Ik word hier zo zenuwachtig van...

Op het oude forum heb ik wel eens iets geplaatst over een halve relatie waar ik heel ongelukkig van werd. Het is me nu eindelijk gelukt om deze jongen zo goed als helemaal los te laten. Ik bel en sms hem niet meer en denk niet meer dagelijks aan hem. Soms mis ik hem, mis ik de vertrouwdheid, maar eigenlijk gaat het heel goed. Sinds een paar weken ben ik aan het daten met een andere jongen. Ik geloof dat ik hem echt leuk vind. Maar nu ben ik zo bang dat hij me ook pijn gaat doen... Vandaag heb ik de hele dag nog niks gehoord, en dan ben ik meteen bang dat hij me ook niet wil. Ik ben de hele dag zenuwachtig en ik wil steeds gewoon bij hem zijn. We zien elkaar 1x per week (we wonen toch wel een eindje bij elkaar vandaan) en als we samen zijn is het helemaal fijn en voelt het goed, maar zodra we dan weer een paar dagen uit elkaar zijn, word ik weer zo onzeker en wil ik hem zien om te voelen of hij me nog steeds leuk vindt. Ik snap dat dit best normaal is als je pas net aan het daten bent, maar kan iemand me opbeuren en me wat minder onzeker maken over het feit dat hij nu bv niks laat horen? Moet ik er iets van zeggen of gewoon alles laten gaan zoals het gaat? Ik wil niet dat hij ondertussen ook nog met andere meiden loopt te scharrelen, dat wil ik dan wel weten, dan kan ik het nog afkappen. Zouden jullie dat gewoon vragen?

Ik ben altijd van mening dat je zulke dingen beter gewoon kunt bespreken. Vertel hem gewoon dat je som een onzeker miepkje bent en je het fijn vind om wat van hem te horen. Als hij echt voor jou wilt gaan en jou ook echt leuk vind dan vind hij dat waarschijnlijk alleen maar lief en snapt hij je wel.
Veel mannen denken er gewoon niet vaak aan. Ze hebben minder snel dat gevoel van "oog ik hoor niks, zou hij me wel leuk vinden". Ze denken meer van "geen nieuws is goed nieuws" of "ik sms/bel alleen als ik wat te melden heb".

Gewoon zeggen dan ben jij van dat gevoel af en word het snel duidelijk hoe hij over je denkt.

Eens met Mamsie. Ik kan eigenlijk niet anders dan eerlijk en open zijn over dat soort gevoelens en twijfels. Zolang je niet constant bevestiging bij hem zoekt, lijkt het me helemaal niet verkeerd om daar open over te zijn.

Wat leuk voor je trouwens!

Ik kan je gerust stellen.. Mijn vriend houdt totaal niet van smsen en bellen. Langer dan 5 minuten zullen onze telefoongesprekken dus nooit duren en smsjes krijg ik hooguit 3 per dag. Maar we zijn toch hartstikke gek op elkaar!
Hoe gek een jongen op je is, hangt niet af van de hoeveelheid smsjes / telefoontjes die krijgt, maar hangt puur af van het feit wat hij tegen je zegt em hoe jullie in real life met elkaar omgaan. Waar ik ook soms aan denk, is de tijd dat er geen mobieltjes en internet waren (want dat prent mijn moeder me altijd in): toen spraken ze elkaar waarschijnlijk ook niet iedere dag, maar veel van de mensen uit die tijd zijn nu wel met elkaar getrouwd .
Zoals anderen al zeiden; probeer open te zijn over je onzekerheid. Aan het begin moest ik er namelijk ook nog aan wennen dat mijn vriend amper belde / smste en maakte ik me vaak zorgen of hij nog wel gek genoeg op me was. Doordat hij wist van mijn onzekerheid, probeerde hij zich zo goed als het kon ook een beetje aan aan te passen. Tegenwoordig hebben we nog momenten waarop hij mij even back to reality brengt en zegt; niet zo onzeker zijn he, want ik ben wel gek op je!

Succes! En probeer er vooral van te genieten .

Engeldebengel schreef:Ik kan je gerust stellen.. Mijn vriend houdt totaal niet van smsen en bellen. Langer dan 5 minuten zullen onze telefoongesprekken dus nooit duren en smsjes krijg ik hooguit 3 per dag. Maar we zijn toch hartstikke gek op elkaar!
).

hahha ik krijg nu bijna nooit meer sms'jes van mijn man. In het begin trouwens wel, nu na 9,5 jaar eigenlijk niet meer. Hmmm nu ik het zo opschrijf klinkt het best triest want als we sms'en gaat het over organisatorische dingen. Zoals wie kookt ofzo.

Oftewel: voor de rest eens met Mamsie.. gewoon uitleggen en je gevoel verklaren en dan zie je vanzelf waar het schip strandt..

Dacht ik ook al, drie per dag is best veel . Ik krijg nog geen drie sms-jes in de maand!

Haha vroeger kon ik hier ook zo onzeker over zijn, maar nu niet meer.
En ik word ook niet meer gesmst haha.
Wel belt hij me 2 keer per dag als hij werkt Maar dat is ook nieuw hoor sinds de geboorte van E. haha dus hij belt niet altijd echt en alleen voor mij

Maar verder ben ik het eens met mamsie dat is gewoon de beste manier.
En als hij je niet snapt of niet op wilt beuren of whatever dan weet je genoeg...

Niks meer toe te voegen

[quote="Pussycat"]Haha vroeger kon ik hier ook zo onzeker over zijn, maar nu niet meer.
En ik word ook niet meer gesmst haha.
Wel belt hij me 2 keer per dag als hij werkt Maar dat is ook nieuw hoor sinds de geboorte van E. haha dus hij belt niet altijd echt en alleen voor mij

Maar verder ben ik het eens met mamsie dat is gewoon de beste manier.
En als hij je niet snapt of niet op wilt beuren of whatever dan weet je genoeg...[/quote]

Hier ben ik het mee eens! Maak het niet al te zwaar, maar wel duidelijk. Als het goed zit, dan versterkt dit je band alleen maar.

Thanks voor jullie reacties. Ik heb inmiddels mijn onzekerheid uitgesproken, heb hem verteld hoe mijn vorige "relatie" in elkaar zat (dat hij 4x met een ander in bed is gedoken) en dat ik daarom dus voorzichtig ben geworden en het nodig heb zo nu en dan te horen dat het goed zit. En dat heeft hij wel heel goed opgepakt. Hij heeft me al een paar keer gezegd dat ik lief ben en dat hij verliefd op me is. Het voelt eigenlijk wel heel goed, maar ben nog steeds een beetje onzeker. bang dat ik er straks helemaal voor ga en dat hij het dan toch met mij gezien heeft ofzo.

Oh wat fijn! Heel goed dat je open en eerlijk bent geweest, dat is toch de beste basis voor een relatie. En hij klinkt heel lief! Geniet er nou maar van meis!

Marin schreef:Oh wat fijn! Heel goed dat je open en eerlijk bent geweest, dat is toch de beste basis voor een relatie. En hij klinkt heel lief! Geniet er nou maar van meis!

+1