Het geloof gebruiken als excuus?

Zou jij ooit jouw geloof (als je gelovig bent) gebruiken als excuus, terwijl je er anders schijt aan hebt?

Ok. Ik geloof dat ik je vraag niet zo goed snap. Hoe bedoel je dat je ergens schijt aan hebt, maar het wel doet en als excuus gebruikt?

Voorbeeld?

Ik hoef vandaag niet naar het werk, het is Maria ter hemelopneming, oid?

Edit: in dat geval, ja. Ik ben Spagnost en heb dus iedere vrijdag een religieuze feestdag. Verder ben ik niet praktiserend gelovig.

In mijn omgeving merk ik wel dat vrienden die moslim zijn biertjes drinken op een feest en vrijen voor het huwelijk, maar als het suikerfeest is een vrije dag nemen. In die zin gebruiken zij het geloof als excuus voor vrije dagen, terwijl ze hier normaal niet zo strikt mee omgaan.
Ik vind het moeilijk hier een mening over te hebben. Zelf ben ik gelovig opgevoed maar ga nooit naar de kerk (alleen met kerst, omdat alles dan zo mooi versierd is en ze kerstliedjes zingen). Ook hou ik mij niet aan de 'regels' zoals deze in de bijbel staan. Ik kan er dus eigenlijk niks van zeggen!

Ik ben niet gelovig, dus valt er dan ook weinig te misbruiken.

Het is vooral na aanleiding van iets wat in familiekring is gebeurd.

Een iemand zegt dus dat hij op zondag niet uit eten wil, terwijl dit allemaal is geregeld. Hiermee zou ik geen moeite hebben, MITS diegene hier ook consequent is. Maar diegene gaat rustig shoppen op zondag, kijkt naar trouwlocaties op zondag, en gaat wel vaker uit eten op zondag. Nu heeft diegene geen zin in het etentje en gooit het op 'ik wil niet op zondag uit eten vanwege geloofsovertuiging.'

ZachtCookie schreef:Het is vooral na aanleiding van iets wat in familiekring is gebeurd.

Een iemand zegt dus dat hij op zondag niet uit eten wil, terwijl dit allemaal is geregeld. Hiermee zou ik geen moeite hebben, MITS diegene hier ook consequent is. Maar diegene gaat rustig shoppen op zondag, kijkt naar trouwlocaties op zondag, en gaat wel vaker uit eten op zondag. Nu heeft diegene geen zin in het etentje en gooit het op 'ik wil niet op zondag uit eten vanwege geloofsovertuiging.'

Als die persoon daarin consequent is dan zou ik dat accepteren, hoe onhandig dat soms ook uitkomt. Mijn schoonouders gaan ook niet shoppen of uit eten op zondag, mijn vriend is hier zelf iets soepeler in, maar gaat liever een andere dag uit eten. Ik accepteer dit, maar zou het inderdaad raar vinden als ze hierin niet consequent zijn, zoals bij jou familie dus blijkt uit jou verhaal.