Als je denkt dat t niet erger kan

Exogenesis schreef:Eens met Charles.

Ik denk niet dat het nodig is zo hard te 'oordelen', ook al is dat voor jezelf misschien reëel en zou jij mogelijk zo denken als je in een dergelijke situatie zit. Vergeet niet: Sanne zit in een wervelstorm van gebeurtenissen en dan komt dit er ook nog eens bij. Heel normaal dat het je dan even overstijgt.

Dat de vader het kind meer opvangt omdat hij zonder werk zit, zou mij, als moeder, behoorlijk steken. Je hebt het al zwaar te verduren gehad en dan gaat hij er ook nog eens met je kind vandoor, bij wijze van.

Dan kunnen we wel alle feiten op een rijtje zetten en zeggen 'Kop op, pick yourself up, doe er wat aan!', maar dit is zo'n gevoelskwestie, daar helpen al die oordelen en aansporingen niet aan mee.

Ik vind het heel rot voor Sanne, het moet heel moeilijk en pijnlijk zijn wanneer je partner je vlak voor de bevalling verlaat en je met alle zorgen van dien achterblijft. Maar als hij nu meer voor hun dochter gaat zorgen dan gaat hij er niet met haar kind vandoor maar gaat hij meer voor hun kind zorgen. Dat is voor Sanne natuurlijk best moeilijk om te accepteren, maar voor hun dochter betekent het meer hechting met beide ouders en die zal daar echt niet slechter van worden. Als hij er te weinig voor hun dochter is is, is het niet goed, maar als hij er meer wil/kan zijn lijkt het ook niet goed te zijn.

Sanne mag uiteraard flink balen van het feit dat haar ex straks minder kan betalen maar ik val vooral over haar reactie: Maar ik vind het heel moeilijk afhankelijk te zijn van hen/anderen. Had graag nog even van hem geprofiteerd, dan had ik hem iig nog ergens mee;). Dat komt wel een beetje over alsof ze haar ex op die manier gewoon een hak wil zetten maar goed, wellicht drukt ze zich daarmee gewoon wat ongelukkig uit.

Sanne, ik leef echt wel met je mee hoor. Maar ik weet ook hoe het is om de vader in zo'n verhaal te zijn en dat is ook best wel zwaar een verdrietig allemaal. Ik hoop dat jullie snel naar de mediator kunnen. Ik denk dat jullie daar, omwille van jullie dochter, heel veel baat bij zullen hebben, waarschijnlijk meer dan dat jij je nu kunt voorstellen.

Bolleke schreef:

sanne-84 schreef: Qua financien is het nog niet duidelijk, omdat ik nog geen toeslagen kan aanvragen omdat de scheiding nog niet is geregeld.

Bij mij heeft de scheiding 3 jaar geduurd, maar ik kreeg gewoon huur,-zorg,-kinderopvangtoeslag.

Bij mij is het nu een jaar bezig en krijg nog geen enkele toeslag ook. Zelfs geen allimentatie nog. Dus daar zit bij iedereen verschil in dan denk.

Sanne, ik snap hoe je je voelt, zit in een soort gelijke situatie. Wil je even een knuffel geven  

Lady4 schreef:
Sanne, ik leef echt wel met je mee hoor. Maar ik weet ook hoe het is om de vader in zo'n verhaal te zijn en dat is ook best wel zwaar een verdrietig allemaal. Ik hoop dat jullie snel naar de mediator kunnen. Ik denk dat jullie daar, omwille van jullie dochter, heel veel baat bij zullen hebben, waarschijnlijk meer dan dat jij je nu kunt voorstellen.

Maar de vader in jouw verhaal wil wél voor zijn kind zorgen, wil wél graag zijn kind (veel) bij hem hebben en toont wél belangstelling en interesse in zijn kind. Dat is in het verhaal van Sanne beduidend anders.

Snoes schreef:

Lady4 schreef:
Sanne, ik leef echt wel met je mee hoor. Maar ik weet ook hoe het is om de vader in zo'n verhaal te zijn en dat is ook best wel zwaar een verdrietig allemaal. Ik hoop dat jullie snel naar de mediator kunnen. Ik denk dat jullie daar, omwille van jullie dochter, heel veel baat bij zullen hebben, waarschijnlijk meer dan dat jij je nu kunt voorstellen.

Maar de vader in jouw verhaal wil wél voor zijn kind zorgen, wil wél graag zijn kind (veel) bij hem hebben en toont wél belangstelling en interesse in zijn kind. Dat is in het verhaal van Sanne beduidend anders.

Ik had steeds het idee dat hij wel degelijk voor haar wil zorgen maar dat ze er als ouders samen niet goed uit komen. Anders is het gewoon een zak.

Charles schreef:Voelen jullie je nu allemaal heel wijs en sterk enzo, nu jullie Sanne al jullie logische theoretische praatjes hebben voorgeschoteld?

Is toch logisch dat ze stevig baalt! Lijkt me vreselijk zulke zorgen te hebben bovenop de pijn van een scheiding!

Alle goedbedoelde tips kloppen vast, maar lees tussen de regels door dat Sanne's hoofd hier nu even niet naar staat.

Héél erg eens.

Bolleke zie bovenstaande. Ik weet dat t lang kan duren, maar om alles aan te kunnen vragen moet de scheiding zijn aangevraagd, en dat is hier nog niet het geval.

Lady4, we zijn al 3x bij een mediator geweest, dus we zijn er al mee bezig!
En op dit moment zie ik het wel een beetje als exogenesis. Maar dat is afhankelijk van andere factoren, oa zijn gebrek aan initiatief. Op MIJ komt het NU over alsof ie het allemaal wel best vind, en er dus voor MIJN GEVOEL goed mee wegkomt.

Fijn dat dit al loopt. Heb je het idee dat het de communicatie tussen jullie al wat ten goede komt? En je laatste zin, is dat al bespreekbaar gemaakt tijdens eens van de sessies? Dat is de plaats waar je zulke dingen kunt ventileren zonder dat het een welles-niet spelletje wordt.

Lady4 schreef:

Snoes schreef:

Lady4 schreef:
Sanne, ik leef echt wel met je mee hoor. Maar ik weet ook hoe het is om de vader in zo'n verhaal te zijn en dat is ook best wel zwaar een verdrietig allemaal. Ik hoop dat jullie snel naar de mediator kunnen. Ik denk dat jullie daar, omwille van jullie dochter, heel veel baat bij zullen hebben, waarschijnlijk meer dan dat jij je nu kunt voorstellen.

Maar de vader in jouw verhaal wil wél voor zijn kind zorgen, wil wél graag zijn kind (veel) bij hem hebben en toont wél belangstelling en interesse in zijn kind. Dat is in het verhaal van Sanne beduidend anders.

Ik had steeds het idee dat hij wel degelijk voor haar wil zorgen maar dat ze er als ouders samen niet goed uit komen. Anders is het gewoon een zak.

Willen is een groot woord in dit geval. Hij doet het wel, maar neemt ook genoegen met 4-5 dagdelen per maand. Niet echt veel dus

Lady4 schreef:Fijn dat dit al loopt. Heb je het idee dat het de communicatie tussen jullie al wat ten goede komt? En je laatste zin, is dat al bespreekbaar gemaakt tijdens eens van de sessies? Dat is de plaats waar je zulke dingen kunt ventileren zonder dat het een welles-niet spelletje wordt.

Yep daar is het de laatste gesprek over gegaan, vandaar dat de scheiding dus weer een gesprek op zich laat wachten.

Dat is inderdaad niet erg veel nee..

Susan schreef:

Charles schreef:Voelen jullie je nu allemaal heel wijs en sterk enzo, nu jullie Sanne al jullie logische theoretische praatjes hebben voorgeschoteld?

Is toch logisch dat ze stevig baalt! Lijkt me vreselijk zulke zorgen te hebben bovenop de pijn van een scheiding!

Alle goedbedoelde tips kloppen vast, maar lees tussen de regels door dat Sanne's hoofd hier nu even niet naar staat.

Héél erg eens.

Ik ook, het lijkt me vreselijk om in Sanne's situatie te zitten ik vind het helemaal niet gek dat ze hier even haar frustraties wil spuien.

sanne-84 schreef:Caro, de aanvraag is er bij ons nog niet eens... Zijn we wel mee bezig hoor, en mediator bespoedigd het nu wel, juist omdat ik er zo op zit te wachten

Je kan deze ook eenzijdig aanvragen hoor! Leuk hoor zo'n mediator, maar jij moet nu voor jezelf en je kind zorgen. En ik snap heel goed welk gevoel er bij je blijft hangen van je ex en dat je daardoor dus ook in de geldkwestie minder schappelijk naar hém bent. Hij is het ook immers op alle andere vlakken ook niet naar jou of je kind. Maar in dit geval zou ik prima voor de gesprekken en de inhoud van het convenant naar de mediator gaan, maar die aanvraag kan je wel al in gaan dienen. Dan is er niks verloren, het wordt alleen in gang gezet. Plus dat het ook nog eens als een stok achter de deur kan dienen voor hem om eindelijk eens tot actie over te gaan. 

En of dat nu allemaal heel erg eerlijk is: het is wel heel erg logisch dat je je zo voelt.