Vrienden aan de drugs...

Vanavond heb ik een feestje en een goed vriendinnetje blijft slapen. Ik ken haar nu 3 jaar en toen ik haar ontmoette deden we allebei vrij veel drugs. Nu ben ik inmiddels alweer ruim 2 jaar gestopt (2 jaar en 9 maanden om precies te zijn) maar zij neemt nog wel af en toe wat. Niet zo vaak als eerst gelukkig, maar nog wel eens in de 2 maanden ongeveer. Zij ziet ook de mensen uit die tijd allemaal nog en zit dus nog middenin ''de scene''. Nu denk ik wel dat vanavond een avond zal zijn waarop ze iets neemt, en andere vrienden die ik ken uit mijn drugs periode ook... Die zie ik nu allemaal nooit meer, omdat ik dus uit dat wereldje ben gestapt.

Nu vind ik het dus best lastig om mijn grenzen hierin aan te geven. Ik weet ook niet of ik het leuk ga vinden als ze iets neemt in mijn huis. En ik heb het er sowieso moeilijk mee om omringd door mensen te zijn die drugs nemen... Ook vind ik het niet zo fijn als ze dan helemaal aan t spacen is, terwijl we nog samen naar huis gaan en ik hoop morgen ook nog een leuke dag te kunnen hebben. Plus dat het risico nog steeds bestaat dat ik - als ik dronken ben - mee ga doen en mezelf niet meer in de hand heb. Het blijft een verslaving... Maar dit is echt het laaaatste waar ik nu zin in heb... Heb het zo gehad met die troep! Ben juist bezig met gezond leven, goed eten, veel bewegen, niet zovaak meer depressieve periodes etc. Maar ik wil ook wel gewoon naar een feestje kunnen zonder geconfronteerd te worden met die zooi...

Hoe zouden jullie dit aanpakken?

Heel begrijpelijk en verstandig ook dat je er zo over nadenkt al! Ik zou het gewoon even aan haar voorleggen, en zeggen dat je het niet prettig vind als zij vanavond drugs gebruikt, omdat ze bij jou slaapt vanavond. En of jullie kunnen afspreken dat ze dus ook niet gaat gebruiken, en anders niet blijft slapen?

AngelNyn schreef:Heel begrijpelijk en verstandig ook dat je er zo over nadenkt al! Ik zou het gewoon even aan haar voorleggen, en zeggen dat je het niet prettig vind als zij vanavond drugs gebruikt, omdat ze bij jou slaapt vanavond. En of jullie kunnen afspreken dat ze dus ook niet gaat gebruiken, en anders niet blijft slapen?

Is dat niet belerend? Ik haat het zo om de ''moraalridder'' uit te hangen...

Ik zou het pas belerend vinden als jullie gewoon samen uitgingen en verder niet, maar ik vind dat je een goede reden hebt om haar niet onder invloed van drugs te willen hebben dit keer, aangezien ze ook bij jou blijft logeren.

Een echte vriendin zou daar ook rekening mee houden, als je zo iets gewoon rustig en normaal uitlegt, lijkt mij?

Lastig.

Ik zou er in ieder geval van tevoren even met je vriendin over praten. Misschien vindt zij het wel wel helemaal geen probleem om vanavond niks te gebruiken en snapt ze je volkomen.

AngelNyn schreef:Ik zou het pas belerend vinden als jullie gewoon samen uitgingen en verder niet, maar ik vind dat je een goede reden hebt om haar niet onder invloed van drugs te willen hebben dit keer, aangezien ze ook bij jou blijft logeren.

Een echte vriendin zou daar ook rekening mee houden, als je zo iets gewoon rustig en normaal uitlegt, lijkt mij?

Ik ben het met je eens.

Ik vind het super goed van je dat je er zo over na denkt. Sta voor je punt. Uiteindlelijk krijg je denk ik spijt als je niet voor jezelf op komt. Omdat het je wel dwars ligt.
Alleen is het wel soms moeilijk om tot mensen door te dringen wat drugs gebruik betreft..

Hoe is het gegaan?
Als jij bewust gestopt bent omdat je verslaafd(achtig) was, vind ik het alleen maar goed om je grens aan te geven. Je moet nooit verder gaan dan je denkt onder controle te kunnen houden. Als er voor jou geen risico zou zijn om mee te gaan doen, zou ik minder snel vragen of een ander het ook niet doet.

Ben ook wel benieuwd hoe het uiteindelijk gegaan is!

Ik heb het haar gevraagd en ze vond het ok, maar op het feest heeft ze toch wat gedaan... Niet veel ofzo, maar ok... hmmz maar ik snap het wel hoor, als je verslaafd bent is nee zeggen erg lastig...

Dat had ik eerst ook in mijn reactie staan. Dat mijn ervaring is dat ze toch wel gaan gebruiken. Lullig dat het bij jou ook zo gegaan is..
Hoe ben je er zelf verder onder dan?

Tja... ik vind het wel kwetsend dat iemand een belofte maakt en deze vervolgens niet houdt. Aan de andere kant weet ik zelf heel goed wat het is. Dat je op een bepaald punt gewoon echt bijna geen nee meer kunt zeggen als je in bepaalde situaties terecht komt. (of jezelf daar in brengt, eigenlijk). Ik vond het zelf ook moeilijk dit keer om het niet te doen, terwijl al mijn vriendinnen wel gebruikten... Ben weer even op scherp gezet dat mijn verslaving nog steeds levend is...

Moeilijk lijkt me dat. Je vriendinnen willen nog niet stoppen? Of hoe staan hun tegenover het gebruik?

Ik heb geen vriend meer over gehouden van mijn 'vrienden'groep toen we drugs gebruikte..
Ook dus omdat ze geen nee konden zeggen en wel steeds valse beloftes maakten. Uiteindleijk viel ik buiten de boot omdat ik niet mee deed en er toch een verschil onstond.

Dolcis_ schreef:Moeilijk lijkt me dat. Je vriendinnen willen nog niet stoppen? Of hoe staan hun tegenover het gebruik?

Ik heb geen vriend meer over gehouden van mijn 'vrienden'groep toen we drugs gebruikte..
Ook dus omdat ze geen nee konden zeggen en wel steeds valse beloftes maakten. Uiteindleijk viel ik buiten de boot omdat ik niet mee deed en er toch een verschil onstond.

Ik heb de écht harde scene wel aan de kant gezet, maar ik ga nog wel om met 5 meiden, waarvan ik één reken tot mijn allerbeste vrienden, die nog wel gebruiken, maar ook gewoon studeren/werken en een leven hebben. Zij gebruiken vrij verstandig (zover dat kan) en gaan niet totaal los of gek doen ofzo, ze zijn vaak wat energieker/liever/vager (ligt aan wat ze doen ), maar ik kan nog wel gewoon met ze feesten, ook misschien omdat ik weet hoe ze zich voelen.

Zij vinden het heel knap van me dat ik ben gestopt en soms zeggen ze wel van: ik zou ook wel willen stoppen (vaak dag/paar dagen na gebruik ... ), maar op het volgende feestje zijn ze dit voornemen alweer vergeten ...

Soms vind ik het wel moeilijk om te zien hoor, vooral dus de mensen die echt ver gaan, daar hoorde ik eerst ook bij. Die zie ik ook soms nog op feestjes, maar laatst herkende ik 1 jongen helemaal niet meer, omdat hij zó was veranderd!! En ik kende hem eerst heel goed!! Toen hij zijn naam zei kon ik het nog steeds niet geloven... Hij was echt veranderd van een knappe blozende altijd lachende jongen naar een dun, bang kijkend scharminkel... Dat soort dingen gaan me wel echt aan mijn hart, want ik weet dat de meesten echt goede mensen zijn...

.

Coco schreef:Ik denk dat ik persoonlijk zou aangeven dat ik niet wil dat ze in mijn huis (hard) drugs nemen en als er is afgesproken dat het helemaal niet genomen wordt, degene een andere slaapplaats laten zoeken als ze wel iets willen nemen tijdens het feestje.
Ik zou persoonlijk niet verantwoordelijk willen zijn voor iemand die (hard) drugs heeft gebruikt (evenals iemand die zich altijd klem zuipt).

Ook denk ik dat het heel moeilijk is om er echt vanaf te blijven als je met zulke mensen steeds weer uit gaat, zeker als je al een drankje op hebt ligt de grens lager en de gedachte dat die ene keer moet kunnen komt ook snel opdagen als de rest of veel wel gebruiken.

Ik vraag mij altijd af in hoeverre zulke mensen echt vrienden van je zijn als ze je wensen niet respecteren en toch anders doen dan is afgesproken, of je toch laten gebruiken terwijl ze weten dat je niet (meer) wilt. Ik denk dat zulke vrienden, alleen vrienden zijn als je allemaal hetzelfde uitspookt.

Nou het zijn toch echt vrienden hoor. Ik vind het altijd een beetje onzin en cliché matig om te zeggen dat het dan geen vrienden kunnen zijn. Ze dringen mij nooit iets op en we laten elkaar in onze waarden met de beslissingen die we nemen. Dat mijn vriendinnetje toch iets heeft genomen snap ik wel, als het aankomt op drugs is het echt moeilijk om afspraken te maken. Als ik écht niet zou willen dat ze in mijn huis kwam met iets op, dan zou ik gewoon helemaal nee zeggen tegen logeren. Ik verwachtte dit eigenlijk al een beetje... Echt erg vind ik het niet, want inmiddels weet ze wel wat ze doet, hoeveel ze kan hebben en op welk tijdstip ze moet stoppen om op een ''normaal tijdstip'' te kunnen slapen.

Echt gebruiken tot je out gaat... dat stadium hebben we wel gehad, daar maak ik me ook geen zorgen over, ofzo. Verantwoordelijk voel ik me ook niet.

Oké. Het ligt je volgens mij verder niet echt dwars?
Het is ook moeilijk om te stoppen. Dat zegt verder niks over het feit of ze wel of geen vrienden zijn. Dat is gewoon dat stukje verslaving.
Maar ik vraag me af waarom je dan wel eerst aangeeft dat je het niet prettig vind als ze wel gebruikt, en maakt het je nu niet uit? Kan je toch net zo goed niks tegen haar zeggen Zijn er ook geen afspraken die niet na gekomen worden

.

Dolcis_ schreef:Oké. Het ligt je volgens mij verder niet echt dwars?
Het is ook moeilijk om te stoppen. Dat zegt verder niks over het feit of ze wel of geen vrienden zijn. Dat is gewoon dat stukje verslaving.
Maar ik vraag me af waarom je dan wel eerst aangeeft dat je het niet prettig vind als ze wel gebruikt, en maakt het je nu niet uit? Kan je toch net zo goed niks tegen haar zeggen Zijn er ook geen afspraken die niet na gekomen worden

Ik vind het zeker niet prettig daarom heb ik het haar in eerste instantie gevraagd niet te doen, en dat ze zich niet aan de afspraak houdt vind ik ook vervelend. Alleen het heeft niet zoveel zin om boos te gaan worden op iemand die verslaafd is, ik heb ook totaal geen behoefte om mezelf in die rol te manoeuvreren.

En Coco, nu snap ik je verhaal beter. Je hebt natuurlijk verschillende soorten verslaafden, degenen die non-stop gebruiken, maar ook mensen die werken/studeren en alleen bij bepaalde gelegenheden iets nemen en zichzelf dan vrij goed onder controle houden. Ik ga tegenwoordig niet meer om met de eerste groep, maar nog wel met de tweede. En die vriendschappen werken nu al 2 jaar en 9 maanden hartstikke goed! Het is dus wel mogelijk.

Edit: ik heb de quote aangepast.

Deels herkenbaar. Een aantal van mijn vrienden gebruiken ook recreatief drugs, maar bij sommigen wordt het wel obsessief als ze naar feestjes gaan waar het meer passend is. Ze hebben heel vaak gevraagd of ik ook wil en een beetje gepusht, maar hoewel ik wel nieuwsgierig ben doe ik het niet vanwege gezondheidsredenen die bij mij slecht uit kunnen pakken. Ik vind het vaak prima als ze gebruiken waar ik bij ben, ze dansen wat uitbundiger, zijn wat kleffer of praten meer. Vaak haak ik alleen eerder af omdat alcohol nou eenmaal anders werkt ;-). Als de dan bij mij zouden slapen, zou ik het wel irritant vinden als ze bijvoorbeeld om 3 a 4 uur niet mee terug zouden willen als ik wel moe ben.

Een keer vond ik het ook vervelend, toen waren we op een festival en ik was jarig. Die nacht gebruikte het grootste deel van mijn vrienden wel iets, waardoor ze de dag erna niks meer waard waren en de camping bijna niet af kwamen. Dat was wel suf.

Ik vind het ook goed van je dat je het in elk geval aankaart, en de rol van waarschuwen zou ik ook niet op me nemen. Dat doe ik ook niet bij mijn vrienden waarvan ik vind dat ze soms veel gebruiken, in elk geval niet tijdens een feestje zelf. Op een heel ander moment kan ik er wel over beginnen, maar dan op een andere toon.