Nachtelijke escapades.......

als hij hier wakker word en dus wilt spelen (dit komt trouwens maar zelden voor) dan maak ik hem ook duidelijk door te vertellen dat het nog nacht is en we nog even moeten slapen.. oke dit begrijpt hij nu nog niet maar dit komt vanzelf.. ik leg hem gewoon weer terug en dan huilt hij wel eens maar dit is echt niet langer dan 5 a 10 minuten en dan slaapt hij weer verder!

ik maak er geen groot drama van. Ik ben daar heel relaxed in, maar op mijn manier. Ik probeer te snappen hoe jullie dit zien

Maar er is toch altijd iets aan de hand? Ook als ze heel blij zijn dat ze mama zien en ze in bed staan te springen, dan is er toch ook wat aan de hand. Dan wil je kindje toch gewoon lekker bij je zijn. Mijn dochter kan ook wel eens huilen in bed en als ik kom is ze heel blij. Dan vind ik het juist fijn dat ik bij haar kan zijn, want ze wil dus graag mij om zich heen hebben.
Als dit om 4 uur 's nachts gebeurt dan sta ik ook niet juichend naast mijn bed, maar dan komt ze dus lekker bij ons liggen en valt ze bij ons in slaap.
Mijn dochter heeft ook periodes gehad dat ze vaak wakker werd 's nachts, maar ik kan haar geen slechte slaper noemen, omdat ze bij ons in bed kwam en het dan goed was. Ik denk dat als ik haar in bed had laten huilen dat ik wel had gedacht dat ik een slechte slaper had.
En mijn dochter heeft trouwens ook alles in de gaten (ik denk dat alle kinderen dat wel hebben), maar daar ben ik juist blij om. Ik ben blij dat ze weet dat we komen als ze verdrietig is, of dat we komen als ze juist heel blij is en dat wil delen.

Dromertje schreef:ik maak er geen groot drama van. Ik ben daar heel relaxed in, maar op mijn manier. Ik probeer te snappen hoe jullie dit zien

Het komt over alsof wij helemaal ontaarde moeders zijn om zo weg te lopen als ons kind huilt. Je bedoelt het er misschien niet mee maar ik ben juist ook erg relaxt echt nogmaals kom een keer naar ons mannetje kijken als hij snachts zo'n bui heeft en je begrijpt wat ik bedoel

Hier werkt dat gewoon niet het bij je in bed nemen, hij is dan gelijk klaarwakker en wilt spelen en niet meer slapen terwijl als ik hem troost en terug leg hij vrij snel weer wel gaat slapen.. zo is het gewoon duidelijk voor hem, hij slaapt gewoon in eigen bed! ik denk ook dat het is wat je je kleintje aan went.. hij is niet anders gewoon en dit gaat prima zo..

Liadan schreef:Maar er is toch altijd iets aan de hand? Ook als ze heel blij zijn dat ze mama zien en ze in bed staan te springen, dan is er toch ook wat aan de hand. Dan wil je kindje toch gewoon lekker bij je zijn. Mijn dochter kan ook wel eens huilen in bed en als ik kom is ze heel blij. Dan vind ik het juist fijn dat ik bij haar kan zijn, want ze wil dus graag mij om zich heen hebben.
Als dit om 4 uur 's nachts gebeurt dan sta ik ook niet juichend naast mijn bed, maar dan komt ze dus lekker bij ons liggen en valt ze bij ons in slaap.
Mijn dochter heeft ook periodes gehad dat ze vaak wakker werd 's nachts, maar ik kan haar geen slechte slaper noemen, omdat ze bij ons in bed kwam en het dan goed was. Ik denk dat als ik haar in bed had laten huilen dat ik wel had gedacht dat ik een slechte slaper had.
En mijn dochter heeft trouwens ook alles in de gaten (ik denk dat alle kinderen dat wel hebben), maar daar ben ik juist blij om. Ik ben blij dat ze weet dat we komen als ze verdrietig is, of dat we komen als ze juist heel blij is en dat wil delen.

Er is misschien wel altijd iets aan de hand maar dat vind ik nog geen reden om hem dan maar bij ons in bed te leggen. En ons kindje wil dan alleen bij ons in bed zijn om vervolgens TOE TOE te spelen, lichten aan te doen, te kletsen en te dansen sorry maar dat gaat er bij mij gewoon niet in. Klaar.. er is dan niets ernstigs aan de hand waardoor hij niet in zijn eigen bed zou kunnen slapen.

Mijn zoon en ik hebben een geweldige band ook al slaapt hij niet bij mij in bed. Ik ben trouwens erg benieuwd hoe onze kinderen dan zich zullen ontwikkelen, volgens mij maakthet dus echt totaaala niet uit of ze we/niet in bed hebben gelegen bij je. Een goede moeder zijn/ respect hebben voor je kind of hoe je het wil noemen heeft niets te maken met je kind bij je in bed te leggen.

Laurientje85 schreef:dat heet kiekeboe spelen hahaha nee hoor grapje.. maar ik vindt gewoon dat als ik zie dat er niets aan de hand is dat hij gewoon moet slapen.. anders nemen ze straks een loopje met je en gaat het van kwaad tot erger.. een ouder is er ook om de regels te bepalen, en te leren grenzen aan te geven.

Helemaal mee eens.

Ik ben dus ook zo'n moeder als Printje, lieskuh en Laurientje. Dus sluit me helemaal bij hun aan.

Onze dochter heeft weleens in ons bed gelegen maar echt niet om te slapen wij waren echt bang dat we op haar gingen liggen aangezien wij beide erg liggen te woelen in bed als we slapen.
Het is wel zo dat ze vanaf het begin bij ons in bed komt maar dit is om echt wakker te worden van zowel papa en mama en ze vindt het nog leuk ook.

Als onze dochter huilt midden in de nacht dan gaan we natuurlijk wel naar toe en we troosten haar dan natuurlijk ook dat doe je als ouders.
Na 10 minuten leggen we haar weer terug in haar eigen bedje begint ze weer dan doen we precies hetzelfde en ga maar door. Maar nemen haar nooit in bed.
En wij hebben toch echt een hele lieve dochter die wij met heel veel respect behandelen. En ze weet waar ze aan toe is.

Gelukkig zijn we allemaal niet hetzelfde en voeden we allemaal ons kind op onze manier op.

Bruintje Beer, ons mannetje komt ook altijd knuffelen, boekjes lezen enzo bij ons in bed. maar idd wel na de 'slaaptijd'

printje, maar ik denk ook helemaal niet dat jij geen geweldige band hebt met je kind. Ieder doet het op zijn eigen manier en ik zou het zelf nooit op jouw manier doen. (en jij niet op de mijne ).
Ik heb nergens gezegd dat je geen goede moeder hebt of geen respect hebt voor je kind als je je kind niet bij je in bed legt en dat vind ik ook helemaal niet.

Ik denk ook niet dat de ontwikkeling van onze kinderen anders zal zijn omdat ze wel of niet bij ons in bed slapen. Ik denk wel dat ze zich anders ontwikkelen door de verschillende manieren waarop wij met ze omgaan.

(en ik vraag me trouwens wel af hoe jij weet dat je zoontje zo gaat spoken als je 'm midden in de nacht bij je in bed legt als je dat nooit doet).

Laurientje: dat zal het ook wel zijn, jouw zoontje is niet gewend om bij jullie in bed te slapen, dus is het extra leuk als hij dan wel een keertje bij jullie ligt en gaat hij gezellig doen. Onze dochter is dat wel gewend, die asocieert ons bed met slapen en gaat dus ook slapen.

Printje: zo is het in ieder geval niet bedoeld. Jouw manier past niet in mijn straatje blijkt, maar ik vind het wel interessant om te lezen hoe jij het ziet.
Daarnaast denk ik wel dat dit soort kleine dingetjes wel uit gaan maken in hoe de kinderen later uit zullen groeien tot volwassen. Dit soort kleine dingetjes doe je namelijk wel vanuit een bepaalde gedachtengang die je de rest van de opvoeding ook mee zult gaan geven. Misschien zul je dat niet direct merken, maar ik ben ervan overtuigd dat de opvoeding een persoon maakt, naast het karakter.

Liadan: ik ben het met je eens. Zo zie ik het ook.

Dromertje schreef:Laurientje: dat zal het ook wel zijn, jouw zoontje is niet gewend om bij jullie in bed te slapen, dus is het extra leuk als hij dan wel een keertje bij jullie ligt en gaat hij gezellig doen. Onze dochter is dat wel gewend, die asocieert ons bed met slapen en gaat dus ook slapen.

.

opzich is het voor hem ook gewoon want hij ligt elke ochtend zijn papfles in ons bed te drinken, maar dan is het natuurlijk ochtend dus is hij uitgeslapen! toen hij trouwens nog heel erg klein was 0 tot 3 maanden sliep hij ook wel eens op mijn borst.

Ik denk dat ik me in dit geval een beetje tussen de twee uitersten bevind. Fenne heeft ook een periode gehad dat ze niet goed doorsliep en vervolgens alleen maar ging liggen keten als we haar bij ons in bed namen. Dit was dan ook geen oplossing voor het probleem.

Aan de andere kant heeft ze ook weleens een periode gehad waarin ze niet doorsliep, maar wél ging slapen als ze tussen ons in lag.

Wat mij betreft kijken we dus naar elke situatie afzonderlijk. Als ze bij ons wél slaapt, dan ga ik er vanuit dat er toch iets aan de hand was waardoor ze niet kon slapen. Als ze níet slaapt als ze tussen ons in komt, maar alleen gaat liggen spelen en grappen maken, dan is er blijkbaar niet iets aan de hand en leg ik haar weer terug in haar eigen bed. Als ze dan gaat huilen blijf ik even bij haar tot ze rustig is en ga ik weer naar mijn eigen bed.

Met andere woorden; ik kan me in beide 'kampen' inleven, maar ik ben van mening dat je naar de situatie moet kijken en daarop moet anticiperen.

Misschien heb ikhet niet duidelijk uitgelegd dan Liadan, maar idd de keren dat we toch overstag gingen in het kader van slapen wat dan ook (denk hierbij aan max 3-4 keer) werd er vanaf minuut 1 alleen maar lol gemaakt door meneer. Bovendien begint hij al te dansen als hij in zijn bedje staat. Hij is dan misschien blij dat ik erbij oke maar dat wil niet zeggen dat hij dan automatisch mee in ons bed mag.

Dromertje ik denk idd ook dat opvoeding natuurlijk ook een deel van het karakter maakt, ik sta voor de klas en zie voorbeelden genoeg, maar ik bedoel ermee dat het mijn zoontje aan niets ontbreekt en dat ik echt er van overtuigd ben dat hij hier geen trauma's aan over zal houden. Ik ben denk ik te omschrijven als een moeder die alles voor haar kind doet maar wel hele duidelijke grenzen stelt, ik hou van duidelijkheid (en denk dat dit kinderen houvast geeft en juist ook een groot stuk vertrouwen), daarnaast geef ik hem natuurlijk al mijn liefde en voed ik hem op met respect voor iedereen, ik wil hem zelfvertrouwen meegeven en hem proberen sterk en positief in het leven te laten staan. Ik wil dat hij meekrijgt dat iedereen anders is maar daardoor wel gelijk is. ZO kan ik nog wel even doorgaan.

Maar printje, op de manier zoals ik het doe geeft toch ook een heleboel duidelijkheid? Zoals jouw zoontje in bed moet blijven liggen, komt onze dochter bij ons in bed. Voor jouw zoontje duidelijk dat hij 's nachts in bed moet blijven liggen, voor mijn dochter duidelijk dat zij bij ons komt als ze wakker wordt en niet meer kan slapen. Ik kan zo ook hele duidelijke grenzen hanteren, het is alleen de manier waarop je daarmee om gaat en hoe je die grenzen aan geeft. Ik zou jou eerder omschrijven als no-nonsens moeder:P Ik zou mezelf namelijk ook wel kunnen omschrijven zoals jij dat doet.

Dat van dat respect was misschien wat onhandig, en veroordelend naar jou toe, beschreven, misschien had ik het beter kunnen uitleggen als dat ik vind dat een kind, hoe jong dan ook, een eigen mening mag hebben en mij daarmee best mag overtuigen als ze goede argumenten heeft.

Dromertje jouw manier geeft idd ook duidelijkheid voor haar. Het belangrijkste is idd dat onze kinderen er baat bij hebben en weten waar ze aan toe zijn.
Ik ben idd een no nonsense moeder, denk ook dat dat zo komt door mijn beroep. Daar ben ik ook no nonsense (daar kun je gewoon niet aan beginnen haha).
en idd ook wel door hoe ik ben opgevoed, mijn moeder is de liefste vd wereld maar ook wel no nonsense haha. Van dat respect vond ik idd niet heel handig maar dat is ook het vervelende van internet. Het komt misschien toch anders over dan dat iemand het bedoeld. Zou best eens live met je willen praten , ik vind ook wel dat een kind een eigen mening mag hebben absoluut helemaal mee eens alleen zet ik daar snachts een stop op

Ik vond het alleen erg vervelend overkomen ( al weet ik dat dat vast niet zo bedoeld is) dat het net lijkt alsof ik een ontaarde moeder ben die haar kind laat huilen maar zo is het dus echt helemaal niet.

Ja natuurlijk wordt mijn zoon 's nachts wakker om een reden, anders werd hij niet wakker. Maar dat betekent niet dat alles maar moet kunnen. 's nachts slapen we en dat weet hij ook. Dus ik ga hem niet mee in bed nemen om te keten. Keten , hartstikke leuk, maar niet 's nachts. Dus dan leg ik hem uit dat we nog moeten slapen en dan gaat hij ook weer slapen. Ik heb ook mijn rust nodig

Als hij overstuur is, is het natuurlijk een ander verhaal.

Ik snap dat die opmerking over respect niet leuk overkomt, maar dat had ik dus een tijdje geleden met 'getut en gemiep', ik vond dat toen ook heel denigrerend geformuleerd.

Bruintje Beer schreef:

Laurientje85 schreef:dat heet kiekeboe spelen hahaha nee hoor grapje.. maar ik vindt gewoon dat als ik zie dat er niets aan de hand is dat hij gewoon moet slapen.. anders nemen ze straks een loopje met je en gaat het van kwaad tot erger.. een ouder is er ook om de regels te bepalen, en te leren grenzen aan te geven.

Helemaal mee eens.

Ik ben dus ook zo'n moeder als Printje, lieskuh en Laurientje. Dus sluit me helemaal bij hun aan.

Onze dochter heeft weleens in ons bed gelegen maar echt niet om te slapen wij waren echt bang dat we op haar gingen liggen aangezien wij beide erg liggen te woelen in bed als we slapen.
Het is wel zo dat ze vanaf het begin bij ons in bed komt maar dit is om echt wakker te worden van zowel papa en mama en ze vindt het nog leuk ook.

Als onze dochter huilt midden in de nacht dan gaan we natuurlijk wel naar toe en we troosten haar dan natuurlijk ook dat doe je als ouders.
Na 10 minuten leggen we haar weer terug in haar eigen bedje begint ze weer dan doen we precies hetzelfde en ga maar door. Maar nemen haar nooit in bed.
En wij hebben toch echt een hele lieve dochter die wij met heel veel respect behandelen. En ze weet waar ze aan toe is.

Gelukkig zijn we allemaal niet hetzelfde en voeden we allemaal ons kind op onze manier op.

+1

Minneke, maar met jou ben ik het ook helemaal eens. Het gaat er mij vooral om dat ik mijn dochter niet alleen laat huilen. Als het niet werkt dat onze dochter bij ons in bed komt en het wel werkt als ze in haar eigen bed ligt, dan zou ik dat ook doen. Ik zou alleen zeker niet weggaan als ze gaat huilen. Ze mag van mij best huilen en verdriet hebben, maar niet alleen. Als ze verdrietig is dan wil ik er voor haar zijn.

Via internet komt het af en toe vervelend over, ik bedoelde het in ieder geval niet zo! En ik zou ook wel een 'live' met jou willen praten :-)

En Giacomo, dat ís 't m juist. Ze slaapt júist bij ons in bed. Ze gaat niet liggen keten. Ik heb meer slaap als ze bij ons ligt dan wanneer we eerst een tijd bezig zijn om haar te troosten en weer in slaap te helpen. En wanneer gaan wij weer eens meeten?

Liadan schreef:Minneke, maar met jou ben ik het ook helemaal eens. Het gaat er mij vooral om dat ik mijn dochter niet alleen laat huilen. Als het niet werkt dat onze dochter bij ons in bed komt en het wel werkt als ze in haar eigen bed ligt, dan zou ik dat ook doen. Ik zou alleen zeker niet weggaan als ze gaat huilen. Ze mag van mij best huilen en verdriet hebben, maar niet alleen. Als ze verdrietig is dan wil ik er voor haar zijn.

Daar ben ik het helemaal mee eens. En dat geldt dan eigenlijk voor alle emoties die ze heeft; als ze boos is, dan benoemen we dat ook. Ze kan dat ook heel goed aangeven, of ze 'boos' is of juist 'verdrietig'. En ik vind het heel belangrijk dat ze weet dat die gevoelens normaal zijn en dat wij er dan ook voor haar zijn. Dus óók als ze boos, driftig of wat dan ook is. Dat vind ik zelf heel belangrijk en ik merk dat dit voor haar ook goed werkt gelukkig.

Susan schreef:Ik snap dat die opmerking over respect niet leuk overkomt, maar dat had ik dus een tijdje geleden met 'getut en gemiep', ik vond dat toen ook heel denigrerend geformuleerd.

Dat was niet denigrerend bedoeld toen, ik weet niet waar je vandaan komt maar hier in Brabant worden deze woorden best vaak gebruikt. Ik zie er zelf niets verkeerds in maar via internet weet je nooit hoe een ander het opvat.

Printje schreef:

Susan schreef:Ik snap dat die opmerking over respect niet leuk overkomt, maar dat had ik dus een tijdje geleden met 'getut en gemiep', ik vond dat toen ook heel denigrerend geformuleerd.

Dat was niet denigrerend bedoeld toen, ik weet niet waar je vandaan komt maar hier in Brabant worden deze woorden best vaak gebruikt. Ik zie er zelf niets verkeerds in maar via internet weet je nooit hoe een ander het opvat.

Maar je kunt toch niet ontkennen dat die woorden een negatieve lading hebben?

Het heeft hier echt niet zozeer een negatieve lading hoor. Zit niet zo te miepen betekent ook evenveel als zit niet zo te zeuren lijkt me niets verkeerd.

En getut is gewoon tutten als in...doe niet zo flauw, niet overal in meegaan, ligt een beetje aan de situatie hoe het hier gebruikt wordt. Ga erovernadenken hoe ik het beter kan omschrijven.

Printje schreef:Het heeft hier echt niet zozeer een negatieve lading hoor. Zit niet zo te miepen betekent ook evenveel als zit niet zo te zeuren lijkt me niets verkeerd.

En getut is gewoon tutten als in...doe niet zo flauw, niet overal in meegaan, ligt een beetje aan de situatie hoe het hier gebruikt wordt. Ga erovernadenken hoe ik het beter kan omschrijven.

breekt even in.. ik kom er ook niet uit zat ook al te denken hoe ik het anders kon omschrijven. Wij zeggen het inderdaad ook erg vaak (kom ook uit brabant). breekt weer uit..