Zwangerschap & kinderen biechttopic

Artemis schreef:

Coco schreef:Ik voel mij niet nutteloos, vind kinderen opvoeden best nuttig , maar ik leer ondertussen wel Arabisch en voor een eigen onderneming, dat scheelt wellicht.

Kinderen opvoeden deed ik ook toen ik werkte, daar hoef je niet voor thuis te blijven, dat is geen dagtaak. Kinderen verzorgen is wel een dagtaak, fruithapjes, luiers, slaapjes, maar dat vind ik saai op lange termijn, en mijn kinderen zijn veel ouder dan dat.

Ik snap nooit zo goed waarom je dit altijd zo wil benadrukken.

Artemis schreef:En genieten is ook zo'n fijne mythe die iedereen in stand houdt. Je plant je voort, dat is best leuk, maar vooral hard werken en afzien, niets geen genieten. Dat komt wel een keer, maar echt niet de hele tijd.

Voor een deel mee eens en aan de andere kant totaal niet. Bij de geboorte van mijn eerste was ik echt anders en heb ik echt op een dikke vette roze wolk gezeten. Ik kon de hele wereld aan.

Dus t kan wel.

Ik vind zwanger zijn en een baby krijgen na (bijna) 3 kinderen eigenlijk nog steeds een wonder.

Mamsie schreef:

Artemis schreef:En genieten is ook zo'n fijne mythe die iedereen in stand houdt. Je plant je voort, dat is best leuk, maar vooral hard werken en afzien, niets geen genieten. Dat komt wel een keer, maar echt niet de hele tijd.

Voor een deel mee eens en aan de andere kant totaal niet. Bij de geboorte van mijn eerste was ik echt anders en heb ik echt op een dikke vette roze wolk gezeten. Ik kon de hele wereld aan.

Dus t kan wel.

De eerste vond ik ook vooral afzien, héél erg afzien. Ik heb de eerste maanden weinig genoten. Zelfs de zwangerschap was al moeilijk, de bevalling heb ik als heel heftig ervaren en de tijd erna waren echt tropenmaanden. Toen de tweede kwam bleek dat een hele andere baby te zijn. Ik ben op het moment van positief testen naar een roze wolk gestegen en daar ben ik niet meer vanaf komen. Toen heb ik wel zo ongeveer aan één stuk genoten. Meerdere keren per dag was ik me ervan bewust hoeveel geluk ik had bijvoorbeeld. Er zaten wel pittige momenten tussen, maar hoofdzakelijk was het heel erg fijn.

Luce schreef:

Artemis schreef:

Coco schreef:Ik voel mij niet nutteloos, vind kinderen opvoeden best nuttig , maar ik leer ondertussen wel Arabisch en voor een eigen onderneming, dat scheelt wellicht.

Kinderen opvoeden deed ik ook toen ik werkte, daar hoef je niet voor thuis te blijven, dat is geen dagtaak. Kinderen verzorgen is wel een dagtaak, fruithapjes, luiers, slaapjes, maar dat vind ik saai op lange termijn, en mijn kinderen zijn veel ouder dan dat.

Ik snap nooit zo goed waarom je dit altijd zo wil benadrukken.

Nee ik ook niet. Je legt het er zo dik op altijd, wat wil je bewijzen?
Ik zeg ook nergens dat je je kinderen niet opvoed als je geen thuisblijfmoeder/vader bent. En waarom z'n negatieve houding ten aanzien van genieten? Waar jij niet van geniet, kan een ander wel enorm van genieten. En prima dat jij dat saai vindt, dat wil niet zeggen dat ik mij niet nuttig maak.

Dat bedoel ik. Het een soort van superieur stellen dat je werkt en dat dat toch echt véél zinniger is dan thuis zijn met de kinderen. Kijk, dat je het type er niet voor bent, a la. Dat je het financieel geen verstandige keuze vindt snap ik ook nog, maar waarom toch elke keer even vertellen dat wat zij doen jij ook doet PLUS je werkt ook nog eens want die dagbesteding is veel te saai anders..

Jij vindt dat saai. Prima. Maar mag een ander gewoon genieten? Moet iedereen hetzelfde leven hebben als jij?

Ik geniet nu van de kleine dingen; haar gekke snoetjes, of als ze eventjes slaapt op mijn borst, heerlijk!

Vixen schreef:

Mamsie schreef:

Artemis schreef:En genieten is ook zo'n fijne mythe die iedereen in stand houdt. Je plant je voort, dat is best leuk, maar vooral hard werken en afzien, niets geen genieten. Dat komt wel een keer, maar echt niet de hele tijd.

Voor een deel mee eens en aan de andere kant totaal niet. Bij de geboorte van mijn eerste was ik echt anders en heb ik echt op een dikke vette roze wolk gezeten. Ik kon de hele wereld aan.

Dus t kan wel.

De eerste vond ik ook vooral afzien, héél erg afzien. Ik heb de eerste maanden weinig genoten. Zelfs de zwangerschap was al moeilijk, de bevalling heb ik als heel heftig ervaren en de tijd erna waren echt tropenmaanden. Toen de tweede kwam bleek dat een hele andere baby te zijn. Ik ben op het moment van positief testen naar een roze wolk gestegen en daar ben ik niet meer vanaf komen. Toen heb ik wel zo ongeveer aan één stuk genoten. Meerdere keren per dag was ik me ervan bewust hoeveel geluk ik had bijvoorbeeld. Er zaten wel pittige momenten tussen, maar hoofdzakelijk was het heel erg fijn.

Zo zie je maar, iedereen en dus ook elke baby is anders. Bij ons werd het er niet beter op bij de 2e en zeker niet bij de 3e.

Luce schreef:Ik vind zwanger zijn en een baby krijgen na (bijna) 3 kinderen eigenlijk nog steeds een wonder.

Is toch al een paar miljard keer gebeurd de afgelopen 100 jaar.

Coco schreef:

Luce schreef:

Artemis schreef:

Coco schreef:Ik voel mij niet nutteloos, vind kinderen opvoeden best nuttig , maar ik leer ondertussen wel Arabisch en voor een eigen onderneming, dat scheelt wellicht.

Kinderen opvoeden deed ik ook toen ik werkte, daar hoef je niet voor thuis te blijven, dat is geen dagtaak. Kinderen verzorgen is wel een dagtaak, fruithapjes, luiers, slaapjes, maar dat vind ik saai op lange termijn, en mijn kinderen zijn veel ouder dan dat.

Ik snap nooit zo goed waarom je dit altijd zo wil benadrukken.

Nee ik ook niet. Je legt het er zo dik op altijd, wat wil je bewijzen?
Ik zeg ook nergens dat je je kinderen niet opvoed als je geen thuisblijfmoeder/vader bent. En waarom z'n negatieve houding ten aanzien van genieten? Waar jij niet van geniet, kan een ander wel enorm van genieten. En prima dat jij dat saai vindt, dat wil niet zeggen dat ik mij niet nuttig maak.

Ik zie er gewoon tegenop dat ik straks hele dagen niets zit te doen, dat is alles. De kinderen zitten daar niet echt op te wachten, die zitten gewoon op school, dus meer opvoeden dan ik normaal doe zal ik niet opeens gaan doen. Ik vind dat niet genieten, ik vind dat dagen doorkomen, sorry, ieder z'n ding. Genieten doe ik van zulke dagen als ik daarvoor flink hard gewerkt heb. Dan is het ontspanning, maar nu heb ik niets om van te ontspannen.

Plus, als iemand dan zegt ' ja maar ik voed mijn kinderen op' ja jeetje, dat zal best, maar ik ga niet opeens beter of meer opvoeden nu ik thuis ben, daar hoef ik mijn werk niet voor te laten.

Artemis schreef:

Luce schreef:Ik vind zwanger zijn en een baby krijgen na (bijna) 3 kinderen eigenlijk nog steeds een wonder.

Is toch al een paar miljard keer gebeurd de afgelopen 100 jaar.

Zo kun je alles wel generaliseren. Lijkt mij overigens oersaai, om zo in het leven te staan.

Artemis schreef:

Luce schreef:Ik vind zwanger zijn en een baby krijgen na (bijna) 3 kinderen eigenlijk nog steeds een wonder.

Is toch al een paar miljard keer gebeurd de afgelopen 100 jaar.

ja maar ja dat maakt het voor jezelf toch niet minder bijzonder. Als je alles over 100 jaar gaat bekijken is niets bijzonder meer.

Printje schreef:

Artemis schreef:

Luce schreef:Ik vind zwanger zijn en een baby krijgen na (bijna) 3 kinderen eigenlijk nog steeds een wonder.

Is toch al een paar miljard keer gebeurd de afgelopen 100 jaar.

ja maar ja dat maakt het voor jezelf toch niet minder bijzonder. Als je alles over 100 jaar gaat bekijken is niets bijzonder meer.

Tuurlijk is dat wel bijzonder, zeker voor jezelf, en voor je meest naaste mensen. Maar verder is het geen wereldschokkend feit, niemand zal er van opkijken, er van wakker liggen, de wereld draait gewoon door. Dat bedoel ik meer.

Dat zegt toch geen mens Artemis? Ik voel mij nuttig omdat ik mij bezig houd met hun opvoeding, mijn kinderen gaan nog niet naar de basisschool. Niemand zegt dat jij je niet nutteloos mag voelen, je werk ervoor moet laten of je kinderen niet opvoedt.

Artemis schreef:

Printje schreef:

Artemis schreef:

Luce schreef:Ik vind zwanger zijn en een baby krijgen na (bijna) 3 kinderen eigenlijk nog steeds een wonder.

Is toch al een paar miljard keer gebeurd de afgelopen 100 jaar.

ja maar ja dat maakt het voor jezelf toch niet minder bijzonder. Als je alles over 100 jaar gaat bekijken is niets bijzonder meer.

Tuurlijk is dat wel bijzonder, zeker voor jezelf, en voor je meest naaste mensen. Maar verder is het geen wereldschokkend feit, niemand zal er van opkijken, er van wakker liggen, de wereld draait gewoon door. Dat bedoel ik meer.

Ow maar daarin heb je zeker helemaal gelijk.

Artemis schreef:

Coco schreef:

Luce schreef:

Artemis schreef:

Coco schreef:Ik voel mij niet nutteloos, vind kinderen opvoeden best nuttig , maar ik leer ondertussen wel Arabisch en voor een eigen onderneming, dat scheelt wellicht.

Kinderen opvoeden deed ik ook toen ik werkte, daar hoef je niet voor thuis te blijven, dat is geen dagtaak. Kinderen verzorgen is wel een dagtaak, fruithapjes, luiers, slaapjes, maar dat vind ik saai op lange termijn, en mijn kinderen zijn veel ouder dan dat.

Ik snap nooit zo goed waarom je dit altijd zo wil benadrukken.

Nee ik ook niet. Je legt het er zo dik op altijd, wat wil je bewijzen?
Ik zeg ook nergens dat je je kinderen niet opvoed als je geen thuisblijfmoeder/vader bent. En waarom z'n negatieve houding ten aanzien van genieten? Waar jij niet van geniet, kan een ander wel enorm van genieten. En prima dat jij dat saai vindt, dat wil niet zeggen dat ik mij niet nuttig maak.

Ik zie er gewoon tegenop dat ik straks hele dagen niets zit te doen, dat is alles. De kinderen zitten daar niet echt op te wachten, die zitten gewoon op school, dus meer opvoeden dan ik normaal doe zal ik niet opeens gaan doen. Ik vind dat niet genieten, ik vind dat dagen doorkomen, sorry, ieder z'n ding. Genieten doe ik van zulke dagen als ik daarvoor flink hard gewerkt heb. Dan is het ontspanning, maar nu heb ik niets om van te ontspannen.

Plus, als iemand dan zegt ' ja maar ik voed mijn kinderen op' ja jeetje, dat zal best, maar ik ga niet opeens beter of meer opvoeden nu ik thuis ben, daar hoef ik mijn werk niet voor te laten.

Drammert!
Je weet best dat de meeste hier nog kleine kinderen hebben. Ik vond 2 kleintjes thuis echt wel heftig en werken. Verschilt ook per kind. Maar nu ik er 2 op school heb en 1 thuis, ja dat is gewoon anders.

Artemis schreef:

Luce schreef:Ik vind zwanger zijn en een baby krijgen na (bijna) 3 kinderen eigenlijk nog steeds een wonder.

Is toch al een paar miljard keer gebeurd de afgelopen 100 jaar.

Nou en? Daarom maakt het het voor mij niet minder een wonder?

Ik biecht op dat ik voor 99% Pcos heb. Mijn vriend en ik zijn gisteren bij de gynaecoloog geweest en bij de echo was te zien dat mijn eierstokken vol zaten met kleine eitjes. Ik heb weinig tot geen eisprong. Mijn menstruatie komt ook niet op gang en zit ondertussen bijna op dag 60.
Volgende maand heb ik een gesprek met een fertiliteitsarts. Daar wordt dan nog bloed geprikt en het zaad van mijn vriend gecontroleerd.

Moet wel zeggen dat ik behoorlijk baal. Ik weet dat de kans groot is dat ik hopelijk volgende jaar zwanger mag zijn. Maar het hele medische traject staat me zo tegen. Moet heel eerlijk bekennen dat ik daar helemaal geen zin in heb. Ik wil niet aan de hormonen of vaker terug komen om mijn eisprong te meten. Het lijkt me allemaal zo stressvol dat ik dat er echt niet erbij wil hebben.

Waarom kan ik niet op een 'normale' manier zwanger worden? 

Biechtje pcos  Ik weet weinig te zeggen behalve dat ik het rot voor je vind! Heel veel succes volgende maand bij het zkh en hopelijk mag het voor jullie toch snel raak zijn!

Ik snap dat je baalt en dit allemaal moet verwerken, maar probeer wel te relativeren. PCOS is iets waar je tegenwoordig heel goed zwanger mee kan worden. Je hebt daarbij een beetje hulp nodig van artsen en medicijnen, maar de mogelijkheid is er wel. Volgens mij zijn er heel veel mama's hier die het hebben.
Dus natuurlijk even balen en verdrietig zijn, maar ik zou toch proberen positief dit traject in te gaan.

Het is ook heel logisch dat je hier flink van baalt. Toen bij mij geconstateerd werd dat ik PCO heb, was ik ook even flink verdrietig. Maar ik ben wel gewoon vol positieve moed het hele traject ingegaan. Niet in het negatieve blijven hangen, dat blijf je niet trekken. Veel sterkte en hopelijk lukt het met medicijnen toch om (snel) zwanger te worden.

Biechtje met PCO, wacht het nog even af. Bij mij dachten ze dit dit ook op de echo te zien. Bloedtesten spraken dit weer volledig tegen. Hoe dan ook: Niet leuk.. Sterkte.

PCOS biechtje: Ik snap ontzettend goed dat je baalt. Ik heb zelf precies hetzelfde meegemaakt en voelde me ook zo. Het gevoel van: waarom kan ik niet gewoon zwanger worden? En ook toch een knagend schuldgevoel dat het aan mij lag, al heeft mijn man dit altijd uit mijn hoofd gepraat.
Wat ik gemerkt heb is dat nadat de eerste schok voorbij was ik het wel heel fijn vond dat we na 1,5 jaar proberen eindelijk een eerlijke kans kregen om zwanger te raken. Bij mij is het trouwens ook erg succesvol gebleken; ik werd zwanger na de eerste behandeling met clomid! Ik hoop voor jou ook op zo'n succesverhaal, dat je een lang medisch traject bespaard blijft.

Biechtje met PCO: inderdaad erg vervelend om zo'n nieuws te krijgen. Je zit natuurlijk niet te wachten op zo'n medisch traject als je samen zwanger wilt worden.

Maar... trek het je niet teveel aan. Volgens mij zijn je kansen om zwanger te worden nauwelijks of niet verminderd met medische hulp. En als je eenmaal zwanger bent, is dat zo geweldig dat je dat hele traject alweer vergeten bent .