Verplicht sorry zeggen (kinderen)

Hij zegt hier wel verplicht sorry, alsjeblieft en 'dankjewel (=asjewel)
Hij doet het eigenlijk altijd uit zichzelf en als hij het niet doet dan zeg ik er wat van en zegt hij het alsnog. 
Sorry weet hij nog niet zo goed wanneer dat moet en dankjewel ook niet dus meestal zegt hij asjeblieft of als ik het voorzeg zegt hij het na. Ik vind het gewoon fatsoen/beleefdheid dat hij die dingen zegt.

als hij nu wil dat iemand iets doet (meelopen met hem, iets voor hem pakken) dan zegt hij ook asjeblieft. Meestal is het dus 'asje-ieft mama' en dan pakt hij mijn hand en moet ik mee komen, hij is nu nog te klein om verder te zeggen wat hij bedoelt dus moet hij het aanwijzen. 
Als hij bij een ander (mijn ouders, visite) een hand pakt zodat iemand mee moet komen zegt hij het meestal zelf alsjeblieft kom, als hij het niet zegt dan zeg ik 'wat zeg je dan' en dan zegt hij het wel.

Paper Crown schreef:

Luce schreef:Nou nee, ik vind het zeker geen grote onzin. Sommige dingen doe je gewoon omdat het dan met z'n allen prettiger leven is dus daar hoort sorry zeggen af en toe ook bij. Ik zou het bijzonder vreemd vinden als iemand per ongeluk op mijn tenen zou gaan staan en niet even sorry zegt. Dus ik leer mijn kinderen ook dat ze in dat soort gevallen gewoon even sorry zeggen. 

Bij een flinke ruzie lijkt het me anders, maar dan vind ik het ook een kwestie van uitpraten en uitleggen en in andermans schoenen verplaatsen. Meestal kom je dan ook wel uit op sorry zeggen lijkt me. Maar ik vind dat minder een verplichting ofzo.

Eens.

Ook eens!

Wij maken er thuis nu wel eens grapjes over dat mijn moeder vroeger altijd na een ruzie zei 'ik heb nog geen sorry gehoord!' en dan zeiden wij schoorvoetend sorry en dan zei zij weer 'ja, daar heb ik niets aan! Zeg het nog maar eens als je het meent!'.

Ik vind dat je dan ook wel een beetje je doel voorbij schiet, en heb daar ook echt geen fijne herinneringen aan (ondanks dat ik er nu om kan lachen). Soms was ik echt nog heel boos, en vond ik het ook echt onredelijk dat ík sorry moest zeggen, terwijl zíj in mijn ogen degene was die het moest zeggen. Wat dat betreft zou ik het dan ook niet eisen. Maar hij krijgt straks wel de leeftijd dat hij nog moet leren sorry zeggen, en dan zou ik hem wel uitleggen dat je sorry zegt als je iemand pijn hebt gedaan. Ik zou dit alleen niet doortrekken tot zijn 16e ofzo, ik ga er van uit dat hij dan wel sorry kan zeggen in een situatie waarin dat gepast is

Ik probeer liever hem zelf iets te laten bedenken om het weer goed te maken, maar als dat niet lukt vraag ik hem sorry te zeggen.

Luce schreef:Ja, dat heb ik eigenlijk ook met dankjewel. Mijn zoon krijgt elke keer als we bij de bakker zijn iets lekkers. Dan is het toch normaal dat je even 'dankjewel' zegt? Ookal meent hij er niks van, dat maakt mij niet uit. Ik vind het gewoon een vorm van beleefdheid. Dus ik zeg wel eens 'Wat zeg je dan?'. Ik vind gewoon dat hij dat soort dingen moet leren. Ik zal het nooit in het extreme trekken, maar dit zijn toch wel dingen die ik belangrijk vind.

Jep eens.
Ook over het sorry stukje.

We zijn N. nu actief wat beleefdheidsvormen aan het leren. Als ze eerder wilde dat ik iets voor haar pakte bijvoorbeeld dan was het "Mama pakken" dus nu zijn we aan het leren dat ze dan moet zeggen "Wil je dit pakken, mama?" of "Wil je me helpen, mama?" Dat gaat al erg goed en ze is nu ook bezig met alsjeblieft en dankjewel bij iets aangeven of iets krijgen. Ook zegt ze "Gezondheid" als er iemand niest.

Sorry is hier gelukkig nog niet echt aan de orde geweest. Pas had ze in een winkel iets stuk gegooid en toen moest ze van mij wel meelopen naar iemand die daar werkt om het te geven en te vragen of we het moesten betalen. Ze hoeft dan nog niks te zeggen of doen, daar is ze nog wel erg klein voor vind ik. Maar het meelopen alleen al maakte indruk gelukkig.

Wat praat jouw dochter dan al goed Novalee. Bij Kian is het nog vaak alleen maar woordjes en steeds meer korte zinnetjes. Maar ik hoor vaak 'pakken', 'hebben' enz.
Dank je wel zegt hij trouwens wel heel vaak, alle is dat niet echt verstaanbaar voor een ander, hij zegt 'kaku'.

Ja, ze praat inderdaad al best goed. Ze praat eigenlijk de hele dag door, alles wordt benoemd. Heel leuk, maar soms ook wel vermoeiend  Nu moet ik er wel bijzeggen dat niet alles voor buitenstaanders even duidelijk is hoor, ik versta haar het beste. Maar ze heeft een brede woordenschat, ze onthoudt heel veel. Zoals vandaag wist ze wat een hoeslaken was terwijl ik dat vorige week misschien één keer benoemd heb. Volgens mij weet mijn vriend geen eens wat een hoeslaken is 

Waarom zou je trouwens leren om gezondheid te zeggen als iemand niest? Doe je dit zelf ook als iemand niest? Ik zeg dit zelf nooit en hoor het gelukkig ook maar amper in mijn omgeving. Die keer dat iemand het zegt vind ik het altijd zo overdreven: het is maar een nies en heeft voor mijn gevoel vaak niet echt iets met mijn gezondheid te maken want meestal is het 1 of 3x niezen en dan weer dagen/weken niet.

Ja ik vind het erg belangrijk dat R sorry zegt, maar ook een hand geven, degene aankijken en zeggen waarom je sorry zegt. ( dit doe ik hetzelfde in de klas)

Moeten kinderen in jouw klas verplicht sorry zeggen?

rapa nui schreef:Waarom zou je trouwens leren om gezondheid te zeggen als iemand niest? Doe je dit zelf ook als iemand niest? Ik zeg dit zelf nooit en hoor het gelukkig ook maar amper in mijn omgeving. Die keer dat iemand het zegt vind ik het altijd zo overdreven: het is maar een nies en heeft voor mijn gevoel vaak niet echt iets met mijn gezondheid te maken want meestal is het 1 of 3x niezen en dan weer dagen/weken niet.

Ik zeg altijd gezondheid als iemand niest. Dat wordt ook altijd tegen mij gezegd als ik nies. Mijn dochter hoeft het niet te zeggen, maar ze hoort het van mij. Dus nu zegt zij het ook altijd. Ik vind het wel netjes eigenlijk.

Liadan schreef:Moeten kinderen in jouw klas verplicht sorry zeggen?

Ja vind je dat raar dan? Heeft toch gewoon te maken met normen en waarden.

Voorbeeld: een kind bekrast een tekening van een ander. Ik neem ze allebei bij me, vraag hoe het zit etc etc. Vraag de 'dader' of hij/zij het zelf fijn zou vinden.. nee dat vinden ze zelf natuurlikj niet fijn. Dus hoe zou je het nu oplossen? Sorry zeggen en samen een nieuwe tekening maken.

Dus kind moet een hand geven, elkaar aankijken en sorry zeggen ( met reden erbij) een 'sorry' alleen vind ik eigenlijk vaak niet voldoende omdat ze heel goed weten waarom ze sorry moeten zeggen.


Edit; ik denk dat iedere juf haar kinderen 'verplicht' sorry te zeggen. Zou ook niet weten waarom niet.

Ja, dat vind ik eigenlijk raar ja. Ik weet niet hoe dat bij Y. in de klas gaat hoor, misschien ook wel zo, ik zal het eens aan haar vragen. 
Maar ik vind verplicht sorry zeggen helemaal niks omdat het dan vanuit jou komt en niet vanuit het kind. Misschien heeft het kind er wel geen spijt van en dan moet het toch sorry zeggen en ook nog met een reden komen waar het niet achter staat.
Een eigen oplossing laten bedenken vind ik overigens wel een goed idee.
Maar nee, verplicht sorry laten zeggen heeft voor mij niks te maken met normen en waarden.

Liadan, ik laat het ze ook eerst uitleggen, soms is het dan idd zo dat ik snap hoe het kind gedacht heeft en dan hoeft er niet altijd sorry gezegd te worden. Maar wanneer er expres torens omgegooid worden, andere tekeningen bekrast worden dat vind ik gewoon stout, na de uitleg van het kind en het aandragen van een eigen oplossing moeten ze wel altijd sorry zeggen. Een toren van een ander omgooien mag gewoon niet. 

Het is dus niet helemaal zo zwart/wit natuurlijk maar doorgaans moeten ze wel gewoon sorry zeggen.

Ik snap het  .

Ik vind spijt betuigen in het algemeen belangrijker dan het woordje sorry. Ik vind het vaak zo gekunsteld, zo nep. Ik heb veel meer aan een knuffel, een kusje, een ´ik vind jou lief´ na een driftbui of als ze helpt als ze het zeeppompje kapot heeft gegooid op de grond nadat ze me verschrikt aan heeft gekeken.

rapa nui schreef:Waarom zou je trouwens leren om gezondheid te zeggen als iemand niest? Doe je dit zelf ook als iemand niest? Ik zeg dit zelf nooit en hoor het gelukkig ook maar amper in mijn omgeving. Die keer dat iemand het zegt vind ik het altijd zo overdreven: het is maar een nies en heeft voor mijn gevoel vaak niet echt iets met mijn gezondheid te maken want meestal is het 1 of 3x niezen en dan weer dagen/weken niet.

Oh, dat hebben we haar ook niet bewust geleerd, dat heeft ze zelf opgepikt. We zeggen het zelf wel vaak tegen elkaar en vriend heeft hooikoorts dus ze heeft veel voorbeelden gehad, haha! Ik vind het wel netjes om te zeggen maar ik weet ook niet of ik het haar anders heel bewust had geleerd. Niet op deze leeftijd al, in elk geval.