leven in een nachtmerrie

x

Het is allemaal heel herkenbaar meis. Zelfs na alles wat mijn ex gedaan heeft, twijfelt mijn hart nu soms nog. Ik voel me ook bij vlagen heel labiel en lang niet sterk. Maar dat is het eigenlijk wel. 

Geniet van je vakantie, lekker even eruit is nu juist wel fijn denk ik.

Geef het nou alsjeblieft even de tijd nu, geef jezelf de tijd om aan je beslissing en de nieuwe situatie te wennen. Het is logisch dat je je er nog steeds rot over voelt, want het is nog heel kort geleden, maar ik zou echt wachten tot de scherpe randjes eraf zijn en je er met een heldere blik naar kunt kijken. Nu echt niet teruggaan. Geniet maar van je vakantie.

Wat lekker dat je even eruit gaat. Probeer er toch een beetje van te genieten!

x

  

nina schreef:Hallo ik weer,

Vandaag weer een slechte dag. Gisteren een lang 'gesprek' gehad met mijn ex via FB chat. Ik ben nog steeds bang dat ik het niet goed aan kan om hem in 't echt te spreken. Vandaag voel ik me weer zo slecht. Ik mis hem echt heel erg. Maar ja tegelijk twijfel ik of ik hem mis of juist een arm om me heen/genegenheid.

Hij gaat een agressieregulatie cursus volgen. Die start op 8 augustus. Hij is 'blij' dat ik dit gedaan heb zodat hij nu echt getriggerd wordt om er iets aan te doen. Toch wil hij me niet kwijt en wil voor onze relatie vechten.

En ik, ik weet niet wat ik wil. Maar ik wil me in ieder geval niet zo voelen als nu.

Gister was ik weer even in 'ons' huisje. Hij was er niet maar ik vond het zo fijn. Ik ben echt even in alle kamers gaan staan en heb alles bekeken en geroken. Het was net alsof ik van na een hele lange vakantie weer thuis gekomen was.

Hey...

Ik heb vorig jaar ook mijn toenmalige relatie verbroken en ik heb hetzelfde gevoeld als jij.... ik voelde ook enorm mee met mijn ex die in zak en as zat. Maar iemand in mijn omgeving zei toen:
"dat ik recht heb op de keuze om hem te verlaten. En dat hij moet steun zoeken bij anderen, niet bij jou. Hij moet je nu met rust laten en het gaan verwerken. Hij heeft zijn kans gehad op verbetering en nu je bij hem weg bent, gaat hij pas actie ondernemen, beetje als mosterd na de maaltijd. De aard van het beeste verandert vaak niet, je hebt lef dat je voor jezelf kiest". Heel veel mensen vonden me dapper, en na verloop van tijd zag ik dat ze gelijk hadden!

Die reacties van bepaalde personen die dicht bij me staan hebben me echt heel erg goed gedaan, ik ben de situatie toen veel meer gaan bekijken vanuit mijn relativeringsvermogen. Ik heb hem proberen los te laten, en in de momenten dat we elkaar moesten zien(zoals bij de zakelijke afhandeling van het huis en ons huwelijk) ben ik neutraal gebleven en heb ik hem in zijn waarde gelaten.
Was echt heel moeilijk hoor, een maand na de breuk ben was ik jarig en hij stuurde mee verjaardagskaart met een liefdesverklaring, ik heb een mail gehad met een heel verhaal wat hij allemaal anders wilde gaan doen etc. Ik heb er enorm veel verdriet om gehad, maar het enige advies dat ik je kan geven is: laat het los...laat hem gaan.....denk aan jezelf! Jij moet gelukkig worden, je komt hier alleen maar sterker uit en komt op een dag je ware echt wel tegen.
Ik ben nu sinds november supergelukkig met mijn nieuwe vriend en ben blijer met mijn keuze om bij mijn ex weg te gaan dan ooit, ik zie nu pas wat er in mijn vorige relatie scheef zat.

Ik wil je heel veel sterkte wensen want het voelt een beetje als rouwen, dat klinkt zwaar, maar het is wel zo.

Yare schreef:

Hey...

Ik heb vorig jaar ook mijn toenmalige relatie verbroken en ik heb hetzelfde gevoeld als jij.... ik voelde ook enorm mee met mijn ex die in zak en as zat. Maar iemand in mijn omgeving zei toen:
"dat ik recht heb op de keuze om hem te verlaten. En dat hij moet steun zoeken bij anderen, niet bij jou. Hij moet je nu met rust laten en het gaan verwerken. Hij heeft zijn kans gehad op verbetering en nu je bij hem weg bent, gaat hij pas actie ondernemen, beetje als mosterd na de maaltijd. De aard van het beeste verandert vaak niet, je hebt lef dat je voor jezelf kiest". Heel veel mensen vonden me dapper, en na verloop van tijd zag ik dat ze gelijk hadden!

Die reacties van bepaalde personen die dicht bij me staan hebben me echt heel erg goed gedaan, ik ben de situatie toen veel meer gaan bekijken vanuit mijn relativeringsvermogen. Ik heb hem proberen los te laten, en in de momenten dat we elkaar moesten zien(zoals bij de zakelijke afhandeling van het huis en ons huwelijk) ben ik neutraal gebleven en heb ik hem in zijn waarde gelaten.
Was echt heel moeilijk hoor, een maand na de breuk ben was ik jarig en hij stuurde mee verjaardagskaart met een liefdesverklaring, ik heb een mail gehad met een heel verhaal wat hij allemaal anders wilde gaan doen etc. Ik heb er enorm veel verdriet om gehad, maar het enige advies dat ik je kan geven is: laat het los...laat hem gaan.....denk aan jezelf! Jij moet gelukkig worden, je komt hier alleen maar sterker uit en komt op een dag je ware echt wel tegen.
Ik ben nu sinds november supergelukkig met mijn nieuwe vriend en ben blijer met mijn keuze om bij mijn ex weg te gaan dan ooit, ik zie nu pas wat er in mijn vorige relatie scheef zat.

Ik wil je heel veel sterkte wensen want het voelt een beetje als rouwen, dat klinkt zwaar, maar het is wel zo.

Dankjewel. Het rouwen klinkt inderdaad heel zwaar maar het is echt hoe ik dat voel.
Mijn ex respecteert mijn keuze voor afstand heel goed. Hij is er wel bijna van overtuigd dat het goed komt tussen ons maar hij zoekt geen contact. Hij heeft me een brief geschreven over zijn kant van het verhaal. En tegelijk heb ik hem een brief gestuurd met mijn verhaal. Dit kon ik hem niet vertellen namelijk. Ik was hier te emotioneel voor. Hij vraagt me alleen wanneer hij onze auto nodig heeft. Voor de rest niets. Alleen als hij contact zoekt (om de auto) dan ben ik ook weer zo blij. Dan vraag ik hoe het met hem is, wat hij gedaan heeft en zo zijn we een paar uur aan het kletsen. Dit moet ik niet doen want dit is verwarrend voor mij maar ook voor hem.

En idd, ik ben ook eigenlijk heel boos, dat hij nu pas wat gaat doen aan alles. Ik heb het zo vaak aan hem gevraagd en nu ik het definitief heb 'uitgemaakt' gaat hij allerlei dingen doen.

Ik had het net met mijn moeder erover. Eigenlijk moet ik hem nu een mail sturen dat ik geen contact wil en ook zelf geen contact ga zoeken. en dat we verder moeten met onze levens en dat de tijd wel zal uitwijzen of mijn beslissing de juiste was of niet.
Ik ben nu die mail aan het typen maar het gaat zo tegen mijn gevoel in, ik durf het niet te verzenden want het is zo definitief. En dan moet ik me er ook aan gaan houden, kan niet dan alsnog wel contact zoeken ofzo.

nina schreef:

Yare schreef:

Hey...

Ik heb vorig jaar ook mijn toenmalige relatie verbroken en ik heb hetzelfde gevoeld als jij.... ik voelde ook enorm mee met mijn ex die in zak en as zat. Maar iemand in mijn omgeving zei toen:
"dat ik recht heb op de keuze om hem te verlaten. En dat hij moet steun zoeken bij anderen, niet bij jou. Hij moet je nu met rust laten en het gaan verwerken. Hij heeft zijn kans gehad op verbetering en nu je bij hem weg bent, gaat hij pas actie ondernemen, beetje als mosterd na de maaltijd. De aard van het beeste verandert vaak niet, je hebt lef dat je voor jezelf kiest". Heel veel mensen vonden me dapper, en na verloop van tijd zag ik dat ze gelijk hadden!

Die reacties van bepaalde personen die dicht bij me staan hebben me echt heel erg goed gedaan, ik ben de situatie toen veel meer gaan bekijken vanuit mijn relativeringsvermogen. Ik heb hem proberen los te laten, en in de momenten dat we elkaar moesten zien(zoals bij de zakelijke afhandeling van het huis en ons huwelijk) ben ik neutraal gebleven en heb ik hem in zijn waarde gelaten.
Was echt heel moeilijk hoor, een maand na de breuk ben was ik jarig en hij stuurde mee verjaardagskaart met een liefdesverklaring, ik heb een mail gehad met een heel verhaal wat hij allemaal anders wilde gaan doen etc. Ik heb er enorm veel verdriet om gehad, maar het enige advies dat ik je kan geven is: laat het los...laat hem gaan.....denk aan jezelf! Jij moet gelukkig worden, je komt hier alleen maar sterker uit en komt op een dag je ware echt wel tegen.
Ik ben nu sinds november supergelukkig met mijn nieuwe vriend en ben blijer met mijn keuze om bij mijn ex weg te gaan dan ooit, ik zie nu pas wat er in mijn vorige relatie scheef zat.

Ik wil je heel veel sterkte wensen want het voelt een beetje als rouwen, dat klinkt zwaar, maar het is wel zo.

Dankjewel. Het rouwen klinkt inderdaad heel zwaar maar het is echt hoe ik dat voel.
Mijn ex respecteert mijn keuze voor afstand heel goed. Hij is er wel bijna van overtuigd dat het goed komt tussen ons maar hij zoekt geen contact. Hij heeft me een brief geschreven over zijn kant van het verhaal. En tegelijk heb ik hem een brief gestuurd met mijn verhaal. Dit kon ik hem niet vertellen namelijk. Ik was hier te emotioneel voor. Hij vraagt me alleen wanneer hij onze auto nodig heeft. Voor de rest niets. Alleen als hij contact zoekt (om de auto) dan ben ik ook weer zo blij. Dan vraag ik hoe het met hem is, wat hij gedaan heeft en zo zijn we een paar uur aan het kletsen. Dit moet ik niet doen want dit is verwarrend voor mij maar ook voor hem.

En idd, ik ben ook eigenlijk heel boos, dat hij nu pas wat gaat doen aan alles. Ik heb het zo vaak aan hem gevraagd en nu ik het definitief heb 'uitgemaakt' gaat hij allerlei dingen doen.

Ik had het net met mijn moeder erover. Eigenlijk moet ik hem nu een mail sturen dat ik geen contact wil en ook zelf geen contact ga zoeken. en dat we verder moeten met onze levens en dat de tijd wel zal uitwijzen of mijn beslissing de juiste was of niet.
Ik ben nu die mail aan het typen maar het gaat zo tegen mijn gevoel in, ik durf het niet te verzenden want het is zo definitief. En dan moet ik me er ook aan gaan houden, kan niet dan alsnog wel contact zoeken ofzo.

Natuurlijk is het moeilijk...maar je moet doen wat goed is voor jou! Denk aan jezelf, je mag best ff lekker egoïstisch zijn, hij komt er ook wel weer bovenop. Sterkte!!