volwassen zijn/voelen

Dank je! Komt vast goed...denk ook dat er momenteel van alles op ons afkomt hoor. Het is ook niet niks wat we de afgelopen 5jr hebben meegemaakt, dat speelt ook allemaal mee denk ik wel. Ik ben wel een heel stuk rustiger en gevoeliger geworden, ook met name door de depressie. Gelukkig klim ik daar nu aardig uit!

Shopaholic schreef:Voelen jullie je nu ook anders? Ik ben nu net 26, 2 koters, ga niet meer stappen of iets. Hoorde Zaterdag heel veel dat mensen zich ook al zijn ze jong moeder 10jaar ouder.

Moet zeggen dat ik me niet zo oud voel, maar ben wel volwassener geworden of eerlijk meer een ouder. Mijn meisjes zijn me alles, en  ik kan nu ook eindelijk zeggen dat ik geniet!

Het is nu zo dat ik me anders voel als voor de meiden, maar voel me wel een ouder.

](al ziet mijn man me meer als de mama van zn kids en that's it)

Natuurlijk ben ik volwassener, heb ik meer verantwoordelijkheid ed. Maar ik ben ook nog steeds 'CCC', ik zorg dat ik de dingen doe ik leuk vind en waar ik echt van geniet. De ene keer meer dan de andere keer en hetzelfde geld voor mijn vriend. Samen tijd nemen is hier soms wat moeilijk, maar proberen we de laatste tijd echt tijd voor vrij te maken. Ik voel me completer en gelukkiger met N. erbij, maar voel me nog steeds niet ouder. Soms denk ik eigenlijk weleens, ja hoe zouden mensen nu tegen mij aankijken en kom ik nu 'volwassen' over of juist nog heel jong.

Vervelend dat jullie relatie niet lekker loopt, althans dat maak ik op uit je laatste zin. Lees net je laatste post. Vervelend dat jullie samen niet kunnen praten. Wij hebben dit ook wel, althans ik heb behoorlijk temperament waardoor alles eerst op moet laaien en daarna kunnen we rustig praten.

Wbt het stukje het zien als moeder ipv partner vind ik lastig eerlijk gezegd, wij zien elkaar nog wel als vriend/ vriendin maar ook als ouder van... Kan me wel goed voorstellen dat je een bepaald gevoel hierdoor naar elkaar mist.