Mijn vriendinnen maken zich zorgen..

Toet, wat vervelend! Gewoon dingen die jij leuk vindt, blijven doen, maar wel prioriteiten stellen. Wat wil je nou echt? Waar geniet je het meest van? En het is ook een periode die veel mensen mee maken, ik heb zelf ook die onrust gehad. Inmiddels is dat gewoon over gewaaid.

Ik herken het trouwens ook erg goed van mijn eerste studiejaren. Altijd naar alle feestjes en inderdaad naast mijn studie werkte ik ook nog op 3 verschillende plekken en probeerde ik mijn net opgebouwde vriendenkring van 30 mensen te onderhouden. Allemaal heel leuk en wild, maar als ik er nu aan terugdenk, dan word ik alleen maar heel erg moe.

Mijn ommekeer kwam toen een goede vriend van mij overleed. Ik had hem al een tijdje niet gezien, omdat ik het zo druk had met mijn o zo interessante leventje en al mijn nepvrienden (bleek later), deze vriend die ik al tien jaar kende verwaarloosde ik juist een beetje. Ik kwam in een dip terecht door zijn plotselinge overlijden en ben toen eens gaan nadenken over wat ik eigenlijk écht belangrijk vond in mijn leven en welke mensen er écht toe deden. Toen hield ik een handjevol mensen over en ik besloot veel liefde en aandacht aan hen te besteden en de rest weg te snoeien. Zo bekeek ik ook andere delen van mijn leven, mijn studie, mijn werk. Op die manier hield ik alleen de paar dingen over die ik echt de moeite waard vond en waar ik nu mijn volle aandacht aan kon besteden. Die vrienden zijn nu nog steeds vrienden, mijn studie heb ik afgemaakt en dat bijbaantje veranderde als vanzelf in een echt volwassen baan.

Misschien ook iets voor jou?

Ik probeer wel af te wegen wat ik écht belangrijk vind en in wie ik veel liefde en energie wil steken maar ik vind kan heel moeilijk een grens trekken. Ik vind al snel iets belangrijk denk ik. Dar komt ook wel weer overeen met mijn soort van 'angst' om iets te missen/ergens niet bij te horen.