Hormonen?!

Volgens m'n vriend heb ik last van hormonen...
...want ik wil weer een baby!

Nog geen 4 weken geleden zei ik: nóóit meer!
Nog geen 2 weken geleden zei ik: heeeeeeeel misschien, maar dan moet er eerst eens goed over gesproken worden!

En nu... wil ik zelfs weer zwanger zijn én bevallen, terwijl zwanger zijn niet mijn ding is en ik het laatste stuk van de bevalling ook totaaaaal niet positief heb ervaren.

Ben net 9 weken geleden (oh bijna 10 alweer) moeder geworden van een prachtige zoon

Ik denk inderdaad hormonen

Ik denk dat hij gelijk heeft. Ik had het ook. Als ik er achteraf over na denk, leek ik toen wel gek, maar miste de baby in mijn buik.

Ik denk ook dat hormonen nu een grote rol spelen in je gedachten en gevoelens.

Gelukkig is het gevoel niet zo sterk dat ik het ook meteen nú wil hoor.
Maar denk dat het ook komt doordat ik niet zo'n leuke kraamtijd heb gehad en de eerste 6 weken één groot drama was.
En natuurlijk omdat het de eerste was en alles nieuw is en jet je echt overvalt (althans, mij wel), wil ik het heel graag nog een keer meemaken en dan bewust er van gaan genieten. En ook wil/ga ik dan veel assertiever zijn in de kraamweek...

Ja dat maakt natuurlijk wel dat je graag dingen anders doet bij een mogelijke tweede. Dat ik net bevallen was kwam er ook veel op me af en dacht ik ook voorlopig niet meer maar nu denk ik daar ook weer heel anders over.

Heel herkenbaar!

Na de geboorte van de eerste moest ik voorlopig echt niet aan een tweede denken. Toen hij een maand of 10 was en mijn man begon over een tweede, nou echt niet hoor.
Na 2de, ik geloof dat ik op de 3de dag al zei graag een derde te willen. (Of was ik nou nog zwanger ? ) En nu zie ik overal zwangere om mij heen en verlang ik naar een derde kindje, misschien vierde ook wel. Maar of die er ooit gaat komen???

Herkenbaar, zou morgen zo zwanger wakker willen worden !

had ik ook zo snel na de bevalling van de eerste! Gevoel is ook niet meer weg gegaan, toen hij 11 maanden was, was ik zwanger van nr 2

Herkenbaar na de eerste. Na de tweede wilde ik absoluut niet meer. Tja, daar dacht onze dochter anders over 

Ik denk ook dat het nog je hormonen zijn hahha.

Ik denk nu juist, iedere keer als ik een kleine baby zie of lees dat iemand bevallen is, godzijdank hoef ik dat niet meer mee te maken hahaha. Ik ben echt helemaal klaar met kleine baby's, N was een heerlijke, makkelijke kleine baby hoor maar mijn hormonen en verstand zeggen noooooooooooooooit meer.

Heel herkenbaar (eerst zei ik: nooit weer! en daarna misschien om vervolgens na een week of 2 te zeggen wanneer gaan we voor de tweede? ). Nu (na bijna 8 maanden) kriebelt het nog steeds maar mijn verstand zegt: nog niet doen! Het zullen misschien ook inmiddels wel niet meer de hormonen zijn maar toch lijkt het mij nog niet verstandig, eerst maar eens even goed genieten van onze mooie vent!