Zusje...ben ik nou gek?

Gast vr 3 dec 2010 - 22:29

Balen zeg dat je zo'n relatie hebt/krijg met je zus.

Op dit moment hebben mijn zus en ik ook weinig contact. (voornamelijk door de afstand zij woont 2 uur verderop) Ik moet eerlijk zeggen dat ik haar ook niet altijd de aandacht geef die ze verdiend. (of andersom)..

Wij hebben er beide, zover ik weet, geen 'last' van. Maar ergens zou ik het natuurlijk heel erg leuk vinden om een echte sterke band met haar te hebben.

Ik zou wel een volwassen gesprek aan gaan met je zusje, en het niet via de ouders regelen. Misschien heeft ze het wel niet heel erg door dat ze zo doet. Of denkt ze dat ze het wel kan maken omdat ze je zusje is.

Ik denk echt dat de enige manier is om te praten.

Veel succes!

mzcharlotte vr 3 dec 2010 - 23:32

Het klinkt zo eigenlijk of er niets mee te beginnen is, terwijl een heel eerlijk gesprek misschien juist verhelderend zou werken. Dan zal je in eerste instantie af moeten spreken, maar dat lijkt me erg lastig als ze weinig tot niet op je reageert.

Eigenlijk geef je aan dat het al jaren speelt. Ook al is het geen excuus, wellicht heeft ze het gewoon echt niet door en is het 'gewoon' wie zij is. Blijkbaar vind jij je zusje belangrijker in je leven dan andersom. Zo glashard bedoel ik het niet, ik ken jou en je zusje verder niet, dus het is een aanname op basis van wat je schreef. Heb jij eventueel een mogelijkheid om te accepteren dat zij 'zo' is en dat je niet te veel van haar moet/kan verwachten?

Ik zou het wel bespreekbaar met je ouders/moeder, zonder oude koeien uit de sloot te halen en zonder dat je ze in het midden wilt zetten. Als het je erg bezwaart, dan kun je het misschien bespreken alsof het over iemand anders gaat (een verre vriendin ofzo). Tenzij de situatie al erg duidelijk is natuurlijk, dat het om je zusje gaat, dan heeft dat ook geen zin.

Veel sterkte in elk geval, het is niet leuk voor je.

Puk vr 3 dec 2010 - 23:37

Ik kan me voorstellen dat het je pijn doet, maar wat een andere forumster ook al zei, misschien ben jij minder belangrijk voor haar dan andersom. Dat is pijnlijk, maar misschien moet je het er mee doen:(
Ik heb met mijn jongere broertje een veel betere band dan met mijn oudere broer. Ik vind dat best jammer, maar ik neem er maar genoegen mee.

Jeanette vr 3 dec 2010 - 23:40

Ik zou er gewoon op aanspreken en vragen waarom ze zo weinig belangstelling naar je toont. Misschien heeft ze het amper in de gaten en mocht ze gewoon weinig contact willen, dat is dan jammer, maar dan weet je wel hoe het zit.

Gast za 4 dec 2010 - 0:01

Je zusje is gewoon minder sociaal en verzorgend dan jij bent. Ik denk niet dat je iemand van 24 kan en moet dwingen tot bepaald gedrag dat er niet inzit. Je zou kunnen aangeven dat je het als vervelend hebt ervaren, maar wat ze daar mee doet is haar keus. Dit bij je ouders aankaarten lijkt me heel erg kinderachtig. Ze doet toch niets ´fout´? JIJ verwacht alleen meer van haar dan ze laat zien.

Lotus za 4 dec 2010 - 0:06

Jeanette schreef:Ik zou er gewoon op aanspreken en vragen waarom ze zo weinig belangstelling naar je toont. Misschien heeft ze het amper in de gaten en mocht ze gewoon weinig contact willen, dat is dan jammer, maar dan weet je wel hoe het zit.

+ 1

Het doet mij wel een beetje denken aan mijn oudste broertje. Hij vraagt ook zelden tot nooit hoe het met me gaat. Als hij thuis is praat hij ook vooral over wat hem bezighoudt. Maar toch zijn er ook momenten dat ik heel veel steun aan hem heb. Wat het ergens ook weer verwarrend maakt. Het is zo moeilijk te plaatsen als iemand het ene moment heel betrokken is en het andere moment totaal niet geïnteresseerd lijkt.

Zora za 4 dec 2010 - 0:08

Moeilijk is dat he. Ik herken het wel bij mijn broertje, al is die een stuk jonger. Ik ben het eens met wat bovenstaand ook al genoemd wordt. Ga een gesprek met haar aan, maar hou het vooral bij jezelf. Vertel hoe jij je erbij voelt, en probeer geen verwijten te maken.

Gast za 4 dec 2010 - 0:21

Jeanette schreef:Ik zou er gewoon op aanspreken en vragen waarom ze zo weinig belangstelling naar je toont. Misschien heeft ze het amper in de gaten en mocht ze gewoon weinig contact willen, dat is dan jammer, maar dan weet je wel hoe het zit.

Mee eens

Pompoen za 4 dec 2010 - 1:36

hmmm vreemd, ik heb echt hierop gereageerd, vrij uitgebreid zelfs, al een paar uur geleden. Maar 't is weg...

Pompoen za 4 dec 2010 - 1:39

't komt er denk ik op neer dat ik eigenlijk me vooral afvraag hoe ik ook met de teleurstellingen om kan gaan. Want ik denk niet dat het zin heeft om te praten, ik heb het vaak genoeg benoemd en mijn teleurstelling geuit. Maar ze haalt gewoon haar schouders op. Ze is gewoon niet zo, helaas. Ik ben inderdaad ook gewoon anders en heb blijkbaar de verkeerde verwachtingen.
Maar ik denk wel dat ze behoorlijk egocentrisch is, 't draait allemaal om haar. En dat levert mij teleurstellingen op.
Ik probeer ook om die verwachtingen niet te hebben en ook niet steeds meer dingen voor haar te doen, want zelfs een bedankje kan er dan vaak niet vanaf! 't is gewoon lastig, ik vind dat je het sociaal gezien niet kan maken om niets aan je zus te laten horen als ze geopereerd word. Maar ik vraag me dus af of dat inderdaad een algemeen gegeven is, of dat dat gewoon iets is wat IK vind en dat ik misschien mijn mening moet bijstellen.

Gast za 4 dec 2010 - 1:48

товарищ schreef:'t komt er denk ik op neer dat ik eigenlijk me vooral afvraag hoe ik ook met de teleurstellingen om kan gaan. Want ik denk niet dat het zin heeft om te praten, ik heb het vaak genoeg benoemd en mijn teleurstelling geuit. Maar ze haalt gewoon haar schouders op. Ze is gewoon niet zo, helaas. Ik ben inderdaad ook gewoon anders en heb blijkbaar de verkeerde verwachtingen.
Maar ik denk wel dat ze behoorlijk egocentrisch is, 't draait allemaal om haar. En dat levert mij teleurstellingen op.
Ik probeer ook om die verwachtingen niet te hebben en ook niet steeds meer dingen voor haar te doen, want zelfs een bedankje kan er dan vaak niet vanaf! 't is gewoon lastig, ik vind dat je het sociaal gezien niet kan maken om niets aan je zus te laten horen als ze geopereerd word. Maar ik vraag me dus af of dat inderdaad een algemeen gegeven is, of dat dat gewoon iets is wat IK vind en dat ik misschien mijn mening moet bijstellen.

Ik denk het laatste..

Lotus za 4 dec 2010 - 1:52

Ik vind het wel raar dat ze niets heeft laten horen. Maar goed, ik denk dat het erop neer komt dat je zult moeten accepteren dat je zus blijkbaar andere behoeften heeft in jullie contact dan jij.

Pompoen za 4 dec 2010 - 2:18

Ja ik snap wel dat ik blijkbaar te hoge verwachtingen heb. Maar ik er gewoon zo moeilijk aan vind is dat ze mij behandeld op een manier dat ik niet behandeld wil worden en iemand anders ook nooit zou behandelen. Dat maakt het wel erg moeilijk!

JD za 4 dec 2010 - 5:44

wij hebben ook zo'n geval in de familie....mijn oom.
laat nooooooooooit iets van zich horen, komt zelfs met feestdagen of verjaardagen niet bij mijn opa langs, hij is er alleen.....als er iemand dood gaat.
dan heeft ie opeens het hoogste woord, wil alles regelen, en is ie opeens het zielige rouwende familielid...

mijn moeder en tantes proberen al jaren op allerlei manieren ervoor te zorgen dat ie eens wat meer bij zn vader (mijn opa) langsgaat, eens belt, eens watm eer interesse toont......maar wat er niet inzit....dat haal je er ook niet uit.

sommige mensen zijn gewon niet van die familiemensen, zijn meer gericht op hunzelf en wat er in hún wereldje gebeurd, en verder hoor je niks van ze....

megafrustrerend, i know....en wie weet helpt een gesprek met je zus in jullie situatie wel.....dus ik zou 1x een gesprek aangaan hierover, en als het daarna weer zo wordt....sja....hoe lullig ook, denk ik dat je het moet proberen te accepteren dat ze niet zo betrokken is.......

suc6!

Gast za 4 dec 2010 - 6:29

*Marietje* schreef:wij hebben ook zo'n geval in de familie....mijn oom.
laat nooooooooooit iets van zich horen, komt zelfs met feestdagen of verjaardagen niet bij mijn opa langs, hij is er alleen.....als er iemand dood gaat.
dan heeft ie opeens het hoogste woord, wil alles regelen, en is ie opeens het zielige rouwende familielid...

mijn moeder en tantes proberen al jaren op allerlei manieren ervoor te zorgen dat ie eens wat meer bij zn vader (mijn opa) langsgaat, eens belt, eens watm eer interesse toont......maar wat er niet inzit....dat haal je er ook niet uit.

sommige mensen zijn gewon niet van die familiemensen, zijn meer gericht op hunzelf en wat er in hún wereldje gebeurd, en verder hoor je niks van ze....

megafrustrerend, i know....en wie weet helpt een gesprek met je zus in jullie situatie wel.....dus ik zou 1x een gesprek aangaan hierover, en als het daarna weer zo wordt....sja....hoe lullig ook, denk ik dat je het moet proberen te accepteren dat ze niet zo betrokken is.......

suc6!

Maar waarom is dat erg?

Minx za 4 dec 2010 - 6:43

Ik zou er denk ik wel wat van zeggen. Kan me nog herinneren dat je ooit iets had met een feestje waar jij zou rijden en zij zich ook aso gedroeg. Ik denk dat je gewoon moet kunnen zeggen wat je vind. Je zusje verwacht ook dingen van jou en dus mag jij dat ook doen.

Sterre za 4 dec 2010 - 6:52

Ik kan me voorstellen dat je teleurgesteld bent. Ik heb nu een vergelijkbare situatie met twee 'vriendinnen' waar ik erg weinig van hoor op momenten dat ik dat wel fijn zou vinden. Ook bij hen is het zo dat ik er ben wanneer het nodig is, maar andersom is het blijkbaar niet het geval. Daar trek ik nu mijn eigen conclusies over en ga ik denk ik niet met hen bespreken. Vriendinnen kun je ditchen.

Omdat het hier om je zusje gaat zou ik het wel met haar bespreken. Houd het bij jezelf, zeg waarom jij je teleurgesteld voelt. Ik hoop dat ze het in elk geval snapt, en wat ze er vervolgens mee doet dat is afwachten.

Pompoen za 4 dec 2010 - 7:38

Sterre za 4 dec 2010 - 7:43

товарищ schreef:
Maar op mijn vraag of het normaal is dat je niets laat horen als iemand een belangrijke spannende operatie heeft heb ik eigenlijk nog nauwelijks antwoord gekregen nog. Want ik weet al lang dat de verhoudingen scheef zijn maar ik vind het zelf dus echt meer dan normaal dat je even wat laat horen. Bij een vriend, bij je zus, bij je ouders en eventueel je opa's en oma's als je daar goed contact mee hebt.

Ik vind zeker van wel! Maar dat is hierbij niet zo belangrijk wat de meeste mensen vinden, het gaat er om dat jij en je zusje hier blijkbaar anders over denken. Daar gaat het mis...

Gast za 4 dec 2010 - 8:00

Zeg dan meteen dat je reacties wilt hebben die in jouw straatje passen.

Of ik me nu kan vinden in je zusje of niet. Dat zij anders is en denkt dan jij maakt haar niet meteen een slecht mens. Als mijn zus bij mijn ouders zouden gaan klagen omdat ik haar niet genoeg aandacht geef, dan kan ik daar alleen maar hard om lachen. En mijn zusje is ook niet zoals ik ben. Ik stuur haar kaartjes en smsjes bij een verjaardag of wanneer ik denk dat zij dit nodig heeft en ga langs met boodschappen als ze ziek is. Mijn zusje is niet zo en dus hoef ik dit niet terug te verwachten. Maar dat is toch niet erg? Ik stuur haar die kaarten omdat ik zo ben, zij stuurt geen kaarten terug omdat zij niet zo is.

Gast za 4 dec 2010 - 8:06

Mijn broer laat ook nooit wat horen alleen als hij de auto wil lenen. Toen ik de afgelopen weken weer onderzoeken had en op de uitslag zat te wachten heb ik niet 1x wat gehoord. We hebben gewoon niks met elkaar. Ben ik lang verdrietig over geweest maar heb het nu geaccepteerd. Ik kan mijn verwachtingen ook niet projecteren op een ander, iedereen heeft andere verwachtingen.

JD zo 5 dec 2010 - 5:37

Smikkell schreef:
*Marietje* schreef:wij hebben ook zo'n geval in de familie....mijn oom.
laat nooooooooooit iets van zich horen, komt zelfs met feestdagen of verjaardagen niet bij mijn opa langs, hij is er alleen.....als er iemand dood gaat.
dan heeft ie opeens het hoogste woord, wil alles regelen, en is ie opeens het zielige rouwende familielid...

mijn moeder en tantes proberen al jaren op allerlei manieren ervoor te zorgen dat ie eens wat meer bij zn vader (mijn opa) langsgaat, eens belt, eens watm eer interesse toont......maar wat er niet inzit....dat haal je er ook niet uit.

sommige mensen zijn gewon niet van die familiemensen, zijn meer gericht op hunzelf en wat er in hún wereldje gebeurd, en verder hoor je niks van ze....

megafrustrerend, i know....en wie weet helpt een gesprek met je zus in jullie situatie wel.....dus ik zou 1x een gesprek aangaan hierover, en als het daarna weer zo wordt....sja....hoe lullig ook, denk ik dat je het moet proberen te accepteren dat ze niet zo betrokken is.......

suc6!
Maar waarom is dat erg?

nou als iemand geen behoefte heeft een contact met zijn/haar familie, en liever zn eigen leventje leidt, daar heb ik niks op tegen, dat moeten ze zelf weten.....maar dan vind ik niet dat je (in mijn geval zoals hierboven beschreven) alleen op kunt komen draven als er iemand overlijd, en dan meteen alles willen regelen en het hoogste woord willen hebben....in t geval van mijn oom vind ik dat ie daar dan ook niks over te zeggen heeft...althans...dat mijn moeder en tantes het voortouw mogen nemen....

Gesponsorde inhoud

Zusje...ben ik nou gek?

Zusje...ben ik nou gek?

Re: Zusje...ben ik nou gek?

Re: Zusje...ben ik nou gek?

Re: Zusje...ben ik nou gek?

Re: Zusje...ben ik nou gek?

Re: Zusje...ben ik nou gek?

Re: Zusje...ben ik nou gek?

Re: Zusje...ben ik nou gek?

Re: Zusje...ben ik nou gek?

Re: Zusje...ben ik nou gek?

Re: Zusje...ben ik nou gek?

Re: Zusje...ben ik nou gek?

Re: Zusje...ben ik nou gek?

Re: Zusje...ben ik nou gek?

Re: Zusje...ben ik nou gek?

Re: Zusje...ben ik nou gek?

Re: Zusje...ben ik nou gek?

Re: Zusje...ben ik nou gek?

Re: Zusje...ben ik nou gek?

Re: Zusje...ben ik nou gek?

Re: Zusje...ben ik nou gek?

Re: Zusje...ben ik nou gek?

Re: Zusje...ben ik nou gek?

Re: Zusje...ben ik nou gek?