Daten

Wat is dat voor jou? Is 't tijdverdrijf? One night stands? Is 't de aanloop tot een relatie? En wanneer is het dan een relatie? Wanneer ben je uitgedate?

Ik had 't er met een vriendin over, dat wij niet zo goed zijn in daten en series als Sex and the City ook niet meehelpen, omdat wij zulke levens niet leiden. Letterlijk elke week een date en meer niet... In mijn ogen is daten elkaar leren kennen en daten stopt wanneer 't toch niet klikt, als de seks tegenvalt of wanneer 't een relatie wordt. Maar wanneer wordt 't een relatie? Moet je officieel gevraagd worden? "Wil je verkering?" Is er een norm? Na 6 dates en seks, zit je in een relatie...

Wat denk jij?

De beste tip die ik je kan geven is hoe m'n vriend daten zag: Gewoon een leuk tijdverdrijf. Je komt de deur uit, je hebt de mogelijkheid om dat ene restaurant/bar/activiteit eens te proberen in het gezelschap van iemand die óf leuk is, óf niet, en dan heb je iig geen avond op de bank gezeten. En als je er echt een relatie mee vindt, is dat super leuk. Ik bedoel, dat is natuurlijk (on)bewust altijd wel het grote doel, maar ik denk dat het heel erg scheelt als je niet van elke date direct gaat denken of het de partner van je leven kan zijn (deed ik wel hoor, ik ben daar heel slecht in, dat los laten, maar het had me een hoop frustratie en energie gescheeld als ik dat los had gelaten)

Ik merk dat ik de grens daten/relatie heel moeilijk vind. Het daten zelf vind ik heel leuk maar wanneer het nou een relatie is vind ik heel moeilijk.

Dat vond ik ook héél lastig. Mijn vriend en ik hebben eerst 6 weken (veel) dates gehad alvorens we een koppel werden. Maar tijdens onze dates zoenden we ook, liepen we hand in hand, spraken we bij één van ons thuis af (we woonden beiden nog thuis), leerden we elkaars ouders al kennen etc etc. Eigenlijk deden we alles wat een koppel ook doet, behalve dus dat het woord "relatie" er niet aanhing. Uiteindelijk heeft hij mij na 6 weken daten gevraagd of het niet leuker zou zijn als ik officieel zijn vriendin zou zijn.

Ik heb nog nooit gedate zonder dat daar een relatie op volgde.. En ik weet niet of daar nu deze smiley bij hoort   of deze  

Marin schreef:De beste tip die ik je kan geven is hoe m'n vriend daten zag: Gewoon een leuk tijdverdrijf. Je komt de deur uit, je hebt de mogelijkheid om dat ene restaurant/bar/activiteit eens te proberen in het gezelschap van iemand die óf leuk is, óf niet, en dan heb je iig geen avond op de bank gezeten. En als je er echt een relatie mee vindt, is dat super leuk. Ik bedoel, dat is natuurlijk (on)bewust altijd wel het grote doel, maar ik denk dat het heel erg scheelt als je niet van elke date direct gaat denken of het de partner van je leven kan zijn (deed ik wel hoor, ik ben daar heel slecht in, dat los laten, maar het had me een hoop frustratie en energie gescheeld als ik dat los had gelaten)

 Sow he, bij mij gaat er ineens een lampje branden! Ik zie dates ook zoals jij ze zag Marin.
Maar ik zie dates inderdaad wel als een aanloop naar een relatie. Mocht het niet klikken, dan is dat jammer. En is het over/klaar. Mocht het wel klikken, dan date je nog verder. Inderdaad wanneer wordt het een relatie? Wanneer moet/kun je benoemen je iemand wel leuker vind dan leuk?

Daten vind ik iets heel anders dan een one night stand regwlen.
Bij daten gaat het om iemand beter te leren kennen en daar misschien iets uit op te bouwen.
Als ik een one night stand wil dan sleur ik wel iemand uit de kroeg en dan hoef ik daar niet veel meer van te weten.

Fayebella schreef:

Marin schreef:De beste tip die ik je kan geven is hoe m'n vriend daten zag: Gewoon een leuk tijdverdrijf. Je komt de deur uit, je hebt de mogelijkheid om dat ene restaurant/bar/activiteit eens te proberen in het gezelschap van iemand die óf leuk is, óf niet, en dan heb je iig geen avond op de bank gezeten. En als je er echt een relatie mee vindt, is dat super leuk. Ik bedoel, dat is natuurlijk (on)bewust altijd wel het grote doel, maar ik denk dat het heel erg scheelt als je niet van elke date direct gaat denken of het de partner van je leven kan zijn (deed ik wel hoor, ik ben daar heel slecht in, dat los laten, maar het had me een hoop frustratie en energie gescheeld als ik dat los had gelaten)

 Sow he, bij mij gaat er ineens een lampje branden! Ik zie dates ook zoals jij ze zag Marin.

Ja en eigenlijk is dat best zonde van je energie. Ik was ook wel erg hoor, dan ging ik me al helemaal voorstellen hoe ik in zo'n familie en vriendengroep zou liggen. Moet je niet doen. Zonde van de tijd. Dat komt wel als het echt zover is. Maar ik denk dat dat ook wel vrij vrouw eigen is.

Wanneer je met iemand date, dan maak je leuke afspraakjes en praat je veel met elkaar om elkaar beter te leren kennen. Het kan zijn dat je gedurende de dates erachter komt dat je de ander leuk vindt, dan zoen je met elkaar en ga je eventueel met elkaar naar bed.

Een relatie is het wanneer je er allebei over eens bent dat je exclusief voor elkaar kiest. Wanneer je een serieuze toekomst samen ziet. Voor mij is er ook altijd wel een moment geweest dat je dit dan samen concreet benoemd. Vanaf die datum heb je een relatie samen/verkering.

Een one night stand gaat om de seks. Het kan zijn dat er meer uitgroeit, maar in eerste instantie heb je een one night stand omdat je fysieke aantrekkingskracht voelt bij de ander en that's it. Het kan ook best gezellig zijn met de ander, maar op zo'n one night stand is het ongepast om ineens grote verwachtingen te hebben van de ander. Dit kan wel groeien natuurlijk, maar dan noem ik het weer daten/elkaar beter leren kennen en daaruit kan eventueel weer een relatie ontstaan.

Maar je weet toch niet altijd of het een one-night-stand is, of zeg je dat er ook altijd bij? Het kan best zijn dat je na een eerste date, of in elk geval al snel bij elkaar in bed belandt en dan weet je niet altijd hoe het daarna verder gaat. Daar kan ook nog best iets moois uitgroeien.

Ik heb een paar one night stands gehad in mijn leven, die mannen duikelde ik op in de kroeg, het was erg duidelijk dat het alleen spannend was en dat het verder weinig om het lijf had (letterlijk en figuurlijk, haha!) Op die momenten wist ik wel zekr dat het om een one night stand ging en dus niet meer dan dat.

Ik dook op de tweede date met m'n vriend het bed in, en hoewel ik 'm wel echt heel erg leuk vond, was het voor hetzelfde geld bij een ONS gebleven, omdat hij het zo had gezien. Die grens is natuurlijk niet altijd heel erg duidelijk. Ik heb ook wel eens een echte ONS gehad, maar stel die kerel bleek mij toch wel heel erg leuk te vinden (het was een studiegenootje dus ik zag 'm vaker), dan had het ook wel iets kunnen worden. Soms is die grens gewoon vager.

Marin schreef:

Fayebella schreef:

Marin schreef:De beste tip die ik je kan geven is hoe m'n vriend daten zag: Gewoon een leuk tijdverdrijf. Je komt de deur uit, je hebt de mogelijkheid om dat ene restaurant/bar/activiteit eens te proberen in het gezelschap van iemand die óf leuk is, óf niet, en dan heb je iig geen avond op de bank gezeten. En als je er echt een relatie mee vindt, is dat super leuk. Ik bedoel, dat is natuurlijk (on)bewust altijd wel het grote doel, maar ik denk dat het heel erg scheelt als je niet van elke date direct gaat denken of het de partner van je leven kan zijn (deed ik wel hoor, ik ben daar heel slecht in, dat los laten, maar het had me een hoop frustratie en energie gescheeld als ik dat los had gelaten)

 Sow he, bij mij gaat er ineens een lampje branden! Ik zie dates ook zoals jij ze zag Marin.

Ja en eigenlijk is dat best zonde van je energie. Ik was ook wel erg hoor, dan ging ik me al helemaal voorstellen hoe ik in zo'n familie en vriendengroep zou liggen. Moet je niet doen. Zonde van de tijd. Dat komt wel als het echt zover is. Maar ik denk dat dat ook wel vrij vrouw eigen is.

 Ik denk inderdaad ook dat dat vrij eigen is aan het vrouw zijn. Ik heb meestal na een paar dates en ik vind hem leuk, dat ik wel ga nadenken hoe ons leven samen zou zijn. En dat kost inderdaad veel tijd (en veel pijn....)

Aan daten zelf vind ik niet zoveel aan. In mijn hele leven heb ik slechts twee keer echt gedate, maar ik vond er echt niets aan. Net als ik datingssites niets aan vind.

Voor mij is het dan al een 'date' als ik gewoon gezellig met iemand in huis zit en gezellig kan kletsen. Beetje aftasten, beetje knuffelen, vingervrijen (nee, geen seks. Maar handjes vasthouden en beetje aaien:laughcry:), zoenen.

One Night Stands vallen bij mij niet onder daten, die vallen bij mij onder lustige seks.

Ik snap nooit zo goed waarom mensen krampachtig doen over daten. Ik heb me kostelijk vermaakt in mijn vrijgezelle periode. Ging heerlijk met mannen uit, liet me meenemen naar restaurants, lekker wat drinken aan een bar en maar ouwehoeren en lachen en lol hebben. Je moet er gewoon niet zoveel druk achter leggen, het allemaal niet zo serieus nemen, of bang zijn om niet leuk genoeg te worden bevonden. Je kunt er ook de lol van inzien en gewoon een leuke dag samen met iemand hebben. Op die manier sta je open voor een nieuwe relatie, zonder dat er iets van afhangt. Als je eigenwaarde sowieso al hoog is, dan heb je weinig te verliezen, dat hangt dan niet af van de waardering van anderen.

Op die manier heb ik heel wat mannen afgewezen, maar uiteindelijk heb ik wel de leukste ertussen uit weten te pikken  

Ik heb er niet zo'n ervaring in. Ik heb 1 date gehad via een datingsite. Na 3 dates merkte ik dat het gevoel er niet was. Hij was leuk en lief maar daar hield het echt bij op.
Wel nog een poosje leuk contact gehad.

Tja en mijn vriend. Ik kon hem al gezien we samen de communie hebben gedaan. Via facebook weer na jaren in contact gekomen. 1 avondje uit gehad samen op zijn verzoek en dat zat meteen goed. Dat gevoel vergeet ik nooit meer.
Hij is ook blijven slapen die avond en ook niet meer weg gegaan.
We waren beide op slag verliefd en die week is het ook over gegaan in een relatie.

Ik denk niet dat je er een bepaald ritme in moet vast hangen. Gewoon gaan en kijken hoe het balletje rolt.

Stuiterbal schreef:

Ik denk niet dat je er een bepaald ritme in moet vast hangen. Gewoon gaan en kijken hoe het balletje rolt.

 Of stuitert 

Tabbert schreef:

Stuiterbal schreef:

Ik denk niet dat je er een bepaald ritme in moet vast hangen. Gewoon gaan en kijken hoe het balletje rolt.

 Of stuitert 

 

Ik heb nooit veel dates gehad eigenlijk. Meestal kreeg ik wat met jongens waar ik al bevriend mee was.

De laatste date die ik heb gehad voelde echt als een soort sollicitatiegesprek (met mijn vriend heb ik nooit gedate)

Ik vond daten altijd heel leuk!
Zag het gewoon als iets leuks doen, en als een gezellige tijd met de persoon in kwestie. Soms werd diegene erg leuk, en werd het wat. En soms had ik er na een paar dates geen zin meer in en hielden we het daarbij. Mijn vriend en ik gingen beide ook met die intentie op date, maar dat werd al snel dus meer haha.

Poubelle schreef:Daten vind ik iets heel anders dan een one night stand regwlen.
Bij daten gaat het om iemand beter te leren kennen en daar misschien iets uit op te bouwen.
Als ik een one night stand wil dan sleur ik wel iemand uit de kroeg en dan hoef ik daar niet veel meer van te weten.

Precies dit. Van een one night stand hoef ik daarna ook niks meer te horen haha. En als ik serieus interesse heb in een jongen duik ik er niet zomaar mee in bed.

Ik probeer daten steeds meer te zien als een leuke avond/middag en niet zozeer dat ik meteen vooruit denk. Dat deed ik voorheen wel vrij veel. Voor mij is daten niet automatisch een opstapje naar een relatie, soms is er een klik en doe je daar wat mee, maar is het gevoel er verder niet genoeg.
Ik heb ook weleens een vriendschappelijke klik gehad en dat is nu een goeie vriend van mij geworden.

Ik heb al heel lang niet meer het gevoel gehad dat er bij daten een relatie uit zou komen, dus ik weet niet zo goed wanneer ik het dan een relatie zou noemen.

Ik ben langzaamaan weer een klein beetje, heel voorzichtig, aan het daten en om me heen aan het kijken. Ik probeer er niet teveel druk achter te leggen, maar merk dat ik toch teveel hoop op een leuke man in mijn leven en teveel bezig ben met de toekomst.
Ik moet dus nog even leren om er wat relaxter mee om te gaan, en niet meteen op zoek te gaan naar een man om mee te trouwen, bij wijze van spreken.

One-nightstands zie ik sowieso niet meer zitten. Wel gedaan toen ik van mijn 20e tot 23e vrijgezel ben geweest, maar op de een of andere manier vind ik dat nu een beetje een onvolwassen iets...