Ik maak het mezelf zo moeilijk

Ik maak het mezelf zo moeilijk. Ik heb heel veel moeite met het even laten huilen van mijn baby. Zelfs al is het maar voor 5 minuten. Het liefst wil ik hem in mijn armen nemen en troosten. Maar ik weet dat hij af en toe gewoon even moet huilen. De laatste dagen (sinds de warmte) wil hij 's middags niet meer slapen. Voorheen sliep hij in de ochtend ongeveer anderhalf uur en in de middag ook wel een uur of twee. Ik snap dat, naarmate hij ouder word, hij minder slaap nodig heeft. Maar meestal is hij twee uur nadat hij wakker is, alweer moe. Dan leg ik hem in bed, maar hij blijft huilen. Ik laat hem soms een minuut of vijf huilen en zeg dan dan ik na vijf minuten weer terug kom, ook als hij niet huilt. Dit doe ik dan ook. Maar soms blijft hij zo overstuur huilen, dat ik hem zijn bed maar uithaal, want slapen zit er dan niet in. Met als gevolg dat hij flink uit zijn hum is.

Net heb ik hem voor het eerst even laten liggen huilen, en ik geloof dat hij nu in slaap is gevallen. Jullie nog tips wat ik kan doen om het voor mezelf makkelijker te maken? Ik heb dus de vijf minuten methode al geprobeerd en zeg ook steeds tegen mezelf dat dit de enige manier is waarop hij zich kan uiten, maar soms lukt het gewoon niet en kan ik hem niet laten huilen.

Herkenbaar. Ik had er laatst ook een topic over geopend.
Mijn dochter hebben we nooit laten huilen, dat werkte bij haar niet. Zoon heeft het wel nodig, het werkt ook goed, maar ik had er zoveel moeite mee. Inmiddels heb ik het wat meer losgelaten.

Overigens is het slapen hier overdag ook een ramp. Vanwege het omrollen (zie m'n topic), maar ook door de warmte.
Voorheen sliep hij 1,5 a 2 uur en dan was hij 1,5 a 2 uur wakker en ging dan weer slapen. Maar nu lukt dat niet. Hij doet hazenslaapjes en is zo onrustig als de pest.

Ik heb niet echt tips maar begrijp het wel.
Toen mijn zoontje kleiner was heb ik hem wel erg vaak gepakt ook, juist omdat hij rustig werd als je hem vast hield. 
Als hij nu huilt en hij ligt in bed dan laat ik hem vaak wel huilen, ook omdat het vaak zo is omdat hij dan gewoon erg moe is. 
Als ik hem dan weer uit zijn bedje haal ziet hij weer van alles, wil van alles hebben en dan is het moeilijker om hem daarna weer in zijn bed te leggen.

Ik denk dat laten huilen wel werkt bij sommige kinderen als ze een beetje zeurend aan het huilen zijn, maar niet als ze overstuur aan het huilen zijn. Dus ik snap alleen maar heel goed dat je dat niet doet.

Dat is idd ook het probleem. Soms wil ik hem echt even laten huilen, maar als hij dan steeds harder gaat huilen en zijn stemmetje er zelfs van overslaat, dan weet ik gewoon dat het geen zin heeft. Misschien heeft het nu ook wel met de warmte te maken, maar dan nog...Ik heb hier ook moeite mee als het niet warm is.
Op dinsdag avond zwem ik altijd, en dan doet mijn man hem in bad, voed hem en legt hem in bed. Toen ik thuis kwam rond negen uur, was hij nog klaar wakker en aan het huilen. Ik heb hem toen beneden in mijn armen genomen, met hem gewiegd en ondertussen even met mijn man gepraat. Hij was binnen no time weg. Toen naar boven gedragen en omdat hij daardoor weer wakker werd, weer even op het grote bed gaan zitten, in het donker. Daarna heb ik hem slapend in bed gelegd. Heerlijk dat dat helpt, maar ik wil echt voorkomen dat hij alleen op deze manier in slaap kan vallen.
Shy, ging het bij jouw zoontje over naarmate hij ouder werd, en viel hij toen wel zelf in slaap?
Linda, ik had het inderdaad gelezen, beide topics. Hoe doe je dat, het loslaten, wat zeg je tegen jezelf? Ik krijg soms het idee dat ik een slechte moeder ben en dat ik er dan niet genoeg voor hem zou zijn. Ben geloof ik nog wat overgevoelig van de zwangerschap :-)
Susan, het is idd luisteren naar de huiltjes. Als hij rustig piept zeg maar, dan weet ik dat zijn speentje eruit is gevallen. Dan stop ik die terug, aai over de bol en dan is hij zo weer weg. Maar als hij echt huilt op die zielige manier en er overstuur van raakt, dan kan ik dat gewoon niet.

Maak van de 5 min. 15 min. En voel je niet schuldig, sommige kindjes hebben dat gewoon nodig om in slaap te vallen.

Charles schreef:Maak van de 5 min. 15 min. En voel je niet schuldig, sommige kindjes hebben dat gewoon nodig om in slaap te vallen.

dit dus. Het ging vreselijk tegen mijn gevoel in maar het heeft echt geholpen. Ik snap dat je hem er soms dan weer hithaal maar dan weet een kindje ook niet wat de bedoeling is. Als je hem dan wil troosten ga er dan naast zitten maar haal hem er niet uit.

Same here net zoals PC. Gisteravond was drama... maar als ik binnen kwam een grote glimlach van oor tot oor. Ik heb het ruim een halfuur genegeerd... En dit was best krijsen hier, maar heb de babyfoon maar even uitgezet. Uiteindelijk was ze in diepe slaap, ze was zo moe maar heeft dan gewoon geen zin om te slapen ofzo. Maak het inderdaad iets langer, N. heeft altijd wel even nodig gehad om in slaap te vallen.

Eigenlijk dus gewoon een kwestie van een knop omzetten en proberen te laten gaan. Ik ga daar vanavond of morgen dan gelijk mee aan de gang. Meestal is hij in de avond zo moe dat hij dan binnen 5 minuten slaapt, maar ja, het heeft met doorslapen wel weer zijn weerslag.
Hij is nu supervrolijk trouwens. Zou ik ook zijn als ik vers gepureerde perzikken te eten heb gekregen

Ik vind 4 maanden te jong om te laten huilen. Een baby weet ook niet hoe lang 5 minuten zijn, voor zijn gevoel zou het evengoed een uur kunnen zijn. Net als Susan vind ik 'zeur huilen' en 'overstuur huilen' 2 verschillende dingen..

Nu als hij echt moe is dan gaat hij liggen hoe hij het lekkerst slaapt en is dan bijna gelijk weg. En best vaak tegenwoordig dan is hij nog klaarwakker en gaat nog even een half uur spelen in bed haha:lol:

Ik heb ze allebei nooit laten huilen.
Ik voedde ze altijd liggend op bed en dan vielen ze zo in slaap, soms duurde het wel drie kwartier, maar ik bleef altijd bij ze tot ze sliepen.
Julian valt nu 's middags nog altijd op mijn buik in slaap. Dat is echt ons momentje, heerlijk vind ik dat, hij ook. Hij slaapt dan ook altijd wel binnen tien minuten.
Vanaf dat hij 14 maanden is valt hij 's avonds altijd wel gewoon zelf in slaap(zonder hem te laten huilen). Bij Celine was dat rond de 13 maanden. Ze vallen nu altijd, zonder gehuil of gedoe in slaap, ze zijn daarin heel makkelijk.

Ik moet zeggen dat ik het het eerste jaar best pittig vond af en toe, vooral omdat ik het gevoel had dat ik nooit tijd voor mezelf had, maar ik kon en kan ze gewoon ook echt niet alleen laten huilen. Het was dus wel investeren, maar ik ben nog steeds heel blij dat ik het zo gedaan heb.
Ik denk dat het wel heeft bijgedragen aan onze hechting en hun gevoel van veiligheid.

Hier wou hij nooit slapen in het begin en ik kon helemaal niet tegen het huilen. Op een gegeven moment heb ik een tijd met me zelf afsproken dat hij 'mocht' huilen in bed en ging ik wat doen zodat ik wat omhanden had. Op een gegeven moment werkte dat voor beide.

Het werkt niet altijd maar ik blijf het ritueel herhalen.

Ik had ook moeite met dat gehuil in het begin. Na een maand of twee hebben we besloten te gaan timen, zodra hij in bed lag mocht hij huilen en pas na 10 minuten gingen we er weer heen om te troosten met een aai of even dragen. Zonder te praten. Al snel bleek dat hij eigenlijk altijd binnen die 10 minuten al wel sliep.. het voelde gewoon veel en veel langer.

edit: een emotionele huil zou ik niet negeren uiteraard, dan ben ik er direct bij.

Ik had er ook veel moeite mee... Y huilde ook ruim 10min op die leeftijd om in slaap te komen.

En als jullie kindjes dan slapen (overdag of in de nacht) en na een half uur wakker worden en dan onbeheerst beginnen te huilen, wat doen jullie dan? Dat gebeurt overdag namelijk ook nog wel eens.
Het inslapen ging goed gelukkig. Ik had hem neergelegd en ging op onze kamer even de babyfoon pakken, toen hoorde ik dat hij zijn speentje zocht, die heb ik nog even terug gegeven en daarna sliep hij.
Overigens praat ik 's nachts niet tegen hem als hij wakker word. Gewoon speentje terug en aai over de bol.

Dat gebeurde hier niet dus daar kan ik niet over mee praten. Denk dat wat je doet prima is!! En als laten huilen niet goed voelt, vooral niet doen. Beter slapen komt echt van zelf wel weer!

Hier haal ik hem dan uit bed, bij R. komt er dan vaak melk omhoog, troost hem tot hij rustig is of heeft gespuugd en als hij weer begint te gapen opnieuw in bed leggen. Als het 's avonds is en hij blijft volhouden geef ik hem ook een klein flesje.

Toen die klein was ging ik het ritueel herhalen, schone luier-flesje-boeren-gapen-naar bed.

slaatje schreef:En als jullie kindjes dan slapen (overdag of in de nacht) en na een half uur wakker worden en dan onbeheerst beginnen te huilen, wat doen jullie dan? Dat gebeurt overdag namelijk ook nog wel eens.
Het inslapen ging goed gelukkig. Ik had hem neergelegd en ging op onze kamer even de babyfoon pakken, toen hoorde ik dat hij zijn speentje zocht, die heb ik nog even terug gegeven en daarna sliep hij.
Overigens praat ik 's nachts niet tegen hem als hij wakker word. Gewoon speentje terug en aai over de bol.

Dat is in anderhalf jaar tijd misschien 3 of 4 keer gebeurd bij ons.. thank the gods. Was alleen toen hij nog piepklein was. Dan gaf ik hem een flesje van 60ml en daar sliep hij dan op verder.
Ohja dat van dat speentje, ik heb er een doekje aan vastgemaakt zodat hij hem zelf altijd kon vinden.

Dan doe ik precies hetzelfde als in de nacht, niks zeggen, aai over de bol en speen erin, klaar. Vaak ook het muziekje weer aan van de babyfoon en that's it.

Hier al vanaf d'r geboorte dat ze savonds, snachts wel een keer of wat wakker wordt, maar ze is zo weer gesust en slaapt verder.

Hetzelfde als Parel, aai over zijn bol, speen en tut geven en niets zeggen

Slaatje, kan t zijn dat je hem in bed legt als hij net al iets te moe is? Dat hij daardoor huilt?
Ik laat E ook even huilen. Hoor aan t huiltje of ze zo slaapt of dat ik er heen moet. Tip: kijk op de klok, want zoals urban naked al zei; de tijd lijkt sneller te gaan dan daadwerkelijk is. En als ze na 5-10minder hard huilt, kijk t dan toch nog even af.

Hier wordt ze niet vaak wakker na een half uur. Gelukkig, want weet dat ze dan daarna alsnog chaggy is..

Ella schreef:

Charles schreef:Maak van de 5 min. 15 min. En voel je niet schuldig, sommige kindjes hebben dat gewoon nodig om in slaap te vallen.

dit dus. Het ging vreselijk tegen mijn gevoel in maar het heeft echt geholpen. Ik snap dat je hem er soms dan weer hithaal maar dan weet een kindje ook niet wat de bedoeling is. Als je hem dan wil troosten ga er dan naast zitten maar haal hem er niet uit.

 +1

Onze dochter heeft dit ook nodig en daar kwamen we pas na 6 weken achter. Als je ze er uit haakt, geef je opnieuw prikkels om te verwerken.

Bedankt voor alle reacties. Gisteravond ging het slapen gelukkig gewoon weer goed, en hij heeft tot half zeven doorgeslapen. Ik ga vandaag alle tips uitproberen als ik hem 's ochtens en 's middags op bed leg. Ik ga hem in ieder geval 10 minuten laten huilen ivp 5 minuten. En als hij na een half uur wakker word, speen erin en aai over de bol. Ik ben benieuwd.