PABO-meiden..

.. hoe hebben jullie je opleiding ervaren? Vond je het zwaar? Veel qua stof en tijd? En wat je er nog meer over wilt vertellen? En als je het deeltijd doet, is het dan zwaar(der)? en stages, zijn die zwaar?

Het is mijn droom, al sinds ik klein ben, maar ik ben bang dat het te zwaar zal zijn voor mij, omdat er veel uren in gaan zitten en lesgeven wel zwaar zal zijn denk ik. Maar ik heb wel kriebels.

Als je het niet probeert, weet je het niet

Ehm.. ik vond het niveau op zich niet zwaar. De theorie vond ik een eitje, maar je wordt wel echt dood gegooid met verslagen en reflecties. Daar ging erg veel werk in zitten.
Ik heb de opleiding in voltijd en in deeltijd gedaan. In voltijd zat ik wel zo'n 4/5 dagen per week op school en later 2 dagen stage en 3 dagen school per week. In de deeltijd krijg je hetzelfde programma, alleen dan in 1 dag of 2 avonden gepropt. Daarnaast liep ik 2 dagen stage, dus was zo'n 3 dagen bezig met school en toch wel een middag op mijn vrije dag aan het voorbereiden voor stage.

Er is ook een loi pabo, die werkt samen met hogeschool windesheim. Dan kan je alles thuis doen en moet je 1 keer per maand naar school geloof ik. Stage moet je dan uiteraard wel gewoon lopen.

Haha dat weet ik, maar die keuze is wel een grote stap omdat ik er dan niet meer bij kan werken, dus ik moet het wel heel zeker weten om die stap te gaan nemen, dus ik wil er eerst veel meer over weten

En verslagen e.d. vind ik alleen maar onwijs leuk en interessant om te maken, dus dat vind ik niet zo'n probleem. Maar de stages, ervoer je die als zwaar? met voor de klas staan; en bezig zijn met de kinderen? Of haalde je er heel veel voldoening uit juist?

Oei, ik heb natuurlijk geen pabo gedaan, dus daar kan ik niet over oordelen (al is mijn indruk: Makkelijk te doen maar vooral heel veel werk, waar je knettergek van wordt als het je niet uitdaagt), maar ik denk dat ik je wel wat advies mag geven over het onderwijs?
En dat is niet doen. Ik denk dat het te zwaar is voor je. Naar wat ik van je hoor heb jij net zo'n soort energiepeil als ik, misschien nog wel minder, en ik kan het je dus niet aanraden. Natuurlijk kan je het altijd proberen, niet geschoten is altijd mis, maar mijn gevoel zegt dat dit geen goede carrièrestap voor jou zou zijn. Bedoel ik meelevend natuurlijk.

Isabella schreef:Haha dat weet ik, maar die keuze is wel een grote stap omdat ik er dan niet meer bij kan werken, dus ik moet het wel heel zeker weten om die stap te gaan nemen, dus ik wil er eerst veel meer over weten

En verslagen e.d. vind ik alleen maar onwijs leuk en interessant om te maken, dus dat vind ik niet zo'n probleem. Maar de stages, ervoer je die als zwaar? met voor de klas staan; en bezig zijn met de kinderen? Of haalde je er heel veel voldoening uit juist?

Ik vond dat wel heftig ja. Maar dat was omdat het mij uiteindelijk niet lag. Je moet organisatorisch goed in elkaar steken en dat is niet mijn sterkste kant . Het onderwijs is gewoon een hoop werk ná het lesgeven er nog bij en ik vond dat zelf erg vermoeiend. Maar zoals ik al zei: het was uiteindelijk niet datgene wat mij lag, dus dit kan voor een ander al heel anders wezen. Het lesgeven op zich vond ik erg leuk, daar was ik ook goed in.

Ik ben uiteindelijk wel blij dat ik gestopt ben, want de werkdruk is in het onderwijs tegenwoordig wel vrij hoog. Maar ik weet ook dat als je iets écht wilt, dat wel te doen is. Plus dat je in het onderwijs heel goed parttime kan werken en dat zou voor jou natuurlijk ook ideaal zijn.

Marin schreef:Oei, ik heb natuurlijk geen pabo gedaan, dus daar kan ik niet over oordelen (al is mijn indruk: Makkelijk te doen maar vooral heel veel werk, waar je knettergek van wordt als het je niet uitdaagt), maar ik denk dat ik je wel wat advies mag geven over het onderwijs?
En dat is niet doen. Ik denk dat het te zwaar is voor je. Naar wat ik van je hoor heb jij net zo'n soort energiepeil als ik, misschien nog wel minder, en ik kan het je dus niet aanraden. Natuurlijk kan je het altijd proberen, niet geschoten is altijd mis, maar mijn gevoel zegt dat dit geen goede carrièrestap voor jou zou zijn. Bedoel ik meelevend natuurlijk.

Maar Marin, het lag ons op zich niet. Maar voor een ander kan dat heel anders wezen. Al ben ik het wel met je eens dat het onderwijs zwaar is.

Marin schreef:Oei, ik heb natuurlijk geen pabo gedaan, dus daar kan ik niet over oordelen (al is mijn indruk: Makkelijk te doen maar vooral heel veel werk, waar je knettergek van wordt als het je niet uitdaagt), maar ik denk dat ik je wel wat advies mag geven over het onderwijs?
En dat is niet doen. Ik denk dat het te zwaar is voor je. Naar wat ik van je hoor heb jij net zo'n soort energiepeil als ik, misschien nog wel minder, en ik kan het je dus niet aanraden. Natuurlijk kan je het altijd proberen, niet geschoten is altijd mis, maar mijn gevoel zegt dat dit geen goede carrièrestap voor jou zou zijn. Bedoel ik meelevend natuurlijk.

+1

Ik ben daar zelf ook bang voor, vandaar dat ik ervaringen van anderen vraag. Want het leren kan ik wel, maar ik ben bang dat het fysiek gewoon zwaar is, waardoor het lichamelijk ook (te) zwaar zal zijn.

Giacomo schreef:

Maar Marin, het lag ons op zich niet. Maar voor een ander kan dat heel anders wezen. Al ben ik het wel met je eens dat het onderwijs zwaar is.

Ja natuurlijk. Maar ik heb ongeveer dezelfde klachten als Isabella en herken heel veel in haar verhalen, alleen heeft zij het nog wat erger. Ik meen me te herinneren dat ze in haar vorige woonplaats + baan ook maar 20 uur kon werken, omdat het anders te veel was. Dus mijn eerste reactie hier op is, oei, dat zou wel eens heel zwaar kunnen zijn. Te zwaar.
Maar goed, wie ben ik om dat te zeggen, wie weet ervaart zij het wel heel anders natuurlijk. Maar mijn ervaring + haar verhalen doen mij twijfelen. Maar je hebt natuurlijk wel heel groot gelijk dat in het onderwijs prima part time te werken valt! En zolang je een tweepersoonsinkomen hebt en je niet totaal financieel afhankelijk bent van jezelf, lijkt me dat een prima optie. Als je 2 of 3 dagen kan werken in het onderwijs is het al weer een heel ander verhaal. Moet ze wel eerst even die studie doorstaan, maar daar is ze slim genoeg voor. Volgens mij weet Lejow nog wel een goede optie voor een snelle Pabo, hier in de buurt ook. Misschien haar eens vragen, Isabella?

Isabella schreef:Ik ben daar zelf ook bang voor, vandaar dat ik ervaringen van anderen vraag. Want het leren kan ik wel, maar ik ben bang dat het fysiek gewoon zwaar is, waardoor het lichamelijk ook (te) zwaar zal zijn.

De opleiding of het werk?

Ondanks dat ik het onderwijs zwaar vond, vind ik niet dat je je bang moet laten maken door een ander zeg maar. Want als jij echt iets heel graag wilt, lukt het je wel. Tenminste, die instelling heb ik. En anders heb je misschien altijd spijt dat je het niet geprobeerd hebt.

Het werk en de stage dus ook. De opleiding ben ik niet bang voor, die uitdaging pak ik graag met beide handen aan en dat kan ik ook wel, daar ben ik slim genoeg voor (om het even heel stom te zeggen). Maar aan de andere kant ook weer wel, omdat wat ik lees je toch wel 30/40u bezig bent met die studie, en dat is vrij veel (te veel) voor mij, want ik werk nu max. 25 uur.

Isabella schreef:Ik ben daar zelf ook bang voor, vandaar dat ik ervaringen van anderen vraag. Want het leren kan ik wel, maar ik ben bang dat het fysiek gewoon zwaar is, waardoor het lichamelijk ook (te) zwaar zal zijn.

Ja daar ben ik ook bang voor jou. Ik gun het je natuurlijk heel erg, maar als ik naar mezelf kijk. Bij mijn eerste stages lag ik 's avonds om 8 uur in bed te huilen van de pijn omdat ik 1 dag stage in de week al niet trok. (Ja waarom ben ik door gegaan?!?!). Maar goed, denk er maar eens rustig en goed over na. Wie weet is er een manier waarop 't wel lukt! En waar een wil is, is een weg.

Isabella, misschien dat het een goed idee is om eens met iemand van de pabo te praten? Dus iemand als een studieadviseur die de zaken met je kan bespreken en wat er mogelijk is voor jou? Je zal vast de enige niet zijn met fybrionogwat (dat had je toch?)

Marin schreef:

Isabella schreef:Ik ben daar zelf ook bang voor, vandaar dat ik ervaringen van anderen vraag. Want het leren kan ik wel, maar ik ben bang dat het fysiek gewoon zwaar is, waardoor het lichamelijk ook (te) zwaar zal zijn.

Ja daar ben ik ook bang voor jou. Ik gun het je natuurlijk heel erg, maar als ik naar mezelf kijk. Bij mijn eerste stages lag ik 's avonds om 8 uur in bed te huilen van de pijn omdat ik 1 dag stage in de week al niet trok. (Ja waarom ben ik door gegaan?!?!). Maar goed, denk er maar eens rustig en goed over na. Wie weet is er een manier waarop 't wel lukt! En waar een wil is, is een weg.

Ahw Marin , dat is echt naar om te lezen. Ik was ook altijd wel heel erg moe na stage, ik snap achteraf gezien ook niet waarom ik maar door ben gegaan. Want lol had ik er niet in. Had ook altijd enorme faalangst voor stages.

Je bent zeker slim genoeg voor de pabo denk ik. Ik moest eens wat opdrachten maken voor een vriendin van me en dat ging over je oma in de tweede wereld oorlog etc. Nou zijn er vast genoeg dingen die ik niet kan (rekenen, met mijn dyscalculie), maar dat was toch wel extreem simpel.

Dat van die studie adviseur van de pabo vind ik een goed idee van Giacomo!

Haha, dat klopt inderdaad Giacomo, ik denk dat ik gewoon ga bellen naar de PABO hier in de stad en gewoon eens op gesprek ga om te kijken wat er überhaupt aan mogelijkheden zouden zijn voor mij!

Marin schreef:

Isabella schreef:Ik ben daar zelf ook bang voor, vandaar dat ik ervaringen van anderen vraag. Want het leren kan ik wel, maar ik ben bang dat het fysiek gewoon zwaar is, waardoor het lichamelijk ook (te) zwaar zal zijn.

Ja daar ben ik ook bang voor jou. Ik gun het je natuurlijk heel erg, maar als ik naar mezelf kijk. Bij mijn eerste stages lag ik 's avonds om 8 uur in bed te huilen van de pijn omdat ik 1 dag stage in de week al niet trok. (Ja waarom ben ik door gegaan?!?!). Maar goed, denk er maar eens rustig en goed over na. Wie weet is er een manier waarop 't wel lukt! En waar een wil is, is een weg.

Ik denk er ook rustig over na, het speelt al stukken langer in mijn hoofd, maar ik vind de stap wel eng, ik wil ook niet 'falen', vooral niet als ik van te voren weet dat die kans er in zit. Bedankt voor je lieve reactie(s) in ieder geval.

Giacomo schreef:

Ahw Marin , dat is echt naar om te lezen. Ik was ook altijd wel heel erg moe na stage, ik snap achteraf gezien ook niet waarom ik maar door ben gegaan. Want lol had ik er niet in. Had ook altijd enorme faalangst voor stages.

Haha yeah I should've known...
Ik ben toen nog op diabetes getest, omdat ik zo bizar moe was. Ging ik naar de fysiotherapeut, bleek ik ook volkomen scheef te staan van de stress. Dan gaat het nu nog beter met me

Isabella, even serieus: Laat je niet door mij afschrikken. Als jij het graag wilt, dan kan je het zeker proberen. Niets is meer zonde dan een droom die niet nageleefd wordt. Maar ik zou inderdaad wel goed realiseren dat het misschien te zwaar blijkt, zelfs na verloop van tijd. Er komt zo ontzettend veel kijken bij het onderwijs, dat heb je gewoon niet goed voor ogen als je er aan begint. Mijn hoofd liep echt zo vreselijk over van alle verantwoordelijkheden en honderden kleine dingetjes die ik moest herinneren, onthouden, regelen, maken, doen, nakijken, voorbereiden, checken, en dat allemaal buiten de lessen (= werkelijke werktijd) om.

Maar ik denk als ik 2 dagen zou werken, of 3, het best ok zou zijn. Dus wie weet is dat voor jou wel een optie.

Lejow wist een snelle pabo, maar Lejow vindt de manier van werken op die pabo belabberd. Om maar niet te spreken over het niveau van de docenten. En ze bieden die opleiding, die ik gedaan heb, niet meer aan.

Wat is op dit moment je vooropleiding Isa?

Ik denk namelijk dat je het wel kunt!! Ik heb het zelf in deeltijd gedaan. Ik liep 1 dag in de week stage en had 2 avonden school. Daarnaast was ik wel nog veel bezig met voorbereiden en verslagen maken enzo.
Ik vond het niveau niet zo zeer een eitje, moest voor een aantal dingen wel goed mijn best doen, maar het is niet enorm zwaar te noemen. Wel is het vooral veel. Wat Giaco al zegt, heel heel heel veel verslagen. Alles moet gereflecteerd worden enz enz.

Lejow schreef:Lejow wist een snelle pabo, maar Lejow vindt de manier van werken op die pabo belabberd. Om maar niet te spreken over het niveau van de docenten. En ze bieden die opleiding, die ik gedaan heb, niet meer aan.

Misschien niet helemaal de juiste plek om het te zeggen, maar ik begin me licht te ergeren aan elke keer dat jij jezelf in de derde persoon toespreekt. Zou je er misschien mee op willen houden? Of vind je het leuk?

En inderdaad, in het onderwijs is heel goed part-time te werken!

Wat wel zo is, waar ik het toevallig net met mijn vriend over had. Als hij koopavond heeft en om 9 uur klaar is met werken, is hij om half 10 thuis en klaar met werken. Om de volgende dag om half 10 weer te beginnen.
Als ik besluit om naar huis te gaan om half 6, omdat ik het wel mooi vind geweest, ben ik nog niet klaar met werken en ga ik vaak thuis nog door.
In het onderwijs ben je nooit 'klaar' met werken.

Lejow schreef: Wat Giaco al zegt, heel heel heel veel verslagen. Alles moet gereflecteerd worden enz enz.

Ja, en weet je wat het erge is? Ik mailde toen ik wilde switchen van opleiding met iemand hier heen en weer over mijn huidige studie. En die zei zelfs dat er onderzocht was dat zo vaak reflecteren weinig tot geen effect heeft. Toen vond ik het dus helemáál nutteloos. Het kwam echt mijn keel uit op gegeven moment..

Haha ja ik had ook zo'n hekel aan die reflectie verslagen! Gelukkig hoefde ik dat maar 1 keer per jaar, voor het HBO gedeelte van m'n studie.

En Lejow inderdaad, als je thuis bent, ben je nog niet klaar. Het lesgeven is eigenlijk puur het uitvoerende gedeelte. Dan moet je presteren. Maar de rest er om heen moet allemaal van te voren en achteraf gebeuren.

Lejow, mijn vooropleiding is de middelbare hotelschool, dus ik heb een MBO niveau 4 diploma.

Erg lief dat jullie zo uitgebreid reageren en meedenken met mij.

Op dit moment zit ik in het tweede jaar van de Pabo in Den Bosch, dit doe ik voltijd. Ik heb mijn fulltime-baan als woon/activiteitenbegeleider vaarwel gezwaaid en heb de sprong gewaagd.
Er viel dus een inkomen weg, dat is één. Het ging meer tijd van me eisen dan mijn fulltime-baan, dat is twee. Waar ik vooral in het begin érg tegenop zag, en wat ik nog wel eens onderschat vind: de toetsen! Tenminste: ik ben niet echt een goede rekenaar, dus dat was een grote hobbel voor mij om te nemen.
Verder vind ik dat je veel tijd in je studie moet (kunnen) steken; het kan niet afgedaan worden met half werk, zo ervaar ik het. Dit is dan ook de rede waarom ik gekozen heb voor voltijd en niet voor deeltijd. Je hebt dan je baan, stage, studie én huishouden en dat wilde ik niet, ik wilde me helemaal kunnen toeleggen op de Pabo en eventueel kunnen versnellen.

In het eerste jaar liep ik één dag in de week stage en ging ik vier dagen in de week naar school, nu, in het tweede jaar, loop ik twee dagen stage (maandag en dinsdag) en ga ik drie dagen in de week naar school. Wees erop bedacht dat je veel werk voorbereid in je 'vrije uurtjes' en dat je, zoals Lejow al zei, nooit 'klaar' bent in het onderwijs. Ik ben altijd wel bezig met: 'oh, dat is leuk' of 'goh, daar zou je een educatieve les over kunnen maken'.
Verder ben je véél, ik herhaal: véééél bezig met verslagen maken, reflecteren, voorbereiden, etc, etc, ect.

Echter zou ik deze tijd voor geen goud willen missen, hoewel ik zo nu en dan veel frustraties op de Pabo zelf heb.
Ik hoop dat ik je zo een beetje antwoord heb kunnen geven op vraag/vragen.
Mocht je nog meer willen weten: vraag maar raak!