Bekkenklachten (1e en 2e zwangerschap)

Meiden die bij de eerste zwangerschap bekkenklachten hadden hoe was dat bij de tweede/derde zwangerschap? Kreeg je ook bekkenklachten en begon dat bij dezelfde week als bij je eerste zwangerschap of begon het eerder of later?

Bij S. kreeg ik rond 15 weken al klachten en met 23 weken zat ik volledig in de ziektewet omdat ik bijna niet meer kon lopen. Ik wil dit eigenlijk absoluut niet weer. Dinsdag wil ik ook een speciale fysiotherapeut die gespecialiseerd is in bekkenklachten bellen voor alvast een afspraak. Hopelijk dat dat helpt en hij me alvast oefeningen kan geven.

En wat hebben jullie gedaan om zo min mogelijk pijn te voelen?

Wat heftig Razz, dat je er zo erg last van had bij je eerste! Voel je nu al iets?

Ik had bij Tomas pas bij 36 weken last (ben met 38 weken bevallen). Bij deze zwangerschap al met een week of 7. Tot ongeveer 18 weken last gehad en toen was het plotseling over. Toevallig doet mijn bekken vandaag weer even pijn.

Ik weet niet zo goed welke dingen helpen als je al pijn hebt, maar om pijn te voorkomen kun je beter zo min mogelijk tillen, bukken en lang in dezelfde houding staan of zitten. Dat zal de fysio je vast ook al verteld hebben, daar ben je toen ook geweest denk ik? Ik heb ook een fysio die gespecialiseerd is in bekkenklachten.

Yes hier ook! Bij de 2e echt heel vroeg, 8 a 9 weken zwamgerschap al. Ik kreeg wel fysio en bet advies was zo min mogelijk doen, maar probeer dat maar eens met een peuter!

Wat goed dat je een bekkentherapeut inschakelt. Ik hoop dat je hier wat aan gaat hebben. Heb je bij de eerste fysiotherapie gehad? Wat je met je therapeut kan overleggen is je belasting/belastbaarheid in kaart brengen. En hier van meet af aan heel eerlijk in zijn, met name naar jezelf toe. Naast oefeningen en wat aanpassingen in en om huis is rust ook heel belangrijk. Bedenk je dan ook dat zitten of onderuitgezakt op de bank hangen voor het bekkengebied vaak geen rust is. Dan kan je beter 10 minuten helemaal plat gaan liggen, dan een uur op een stoel hangen.
En afwisselen. Bewegen. Opstaan, wandelen, helemaal plat liggen, opstaan etc.

Wat bij mij heel erg hielp was de optelsom van al die kleine dingen serieus nemen. Stofzuigen en dweilen is voor bekken bijvoorbeeld heel belastend. Nu kan je dat nog wéken doen 'want je bent pas zoveel weken' of 'toch maar ff snel, want het is zo'n bende' maar je kan ook meteen beslissen dat je dat dan niet meer doet.  Neem vooral jezelf en je klachten serieus, dan heb je best kans dat je dit keer veel langer op de been bent.

Filoria Ja dat was echt verschrikkelijk. Een bekkenband hielp nog enigszins maar ik kon gewoon niet heel lang staan, zitten of lopen. Nu heb ik natuurlijk S. hier rondlopen en zit ik er gewoon echt niet op te wachten!

Het is nooit echt overgegaan. Ik voel het bijv. nog na een dag werken, middagje shoppen en fietsen hou ik maar een kwartiertje vol. Nu voel ik het vooral na een dag werken maar het doet niet meer pijn als anders maar ik ben er wel bang voor dat ik het dus weer ga meemaken net als toen. Daarom trek ik nu alvast aan de bel bij de fysio.

Esmee, ja maar ik was toen onder behandeling bij een manuele fysiotherapeut die ik normaal ook heb al m'n rug vast zit en zij kon toen niet zo heel erg veel doen als wat tape gebruiken, masseren en me een bekkenband te geven. Dat van de belasting is een goeie. Dat kan ik natuurlijk wel altijd voorleggen. Verder bedankt voor je tips!

ik heb het bij de eerste ook heel heftig gehad, zat met 17 weken volledig in de ziektrwet en kon echt bijna niets meer.  Ook altijd geroepen dat ik dat nooit meer mee wilde maken en dat het bij 1 kindje zou blijven.  Op een gegeven moment won toch de wens voor een 2e kindje. Bij de 2e ben ik meteen begonnen met oefeningen, bekken fysio en letten op mn houding en dat had resultaat. Ik ben evengoed weer met 17 weken de ziektewet in gegaan, wat ook met mijn werk te maken heeft (vrij zwaar lichamelijk werk) maar ook omdat ik vooral voor mezelf en mn zoon wilde kiezen, ik had nu wel iemand om voor te zorgen. Met de nodige aanpassingen is dit tot het eind gelukt. Savonds vaak wel echt kapot en heel veel pijn maar ik herstelde daar wel weer van en dat had ik bij de eerste niet.. ik was nu, zei de fysiotherapeut,  veel sterker in mn spieren, om het op te vangen.
Ik hoop voor jou dat het ook goed te doen is! Je hoort vaak dat het bij een tweede erger is maar dit hoeft dus lang niet altijd!

Bij de 2e had ik er eerder last van bij dan bij de 1e. Bij de 2e begon het al rond de 12wkn  en werd het minder toen ze ingedaald was (had er nog wel last van). Ik ben minder en aangepast gaan werken en met 28wkn moest/ben ik gestopt op advies van de bekkentherapeut. Na de bevalling heb ik in tegenstelling tot bij de 1e nauwelijks last meer gehad van mijn bekken gelukkig. Bij de 1e kon ik na de bevalling amper meer lopen en moesten ze me bijna dragen voor toiletbezoek of om te gaan douchen. Ik heb toen ook  intensieve oefeningen gehad bij/van de bekkentherapeut. Bij de 2e raadde me ze aan om na direct na de bevalling zo rustig mogelijk te doen om alles weer een plek te geven. Moest een week 'verplicht' boven blijven en minimaal tillen/traplopen/uit bed komen/lopen hier heb ik me aan gehouden en bijna geen last ervan gehad.

Bij de 1e kregen ik last van mijn bekken rond 20 weken. Hiervoor bij een bekkenfysio geweest. Met 28 weken zat ik volledig thuis. Bij de 2e geen last. Maar bij deze zwangerschap kreeg ik al last met 10 weken. met 17 weken kon ik niks meer. zo'n pijn had ik. Heb nu elke week intensieve begeleiding bij een bekkenfysio. Zit vanaf 20 weken volledig thuis. Moet minimaal 4x p.d. op bed rusten. Voor uitstapjes of ver lopen moet ik in een rolstoel zitten. anders kan ik s'avonds niks meer en kan ik niet meer in bed liggen van de pijn. Ik moet echt letten dat ik rustig aan doe. Maar goed doe dat maar eens met een kleuter en peuter!!

Jeetje, Bruintje Beer, ik wist niet dat het alweer zo heftig bij jou was! Sterkte!

Darius schreef:Jeetje, Bruintje Beer, ik wist niet dat het alweer zo heftig bij jou was! Sterkte!

 Helaas wel ja, Gelukkig weet S. dat ik veel pijn heb en die helpt me een klein beetje. Verder helpt mijn moeder in het huishouden en doet mijn man veel.

Ik begin er nu ook behoorlijk last van te krijgen. Voel het al als ik even 200 meter de hond laat plassen bij wijze van. Beetje balen, want ik doe nog een aantal uur huishoudelijk werk in de week (thuiszorg). Ik ben bang dat ik dat niet heel lang ga volhouden..

Ik kreeg bij de eerste op het einde last van mijn bekken (na de 25 weken), maar dat was met rustig aan doen goed te doen .
Ik werkte toen ook niet en studeerde, dus geen grote belasting verder.

Bij deze zwangerschap kreeg ik al een stuk eerder last. Met 14 weken ben ik een aantal keer naar de fysio geweest en nu gaat het een stuk beter. Ik weet nu waar ik op moet letten met mijn houding en dingen doen. En ik slaap altijd met een kussen tussen mijn knieen of met het voedingskussen.
Ik heb er nu eigenlijk alleen echt last van na een hele dag werken (dan zit of sta ik teveel in 1 houding). Soms neem ik dan ook paracetamol als ik er tijdens het werk al last van krijg.
Ik hoop dat het niet erger gaat worden, zo is het in elk geval nog goed te doen.