Incasseringsvermogen bij vrienden

Ik ben er wel benieuwd naar waar jullie een grens trekken wat betreft opmerkingen incasseren van vrienden. Het woord incasseren betekent dus al dat het om onprettige opmerkingen c.q. opmerkingen gaat met een kwetsende ondertoon. Ik ervaar het op dit moment met een vriend die niet lekker in z'n vel zit en sinds hij terug is van een verre reis, hij geheel zijn eigen plan trekt. Een beetje het idee van dat alles draait bij hem om 'me, myself and I'. Hij doet alleen waar hij zin in heeft en is daarbij hard en onverschillig naar hoe dat op anderen overkomt. Eerst dacht ik nog dat het misschien wel aan mij kon liggen, maar sinds hij zo in z'n vel zit en dat min of meer projecteert op zijn vrienden, ben ik al de vierde die dit constateert en de tweede die het niet accepteert. Die andere vriend die het niet normaal vond om zo afgebekt te worden, kon bijna niet anders dan weerwoord geven aangezien ze huisgenoten zijn, maar ik zit op 200 km afstand en had me dus ook gewoon aan de situatie kunnen onttrekken. Dit heb ik echter niet gedaan, omdat ik van mening ben dat niet lekker in je vel zitten geen vrijbrief mag zijn om te gaan bitchen tegen vrienden als in allerlei balletjes opgooien (die niet zijn onderbouwd) en net zo lang doorgaan tot je erop ingaat en vanuit dat punt wordt hij dan heel fel, totdat het dus escaleert. Gevolg: ruzie en niet meer on speaking terms of net doen alsof je het de volgende dag niet meer weet en het ff laten bezinken. Ik heb voor het eerste "gekozen", maar het zit me ergens niet lekker. Niet zozeer de ruzie, maar het feit dat ik geschoffeerd werd en hier behalve nog meer kwetsende opmerkingen, door hem niets meer mee is gedaan. Moet ik proberen hem nog te benaderen om een gesprek aan te gaan of mag ik hem behandelen zoals iedere volwassene en dus hem hierin zijn eigen verantwoordelijkheid laten nemen met als mogelijk gevolg dat het contact hier is geëindigd? Zouden jullie meer/evenveel incasseren van een vriend(in) die niet lekker in z'n/haar vel zit? Ik weet niet zo goed wat wijsheid is.

Wat aso om je zo naar je vrienden op te stellen. Heb je tegen hem gezegd wat het met jou doet als hij bepaalde opmerkingen maakt of zich op een k*t manier gedraagt?

Wat ik zou doen: eerst heel boos worden, dan zeggen waarom het me zo raakt, en als hij dan nog niet een tikkeltje begrip toont zou ik het er voorlopig ook bij laten zitten, maar wel de deur open houden voor wanneer hij inziet dat hij niet echt lekker bezig is geweest.

Laatst had ik ook een situatie met een vriend van mij, hij was namelijk al een paar keer flink te laat gekomen op afspraken met mij. En dan ook rustig een half uur, terwijl we in een restaurantje zouden meeten. Ik had steeds aangegeven dat ik het niet zo tof vond en zelfs gezegd dat ik bijna weer naar huis was gegaan, maar ook dat hielp niet want de vijfde keer kwam hij WEER een half uur te laat. Toen ben ik dus wel echt naar huis gegaan, ik was zo boos! Ik had hem een berichtje gestuurd dat hier mijn grens was. Daar was hij erg van geschrokken, hij had niet door dat ik het echt zo'n groot probleem vond. Ik gaf aan dat hij me het gevoel gaf dat ik niet belangrijk was, en dat heeft hij zich erg aangetrokken. Ik word niet zo snel boos, dus als ik het wel word dan schrikken mensen daar vaak van

Nu zat hij niet perse slecht in zijn wel en was hij misschien iets meer voor rede vatbaar dan jouw vriend, maar misschien helpt deze manier van reageren ook?

Thnx voor je reactie. Wow, om structureel (dat is het zo ongeveer) ruimschoots te laat te komen vind ik ook niet echt netjes. Helemaal als je ergens hebt afgesproken; zit je daar alleen met je drankje te wachten... Ik vind het heel goed van je dat je een signaal hebt afgegeven door naar huis te zijn gegaan, maar het is natuurlijk absoluut niet leuk dat je op deze manier pas duidelijk hebt kunnen maken hoe het op jou overkwam. Ik weet idd dat jij niet snel boos bent/wordt, dus vandaar ook dat ik het heel goed vind dat je het zo hebt aangepakt.

Ja, ik heb aangegeven wat dit met me doet: " Guattari, hou je technische trucjes ff lekker voor je; ik ben een vriend van je en je zit dus niet tegenover een client. Stel je trouwens niet aan." Eeeeh, ok. Het is dus echt onredelijk hoe hij zich opstelt, want ik zie hem ook zeker niet als client. Alsjeblieft zeg. Ik denk dat ik het zo doe als jij voorstelt - de deur op een kier laten staan. Ik voel me er ergens in gesterkt dat ik niet de enige ben in zijn vriendenkring die dit met hem ervaart.