Karakter

Ik weet niet zo goed wat ik in het onderwerp moet zetten, maar dit vraag ik me eigenlijk al heel lang en vaak af.

Ieder mens heeft met de geboorte karaktereigenschappen meegekregen en dat karakter wordt gedeeltelijk nog gevormd tijdens de opvoeding (en ook daarna natuurlijk). Sommige mensen hebben veel eigenschappen meegekregen die als positief worden gezien, andere mensen hebben de 'pech' dat ze veel eigenschappen mee hebben gekregen die in de samenleving als negatief worden bestempeld. Zo zijn er bijvoorbeeld mensen/kinderen die weinig discipline hebben, of weinig doorzettingsvermogen. Dan kan men bijvoorbeeld kwaad worden op dat kind/die volwassene dat hij of zij niet haar best doet of iets dergelijks. Maar, nu komt mijn punt (!), daar kan die persoon eigenlijk toch helemaal niks aandoen? Als hij of zij dat niet heeft meegekregen en ook niet de mogelijkheden om het te ontwikkelen, dan is dat toch niet zijn of haar schuld? Waarom wordt een bepaald persoon in een bepaalde situatie dan zo snel als verkeerd/minder/slechter gezien?

Snappen jullie wat ik me afvraag?

Ik snap wat je bedoelt. Maar ik denk dat er verwacht wordt dat iedereen die zwakkere/negatieve eigenschappen blijft ontwikkelen en verbeteren. Er komt geen punt in je leven dat die eigenschappen helemaal 'klaar' zijn en er niks meer aan veranderd kan worden. Iedereen heeft negatieve eigenschappen die wel degelijk verbeterd kunnen worden en je wordt verwacht daar je hele leven aan te blijven werken. Op je werk, in je relatie, etc. Niemand zegt tegen zijn baas; Ja, ik ben nou eenmaal traag, dus kom ik elke ochtend te laat. Nee, dan wordt er verwacht dat je daar iets aan doet en wordt dat als slechter gezien. En dat geldt naar mijn idee voor zowel volwassenen als kinderen, je bent nooit uitontwikkeld.

Ik snap je vraag! 

Niet iedereen krijgt hetzelfde gereedschap mee, maar toch blijft het ieders verantwoordelijkheid om zelf iets van z'n leven te maken. In elk geval vind ik dat je dat moet proberen. Als dat niet lukt vind ik mensen niet perse minder waard of zwak, dan zie ik dat inderdaad meer als pech.

Als iemand het niet eens probeert en niet open naar zichzelf durft te kijken en dingen zou willen veranderen die binnen zijn of haar macht en mogelijkheden liggen, vind ik dat wel een beetje zwak ja.

Je karakter kun je niet veranderen, maar je kunt wel aan jezelf werken en er beter mee leren om te gaan. Ik denk dus zeker wel dat een kind met de juiste begeleiding meer doorzettingsvermogen kan leren krijgen. Boos worden heeft geen zin, maar het is niet per se iets waar niets aan gedaan kan worden. De mogelijkheid om het bij te schaven is er dus wel, en ik denk dat mensen vooral geïrriteerd raken omdat wel van je verwacht wordt dat je aan je mindere eigenschappen werkt. Dus in dat opzicht snap ik 'm zeker wel.

Ik heb echt een schijtkarakter op een aantal punten, en ben ook keihard met mezelf aan de slag gegaan. Daardoor kan ik nu beter met bepaalde situaties omgaan, waar ik anders in m'n negatieve patroon zou vervallen.

Ik snap wat je bedoelt, maar ik heb dan meestal iets van - je werkt (zeker ook in je jeugd) aan je zwakke punten, helemaal als het andere irriteert.

Ik vind het ook wel een belangrijk verschil tussen iets niet kunnen en je best niet doen.
Ik ben super rommelig en ik zeg dan ook wel eerlijk dat ik er mijn best ook niet echt voor doe om dat te veranderen. Maar wie weet als ik samen woon dat ik het een paar keer naar mijn hoofd geslingerd krijg en ik er wat aan ga werken.
Geen enkel mens zal ooit perfect worden, maar er is altijd ruimte voor verbetering.

Jullie hebben gelijk en het is natuurlijk ook terecht dat er verwacht wordt dat mensen aan hun ontwikkeling blijven werken en dat men het probeert. Maar als je de kracht om het te proberen ook niet hebt? Daar kan je dan toch eigenlijk ook niks aan doen?

Misschien ligt het ook deels aan hoe ermee om wordt gegaan. Ik bedoel, in mijn klas vroeger werd de leraar vaak boos op een jongen die gewoon niet zijn best deed. Maar misschien kon hij dat gewoon niet? Hij kan er toch niks aan doen dat hij dat gewoon niet in zich heeft? En als je het niet hebt om je te kunnen ontwikkelen, dan kan je daar toch ook niks aan doen?

Hiermee wil ik overigens niet zeggen dat ik het zomaar goedkeur als mensen zich niet willen ontwikkelen en niet hun best doen, maar ik vraag me dan wel af waarom ik dat eigenlijk 'afkeur' ("want misschien kan hij of zij er ook niks aan doen!").

Of iets een goede of een slechte karaktereigenschap is, ligt helemaal aan hoe de omgeving en de persoon zelf de karaktertrek interpreteren. Aan de ene kant kan iemand die chaotisch is negatief worden beoordeeld, omdat hij snel dingen kwijtraakt, aan de andere kant is zo'n persoon misschien lekker nonchalant en maakt hij zich niet snel ergens druk om. Je kunt niet echt stellen dat iemand zijn karakter helemaal fout is, al wordt agressie en een gebrek aan empathie toch wel erg laag gewaardeerd in onze huidige maatschappij, maar wie weet is zo'n agressief persoon juist weer handig wanneer je ineens als land in een oorlog verzeild raakt. Je weet maar nooit.

Vaak verwarren mensen 'zichzelf ontwikkelen' met 'zich aanpassen aan de sociale normen van de moderne maatschappij', zelf probeer ik vooral mezelf te zijn en me niet al teveel aan te passen, wanneer dit niet strikt noodzakelijk is.

Ik zie een karakter ook niet als iets dat na een bepaalde periode in combinatie met inherente eigenschappen stil staat. Ik zie het als iets dynamisch waarin elke dag wel weer iets kleins aangepast wordt. Als ik mezelf vergelijk met vijftien jaar terug heb ik een gedeeltelijk ander karakter gekregen. Over de jaren heen heb ik ook meerdere persoonlijkheidstesten gedaan (niets ernstigs hoor, gewoon voor mijn werk) en elke keer waren daar toch kleine veranderingen in zichtbaar die ik ook bij mezelf herkende.

Karakter: Uit het Grieks: ‘charasoo’ (stempel of inkerving). De kenmerken die bij een bepaalde persoon horen. Het begrip karakter duidt op min of meer onveranderbare, stabiele eigenschappen.

Ik denk trouwens niet dat alles maakbaar is en dat wanneer je maar hard genoeg werkt ieder persoon mogelijkerwijs een opgeruimde en zonnige persoonlijkheid kan worden. Iedereen die zware depressies kent binnen de familie, inclusief zelfdodingen kan dit beamen, evenals andere ernstige psychische afwijkingen, zoals psychoses, waanideeën, angsten etc. Ik vind het nogal aanmatigend om dan te zeggen: 'nou gewoon lekker positief denken, lekker vroeg naar bed en dan met goede zin weer op', voor sommige mensen helpt al dat gezellige 'gewerk aan zichzelf' geen ene kloot.

Ik ben het er mee eens dat je in ieder geval aan bepaalde karaktereigenschappen kunt werken. Tot een bepaalde hoogte.. Daarna is het denk ik de kunst dat je het leven zo gaat inplannen, dat het voor jou geschikt is. Zo zou iemand die geen doorzettingsvermogen heeft beter een simpel baantje kunnen nemen, waarbij er niet te veel van hem gevraagd wordt.

Ik ben bijvoorbeeld ongeduldig. Probeer het wel te onderdrukken, maar dat lukt niet altijd  . Ik zou dus ook geen baan zoeken waarbij dit heel erg op de proef wordt gesteld. Daar word ik niet gelukkig van. Zo kies ik ook mijn hobby's uit bijvoorbeeld.

Engelse Drop schreef:Karakter: Uit het Grieks: ‘charasoo’ (stempel of inkerving). De kenmerken die bij een bepaalde persoon horen. Het begrip karakter duidt op min of meer onveranderbare, stabiele eigenschappen.

Bij karakter gaat het inderdaad om stabiele eigenschappen, waarmee bedoeld wordt dat het niet fluctueert van moment tot moment, zoals emoties. Het betekent niet dat het rotsvaste, volledig onveranderbare eigenschappen zijn. Bij karakter gaat het meer om predisposities, niet zozeer om onveranderlijke kenmerken. Mensen met een sensation seeking personality hebben meer dan gemiddeld de neiging om spanning op te zoeken. Dat betekent niet dat zij gedoemd zijn om van een cliff af te springen en aan rijdende treinen te gaan hangen, zij voelen zich alleen meer dan gemiddeld aangetrokken tot spannende dingen. Die sensation seeking personality is een stabiele eigenschap, die nauwelijks beïnvloedbaar is. Het gedrag dat daaruit voortkomt is echter wel te beïnvloeden. Ondanks dat je bepaalde neigingen hebt, kun je ervoor kiezen om je daar niet naar te gedragen.