Angst om werkloos te worden

De kans is vrij groot dat ik geen contractverlenging krijg. Ik ben wel in gesprek voor iets anders en ik ben ook vast aan het rond kijken.
Maar ik word echt zo angstig van het idee om zonder baan te zitten. Herkennen jullie dat? Ik kan er momenteel gewoon van wakker liggen.

Wat nou als ik niet op tijd iets vind? Wat nou als ik aan het einde van m'n WW nog niks heb gevonden? Hoe gaan we dan onze vaste lasten betalen?

Als ik lees hoeveel sollicitatiebrieven iemand soms moet versturen voordat ze ergens op gesprek mogen komen, om het dan vervolgens toch nét niet te worden.
Ik word daar helemaal nerveus van.

Herkenbaar?

Met die angst leefde ik elke dag toen ik aan het werk was. Maar ik ben werkloos geworden, kwam in de WW terecht en ik heb het al die tijd gered. Ik heb van de angst om werkloos te worden geleerd, dat ik daar geen angst voor moet hebben. Het komt wel op zijn pootjes terecht, ook al zal het niet altijd gaan zoals het moet gaan.

Ik werk in een bouw gerelateerde sector waar het dus op dit moment net als overal in de bouw slecht gaat. We doet het op zich nog wel goed maar er is al wel een reorganisatie geweest, er zijn wat meer mensen ontslagen ivm vervallen functies, ik moet extra werk doen ivm geen collega meer. Ik heb een koophuis, heb geen partner dus moet de hypotheek van alleen mijn salaris opbrengen. Dus ook ik vind het wel spannend. De kans is best wel groot dat er eind van het jaar weer iets gaat gebeuren. Faillissement zie ik op korte termijn niet gebeuren maar je weet maar nooit. In de bouw zijn al veel bedrijven omgevallen waar je het niet van verwacht. Ik slaap er nu wel om. Vorig jaar ten tijde van de reorganisatie was het wel extra spannend want je weet maar nooit wat er beslist wordt. En ik kan me ook niet druk blijven maken, als het dan gebeurd dan gebeurd het en moet ik dan de consequenties maar zien. Ik heb nog wel een buffer achter de hand maar de kans op een baan is inderdaad erg klein stel dat ik mijn baan verlies. Ik zie mensen zo wisselend met de situatie omgaan. Mensen die echt ontslag vrezen en daarom bv niet op vakantie gaan en maar sparen en andere die juist nu een reis maken die ze echt willen doen omdat ze het nu nog kunnen doen.

Lijkt me voor jou wel extra spannend omdat jullie je hypotheek gewijzigd hebben en nu best wel veel moeten betalen toch? Ik kan me voorstellen dat je nerveus bent. Je kunt er helaas zelf niets aan doen dus probeer nu nog maar van dingen te genieten. Een mens lijdt het meest door het lijden dat hij vreest. En daar schiet je niet veel op en zal de situatie niet veranderen. Ook bij mij is er natuurlijk best wel door het hoofd geschoten: straks moet ik mijn huis verkopen. Maar ik probeer en kan dat gevoel/piekeren gelukkig loslaten omdat ik er niets mee op schiet en je er anders onder doorgaat terwijl je nog niet eens in de situatie zit.

Herkenbaar. Ben 1 maart begonnen met mijn nieuwe baan op basis van een jaarcontract. Bij goed functioneren krijg ik een vast contract. En toen was ik opeens veel sneller zwanger dan ooit gedacht. Ik ben dus best wel een beetje bang om er per 1 maart uit te liggen. Ik heb dan slechts 3 maanden ww. En dat terwijl ons huis te koop staat.

Ik probeer me er niet te druk om te maken. Ook mensen met een vast contract heb ik weg zien gaan. We kunnen altijd nog een stapje terug doen. Goedkoper boodschappen doen, mijn auto weg, geen kdv meer enz. 

En ik spaar nu ook flink zodat ik wat reserves achter de hand heb.

in deze tijd is het lastig.. steeds meer mensen raken hun baan kwijt.. steeds meer concurrentie.
uit ervaring kan ik wel zeggen, met een positieve instelling en volle vertrouwen kom je al een heel eind.
zelf heb ik (misschien een beetje roekeloos), afgelopen december mijn vaste baan opgezegd zonder iets nieuws te hebben. Mijn laatste werkdag was 31 januari. Toch had ik, terwijl ik pas eind december ging solliciteren, per 14 januari mijn nieuwe contract al getekend en dat terwijl ik naar een provincie verhuisde waar de banen niet voor het oprapen liggen. Natuurlijk is het ook wel een kwestie van geluk, maar het is maar een voorbeeldje dat het wel kan in deze tijd!Je zou, om alles voor te zijn, misschien alvast een keer naar je cv kunnen laten kijken?

Het overkomt mij nu, ik heb net gehoord dat ik per 1 september werkloos wordt ivm bezuinigingen. 

Ik maak me niet echt zorgen om het geld, ik vind wel weer werk, al ben ik op mijn eerste twee sollicitaties alweer afgewezen. 

Maar mijn werk is heel belangrijk voor me, en ik vind het zo jammer dat ik werk waar ik zo  blij van wordt moet laten gaan. Ik paste daar, mijn cliënten en mijn collega's waren blij met me, mijn baas baalt als een stekker dat ik wegmoet, mijn collega's evengoed. En toch moet ik weg, terwijl ik er steengoed in ben en ik het ontzettend leuk vind. Gewoon omdat er geen geld meer is.

Maar ik ben vooral daar verdrietig over, de praktische kant zie ik wel weer.

Jeetje Artemis, wat vervelend zeg! Ik kan me voorstellen dat je er verdrietig van wordt. Ik hoop dat je snel een soortgelijke functie vindt, want het werk dat je deed past echt bij je volgens mij!

Ik ben er niet zo heel bang voor. Werk voor een gemeente en ben redelijk zeker van mijn baan.

Het enige wat zou kunnen gebeuren is dat de gemeente moet fuseren met een grotere gemeente, maar in zo'n geval is het allemaal prima geregeld.

Werk ook nog eens op de afdeling die profijt heeft van de werkloosheid, dus voorlopig werk genoeg.

Artemis, wat balen voor je! Het lijkt me heel vervelend als je weg moet op een plek waar je het zo naar je zin hebt.
Is er bij jou in de regio genoeg werk in jouw werkveld? Hier niet namelijk.

Mandy, thanx, die link had ik pas ook gezien, ga ik zeker doen.
Fijn dat je zo snel een nieuwe baan had!
Ik heb dat een kleine 2 jaar geleden ook gedaan. M'n vaste contract opgezegd zonder dat ik iets nieuws had, uiteindelijk wel iets gevonden. Maar toen werkte ik fulltime, dus als ik in de ww zou komen dan had dat niet erg geweest (financieel gezien). Nu werk ik parttime en als ik daar maar 70% van ontvang, dan is dat bar weinig.

Chipa, voor jullie ook spannend dus!
Vorig jaar was ik ook zwanger en toen heb ik gelukkig wel een verlenging gehad.

Rapa nui, ik denk dat je me met iemand anders verward. Wij hebben onze hypotheek niet verhoogd.
Onze vaste lasten zijn wel zo ingedeeld dat we mijn loon echt nodig hebben om alles te kunnen betalen. Met man z'n loon kunnen we onze vaste lasten niet eens betalen.
Als ik in de ww zit dan kan hij wel iets meer werken om zo dat gat op te vangen.
Maar wat als ik niet op tijd een baan vind? Ik heb recht op ongeveer 14 maanden ww (vermoed ik). Daar ben ik echt een beetje bang voor.

Nyx, dat is wel de beste instelling ja.
Hoe gaat het solliciteren bij jou? Zit je al lang in de ww en hoe lang moet je nog?