Wat is dat toch

met mensen die meedoen aan winacties/prijsvragen en dan een zo zielig mogelijk verhaal ophangen om te kunnen winnen? Nummer 1 een zielig verhaal, de volgende een zo mogelijk nog zieliger verhaal.

Is het gek dat ik me hier aan irriteer?

Ik heb het nog maar één keer meegemaakt op Facebook. Maar wat voor jou irritant lijkt, is voor een ander waarschijnlijk heel ingrijpend geweest, ik kan daar niet over oordelen, vind ik.

Natuurlijk staan er ook vaak hele ingrijpende dingen, daar heb ik verder dan ook geen mening over.
Het gaat om het idee; als mijn verhaal maar genoeg indruk maakt dan win ik vast, dat bedoel ik meer.

Ilovethe90s schreef:Natuurlijk staan er ook vaak hele ingrijpende dingen, daar heb ik verder dan ook geen mening over.
Het gaat om het idee; als mijn verhaal maar genoeg indruk maakt dan win ik vast, dat bedoel ik meer.

Dat vind ik vaak ook het lastige aan dat soort wedstrijden.
Vragen als: Waarom moet JIJ erbij zijn?

Euh ... omdat ik dat graag wil?

Lejow schreef:

Ilovethe90s schreef:Natuurlijk staan er ook vaak hele ingrijpende dingen, daar heb ik verder dan ook geen mening over.
Het gaat om het idee; als mijn verhaal maar genoeg indruk maakt dan win ik vast, dat bedoel ik meer.

Dat vind ik vaak ook het lastige aan dat soort wedstrijden.
Vragen als: Waarom moet JIJ erbij zijn?

Euh ... omdat ik dat graag wil?

Klopt, vaak moet je ook een motivatie aangeven waarom jij vindt dat JIJ die prijs verdient. Dan wordt het ook wel in de hand gewerkt.

Doet me denken aan programma's als Red Mijn Vakantie. Daarin wordt ook altijd gevraagd: "hoeveel betekende deze vakantie voor je?" en dan wordt er standaard een zielig verhaal opgehangen dat ze toch zo'n zwaar jaar achter de rug hebben en zóveel meegemaakt hebben.
Bij programma's als Obese heb ik ook het idee dat de mensen met de zielige verhalen er ook uitgepikt worden. Vader heeft borderline, moeder overleden, vader overleden etc. Want het moet natuurlijk wel emo-tv blijven.

Sissi schreef:Doet me denken aan programma's als Red Mijn Vakantie. Daarin wordt ook altijd gevraagd: "hoeveel betekende deze vakantie voor je?" en dan wordt er standaard een zielig verhaal opgehangen dat ze toch zo'n zwaar jaar achter de rug hebben en zóveel meegemaakt hebben.
Bij programma's als Obese heb ik ook het idee dat de mensen met de zielige verhalen er ook uitgepikt worden. Vader heeft borderline, moeder overleden, vader overleden etc. Want het moet natuurlijk wel emo-tv blijven.

Bij een TV programma snap ik 't wel. Het moet wel interessant zijn om naar te kijken. Als bij een deelnemer alles voor de wind gaat heb je niet zoveel om over te praten (in andere woorden hoe ga je een hele aflevering vullen met deze ontzettend positieve leuke persoon die alles op de rit heeft).

Sissi schreef:
Bij programma's als Obese heb ik ook het idee dat de mensen met de zielige verhalen er ook uitgepikt worden. Vader heeft borderline, moeder overleden, vader overleden etc. Want het moet natuurlijk wel emo-tv blijven.

Zou het niet zo zijn dat gemiddeld genomen mensen met morbide obesitas gewoon vaker 'een zielig' verhaal hebben (morbide obese wordt je niet omdat je alleen zo van MC Donalds houdt...), dat eten het gevolg is van een moeilijke jeugd/ traumatische gebeurtenis etc.?

Sissi schreef:Doet me denken aan programma's als Red Mijn Vakantie. Daarin wordt ook altijd gevraagd: "hoeveel betekende deze vakantie voor je?" en dan wordt er standaard een zielig verhaal opgehangen dat ze toch zo'n zwaar jaar achter de rug hebben en zóveel meegemaakt hebben.

Haha ja! Daar kunnen mijn vriend en ik ons ook altijd zo aan ergeren. En het standaard antwoord is dan ook altijd: Héél belangrijk, want blabla en dan komt het hele verhaal eruit. Beetje overdreven vind ik het altijd.