Ontslag nemen zonder een nieuwe baan

Ik heb al vaker hier iets verteld over mijn baan. In het kort komt het er op neer dat ik het absoluut niet naar mijn zin heb. Ik werk alleen en dat vind ik heel saai. Ze hebben een ander kantoor beloofd, maar dat komt er maar niet van. Er was ook beloofd dat ik 4 dagen per week kon werken, maar dat zijn er 3 geworden. Er is salarisverhoging beloofd, maar dat is een paar maanden geleden en ik heb nog niks gehad. Ze verwachten dat ik naast de 3 werkdagen nog 24/7 klaarsta en er wordt gerust op zaterdag gebeld terwijl ik dan vrij ben. En als het op mijn werktelefoon niet lukt, bellen ze wel naar mijn prive telefoon. Dat zijn telefoontjes die prima kunnen wachten, maar dat willen ze niet en ze respecteren dus absoluut niet dat ik vrij ben.

Kortom; ik ben het helemaal zat en wil ontslag nemen. Ik heb al wat sollicitaties verstuurd, maar daar is nog niks uitgekomen. Ik denk dat ik wel makkelijk een baantje in de horeca of in een winkel kan krijgen, maar dat is dus niet echt wat ik wil. Dat kan dus wel tijdelijk, maar de baan die ik nu heb is wel meer in mijn vakgebied.

Wat zouden jullie doen? Ontslag nemen om een 'simpeler' baantje te nemen waar je niet elke dag met tegenzin naartoe gaat? Of toch in mijn baan blijven waar ik het echt niet naar mijn zin heb, maar die wel in mijn vakgebied is?
Daarnaast blijf ik natuurlijk solliciteren, maar ik weet niet hoe lang het duurt voordat ik iets gevonden heb.

Ik zou dan eerst een gesprek aan gaan. Ik weet ook niet wat er afgesproken is over op je vrije dagen toch klaar staan voor ze?

Ik zou pas ontslag nemen op het moment dat je iets tijdelijks gevonden hebt, en van daaruit verder zoeken. Als je ontslag neemt zonder dat je iets hebt, sta je natuurlijk met lege handen en heb je ook geen recht op ww of andere uitkeringen.

Ibbeltje schreef:Ik zou dan eerst een gesprek aan gaan. Ik weet ook niet wat er afgesproken is over op je vrije dagen toch klaar staan voor ze?

Ja, dat zegt mijn vriend ook, maar dat heb ik dus al meerdere keren gedaan. Ik heb al vaker aangegeven dat ik een ander kantoor wil, maar dat proberen ze dan 2 keer te regelen en als t niet lukt, laten ze het zitten. Er is alleen afgesproken dat ik af en toe 's avonds een vergadering heb en dat is prima. Er is niet afgesproken dat ik daarnaast altijd bereikbaar ben, maar mensen zoeken gewoon mijn nummer op en bellen me prive. Qua salaris is er een aanbod gedaan, waar ik heel blij mee was, maar vervolgens wordt het niet geregeld met de salarisadministratie. Dat is nu een paar maanden geleden. De deal was dat ik van 2,5 naar 3 dagen zou gaan en salarisverhoging zou krijgen. Ik heb me eraan gehouden en werk 3 dagen, terwijl ik dus maar voor 2,5 dag betaald krijg. Ik vind dat enorm slordig en ben er gewoon klaar mee. Ik vind ook niet dat ik mijn baas daar meerdere keren aan moet herinneren eerlijk gezegd.

Als je al meerdere keren een poging hebt gedaan om de situatie te verbeteren en er wordt nog niks mee gedaan zou ik wel overwegen om gewoon te stoppen.. Als je het in ieder geval financieel kan redden dan. En dan inderdaad misschien maar een tijdelijke baan nemen die je beter bevalt (ook al is het buiten je vakgebied). Plezier in het werk vind ik persoonlijk belangrijker.

Jente schreef:

Ibbeltje schreef:Ik zou dan eerst een gesprek aan gaan. Ik weet ook niet wat er afgesproken is over op je vrije dagen toch klaar staan voor ze?

Ja, dat zegt mijn vriend ook, maar dat heb ik dus al meerdere keren gedaan. Ik heb al vaker aangegeven dat ik een ander kantoor wil, maar dat proberen ze dan 2 keer te regelen en als t niet lukt, laten ze het zitten. Er is alleen afgesproken dat ik af en toe 's avonds een vergadering heb en dat is prima. Er is niet afgesproken dat ik daarnaast altijd bereikbaar ben, maar mensen zoeken gewoon mijn nummer op en bellen me prive. Qua salaris is er een aanbod gedaan, waar ik heel blij mee was, maar vervolgens wordt het niet geregeld met de salarisadministratie. Dat is nu een paar maanden geleden. De deal was dat ik van 2,5 naar 3 dagen zou gaan en salarisverhoging zou krijgen. Ik heb me eraan gehouden en werk 3 dagen, terwijl ik dus maar voor 2,5 dag betaald krijg. Ik vind dat enorm slordig en ben er gewoon klaar mee. Ik vind ook niet dat ik mijn baas daar meerdere keren aan moet herinneren eerlijk gezegd.

Maar ik proef hier ook wat nalatigheid van jou uit, ik had er namelijk echt niet mee akkoord gegaan dat ik 3 dagen werk en maar voor 2,5 dag betaald krijg, dan had m'n leidinggevende me toch wekelijks aan tafel gehad.

Lennox schreef:

Jente schreef:

Ibbeltje schreef:Ik zou dan eerst een gesprek aan gaan. Ik weet ook niet wat er afgesproken is over op je vrije dagen toch klaar staan voor ze?

Ja, dat zegt mijn vriend ook, maar dat heb ik dus al meerdere keren gedaan. Ik heb al vaker aangegeven dat ik een ander kantoor wil, maar dat proberen ze dan 2 keer te regelen en als t niet lukt, laten ze het zitten. Er is alleen afgesproken dat ik af en toe 's avonds een vergadering heb en dat is prima. Er is niet afgesproken dat ik daarnaast altijd bereikbaar ben, maar mensen zoeken gewoon mijn nummer op en bellen me prive. Qua salaris is er een aanbod gedaan, waar ik heel blij mee was, maar vervolgens wordt het niet geregeld met de salarisadministratie. Dat is nu een paar maanden geleden. De deal was dat ik van 2,5 naar 3 dagen zou gaan en salarisverhoging zou krijgen. Ik heb me eraan gehouden en werk 3 dagen, terwijl ik dus maar voor 2,5 dag betaald krijg. Ik vind dat enorm slordig en ben er gewoon klaar mee. Ik vind ook niet dat ik mijn baas daar meerdere keren aan moet herinneren eerlijk gezegd.

Maar ik proef hier ook wat nalatigheid van jou uit, ik had er namelijk echt niet mee akkoord gegaan dat ik 3 dagen werk en maar voor 2,5 dag betaald krijg, dan had m'n leidinggevende me toch wekelijks aan tafel gehad.
 

Ja dat vind ik eigenlijk ook wel. En als ze mijn salaris dan niet zouden verhogen zou ik ook gewoon weer 2,5 dag gaan werken, of ze dat nou leuk vinden of niet.

Als je een andere baan wilt zou ik eerst ander werk zoeken en dan pas ontslag nemen. Ook als je eerst een andere baantje gaat doen want het zou wel heel vervelend zijn als je ontslag neemt en dan niks kan vinden.

Of het de slimste keuze is, dat valt te betwijfelen, maar ik stop per 1 november ook met mijn huidige baan. Ik hoop dan wel als oproepkracht of op basis van een klein contract verder te gaan als 'helpende' (ik volg de studie verzorgende ig, maar ik kán gewoon echt niet nog 2 jaar verder met deze studie).

Ik neem dan zelf ontslag, dus heb geen recht op een uitkering, maar ik heb besloten het tzt wel te zien en proberen te sparen wat we nu even kunnen sparen zodat we de maanden waarin we minder geld hebben het in ieder geval kunnen redden.

Als je denkt dat ontslag nemen je een stok achter de deur geeft om echt naar een nieuwe baan te zoeken, dan zou ik dat doen.

Als je het ECHT niet meer vol kan houden op je werk... gewoon gaan!
Lijkt misschien niet logisch in deze tijd, maar tegen je zin ergens zitten is ook geen optie. Als je voor jezelf een buffer hebt opgebouwd en als je openstaat voor al het andere werk... dan moet het toch goed komen?

In december heb ik ook mijn baan als P&O-er opgezegd zonder iets anders te hebben. Ik had wel zoiets van.. als mijn opzegtermijn er op zit en ik heb nog niks anders dan ga ik desnoods straten vegen! Gelukkig kon ik de 2e week van januari mijn nieuwe contract al tekenen.

Ik zou de gok niet durven nemen Mandy, zonder recht op WW. Dan zit ik liever ongelukkig te zijn op m'n werk, maar dat ik wel in een fijn huis thuiskom, dan dat ik thuis doodongelukkig word van de onzekerheid of we elke maand wel genoeg inkomen hebben.

Ik zou die gok ook niet nemen en er al helemaal niet van uit gaan dat je wel makkelijk een baantje in een winkel oid kan vinden. Dat is echt nog niet zo makkelijk, weinig vacatures en zeker als het onder je niveau is. Bedrijven nemen niet snel het risico omdat je weg bent zodra je een baan op je eigen niveau gevonden hebt.

Ik zou dat in deze tijd om deze redenen echt niet doen. Als het je dan toch niet erg veel uit maakt of je wel of niet niet daar blijft, ga dan eens om tafel met je baas en voer een pittig gesprek. Mocht je dat ontslag oleveren, dan heb je tenminste recht op een uitkering.

Plus, als je niet direct een baan vindt, zit je met een gat in je CV, wat je kansen op een baan ook verkleint. En bedenk ook: als jou in een sollicitatie gevraagd wordt wat de reden is van je vertrek bij je vorige werkgever, wat zeg je dan? Ik ben bang als je gaat zeggen dat je weg bent gegaan omdat je het niet naar je zin hebt, dat degene die tegenover je zit misschien wel eens het beeld kon krijgen dat je geen doorzetter bent en wegloopt als je het niet naar je zin hebt. Dit hoeft natuurlijk écht niet zo te zijn, jij weet het echte verhaal wel, maar zo'n eerste indruk daarin lijkt me ook niet positief.

Edit: dit was ook als reactie op Mandy trouwens. Gelukkig heb je wel snel een baan gevonden, maar ik vraag me af of je dit allemaal wel in overweging genomen hebt, destijds?

Ik weet niet met wie je die afspraken hebt gemaakt, maar is dit ook ergens vastgelegd? En met wie heb je contact hierover gehad? Want je zou bijvoorbeeld ook contact op kunnen nemen met personeelszaken of naar het OR kunnen gaan. Maar ik denk dat je het al te ver hebt laten komen. Je doet wat ze zeggen en zeurt er bijna niet om. Prima voor hun. Dus ik zou even heel veel energie erin steken om de zaakjes op orde te krijgen óf veel energie steken in het solliciteren naar een nieuwe baan. Het is een vervelende situatie, ik begrijp goed dat je weg wil. Maar ik zou niet zomaar opstappen zonder een andere baan te hebben.

Bedankt voor jullie antwoorden. Ik weet natuurlijk dat het niet slim is om ontslag te nemen, maar gevoelsmatig is het zo lastig om tegen mijn zin in te blijven werken bij mijn huidige baan. Het is ook een beetje lastig uit te leggen, maar er zijn dus weken waarin ik mijn baas niet zie of spreek. Daarnaast werk ik in een heel klein bedrijf en is er dus verder niks geregeld ofzo.
Qua geld kan ik zeker een jaar van mijn spaargeld leven en ik weet ook zeker dat ik snel een nieuwe simpele baan kan vinden, maar de vraag is dan of ik daar gelukkig van word op lange termijn.
Ik ben trouwens al flink aan het solliciteren hoor, ik heb de laatste maand zeker 10 sollicitaties verstuurd die aansluiten op mijn opleiding. Solliciteren op een baan onder mijn niveau gaat niet lukken, want no way dat een bedrijf gaat wachten tot mijn 3 maanden opzegtermijn over zijn. Voor de 'simpele' baantjes hebben ze daar geen tijd voor.

Ik heb mijn beslissing wel gemaakt, ik neem nog geen ontslag, ook omdat mijn vriend in verschillende steden aan het solliciteren is en we dus misschien moeten verhuizen als hij iets vindt. Hopelijk komt er snel iets positiefs uit mijn sollicitaties.

Jente schreef:Bedankt voor jullie antwoorden. Ik weet natuurlijk dat het niet slim is om ontslag te nemen, maar gevoelsmatig is het zo lastig om tegen mijn zin in te blijven werken bij mijn huidige baan. Het is ook een beetje lastig uit te leggen, maar er zijn dus weken waarin ik mijn baas niet zie of spreek. Daarnaast werk ik in een heel klein bedrijf en is er dus verder niks geregeld ofzo.
Qua geld kan ik zeker een jaar van mijn spaargeld leven en ik weet ook zeker dat ik snel een nieuwe simpele baan kan vinden, maar de vraag is dan of ik daar gelukkig van word op lange termijn.
Ik ben trouwens al flink aan het solliciteren hoor, ik heb de laatste maand zeker 10 sollicitaties verstuurd die aansluiten op mijn opleiding. Solliciteren op een baan onder mijn niveau gaat niet lukken, want no way dat een bedrijf gaat wachten tot mijn 3 maanden opzegtermijn over zijn. Voor de 'simpele' baantjes hebben ze daar geen tijd voor.

Ik heb mijn beslissing wel gemaakt, ik neem nog geen ontslag, ook omdat mijn vriend in verschillende steden aan het solliciteren is en we dus misschien moeten verhuizen als hij iets vindt. Hopelijk komt er snel iets positiefs uit mijn sollicitaties.

Hoe weet je dat zo zeker? Mijn vriend zit al 7 maanden thuis, die probeert ook simpel werk te vinden, maar telkens zijn er zoveel reacties op de vacatures, dat ze de goedkoopste krachten aannemen, in dit geval Polen. (Ja dat weet ik zeker, omdat ik laatst nog via couchsurfing een request van een Pool kreeg, die naar NL kwam om te werken en voor de eerste paar dagen een slaapplek nodig had). Ik heb hetzelfde, maar dan voor een bijbaan. Heb op zeker 30 vacatures gereageerd, ook veel winkels, en overal dezelfde reactie "past niet in het profiel", oftewel, te duur, te oud, te hoog opgeleid ondanks dat ik nog studeer. (Heb mijn leeftijd niet mee).
Bij een aantal supermarkten werd zelfs gezegd "Sorry maar we zoeken iemand van rond de 16"

TukTuk schreef:

Jente schreef:Bedankt voor jullie antwoorden. Ik weet natuurlijk dat het niet slim is om ontslag te nemen, maar gevoelsmatig is het zo lastig om tegen mijn zin in te blijven werken bij mijn huidige baan. Het is ook een beetje lastig uit te leggen, maar er zijn dus weken waarin ik mijn baas niet zie of spreek. Daarnaast werk ik in een heel klein bedrijf en is er dus verder niks geregeld ofzo.
Qua geld kan ik zeker een jaar van mijn spaargeld leven en ik weet ook zeker dat ik snel een nieuwe simpele baan kan vinden, maar de vraag is dan of ik daar gelukkig van word op lange termijn.
Ik ben trouwens al flink aan het solliciteren hoor, ik heb de laatste maand zeker 10 sollicitaties verstuurd die aansluiten op mijn opleiding. Solliciteren op een baan onder mijn niveau gaat niet lukken, want no way dat een bedrijf gaat wachten tot mijn 3 maanden opzegtermijn over zijn. Voor de 'simpele' baantjes hebben ze daar geen tijd voor.

Ik heb mijn beslissing wel gemaakt, ik neem nog geen ontslag, ook omdat mijn vriend in verschillende steden aan het solliciteren is en we dus misschien moeten verhuizen als hij iets vindt. Hopelijk komt er snel iets positiefs uit mijn sollicitaties.

Hoe weet je dat zo zeker? Mijn vriend zit al 7 maanden thuis, die probeert ook simpel werk te vinden, maar telkens zijn er zoveel reacties op de vacatures, dat ze de goedkoopste krachten aannemen, in dit geval Polen. (Ja dat weet ik zeker, omdat ik laatst nog via couchsurfing een request van een Pool kreeg, die naar NL kwam om te werken en voor de eerste paar dagen een slaapplek nodig had). Ik heb hetzelfde, maar dan voor een bijbaan. Heb op zeker 30 vacatures gereageerd, ook veel winkels, en overal dezelfde reactie "past niet in het profiel", oftewel, te duur, te oud, te hoog opgeleid ondanks dat ik nog studeer. (Heb mijn leeftijd niet mee).
Bij een aantal supermarkten werd zelfs gezegd "Sorry maar we zoeken iemand van rond de 16"

Ik woon niet in Nederland en waar ik woon zijn genoeg 'simpele' baantjes te krijgen. 1 rondje met mijn cv door de stad en ik kan wel iets krijgen in een winkel of horeca. Sowieso moet je hier boven de 18 zijn om achter de kassa te zitten en boven de 20 om in de horeca te werken, dus dat heb ik wel mee dan.

Jente schreef:

TukTuk schreef:

Jente schreef:Bedankt voor jullie antwoorden. Ik weet natuurlijk dat het niet slim is om ontslag te nemen, maar gevoelsmatig is het zo lastig om tegen mijn zin in te blijven werken bij mijn huidige baan. Het is ook een beetje lastig uit te leggen, maar er zijn dus weken waarin ik mijn baas niet zie of spreek. Daarnaast werk ik in een heel klein bedrijf en is er dus verder niks geregeld ofzo.
Qua geld kan ik zeker een jaar van mijn spaargeld leven en ik weet ook zeker dat ik snel een nieuwe simpele baan kan vinden, maar de vraag is dan of ik daar gelukkig van word op lange termijn.
Ik ben trouwens al flink aan het solliciteren hoor, ik heb de laatste maand zeker 10 sollicitaties verstuurd die aansluiten op mijn opleiding. Solliciteren op een baan onder mijn niveau gaat niet lukken, want no way dat een bedrijf gaat wachten tot mijn 3 maanden opzegtermijn over zijn. Voor de 'simpele' baantjes hebben ze daar geen tijd voor.

Ik heb mijn beslissing wel gemaakt, ik neem nog geen ontslag, ook omdat mijn vriend in verschillende steden aan het solliciteren is en we dus misschien moeten verhuizen als hij iets vindt. Hopelijk komt er snel iets positiefs uit mijn sollicitaties.

Hoe weet je dat zo zeker? Mijn vriend zit al 7 maanden thuis, die probeert ook simpel werk te vinden, maar telkens zijn er zoveel reacties op de vacatures, dat ze de goedkoopste krachten aannemen, in dit geval Polen. (Ja dat weet ik zeker, omdat ik laatst nog via couchsurfing een request van een Pool kreeg, die naar NL kwam om te werken en voor de eerste paar dagen een slaapplek nodig had). Ik heb hetzelfde, maar dan voor een bijbaan. Heb op zeker 30 vacatures gereageerd, ook veel winkels, en overal dezelfde reactie "past niet in het profiel", oftewel, te duur, te oud, te hoog opgeleid ondanks dat ik nog studeer. (Heb mijn leeftijd niet mee).
Bij een aantal supermarkten werd zelfs gezegd "Sorry maar we zoeken iemand van rond de 16"

Ik woon niet in Nederland en waar ik woon zijn genoeg 'simpele' baantjes te krijgen. 1 rondje met mijn cv door de stad en ik kan wel iets krijgen in een winkel of horeca. Sowieso moet je hier boven de 18 zijn om achter de kassa te zitten en boven de 20 om in de horeca te werken, dus dat heb ik wel mee dan.

Ahh excuses, dat had ik helemaal gemist! Ja dan is het inderdaad wel een ander verhaal!

Waar woon jij dan Jente? Misschien kan ik dan beter emigreren