Dagcafé

ProudMama schreef:En ik ben jaloers op de mensen die een vrij paasweekend hebben...

En op de mensen die nu gewoon al lekker naar bed kunnen...

En op de mensen bij wie morgen de wekker niet om 6.15 gaat...

En op de mensen die lekker op hun buik kunnen slapen...

Ik kan het me helemaal voorstellen x4!


Try, het komt misschien heel makkelijk en positief over, maar het heeft me echt veel moeite en verdriet gekost toen (3 jaar geleden) want ik voelde me vreselijk genaaid en was in één klap een hele vriendengroep kwijt. Het verhaal is te lang om hier over uit te wijden, maar het ging erom dat ik behoorlijk ben voorgelogen en dat degene die gelogen heeft alle sympathie heeft gekregen en ik was de bitch.
Nou sorry hoor... maar dan ben je mijn vriendschap niet waard!

ABE, mag ik eens informeren hoe het is afgelopen met je moeder en haar vriend?

ProudMama schreef:Ik eet prinsessen- gebak van de Ikea. Zo lekker.

Ik ken het niet, wat is het?

Alex schreef:

ProudMama schreef:Ik eet prinsessen- gebak van de Ikea. Zo lekker.

Ik ken het niet, wat is het?

Cake met laagje jam, laag slagroom en daarna zit is het overdekt met marsepein!

****

ABE schreef:

Sjaantje schreef:ABE, mag ik eens informeren hoe het is afgelopen met je moeder en haar vriend?

Op zondag is hij weggestormt uit mijn huis (Incl. deuren slaan). Op maandag heeft hij haar te kennen gegeven dat hij bij haar weg zou gaan. Op maandagavond (een week later!) heeft hij te kennen gegeven toch niet te gaan.

Hij heeft haar enkel opgelegd dat zij 100% voor hem moet gaan en daarbij de kinderen moet verschuiven naar een andere plaats in haar leven. Dit weet ik toevallig, omdat hij mij dit zelf heeft verteld. Zij gehoorzaamt.

Wat erg voor je, ABE.

Ow ABE, dus de situatie is gewoon niks veranderd t.o.v. vóór de uitbarsting?

***

Sjaantje schreef:Ow ABE, dus de situatie is gewoon niks veranderd t.o.v. vóór de uitbarsting?

Ik snap je even niet. Wat bedoel je precies?

ABE schreef:

Try schreef:

ABE schreef:
Zulke reacties vind ik altijd zulke dooddoeners. Ze leggen jouw rotgevoel en de verantwoordelijkheid daarvoor compleet bij jezelf neer. Niet begripvol, niet even praten, maar eigenlijk gewoon zeggen:"Wat vervelend dat je je zo voelt, maar dat doe jezelf".

Idd. En vandaag smste ik haar met de vraag of ze op me gerekend had met het eten en belde ze me terug en toen heb ik vrij snel weer opgehangen. Toen kreeg ik een smsje dat ze geld over had gemaakt vanochtend. Heel fijn natuurlijk want ik kan een paar rekeningen betalen maar het komt niet 'uit haar hart', het is me gegunt maar toch ook weer niet. En ik denk ook dat zij hoopt dat de kous daarmee af is, maar dat is natuurlijk helemaal niet zo..

**

Ik was even aan de telefoon, sorry

vervelend ook. Dat van de schuld opnemen/alles maar pikken dat herken ik, dat doe ik ook. Maar wat goed dat je de stap hebt genomen om te praten, wel stom dat zij dat zo in de wind slaat.

Nou, voordat die uitbarsting er was, vond hij toch ook al dat hij op de eerste plaats hoorde te staan, boven jou en je broer?

Sjaantje schreef:
Try, het komt misschien heel makkelijk en positief over, maar het heeft me echt veel moeite en verdriet gekost toen (3 jaar geleden) want ik voelde me vreselijk genaaid en was in één klap een hele vriendengroep kwijt. Het verhaal is te lang om hier over uit te wijden, maar het ging erom dat ik behoorlijk ben voorgelogen en dat degene die gelogen heeft alle sympathie heeft gekregen en ik was de bitch.
Nou sorry hoor... maar dan ben je mijn vriendschap niet waard!

Dan ben je dat idd niet waard! Ik snap dat het eerst heel rot is geweest maar toch knap dat je er nu boven staat

*

ABE schreef:

Sjaantje schreef:Nou, voordat die uitbarsting er was, vond hij toch ook al dat hij op de eerste plaats hoorde te staan, boven jou en je broer?

**

Daar zou ik witheet van worden, en ontzettend verdrietig..

ABE schreef:

Jen_ schreef:

ABE schreef:

Sjaantje schreef:ABE, mag ik eens informeren hoe het is afgelopen met je moeder en haar vriend?

Op zondag is hij weggestormt uit mijn huis (Incl. deuren slaan). Op maandag heeft hij haar te kennen gegeven dat hij bij haar weg zou gaan. Op maandagavond (een week later!) heeft hij te kennen gegeven toch niet te gaan.

Hij heeft haar enkel opgelegd dat zij 100% voor hem moet gaan en daarbij de kinderen moet verschuiven naar een andere plaats in haar leven. Dit weet ik toevallig, omdat hij mij dit zelf heeft verteld. Zij gehoorzaamt.

Wat erg voor je, ABE.

Weet je... Het doet me vrij weinig... Er is zo ongelofelijk veel gebeurd en hij heeft altijd gezegd dat bovenstaand zou gebeuren. Ik heb gevochten en gestreden (en dus heel erg ongelukkig geweest), maar ik wist altijd dat ik zou verliezen. Het geeft me eigenlijk wel rust dat de kaarten eindelijk zijn geschud en zij heeft gekozen voor een lulhannes van een vent. Mijn leven is hier en hun leven is daar. Wat moet ik er verder nog mee? Tja, hopen dat ze haar ogen opend. En ik weet dat het ooit gebeurd, maar nu niet. En wanneer het wel gebeurd weet ik niet of we kunnen terugkrijgen wat we altijd hebben gehad. Een goede moeder-dochterband....

OK misschien zag je het altijd al aankomen, maar dat wil niet zeggen dat het geen pijn kan doen.
Het lijkt mij heel pijnlijk in ieder geval. Sterkte ABE!

***

Dat snap ik, jeetje, wat naar zeg. Sterkte!

ProudMama schreef:

Alex schreef:

ProudMama schreef:Ik eet prinsessen- gebak van de Ikea. Zo lekker.

Ik ken het niet, wat is het?

Cake met laagje jam, laag slagroom en daarna zit is het overdekt met marsepein!

Oké, ik ben jaloers.

Try schreef:Dat snap ik, jeetje, wat naar zeg. Sterkte!

Komt helemaal goed, hoor!

Zo, en nu... Wat voor leuks hebben jullie te vertellen?

Ik snap niet dat een moeder een partner, die haar nota bene zoor zo'n moeilijke keuze stelt, verkiest boven haar kinderen. Daarmee doet je moeder zichzelf echt ontzettend veel onrecht aan. Niet alleen zichzelf, maar jullie als kinderen ook.

Het komt op mij over alsof het geen keuze van haarzelf is geweest, maar dat ze ontzettend onder de plak zit bij die man. Dat dit niet haar beslissing is geweest, maar dat ze er op watvoor manier dan ook toe is gedwongen. Misschien zou het juist beter zijn als ze zo snel mogelijk bij hem weg zou gaan. Of dat in elk geval iemand een oogje in het zeil houdt, want deze verhoudingen zijn niet gezond.

Oh nee dan is het dus eigenlijk toch een stuk erger geworden, ABE. Jammer dat je moeder er zo in staat
Zelfs nu ik zelf ook voel het het is als je ouder iemand anders / anderen boven jou verkiest, vind ik het toch moeilijk te begrijpen dat je het zo makkelijk van je af kunt zetten. Je hebt er flink om gejankt, schrijf je, maar daarna was het ook klaar. Ik kan me wel voorstellen dat het nu zoveel meer rust geeft en dat is ook heel wat waard.
voor jou!

Maple, was het maar zo makkelijk! ABE's moeder is een volwassen vrouw en hoe vervelend ook, maar als zij ervoor kiest om zo'n leven te leiden, dan kun je daar weinig aan doen. Ik heb een soortgelijke situatie met mijn vader en wij staan aan de zijlijn toe te kijken. Je staat gewoon machteloos!

Try, dankjewel

Sjaantje schreef:
Maple, was het maar zo makkelijk! ABE's moeder is een volwassen vrouw en hoe vervelend ook, maar als zij ervoor kiest om zo'n leven te leiden, dan kun je daar weinig aan doen. Ik heb een soortgelijke situatie met mijn vader en wij staan aan de zijlijn toe te kijken. Je staat gewoon machteloos!

Dat begrijp ik idd. Maar ik kan me niet voorstellen dat ABE het zo makkelijk opzij zet, eigenlijk.

ABE: Pas op dat je het niet wegstopt, dat je de klap straks, over een tijdje niet dubbel zo hard nog eens krijgt. Als ik hier op het forum zie hoe vaak jij erover praat (en dat is ook heel logisch natuurlijk en ook heel niet erg, 't is niet niks), kan ik me niet voorstellen dat je het zo makkelijk opzij gezet hebt. Loop jezelf daarin niet voorbij.

***

Nee ik kan het me ook niet zo goed voorstellen, omdat ik in een soortgelijke situatie zit en het mij veel doet, keer op keer. Maar ik ken ABE een beetje / redelijk goed (als ik dat zo mag zeggen ) dus ik kan me dan wel weer enigszins indenken hoe zij erin staat. Maar ABE, ik hoop inderdaad ook dat je later niet 'alsnog' een klap krijgt!

***