Geen auto durven rijden

Ik heb nu ongeveer 6 jaar mijn rijbewijs en ik durf nog steeds niet goed te rijden.
Ik ben geslaagd voor het staatsexamen en tegen die tijd vond ik autorijden ook helemaal niet leuk meer.
Een paar jaar geleden heb ik van mijn bazin een aantal rijlessen cadeau gekregen om weer wat meer vertrouwen te krijgen en dat was er toen ook. Natuurlijk heb ik weleens in de auto van mijn vriend gereden en nu in onze auto, maar ik rijd gewoon te weinig. Ik kan geen diepte inschatten waardoor ik al heel snel denk dat ik ergens tegenaan rijd.

Ik wil gewoon niet afhankelijk zijn van anderen of van het openbaar vervoer.
Vanavond heb ik met een vriendin afgesproken en ik ga naar haar toe. Ik durf alleen niet meer ....
Mijn vriend wil me graag wegbrengen, maar ik wil er zo graag zelf heen.

Wie herkent het en wat doe jij ertegen of heb je ertegen gedaan?

Ik herken het. Heb 2 jaar mijn rijbewijs en vind rijden ook helemaal niet leuk en erg eng. Kan ook geen diepte inschatten waardoor ik dus ook bang om ergens tegenaan te rijden en parkeren is bij mij een ramp... Maar ik moet van mezelf blijven rijden. Dus ik rij bijna elke dag kleine stukjes, (naar winkelcentrum en terug) en soms langere ritten. Vorige week ben naar mijn zus gereden, voor de eerste keer en die rit duurde 3 kwartier. De snelweg durf ik niet, maar ga binnenkort mijn broer vragen om een keer mee te rijden. Hij is niet bang in de auto en blijft altijd wel rustig.

Probeer anders te beginnen met kleine stukjes rijden. Al is het maar 5 of 10 minuten. En zo steeds verdere stukken te rijden met iemand die je vertrouwt.

Succes!

Hoi birgit,
Dat is een lastig probleem! Ik herken het bij mezelf niet maar wel bij mijn vriend, bij hem is het dan niet zo heftig als bij jou.
Hij heeft liever dat ik rij als we met zn 2e zijn, wat ik weleens als irritant ervaar (laatst had ik een pijnlijke hand, maar hij wilde perse dat ik reed). Als hij ergens alleen heen moet, dan pakt ie gelukkig wel de auto..

Ja wat bij hem helpt is dat ik heel vaak gewoon snel aan de passagierskant ga zitten en dan moet ie wel. Laatst heeft ie wel een lange rit gemaakt. Vind het zo raar, hij rijd helemaal niet slecht!

Misschien heeft het wel te maken met faalangst? Aangezien mijn vriend in 7x is geslaagd en telkens werd er gezegd dat ie gezakt was bij gebrek aan zelfvertrouwen. Alsof je zelfvertrouwen wel meer word na zoveel keer zakken..

Succes! En probeer toch die auto in te stappen!

vruchtenhagel schreef:Iedereen kan toch autorijden, dus moet ik dat toch ook gewoon kunnen?

Daar zit ik ook steeds mee in m'n hoofd en toch is dat niet iets wat me tot nu toe over heeft weten te halen.

Baby schreef:
Probeer anders te beginnen met kleine stukjes rijden. Al is het maar 5 of 10 minuten. En zo steeds verdere stukken te rijden met iemand die je vertrouwt.
Succes!

Mijn vriend brengt me en hij komt me weer halen, ik heb me voorgenomen zelf terug te rijden :-)

Is het dan niet een idee om een rijschool te bellen en te vragen of je een paar keer weer mag oefenen?
Misschien dat je dan weer wat vertrouwen krijgt (net als een paar jaar terug) en dan moet je ook wel meteen weer vaker gaan rijden natuurlijk.

Succes, het lijkt me erg lastig!

Na een aanrijding durfde ik de auto niet goed meer in, ik vertrouwde de andere weggebruikers niet meer omdat ik ben aangereden doordat de ander (vrachtwagenchauffeur) voor mij was gaan denken: 'Oh die rijdt nog wel snel door oranje, kan ik er ook nog achteraan'. Ik heb dit aangekaart bij de verzekeraar van de tegenpartij en zij hebben mij toen verkeersangstbegeleiding aangeboden. In een aantal sessies ben ik toen met hulp van een gespecialiseerde instructeur weer van die angst afgekomen, hij heeft me geleerd dingen weer rationeel te zien waardoor mijn angst afnam. Nu is zo'n begeleiding wel erg duur, heb ik begrepen.
Ik zou, als ik jou was, toch proberen te blijven rijden. Probeer je angst te rationaliseren en ga anders eens na of er in jouw omgeving een rijschool is die bekend is met zulke problematiek. Misschien kunnen zij je met wat lessen er wel vanaf helpen!

Succes ermee!

Ik herken ik het ook. Ik heb nu zeven jaar mijn rijbewijs, maar vind het nog steeds eng om te rijden. Tegen de tijd dat we zelfs een auto hebben waar ik ook makkelijk in kan rijden, dan neem ik nog een paar lessen bij een speciale autorijschool voor angstige mensen. Ik hoop dat ik daarna wel alleen de weg op durf.

He wat een vervelend probleem zeg! Ik vond het toen ik net mijn rijbewijs had ook erg eng, maar ik dacht ja.. ik wil het gewoon kunnen dus heb mezelf gedwongen. En nu vind ik het echt super leuk en fijn om te rijden! Ik denk dus dat het vooral jezelf over die drempel duwen is en oefenen.
Ik vind het een goed idee Birgit, om je vriend heen te laten rijden en zelf weer terug, dan heb je de route kort van te voren nog even gezien en zit er iemand naast je:).
Al vond ik het juist lekkerder om alleen te rijden toen ik nog onzeker was, want dan keek er niemand op mijn vingers;).

Ik herken het wel. Niet dat ik echt bang ben om ergens tegenaan te rijden of zo, maar ik vind het echt totaal niet leuk!
Tijdens het lessen ging het ook niet altijd even goed (sowieso altijd ruzie met de koppeling, elke les sloeg de motor wel een keer af) en dat helpt dan ook niet echt. Ik ben wel in 1 keer geslaagd en snap soms eigenlijk nog steeds niet zo goed waarom, haha. Het zou eigenlijk juist een stukje bevestiging moeten zijn dat ik echt wel kan rijden.
Ik heb een paar week geleden voor het eerst na bijna een jaar weer eens gereden. Het was even wennen, maar ging op zich wel goed. Daarna echter niet weer gereden, dus ik hou het alsnog niet echt bij..

Hier nog iemand die het herkent Ik heb denk ik al zo'n 2 jaar niet gereden, maar mijn moeder wil dat ik het binnenkort wel weer op ga pikken!

SunnyScience, wil je het zelf ook? Want als je het alleen voor een ander doet, is het véél moeilijker!

Vervelend is dat he. Ik heb nadat ik zo'n 8 jaar geleden mn rijbewijs heb gehaald ruim 4 jaar!! niet gereden. Wel een paar keer geprobeerd in mn ouders auto, maar die sloeg steeds af enzo. Ik verzon dan ook steeds smoezen om niet te hoeven rijden. Uiteindelijk zelf een auto gekocht en toen moest ik wel. Ik dacht dan maar ze hebben me niet voor niks laten slagen (in een keer nog wel ). En dat is ook echt zo. Als je het dan vaker doet gaat het vanzelf makkelijker. Ik durf nu ook steeds meer. Bij mij helpt het ook wel als ik alleen rij, niemand die het dan ziet als ik iets doms doe:)
Rij dan eerst vooral routes die je goed kent, dan ben je eerder gewend.

Ik heb 5 jaar geen auto gereden na het halen van mijn rijbewijs. Ik had op dat moment ook nog nooit alleen gereden, altijd een bijrijder.

Mijn ouders hebben toen een auto voor me gekocht en ik ben er toen op mijn gemak vertrouwd mee gemaakt. De eerste 2 maanden heb ik er alleen maar 1x per week boodschappen mee gedaan 1 km verderop. Die route leerde ik zo kennen en langzaamaan steeds grotere stukken gaan rijden.

Ik heb die auto nu bijna 2 jaar en de angst is weg. Wel ben ik vrij snel moe (spierpijn in mijn benen) op lange stukken. Dat komt omdat ik lange stukken niet gewend ben. Mijn navigatie helpt me erg op vreemde stukken, hij waarschuwt voor stoplichten en rotondes enzo.

Het is echt kwestie van een auto kopen en even doorbijten. Koop desnoods een vrij waardevast wagentje (klein en oud), als het na een halfjaar nog steeds eng is kun je altijd verder zien. Maar dat gebeurt vast niet.

Edit: 2 maanden terug durfde ik zelfs in een "blinde" (geen achteruitkijkspiegel) bestelbus te rijden.

Dat had ik heel sterk na het halen van mijn rijbewijs. Ook pas de derde keer geslaagd, en ik was er gewoon geen ster in. En dan moest ik van mijn ouders in het weekend altijd rijden, terwijl ze de hele tijd commentaar gaven.
Mijn tip is toch echt gewoon doen, beginnen met korte stukjes, en juist wel of niet met iemand samen. Ik vind het heerlijk alleen, maar wie weet vindt jij het prettiger met iemand samen.

En? Ben je zelf teruggereden?
Hoe komt het dat je geen diepte in kan schatten?
Wat je kan doen is misschien in een rustig dorpje op een zondag begint met oefenen, met bijvoorbeeld iemand ernaast?
Het is wel waar dat het verkeer in de loop der jaren veel drukker is geworden en de mensen steeds minder galant zijn in het verkeer.
Misschien is het ook leuk/leerzaam om een rijvaardigheidstraining/slipcursus te volgen.
Dan kan er niks met je gebeuren!

BJA schreef:En? Ben je zelf teruggereden?
Hoe komt het dat je geen diepte in kan schatten?
Wat je kan doen is misschien in een rustig dorpje op een zondag begint met oefenen, met bijvoorbeeld iemand ernaast?
Het is wel waar dat het verkeer in de loop der jaren veel drukker is geworden en de mensen steeds minder galant zijn in het verkeer.
Misschien is het ook leuk/leerzaam om een rijvaardigheidstraining/slipcursus te volgen.
Dan kan er niks met je gebeuren!

Nu ik in een stationwagon rij, zijn mensen véél meer galant dan toen ik nog in een twingootje reed

Ik durf ook niet te rijden, maar ik doe het wel. Ik ben juist bang dat als ik helemaal niet meer rijd ik ook nooit meer durf te rijden. Als ik even onderweg ben gaat het allemaal weer vanzelf en ben ik ook niet bang meer.

Sjaantje schreef:

BJA schreef:En? Ben je zelf teruggereden?
Hoe komt het dat je geen diepte in kan schatten?
Wat je kan doen is misschien in een rustig dorpje op een zondag begint met oefenen, met bijvoorbeeld iemand ernaast?
Het is wel waar dat het verkeer in de loop der jaren veel drukker is geworden en de mensen steeds minder galant zijn in het verkeer.
Misschien is het ook leuk/leerzaam om een rijvaardigheidstraining/slipcursus te volgen.
Dan kan er niks met je gebeuren!

Nu ik in een stationwagon rij, zijn mensen véél meer galant dan toen ik nog in een twingootje reed

Dat kan heel goed kloppen. Hoe dikker de bak zeg maar, hoe meer respect je soms afdwingt.

Sjaantje schreef:SunnyScience, wil je het zelf ook? Want als je het alleen voor een ander doet, is het véél moeilijker!

Het zou makkelijk zijn als ik gewoon af en toe de auto weer eens zou pakken
Maar het komt ook omdat ik hier geen auto tot mijn beschikking heb, en ik ga niet elk weekend dat ik thuis heb speciaal de auto in stappen (vooral niet bij mooi weer). Wij doen eigenlijk het meeste op de fiets sowieso en laten de auto al snel staan.

Ik herken het ook en sinds een jaar rijden we in een automaat en sinds kort heb ik mijn eigen autootje met automaat. En een automaat is het antwoord op mijn 'angsten'.
Autorijden was voor mij niet leuk omdat ik niet goed kon omgaan met de koppeling. Het kwam regelmatig voor dat de motor uitviel voor een stoplicht of op een ander moment dat ik stil moest staan.
En juist door die angst gebeurde dat mij steeds vaker. Ik 'moest' van mezelf zo nu en dan in de auto stappen om het maar niet te 'verleren'. Maar als het eerder een verplichting dan een genot is, gaat het je steeds meer tegen staan.
Nu ik automaat rijd hoef ik daar dus niet meer bang voor te zijn en is mijn plezier in autorijden weer teruggekomen en nu vind ik het hartstikke leuk!

Ik herken het ook. Ik kan ook moeilijk diepte inschatten (vooral 's avonds). Ik denk dat ik dat eigenlijk heb sinds ik een ongeluk heb gehad. Ik slipte toen door toen ik keihard op de rem moest vanwege file . Maarja, nu begin ik zelfs te twijfelen of ik toen al niet slecht diepte kon inschatten. Ik weet dus niet of het er toen al was of dat het juist daardoor komt. Sinds ik die auto 4 jaar geleden in de prak heb gereden heb ik zelf geen auto meer gehad omdat die schade toch wel even pijn aan mijn portemonee deed en ik er dus geen geld voor had. Sindsdien heb ik dus ook vrij weinig gereden. Op het moment heb ik helemaal geen auto tot mijn beschikking maar ik houdt er nu dus helemaal niet meer van om te gaan rijden. Mocht ik dan ook een auto nodig gaan hebben denk ik ook dat ik eerst nog een paar rijlessen neem, want ik voel me nu behoorlijk onzeker in de auto.

Heb er zelf geen last van, maar herken het wel van mn zus. Zij haar rijbewijs in 5x gehaald en vond autorijden helemaal niks aan. Toen ze op Curacao ging wonen moest ze wel elke dag met de auto. Nou daar leer je echt wel rijden en met je angsten om te gaan. Dus nu ze terug is kan ze veel beter rijden, al gaat het schakelen nog wel lastig. Maar dat heeft mn moeder ook dus zal wel in de genen zitten. Zelf vind ik het vervelend om in het donker te rijden, al die koplampen die in je gezicht schijnen. Maar ik zal wel moeten want moet elke dag naar mn werk, 45 km verderop. Gelukkig is het nu weer langer licht

Ik heb 9 jaar mijn rijbewijs en ik rij nooit meer. Alleen eerste jaar wel gereden maar niet op de snelweg. Ik vind het niet leuk, ik vind het te druk op de weg en ik vertrouw mezelf niet in bepaalde situaties. Als ik ooit weer wil rijden dan ga ik nog een aantal lessen nemen want volgens mij kan ik het ook niet meer!

Nobucta schreef:
Het is echt kwestie van een auto kopen en even doorbijten. Koop desnoods een vrij waardevast wagentje (klein en oud), als het na een halfjaar nog steeds eng is kun je altijd verder zien. Maar dat gebeurt vast niet.

Wij gaan geen extra auto aanschaffen zodat ik leer rijden hoor
Mijn vriend heeft de auto sowieso voor zijn werk nodig dus overdag is de auto er door de week niet.
Al we samen ergens naartoe gaan rijdt hij altijd, dit moet eigenlijk gewoon veranderen. Een 2e auto vind ik een beetje zonde van het geld.

BJA schreef:En? Ben je zelf teruggereden?
Hoe komt het dat je geen diepte in kan schatten?

Ik heb geen idee hoe het komt dat ik niet goed dieptes in kan schatten. Mensen in mijn omgeving zeggen dat dat ook iets is wat je leert door het vaker te doen.

Mijn vriend kwam me gisteravond ophalen en ik had hem niet gezegd dat ik zou rijden dus het kwam als een verrassing
Een probleem met onze auto is om hem is z'n achteruit te zetten, dat lukt me gewoon pas na 10x ofzo. Ik word er hartstikke chagrijnig van. Maar goed, toen dat eindelijk gelukt was toch gaan rijden. Ik vond dat het voor geen meter ging en toen reed ik ook nog ergens verkeerd. Toen hebben we na 5 minuten maar weer omgewisseld want ik vind niet dat ik moet rijden terwijl ik heel erg emotioneel ben. Vriend vroeg zich wel af waarom ik het niet goed vond gaan, hij vond het wel goed. Ik reed alleen verkeerd.

Vriendin waar ik gisteren was heeft aangeboden naast me te komen zitten als ik wil rijden.

Wordt vervolgd ....