Geloof je in kennis?

In de trant van ongelooflijk studieontwijkend gedrag... Ik heb morgen een tentamen sociologie, waarin onder andere twee laatmoderne sociologen besproken worden. Hun theorie, kort samengevat: In de huidige samenleving is er een dusdanige rationalisering dat mensen kennis gaan toepassen op kennis. Niets is meer per definitie waar, je kiest kennis om in te geloven.

Praktisch voorbeeld: Bij medische klachten ga je naar een huisarts in plaats van naar een priester, dat is rationaliteit. Maar als de arts een diagnose stelt, trek je die in twijfel à la "maar ik las op internet dat..."

Geloven jullie wat artsen, wetenschappers en andere experts zeggen, of herkennen jullie je juist in dit bovenstaande voorbeeld? Wat geloof je wel, wat geloof je niet? Wie zijn voor jullie betrouwbare autoriteiten, wat zijn betrouwbare bronnen? Geloven jullie überhaupt in deze theorie? Wie zijn deze sociologen immers om te menen dat zij gelijk hebben...

Deels geloof ik er in, bepaalde vormen van kennis geloof ik weer niet in. Als iemand verteld ja je bekken staat scheef dat ga ik even recht zetten. Dan denk ik knap maar volgens mij kan dat niet.
Ook bij andere dingen geloof ik er niet zo in, ik geloof wel dat er een kern van waarheid in zit maar volledig geloof ik het niet. Ik denk dat we daar nog te veel kennis voor missen. Dingen die we niet kunnen doorgronden. We weten hoe we er over het algemeen het beste mee om kunnen gaan en dat geloof ik dan ook maar de specifieke reden daar zijn we nog niet slim genoeg voor.

Hm ja, als het gaat om dingen die echt boven mn pet gaan (zoals de huisarts bijv) dan vertrouw ik de arts voor de volle 100% dat hij of zij dat juist heeft.

Mja, kennis toetsen aan kennis. Kan. Ik denk echter dat dat niet de bron is, maar een oorzaak. Een oorzaak van de tijd waarin wij leven waar autoriteiten geen gezag meer wordt toegekend. Politiek, kerk, rechtszaal, we zetten het allemaal op losse schroeven. En dat heeft weer alles te maken met onze geschiedenis. Want het gebeurt niet overal ter wereld namelijk.

Rood schreef:Mja, kennis toetsen aan kennis. Kan. Ik denk echter dat dat niet de bron is, maar een oorzaak. Een oorzaak van de tijd waarin wij leven waar autoriteiten geen gezag meer wordt toegekend. Politiek, kerk, rechtszaal, we zetten het allemaal op losse schroeven. En dat heeft weer alles te maken met onze geschiedenis. Want het gebeurt niet overal ter wereld namelijk.

Ik neem aan dat je gevolg bedoelt, in plaats van oorzaak? Het gebeurt inderdaad niet overal ter wereld, het gebeurt in laatmoderne samenlevingen (zoals de huidige Nederlandse samenleving). Het kiezen van kennis en het losmaken van autoriteiten zijn eigenlijk hetzelfde. Als je niet meer blindelings gelooft in autoriteiten, zul je zelf je kennis moeten kiezen. En andersom, omdat we nu allemaal meer kennis hebben, er meer kennis makkelijk beschikbaar is (zoals via internet, tv en kranten), hebben we minder vertrouwen in de autoriteiten.

Ikzelf geloof deze theorie wel. Ik geloof artsen zeker niet blindelings en ik kan me wel vinden in het voorbeeld. Ik geloof wel in de autoriteit van hoogleraren, ik neem aan dat wat zij vertellen, klopt. Wel grappig om te merken

O, ja! Uiteraard bedoelde ik gevolg, stom.

Ik merk dat ik me zelf anders gedraag trouwens. Ik ben nogal conservatief en hecht wel veel belang aan autoriteiten :-).

Wat me trouwens opvalt is dat deze samenleving vaker wél autoriteit toekent aan beroemdheden, alles en iedereen wat op televisie komt. Terwijl ik me daar juist weer tegen verzet.

Boeiende studie btw, als je met deze dingen bezig bent!

Ik geloof wel in kennis. Maar ik vind wel dat je als bijv. arts altijd moeten blijven 'updaten'.

Mijn vriend zijn huisarts is met pensioen gegaan en hij is daar +/- een half jaar geleden geweest met iets. Die dokter schreef iets voor en dan kwam het goed. Maar dat was niet zo.

Nu heeft hij een nieuwe 'jonge' arts en die zegt dat het iets heel anders is en daar heeft hij nu dus iets voor.

Bij een oudere arts heb je natuurlijk de ervaring, hij heeft veel gezien/voorgeschreven dus zal wel weten waar hij het over heeft. Maar een nieuwe arts kent nieuwe technieken etc.

Nouja heel verhaal haha. Ik geloof in kennis tot een bepaalde hoogte.

Het voorbeeld dat je noemt, daar kan ik me in vinden. Ik durf een arts niet voor de volle 100% te vertrouwen, ik moet altijd feiten onder ogen krijgen, zoals een bloedtest of röntgen-foto's, en laat me niet 'afschepen' met woorden alleen.

Ik zie dit ook als een gevolg van de ver ontwikkelde samenleving. Mensen vergaren steeds meer kennis en denken steeds dieper over dingen na. Het wordt niet voor niets gezegd dat wij, mensen, in een nieuw stadium belanden. Onze zelfreflectie is, bijvoorbeeld, ook behoorlijk toegenomen in een zeer snel tempo.

Ik zoek het ook altijd op internet/boeken op eigenlijk, mijn huidige dokter is ook niet echt geweldig dus dan vind ik het zelf wel.
Ik geloof mijn profs wel, al ben ik het niet altijd met ze eens. En vaak zoek ik daar dan weer wat over op.

Ik geloof best wel sterk in kennis. Ik kom uit een doktersgezin, dus er is mij wel met de paplepel ingegoten dat iets wetenschappelijk onderbouwd moet worden, zeker op medisch gebied.
Wanneer ik in discussie ben met iemand, zal ik ook vrij snel mijn argumenten onderbouwen door de wetenschappelijke kant er van toe te lichten. Dan sta ik sterker, gevoelsmatig.
Ironisch genoeg kan ik zelf totaal geen statistisch onderzoen doen, en deed ik alles kwalitatief, maar dat terzijde

Dat je in kennis gelooft, betekent overigens niet dat je klakkeloos alles aan moet nemen. Het is altijd goed om kritisch te zijn, júist als het wetenschap betreft, daar is wetenschap op gebaseerd.

Mag ik ook zeggen dat ik in kennis geloof maar wel met een hoop ervaring. Daarmee bedoel ik dat artsen en wetenschappen veel lezen en werken op basis van theorieen en feiten, maar dat het in de praktijk met heel veel ervaring en dingen te zien en anders te kijken toch vaak op andere conclusies uitkomen. Snap dat je aan de boeken vast moet houden maar soms zeggen ervaringen vooral op medisch gebied iets heel anders.

Het is niet zo dat ik een jonge, nieuwe arts niet vertrouw, maar de kijk die ze hebben is vaak wel anders dan een oudere arts met veel ervaring.

Cimic schreef:
Het is niet zo dat ik een jonge, nieuwe arts niet vertrouw, maar de kijk die ze hebben is vaak wel anders dan een oudere arts met veel ervaring.

Anders. Kan ook beter. Frisser. Meer gericht op nieuwe ontwikkelingen (want de medische wereld verandert constant) en daardoor misschien toch beter dan de arts die al 35 jaar dezelfde operatie uitvoert en ondertussen de sleur er in heeft. (Al zal dat ook niet snel gebeuren hoor, ook oudere artsen vernieuwen hun kennis veel).

Marin schreef:

Cimic schreef:
Het is niet zo dat ik een jonge, nieuwe arts niet vertrouw, maar de kijk die ze hebben is vaak wel anders dan een oudere arts met veel ervaring.

Anders. Kan ook beter. Frisser. Meer gericht op nieuwe ontwikkelingen (want de medische wereld verandert constant) en daardoor misschien toch beter dan de arts die al 35 jaar dezelfde operatie uitvoert en ondertussen de sleur er in heeft. (Al zal dat ook niet snel gebeuren hoor, ook oudere artsen vernieuwen hun kennis veel).

Dat vind ik ook. Ik heb het ook vooral bij artsen over of artsen.


Als een laborant mij iets wilt vertellen zou ik hem direct geloven .. Ten eerste omdat ik geen zin hem om er naar te luisteren, waarschijnlijk intereseert mij het toch niet. Dus neem ik het maar aan. En ten tweede omdat ik er helemaal niets van weet. Ik weet ook niets van ziektes etc. maar er zijn wel veel websites waar je duidelijk informatie van kunt afhalen of een soort zelf onderzoek kunt doen.

Bij chemische formules of dingen waarbij je echt moet gaan 'rekenen' haak ik gewoon af. Dus neem ik redelijk klakkeloos dingen aan.

Marin schreef:

Cimic schreef:
Het is niet zo dat ik een jonge, nieuwe arts niet vertrouw, maar de kijk die ze hebben is vaak wel anders dan een oudere arts met veel ervaring.

Anders. Kan ook beter. Frisser. Meer gericht op nieuwe ontwikkelingen (want de medische wereld verandert constant) en daardoor misschien toch beter dan de arts die al 35 jaar dezelfde operatie uitvoert en ondertussen de sleur er in heeft. (Al zal dat ook niet snel gebeuren hoor, ook oudere artsen vernieuwen hun kennis veel).

Ben ik met je eens, misschien een stukje vertrouwen wat oudere artsen op doen in hun ervaringen, maar als het altijd goed gaat waarom dan perse een nieuwe onbekente techniek toepassen, ik begrijp dat je constant aan het leren bent en dat de medische wereld vernieuwd en dat er steeds nieuwe kennis bij komt, maar vaak staat dat wel op wankele schoeven en zal uit ervaring moeten blijken of het goed gaat of niet. Dit heb je ook een nieuw middel voor kanker etc.

Of zie ik het nu te rooskleurig?

Ja, dat is het risico van innovatie. Maar daarom is wetenschappelijk onderzoek natuurlijk goed. Dat wordt niet zomaar bedacht en uitgevoerd op patienten. Daar gaat vaak jaren van onderzoek aan vooraf. Mijn vader (cardioloog, al ervaren en ruim op leeftijd) is bijvoorbeeld heel actief in het promoten van bepaalde nieuwe methoden bij andere artsen (over de hele wereld), omdat het een methode is die goed blijkt te werken na jarenlange tests, en hij nu aan andere artsen leert het toe te passen. Zo leer je constant van elkaar, jong en oud, ervaren, minder ervaren, en dat gaat gewoon rond in de medische wereld (zowel in medische wetenschappelijke journals, als in de praktijk met ervaring op zoals m'n vader anderen leert dus).

Maar ik snap je wel hoor, gevoelsmatig kies je al snel voor iemand met meer ervaring dan een groentje.

Marin schreef:

Cimic schreef:
Het is niet zo dat ik een jonge, nieuwe arts niet vertrouw, maar de kijk die ze hebben is vaak wel anders dan een oudere arts met veel ervaring.

Anders. Kan ook beter. Frisser. Meer gericht op nieuwe ontwikkelingen (want de medische wereld verandert constant) en daardoor misschien toch beter dan de arts die al 35 jaar dezelfde operatie uitvoert en ondertussen de sleur er in heeft. (Al zal dat ook niet snel gebeuren hoor, ook oudere artsen vernieuwen hun kennis veel).

+1, een arts met jarenlange ervaring kan ook zo zijn nadelen hebben, omdat hij teveel vertrouwd op zijn ervaringen..
Heb het van dichtbij gezien met mijn schoonmoeder, door haar eigen huisarts 3x weggestuurd met een kuurtje vanwege aanhoudende problemen met haar longen, wuifde het weg, schreef haar verergerde vermoeidheid toe aan ME etc.. Want tja hoe groot is nou de kans dat er echt iets is.. Zal wel gewoon gewoon een hardnekkige verkoudheid zijn..
Tot mijn schoonmoeder bij de 4de keer terugkomen bij een vervangster kwam, jonge huisarts, die het toch niet vertrouwde, en een foto liet maken van haar longen. Bleek het longkanker te zijn, en ze waren er gelukkig ruim op tijd bij, nog geen uitzaaiingen etc. Terwijl longkanker 1 van de meest dodelijke vormen van kanker is schijnbaar, omdat het vaak pas heel laat ontdekt wordt, de duidelijke kanker symptomen pas komen als het te laat is, heeft mijn schoonmoeder alleen een operatie moeten ondergaan, niet eens chemo oid.

Natuurlijk had dit bij iedere huisarts kunnen gebeuren, maar ik heb wel het idee dat oudere huisartsen tevaak vertrouwen op de 99,99% waarbij er inderdaad niks aan de hand is, omdat ze al zovaak patienten hebben met dergelijke klachten waarbij er niks aan de hand is, en dus op voorhand al die 0,01% kans dat het toch mis is uitsluiten..

Je kan het beter verwoorden dan ik Marin. Geef je geen ongelijk, de medische wetenschap zal altijd blijven leren, jong of oud. En dat is ook goed, maar voordat ze nieuwe ontwikkelingen toepassen gaan daar inderdaad jaren overheen. Maar er zijn ook technieken die men ook op mensen moet toepassen, na jaren studie dat wel om er toch beter van te worden. Het brengt toch wel enig risico met zich mee. Gevoelsmatig gaat men toch op een oudere arts af terwijl nieuwe artsen met nieuwe technieken net zo goed zijn. Ik vind de medische wereld ook erg interessant, hmmm toch maar voor een ander beroep moeten kiezen

tsja, wat is kennis. Ik weet niet hoeveel jaar terug waren we ervan overtuigd dat de aarde plat was, dat was de kennis toen. Nu weten we dat de aarde rond is en denken we dat het heelal oneindig is. Wie zegt dat we dat over 100 jaar nog zo denken? Kennis is wat dat betreft ook maar relatief

Rejoy. schreef:tsja, wat is kennis. Ik weet niet hoeveel jaar terug waren we ervan overtuigd dat de aarde plat was, dat was de kennis toen. Nu weten we dat de aarde rond is en denken we dat het heelal oneindig is. Wie zegt dat we dat over 100 jaar nog zo denken? Kennis is wat dat betreft ook maar relatief

Naast mijn eerder gezegde woordje, sluit ik me hier ook bij aan.

Een vriendin van me heeft haar scriptie geschreven over de lijstjes die er zijn over beste ziekenhuizen. Naar welke partijen mensen luisteren als het gaat om het zoeken naar het beste ziekenhuis en de beste artsen.

Conclusie: een huisarts voelt voor 60% van alle ondervraagden als de betrouwbaarste persoon om advies te geven omdat hij/zij beschikt over een goede combinatie van expertise en betrouwbaarheid.

Nou ja, dat ik vrijwel nooit een dokter bezoek, zegt eigenlijk ook al genoeg

Discordia schreef:
Conclusie: een huisarts voelt voor 60% van alle ondervraagden als de betrouwbaarste persoon om advies te geven omdat hij/zij beschikt over een goede combinatie van expertise en betrouwbaarheid.

Dit snap ik niet. Een huisarts is betrouwbaarder dan wat? Andere artsen? Dat is toch appels met peren vergelijken?

Marin schreef:

Discordia schreef:
Conclusie: een huisarts voelt voor 60% van alle ondervraagden als de betrouwbaarste persoon om advies te geven omdat hij/zij beschikt over een goede combinatie van expertise en betrouwbaarheid.

Dit snap ik niet. Een huisarts is betrouwbaarder dan wat? Andere artsen? Dat is toch appels met peren vergelijken?

Ik vind een huisarts trouwens juist helemaal niet echt betrouwbaar Juist omdat ze overal een beetje van weten...
Vertrouw bijvoorbeeld een fysiotherapeut al meer dan een huisarts, als het gaat om problemen met gewrichten, spieren etc.

AngelNyn schreef:

Marin schreef:

Discordia schreef:
Conclusie: een huisarts voelt voor 60% van alle ondervraagden als de betrouwbaarste persoon om advies te geven omdat hij/zij beschikt over een goede combinatie van expertise en betrouwbaarheid.

Dit snap ik niet. Een huisarts is betrouwbaarder dan wat? Andere artsen? Dat is toch appels met peren vergelijken?

Ik vind een huisarts trouwens juist helemaal niet echt betrouwbaar Juist omdat ze overal een beetje van weten...
Vertrouw bijvoorbeeld een fysiotherapeut al meer dan een huisarts, als het gaat om problemen met gewrichten, spieren etc.

Mensen hechten waarde aan de mening van experts, maar vooral aan de mening van mensen waar ze een goed gevoel bij hebben. Een expert in een ziekenhuis is niet per se iemand waar ook naar geluisterd wordt. Mensen verkiezen blijkbaar persoonlijke verhalen en ervaringen boven iemand die vooral de theorie kent. Daarom werken die lijstjes in bijv. Elsevier ook niet.

Marin schreef:

Discordia schreef:
Conclusie: een huisarts voelt voor 60% van alle ondervraagden als de betrouwbaarste persoon om advies te geven omdat hij/zij beschikt over een goede combinatie van expertise en betrouwbaarheid.

Dit snap ik niet. Een huisarts is betrouwbaarder dan wat? Andere artsen? Dat is toch appels met peren vergelijken?

Ik denk dat ze bedoelt dat van alle ondervraagden, 60% de huisarts opgeeft als persoon die ze het meest vertrouwen. De overige 40% zal dus een ander (familielid, partner, expert etc) meer betrouwbaar vinden.