hoe ik moet studeren.. Hoe ik moet leren, hoe ik moet plannen, besluiten wat ik wanneer ga leren.. En is altijd goed gegaan, tot nu..
Ik studeer nu in België en de opleiding is echt heel pittig, en met deze instelling en manier van werken kom ik er gewoon echt niet..
De stof gaat allemaal veel dieper, de toetsen zijn moeilijker etc.. In mijn eerste toetsweek, heb ik een 1, 2x een 3 en 1x een 3,5 gehaald, echt gewoon te beschamend. En ondanks dat ik de opleiding enorm leuk vind, lukt het met niet om iedere dag nog 2 uur te gaan studeren als ik al van half 9 tot half 6 op school heb gezeten..

Als iemand tips heeft, dan hoor ik het graag!

Goh, gek zeg dat dat niet lukt na zo'n lange dag

TO, ik heb het ook altijd zo aangepakt en het werkte ook voor mij. Ik kon me er ook echt niet toe zetten. Mijn cijfers waren altijd prima

Nu ik thuis studeer heb ik een andere aanpak. Ik verdeel het per week, doe ik dat niet dan kon ik in de knoop met mijn eigen planning. Ik moet het immers zelf doen en ben niet afhankelijk van een school. Dat heeft voor mij wel veel veranderd gek genoeg haha. Ik heb immers echt alleen mezelf er maar mee als ik het aanpak
Zoals ik het op het hbo deed :p

Wel ga ik na lange werkdagen echt niet meer studeren, dat kan toch ook niet.. Nogal logisch. Plus dat ik dus heel goed verdeel over de weken.
Maar dat moet wel nu ik zoveel stof door moet nemen. Op het hbo was dat wel anders.. Begon een dag van tevoren of gewoon helemaal niet.

Ik heb de laatste weken ook een beetje het gevoel dat ik niets doe. Een vak dat ik nu volg zou volgens de docent 30 uur moeten vullen, daarbij doe ik nog een keuzevak. Maar ik kom echt nooit aan die tijd, genoeg middagen vrij en soms vraag ik me af wat ik zou moeten doen...

De eerste periode had ik het ook vrij druk met werken, een vak bijhouden etc. Een van loopt dus over een half jaar, bijhouden doe ik eigenlijk niet. Ik heb een beetje de houding ala: De colleges stellen weinig voor, weinig info dus wat kan ik doen!?! Verder maak ik netjes de opdrachten van het vak en haal ik daar goede cijfers op. Kortom ik heb het gevoel dat ik geen fuck doe voor mijn opleiding maar dat het allemaal wel prima gaat. Toch voelt het niet goed..

@ Liva: Fijn dat het voor jou zo werkt om het per week te doen. Is misschien voor mij ook wel idee.
Ik lees al een hele tijd mee op het Yes forum, ook het oude en ik weet dat je je studie combineert met een kindje. Knap vind ik dat. Bij mij is zelf de kinderwens ook groot, maar doordat ik mij zo moeilijk tot studeren kan zetten weet ik niet of het slim is om nu al te beginnen aan kinderen. Aan de andere kant, misschien is het dat voor mij juist een enorme drive om meer m'n best te gaan doen op school. Lastig.

@ SunnyScience: Als ik jou zo lees lijkt het alsof de studie misschien te makkelijk is voor je? Je houdt wel netjes de opdrachten enzo bij, dat is toch goed? En als je op die manier goede cijfers kan halen..
Ik doe echt helemaal niks eerlijk gezegd, op het aller aller allerlaatste moment begin ik met verslagen, leren etc en tot nu toe heb ik wel goede cijfers gehaald maar dat voelt echt als mazzel hebben.. Het moet een keer misgaan.

Wel fijn om te lezen dat ik dus niet de enige ben haha. Ik zit een klas waar men best wel z'n best doet en ik krijg soms het idee dat ik de enige ben die zo de kantjes ervan af loopt..

Sylvana schreef:
@ SunnyScience: Als ik jou zo lees lijkt het alsof de studie misschien te makkelijk is voor je? Je houdt wel netjes de opdrachten enzo bij, dat is toch goed? En als je op die manier goede cijfers kan halen..
Ik doe echt helemaal niks eerlijk gezegd, op het aller aller allerlaatste moment begin ik met verslagen, leren etc en tot nu toe heb ik wel goede cijfers gehaald maar dat voelt echt als mazzel hebben.. Het moet een keer misgaan.

Ik krijg ook de indruk dat de studie te makkelijk is, op zich soms wel fijn.. maar je voelt je soms zo nutteloos. Maar misschien komt het ook wel omdat mijn bachelor vrij pittig is en dit dus daarom enorm in het niets valt... Ik hoop dat ik het 2e half jaar wat meer diepgang krijg, gelukkig heb ik keuzevakken die het leuk kunnen maken!

Ik herken me helemaal in dit verhaal!
Vaak heb ik het gevoel dat mijn collegegeld echt verspilling is, omdat ik zo weinig doe. Ook voel ik mezelf schuldig, ik wil dit toch?, dan moet ik er ook voor leren/werken! Helaas lukt het mij ook niet.
En het is zo vermoeiend, want het zit steeds in mijn achterhoofd "eigenlijk moet ik....". Ik haal wel altijd goede cijfers en mijn opdrachten zijn voldoende. Het is voor mijn gevoel echter wachten tot de eerste onvoldoende, ik kan me niet voorstellen dat ik op deze manier een diploma kan halen.
Aan de andere kant, ik heb zo al wel mijn VWO gehaald, maar ik denk dat ik ooit tegen mezelf aan ga lopen. Het voelt gewoon niet goed, onterecht al die voldoendes en goede cijfers. Andere meiden doen echt meer (ja, die mailen mij al weken vantevoren om feedback te vragen) en halen het niet.
Hier ook een kinderwens, dus echt geen zin in studievertraging! Maar een motivatie om me aan een planning te houden? Nee.

Ik zie wel waar het schip strand, ik zal er niet dood aan gaan als ik vertraging oploop. Hooguit balen, maar hopelijk wel wat van leren.

Sylvana schreef:@ Liva: Fijn dat het voor jou zo werkt om het per week te doen. Is misschien voor mij ook wel idee.
Ik lees al een hele tijd mee op het Yes forum, ook het oude en ik weet dat je je studie combineert met een kindje. Knap vind ik dat. Bij mij is zelf de kinderwens ook groot, maar doordat ik mij zo moeilijk tot studeren kan zetten weet ik niet of het slim is om nu al te beginnen aan kinderen. Aan de andere kant, misschien is het dat voor mij juist een enorme drive om meer m'n best te gaan doen op school. Lastig.

Voor mij was dat het wel. Ik creerde ook veel meer regelmaat in mijn dag. Omdat je minder tijd hebt om te studeren, ga je gerichter studeren. Althans dat merk ik aan mezelf. En wat natuurlijk een héle belangrijke factor was, is dat dit een studie is die op mijn niveau ligt en me dus ook interesseert. Hbo was voor mij eigenlijk gewoon te makkelijk, ik raakte daardoor heel erg gedemotiveerd.

Doen jullie allemaal hbo?

Liva schreef:Doen jullie allemaal hbo?

Nee heb MBO niveau 4 gedaan. HBO moet ook lukken, maar geen zin meer in

Ik doe wel HBO. Heb ook (even) universiteit gedaan, maar die Engelse teksten waar voor mij echt niet door te komen! Daarnaast vond ik het veel te theoretisch, geen idee wat ik ermee moest.

Chipp schreef:Ik doe wel HBO. Heb ook (even) universiteit gedaan, maar die Engelse teksten waar voor mij echt niet door te komen! Daarnaast vond ik het veel te theoretisch, geen idee wat ik ermee moest.

Haha, dat had ik weer bij het hbo. Vond het veeel te praktisch, was er op het eind ook helemaal klaar mee

Oh, dit herken ik ook echt helemaal. Het uitstellen, het schuldgevoel etc. Het uitstellen heeft bij mij wel te maken met faalangst trouwens, als ik het zo kort van tevoren doe stel ik lagere eisen aan mezelf. Vrij krom, maarja.
Ik kan me er ook echt niet toe zetten. En ik heb het ook nooit geleerd. Ik zat in een havo/vwo brugklas en ben door ziekte op de havo terecht gekomen, daar heb ik werkelijk nooit iets uitgevoerd en nog had ik een mooie eindlijst.. Vorig jaar heb ik een van de zwaarste HBO opleidingen gedaan en als een van de weinigen m'n P gehaald, terwijl ik niet eens de boeken besteld heb je die moest lezen.. En nu op de uni, ik vind het allemaal leuk en interessant, maar me ertoe zetten lukt gewoon niet ik heb tot nu toe gelukkig alle studiepunten gehaald, maar niet met cijfers om over naar huis te schrijven

Is het misschien een idee om een soort studie topic te maken waarin je zegt wat je gaat doen die dag en er op terug komt of je het gedaan hebt? Een soort verantwoording afleggen zeg maar Wie weet werkt het

Ik doe Universiteit, daar trouwens ook mijn Bachelor gehaald. Ik kan dus niet een niveautje hoger schakelen, hoogstens een zwaardere master doen (maar die ligt dan minder in mijn interesses).

Oh hier herken ik me wel in ja Ik doe alles op laatste moment en vaak lukt het me nog ook om een voldoende te halen

(zou je je avatar willen verkleinen? Hij komt zelfs over een deel van je tekst.. Weet niet of anderen dat ook hebben?)

Ik heb aan de ene kant keihard gewerkt tijdens m'n studie, aan de andere kant deed ik eigenlijk ook weer niet zo veel en skipte ik ook veel colleges. Het goed doseren is belangrijk, goed plannen en weten wanneer je wel wat moet doen. En, wat ik heel belangrijk vind..wanneer je met projectgroepjes werkt of andere samenwerkingsverbanden, moet je altijd goed genoeg je best doen. Niets is vervelender dan een groepsgenootje dat niets uitvoert en wel mee teert op de successen van de groep. Maar wanneer je voor je eigen zelfstudie niet zo veel doet, tja, dat is je eigen verantwoordelijkheid en redelijk normaal dat je niet keihard werkt.

Oh zo herkenbaar. In projectgroepen heb ik een goede input, maar het schuldgevoel van goede cijfers halen terwijl andere mensen veel harder studeren klinkt me erg bekend in de oren. Ik heb gelukkig nog nooit iets moeten herkansen dus ik hoef me eigenlijk niet schuldig te voelen dat ik geen voorbeeldige student ben, maar ik ben er nu wel achter dat ik liever gewoon hard werk dan studeer. (Ik ben op dit moment ook 'bezig aan mijn studie').
Mijn loopbaan is trouwens gymnasium, toen HBO en nu doe ik een universitaire master in het buitenland. Eerlijk gezegd is het enige dat ik echt leuk vind talen leren en praktijkgericht werken. Na het behalen van dit diploma zullen mijn academische ambities voorgoed verdwenen zijn!

Marin schreef:Ik heb aan de ene kant keihard gewerkt tijdens m'n studie, aan de andere kant deed ik eigenlijk ook weer niet zo veel en skipte ik ook veel colleges. Het goed doseren is belangrijk, goed plannen en weten wanneer je wel wat moet doen. En, wat ik heel belangrijk vind..wanneer je met projectgroepjes werkt of andere samenwerkingsverbanden, moet je altijd goed genoeg je best doen. Niets is vervelender dan een groepsgenootje dat niets uitvoert en wel mee teert op de successen van de groep. Maar wanneer je voor je eigen zelfstudie niet zo veel doet, tja, dat is je eigen verantwoordelijkheid en redelijk normaal dat je niet keihard werkt.

Ben ik helemaal met je eens! Eigenlijk is het wel jammer dat wij dus helemaal niets hebben wat project groepen betreft, dus heb ook geen enkele "verplichting".. Misschien dat ik dan wat makkelijker in het ritme zou komen..